149 resultaten.
Groot worden
hartenkreet
2.0 met 15 stemmen 10.780 Dat kleine handje in mijn hand,
Het wordt steeds groter, laat soms los.
Zoekt opnieuw steun, vol liefde houd ik het vast,
Soms heel even, soms een hele poos.
De wereld zo groot, zo veel te ontdekken,
Mijn hand zal er altijd in liefde zijn.…
Harry op de Olympus
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 281 sinds de Ontdekking van de Hemel
in vier delen
het begin van het begin
het einde van het begin
het begin van het einde
het einde van het einde
is Zeus' Huis der Goden
de Olympus weer bewoond
de alchemische schepper Mulisch
van De wijn is drinkbaar dankzij het glas
de Ontdekking van Gisteren
Homerisch Wenkend voor de Jongste Dag
met het…
Overzeese duisternis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 284 ik vier de verandering
de eigenheid van continenten
op voorhand naast een houten palissade
het korrelig zweven van een ballon een uitgetelde
zon op zich
komt u ook
uw glas klinkt alvast
uw antwoord hangt als een avond
in de bomen, zo duidelijk onzichtbaar
de knikkerige twijfel die huilt om kennis
‘de wereld is lang geleden al
gestolen…
Verdraaide muze
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 580 souffleer me liever niet
de letterlijke compositie
maar laat het schemeren
tussen de regels
dan raad ik zelf wel
wat je wellicht bedoelt
schilder slechts wat kleur
in mijn nachtblinde hoofd
zodat ik de zinnebeelden
kan nuanceren
fluister enkel wolkjes
cryptisch in mijn oor
in raadselen zal ik
aan je lippen hangen
en houd me wakker…
broodpuddingmonoloog
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 496 ik neem de rozijnen
één voor één
uit het plakdoosje
hij houdt van mij
hij houdt niet van mij
vierenzestig rozijnen
tweeëndertig keer wel
tweeëndertig keer niet
de laatste niet eet ik op…
EKSTERS EN RINGEN IN JE STEM
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 297 jouw stem is een donker water, waarin
zilveren spiegels
boten met gehesen zeilen, de belofte
van verre eilanden
je stem is de dood die ik vergeef, de klok
aan de hals van een kruis
naar de stad loopt een woestijn, straten
herinneren zich niet zichzelf
in je stem worden zonen overhoop gestoken,
en huilen alle moeders
je stem is het…
Kris Suiker
netgedicht
5.0 met 6 stemmen 589 De man was eenzaam
hij schreef slechte gedichten
en berichten
aan zichzelf
vol lof
hij hunkerde
naar erkenning en licht
maar verborg zich
met zijn denkbeeldige vrienden
in de schaduw van hunnebedden.…
Van verre
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 654 Ze beleeft het zand, de zee
sterren; de ogen van de nacht
maakt leven in een handom-
draai geluk in een doosje
spreekt zomer met glimlach
is overal, in de taal
van ongesproken dromen
in het vuur van de berg achter
de zinnen van geliefden
in het spoor van adem op glas
tussen de tranen van het mos
in mijn aquarellentuin van geweten;
stilleven…
het onderdekse broeit
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 488 rust trekt
witte strepen
in het blauw
de horizon verdrinkt
verrimpelend in de verte
roerloos liggen passagiers
warme golven
strelen loom en sloom
een spiegelgladde zee
stilte spreekt zich uit
in blikken naar elkaar
de lading groeit.
emoties trekken
spanning aan
het onderdekse broeit
een felle flits nog
traag de donderslag
bij…
Voor Neeltje
netgedicht
4.0 met 40 stemmen 3.069 Het is even stil
Ik dicht niet meer
Schrijf geen proza
De geest is dicht
Ik tel tot tien tot elf
In een hol gewelf
Zodat niet gaat verloren
Geluid van de koeienhoorn
De oproep fel en stom
Tot het heidendom
Heb ik geweerd
Ik ben bekeerd
Tot wat ik altijd was
Een degelijke grapjas
Wel met christelijke waarden
En moppen zonder baarden…
Gezicht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 368 Jouw ronde zachte wangen
zijn als engelengezangen
de glans van dansende figuren
weerspiegelen de fijne structuren
van jouw gedachtewereld.
