156 resultaten.
Dag en dromen zijn gegeven
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 441 Dag en dromen zijn gegeven,
oeverloos ook soms de tijd,
maar waar is de gloed gebleven
van het hart dat - eens bevrijd-
in 't beloofde land mocht leven,
melk en honing vinden daar?...
Och, we zijn zo arm in 't streven
naar wat goed is, mooi en waar.
Maar de wanhoop mag niet winnen
- mensen zijn steeds onderweg -
en al zijn we dwaas van…
Dierentemmer
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 500 Het is hem door zijn moeder verteld
dat hij omgekeerd werd geboren en
hoe de vroedvrouw met de zweep
om zijn voeten hem naar buitenwereld trok
en zei ze nog, het zou niet gebeuren
als hij niet in de buik, gelijk een man,
wilde staan, wat op zich weinig goeds belooft
want wie het dierlijke niet kent die is
ook van de menselijkheid vervreemd…
Als God mij nu de kracht geeft
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 866 Als God mij nu de kracht geeft
dan kom ik er wel weer
Daarom bid ik voor hulp
van onze lieve Heer.
Zijn hulp en genade
die vraag ik allebei
want zonder dat ik steun krijg
gaat het niet met mij.
Het moet voor U o Heer
een kleinigheidje zijn
maar voor mij een hoop verlichting
van mijn zielepijn.…
Flirten met de Duivel
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 652 mijn hand glijdt sensueel
over jouw zwarte sexy shirt
langzaam naar beneden
je billen strak in spijkerbroek
wiegen zwoel
op het ritme van de nacht
een stem uit de verte
fluistert duivelse verlangens
bevangen door wellust
geef ik me over aan mijn lijf
dat begeerte verraadt
in schemer van de maan
verschijnt een gloed
op mijn melkwitte…
Slechts deze letters
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 421 waarom hang je de woorden
niet over mijn schouders
je draait ze toch om
je draait mij om
vindt me
mooier
wanneer ik ga
neem je rug mee
zeg jij
de graten al mager
weggevreten
door het hierna
maal
ik heb je toe
gesproken
trouw gediend
- veel liefs -
heb je nog nooit
verzonnen…
Liefde
gedicht
2.0 met 38 stemmen 13.894 De onvervulde liefde springt uit mijn keel,
ach het lijkt wel een kangoeroe met een jong in haar buidel
of een eekhoorn.
Aan deze ongeduldige liefde kan ik kapotgaan
aan flarden gescheurd,
het kangoeroejong wordt met zijn kop tegen de muur gesmeten.
Overal bloedspatten op de muren van het huis,
in de koele kamers stijgt de temperatuur
zo…
De notaris
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 491 In die doos,
bedekt met het rood
van anjers en rozen,
vermoedden wij de man
vergeeld en bedorven.
Met zwarte pluimen
en dansende paarden
vertrok hij,
ons vol brandende vragen
achterlatend.…
Ik was ooit orkaan
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 372 stormde in gebroken takken
joeg vogels onvermoeibaar
naar de kale vlakte
schoonde land en erf
van ongerechtigheden in
mijn spoor van pas verleden
nog razen wolken
langs het zwerk
verregen ik het
klokkenluiden van de kerk
maar mijn werk is gedaan
de schade lijkt beperkt
leg mij langzaamaan te ruste
laat winden nog wat zuchten
ik…
loopvocht
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 748 de woonkamer ligt er
onverlicht bij, de gordijnen
gesloten, de woorden stil
uitgesproken, heb je het gehoord
van de zeven, de zeven
de mensen op straat
haasten zich blauw verijsd
in wel zeven sloten tegelijk
al is het eerder er op
met kermende handen en knieën
ergens duister verscholen
haalt een man zijn gram
op, net zoals zijn neus…
diamanten droom
netgedicht
5.0 met 20 stemmen 544 ik droom dat ik een kiezelsteen ben
mooi vlakkig maar nog wat hoekig
het leven in scherpe kantjes
opruwend in glans van diamant
waar ochtendnevel zich ontdoet van duisternis
geluidloos zich wast in kristal van gaafheid
geraakt in de schoonheid van wandeling
voortgestuwd in het evenwicht van licht…
Blinde Passagier
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 311 Mijn leven:
een boot
meeuwen
schuimende golven
ruime sop
tijd voor iets
Jij dook op
uit het niets
maar wél aan boord
geen land mee te bezeilen ...
Toen werd ik door jou
gekust.…
melkmeisje
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 370 johannes vermeer
zo levend verstild
tegen de lege muur
tedere gebaren
zorgend koesteren
licht omstraalt jou
alledaagse madonna
bezig met het leven
het daaglijks brood
je voorname eenvoud
maakt je onvergetelijk
straks komt het kind
met vragende blik
je zult het voeden
liefdevol omhelzen
met zachte handen
die altijd zullen zorgen…
VLIEGENDE STORM
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 1.173 Plastic zakken vliegen door de straten.
Ik houd me amper staande op de stoep,
ontwijk intussen alle losse troep.
Maar toch ben ik een beetje uitgelaten.
Ook al beleef ik angstige momenten,
‘k geniet toch van het spel der elementen.…
De erfzonde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 272 Alle wanstalten van verkeerd redeneren,
van honderd vaders en moeders terug,
hadden de jongste telg; geboren
in nieuwere verlichte tijden,
verzwaard met het oplossen
van ambivalente vraagstukken.
Een last, recht evenredig
met de massa van de wereld.
Hij was geboren onder het massief
van het Himalaya gebergte.
Hij steunde en wrochtte
onder…
Ary Storm 1953
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 337 meer dan vijftig jaar
nu geleden
dat wij naast elkaar
op onze knieën
aldoor rozenhoedjes
hebben gebeden
mijn vader stond
op de Slapersdijk
in de wacht met kijk
op Ter Heijde
achter de duinen
Ary Storm stoere heyenaar
ging later weer rijden
altijd veilingvers
zijn groentenwaar
met naar men zei
voor de reclame
in helrood gerijmd…
Kersen
gedicht
3.0 met 17 stemmen 7.049 Kersen leggen op de kersen in een plastic tafelkleed:
een gesorteerde werkelijkheid
als lokaas voor
jij die alles enkel door elkaar verdraagt: kersenmar-
melade, ruggengraat als pitten uitgespuwd toevallig
in een rij op de aanrecht, krieken tussen de kersen
vertrekken je mond als ongesproken
Woorden moeten niet later iets willen worden. Niemand…
vivaldi
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 585 gloria in d majeur
ijle meisjesstemmen
zweven in het koor van de
santa maria della pièta
het gloria beroert het publiek
vereert de rode priester
het bruisende venetie
hoort nauwelijks de ijle klanken
van het cum sancto spiritu
verdwijnend in de nevel
van de trage lagune…
Jannetje
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.135 Verwrongen beelden
waren haar gedachten
Gevangen en vervlogen
kris kras in de tijd
komend van waar niemand naar haar reiken kon
het zijn de ziekten van de ouderdom
ver achter grenzen van verdriet en spijt
Wij wachten hier
in onze werkelijkheid?
Wat is nog waar?
Wie blijft er nog zichzelf?
Weet of vergeet
Is die hij was
en doet zoals…
Ontmoeting met zoon
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.068 Tussen de dennenbossen
langs de E34
viel reeds de schemering
op die donkere januaridag,
toen plots een jongetje
van omstreeks zeven
uit de Konijnendreef opdook,
dat met kwieke tred
richting Eindhoven stapte.
Bezorgd en nieuwsgierig vroeg ik,
want ik ben vader van vier,
zijn naam en bestemming.