Jouw helderblauwe ogen
lijken nooit iemand te hebben bedrogen
- zuiver Russisch goud,
het aardse zout -
door een fijne geur beneveld.
Uit jouw roze krullende mond
komen de woorden afgerond…
Protest
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 285 We kopen broden. Van de bank
Krijgt men verzachtend geld
Dat tegen het bloeden helpt
Maar ons ook doden verlangt
We kopen nieuwe formules
En laten ons leiden door creatie
Van gevoelens. Wat ik zie
Is geld een waarde als een kus?
Wat blijft is wat ik zie
En wat in mij opkomt en vervormt
Tot iets van poëzie
De taal die in ons allen stormt…
OKTOBER
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.586 Getij van Westerstorm en stille wolkendagen,
Van zondoorvloeide nevel, mistvergulde dauw, -
Alleen de blijdschap van een god kan lachend dragen
De zijden weelde van uw weemoeds kleurge rouw.
Geen mens doorproeft zo zoet als de eerste rode kersen
Der lenten in wier eeuwigheid hij had geloofd,
De rijpe wijn die gist in uwe volle persen,
De koele…
Haiku
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 753 De tijger gromde,
de zwaarden zwaaiden razend,
de wolven huilden.…
de onrechtdader
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 256 hij is een echte presentator
belust op hoge kijkcijfers
lapt hij iedere welvoeglijkheid
aan de laars van de moraal
het is het scoren voor hem
en liefst ook nog door
dat hem verder drijft
de façade waar hij achter schuilt
is gemaakt van uiterst filmbaar
bordkarton en loze leuzen
waar hij toch niet achter staat
hij is de regisseur, de connaisseur…
Licht uit licht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 692 Dit omgekeerde schip
dit ruim dit rompgeval
is ruim en licht
Dit omgekeerde schip
dit ruim dit rompgeval
is ruim en licht
en licht uit licht valt hier
door alle glazen heen
Licht uit licht valt hier
door alle glazen heen
over stenen
over namen die gebroken
en vergeten zijn
Over stenen
over namen die gebroken
en vergeten zijn…
bomen langs de rivier
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 745 al dagen
zit de zon in
brandglasramen
langs de rivier
de herfst
vangt de gloed
als vuur
in glas-in-loden ramen
de glans
van goudbrokaat
gekletter van
schildknapen en ridders
het pronken
van de hoofse dames
het fonkelen van juweel
en rood fluweel
terwijl de wind
die aan de blaren knabbelt
het licht
in scherven breekt…
Voorrede
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 418 en tegenover het bezongen leven
ligt de doodse stilte op het gras
in het eeuwenoude treurlied
dat door buien van neerslachtigheid
wordt geschreven, ver voor de tijd
en in de diepte van willen vergeten
ik huiver om het kerend verlangen
wanneer de avond, moe gewaakt,
zich wentelt in het niet meer zijn
het zielenzwijgen zondig vindt
wanneer…
Liefdesvocht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.824 een traan stroomt
in een tranendal
over rode wangen
zachtjes naar benee
waar hij droomt
toch bovenal
te worden opgevangen
in een kopje thee
mag ik jouw tranen zijn
die langzaam zullen zinken
in een warm bad van jasmijn
dat jij dan op zult drinken?…
In een nacht toen het volle maan was
gedicht
2.0 met 34 stemmen 36.193 iemand opent het venster
iemand houdt de nacht over ons heen als een nieuw tentdoek
iemand kent de weg
iemand legt mij zijn oude tweedjasje over de schouders
iemand zegt honing, iemand zingt honing, iemand proeft
iemand gaat met mij de rivier in
iemand zoekt tussen de schelpen
naar de allerkleinste
geopende schelp
iemand zoekt naar een…
droom
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 994 ik zag je gezicht in de morgen,
je voelde verward en verdrietig.