Vinnig klonk zijn antwoord:
"Ik ben Joost…
cantate (misty)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 484 Zij staat als een stem in het licht
Breekbaar stralend als een satelliet
Een jonge bruid is zij
Die in haar kleed van rook
en blauw schijnsel met de nacht
paart in een eindeloos geven
zij aait de donkere stenen
beelden aan tafels
illusies in het hoofd
zuigt de lucht uit hun longen
om akkoorden en cadensen
hun eerste ademtocht te geven…
Tranen
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 2.446 Door droefheid zijn mijn tranen droog
En voel ik dat mijn ziel berust
Is zij verlost van pijn en onmacht
Kwam de dood als een verlossing
En beroerde haar tenslotte zacht
Niets kon haar lijf meer torsen
Geen vreugde, geen verdriet
Haar ogen mat
Wie goed kijkt ziet mijn tranen
Ze zijn alleen niet nat…
2 Stormen
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 388 De storm die over het land raast,
is bijna iedereen de baas.
De storm die in je hart woedt,
treft alleen jezelf.…
De wind is alles
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen 1.155 De wind is alles
nu haast niemand over straat
het alles in gaat…
Valse liefde in de Ziel gegrift
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 720 Glazige ogen stonden star gericht
Aanraking waar de Ziel is ontsprongen
Astrant tot valse liefde gedwongen
Onbegrepen pijn naar het kind verricht
Oh, dader, is dat wat jij kunt geven
Besef eens, hoe kan dit kind vergeven
-----------------------------------------
UItleg/ bron www.sire.nl
Kinderen in de kou
We zijn het er allemaal…
Ontplooi
netgedicht
4.0 met 44 stemmen 774 Als het dan zo mooi
en speciaal kan zijn
waarom doen ze het dan niet!
leiders genieten zuchten
en
vluchten in hun uitverkoren
blinde uitkijktoren
pluche zetel van de macht
maar daar sterven baby’s
voor geboren
geïnfecteerd door hebzucht
virus der rijke landen
spreken mooi ingevroren geplooide
woorden
schrijf zing dicht warm…
Pure Kwetsbaarheid
hartenkreet
4.0 met 48 stemmen 2.349 Hoe lang zou het duren
Om je rust te hervinden
Te vertrouwen op jezelf
Hart en ziel te verbinden
Hoe lang zou het duren
Om je gevoel te omarmen
Je niet meer te laten leven
Maar jezelf te verwarmen
Hoe lang zou het duren
Voordat je eens in zal zien
Dat wat soms zo mooi lijkt
Je langzaam breekt misschien
Hoe lang zou het duren
Om weer…
Hondeweer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 776 De ruiten tranen
tranen met tuiten
En buiten..?
mens noch hond op straat
Wind zwelt aan als 'n sirene
weet van geen enkele maat
Geen kraai weet zich
staande te houden
Bij dit hondeweer
tak en nok verweesd
Vliegen ho maar
storm valt niet te stuiten
Alleen de blauwe vuiniszak
staat met mij op z'n gemak
Hij buiten
en ik binnen…
Tegenlicht
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.179 Hoe het licht druppelde
tussen onze bedekte handen
heimelijk weggestopt om de zenuwen
te bewaren waar ze hoorden.
De dag was grauw en tekende
het donkere gevoel van afscheid
verpakt in grote glanzende tranen
onze gedachten alsmaar dwalend over
het wegsterven van voetstappen
en haast vergeten stemmen.
Toch blijft de herinnering levend…
storm
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 738 De wind jakkert om mijn oren
regen klettert in mijn gezicht
haarslierten die wapperen
loop maar achterstevoren
en toch bevrijd van alle tijd
alles wordt hemels weggeblazen
rottende bomen losgerukt
overal kapotte glazen
helemaal voor niets geblazen
auto's vallen van het viaduct
het is maar een massaproduct
maar in iedere mens, daar schuilt…
zoektocht,
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 876 ik zoek tastend
naar de resten
van wat ooit
mijn zijn was
raap scherven op
van gebroken ziel
waarin ik tracht
mezelf te vinden
lijm resten
stevig aan elkaar
om verloren dingen
terug te brengen
en mijn beeld
in de juiste vorm
tot een geheel te kneden
van wie ik ooit zal zijn…