wie heeft jou niet begrepen
je liefde voor hen besmeurt?
te veel van je zelf gegeven?
je momenten van geluk bewaart in je hoofd
om te overleven?
is dat de bedoeling van jouw existentie?
je bent zo mooi en zegt wijsheid is:
denken en voelen samen!
waar ga je dan naar…
rooduitstaand penenhaar
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 406 ze zocht
in uilenballen
botjes lentebroed
stampte zingend
maanverlichte kruiden
in een vijzel fijn
kookte slangengif
met mierikswortel
tegen helse pijn
joeg in middernachtelijke
uren het vuur in de
oude smidse torenhoog
hamerde geluk
in gloeiend ijzer
van een hoevenboog
zij was de
dorpsheks met bezem
en rooduitstaand penenhaar…
Vlucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 410 Vluchten kan nu weer,
mag nu weer.
Vluchten waarvan je houdt,
waarvoor je leeft.
Vluchten voor het
maken van een fout:
verre vluchten.
Duiken, draaien,
kleuren vluchten.
Zwaaien,draaiend: breder banend
breken kleuren grijze luchten.
Zuchten,draaien,ademen vrij
open ogen, tintelend op
luchten blij ..…
Mijn vader
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.993 Jarenlang droomde ik
elke nacht van mijn vader.
Pas langzaam
drong het door,
wat het is,
hem te missen,
tastbaar,
maar toch ook niet.
Er niet meer te zijn
Maar nu weet ik het.
Hij gaat nooit weg,
daarom kan ik
nu rustig slapen.…
Liefde en Onrecht
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 1.111 De warme chocomel om 20.00 uur ’s avonds
Daar werd ik geboren
Daar kan ik mijn eerste herinnering zo mooi waarderen
Daar was ik mij ineens bewust van meer
Daar werd mijn leven ineens zoveel minder dan het had kunnen zijn
De sneeuwvlokjes die vallen
De warme chocomel om 20.00 uur ’s avonds
Worden ondergewaardeerd bij de regen van kogels…
Vergeeld
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 573 Ik zal hier nooit meer zijn
nu op deze plek
ik kan niets vasthouden
of vastleggen
maar de verandering
wordt in trage hanenpoten
op het perkament
van mijn huid geschreven.…
dubbelbeeld
netgedicht
3.0 met 41 stemmen 54.272 tergend langzaam verdwijn je
loopt achteruit van me weg
terwijl je me aankijkt
ik probeer nog te lachen
maar zie je vervagen
transformeren in je schaduw
tot karikatuur van jezelf
en grijze duiven vliegen
ik heb nog spiegels
schuin in zee geplaatst
en op de zon gewacht
kleuren uit het wit gescheurd
maar jij werd al te licht
en zelfs…
verschil
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 9.624 ik proef
brak water
aan de lippen
waar
champagne
vloeien zou
en iedere dag
een feest moest zijn
wisten wij wel zeker
in een wereld van verschil
stroomt alles anders
is er soms de smaak van bitter
sijpelen
zuren en zouten door
in het bestaan…
HONDSMOEILIJK
snelsonnet
4.0 met 19 stemmen 1.534 De hele dag al heb ik niets dan pech,
ik raak geen bal, daar baal ik stevig van.
Afijn, ik word steeds nijdiger, en dan
loopt óók nog ‘ns zo’n rothond in de weg.
Ik grijp een club en mep zo hard ik kan,
daar vliegt-ie, en verdomd, een hole-in-one !…
De Maas
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 448 Als donk're watertorren
liggen de duwbakken
stil te dreigen
in geslagen zilver
voor het eiland
bij de witte brug.
Uit de waas van hoogbouw
vloeit een schitt'rende kronkel;
sleepbootje schuift eindeloos
traag door het perspectief.
Ze wacht, de stille oude rivier,
tot appartemenbouw ook hier
de oevers naar God heeft gebracht.…