Alle inzendingen, jaar 2008, week 28

Ik keek in twee onschuldige kinderoogjes en zag twee bruin besmeurde handjes hij had stiekem van de chocola gesnoept ik zag het aan zijn niet meer witte tandjes toen ik vroeg of hij stiekem had gesnoept zei hij : ikke ????? nee hoor, echt niet verborg zijn handjes gauw op zijn rug maar vergat dat zijn mondje hem verried je weet toch zei…

Zoals je daar lag 's morgens in de zon achter de gordijnen. Als een godin in ons bed dat nog warm was van de nacht. Ik kon mijn ogen niet van je afhouden en wat ik voelde moest wel liefde zijn, dat wist ik zeker. Want daar had ik tenslotte mijn hele leven over nagedacht.…

de zoete wind strijkt van genot de wangen in een tastend verlangen hij aait de huid met zachte hand en ik, wuivend naar meeuwen, word badend gedragen in het warme zand boven mij spant zich in azuur de hemelse weide uit, weids en sprakeloos puur in mij drijven, weliswaar bij vlagen, nog losse wolken totdat ook zij vergeten…

Als sarcasme te koop was, omdat ’t gebruikt werd dan was er vast een wet, die er ooit voor aangenomen was.…

Eenzaam en alleen, door erosie neergestoken. Interne bloedingen door lekken in de goot. Je schouders ingezakt en ribben gebroken. Toen ik je vond, was je op leven na dood. Waar anderen je liever zouden slopen, Zag ik de schoonheid en karakter in je nokken. Met mijn laatste centen besloot ik je te kopen Om je waardigheid te behouden en…

Kunstenaars lullen links en niet rechts daarvoor missen ze de moed maar als ze de kans krijgen vullen ze hun zakken rechts! Als de laatste getuige sterft begint de verkrachting van de geschiedenis! Mijn vriend woont aan de waterkant niet moeilijk te vinden plons! Dingen zijn meestal wat ze lijken niet veel kikkers zijn…

Van dat hupsend en vinnig venijn dat als vraatzuchtig rupsje nooitgenoeg haar cocon beklemmend om mij sloeg lijkt de honger nooit gestild te zijn. Verstand nipt weer van appetijtelijk azijn als een groen blaadje slaat het zich voor de kop verdoofd als ik alles gelaten verkrop het verlangen krijgt men toch niet klein. Waar zij in mijn buik…

Daar ligt een stuk land je ziet er sikkelklaver en heggewikke en ik hoor je zeggen maak het niet zo moeilijk dit land…

En weer bakt zij lucht als een vaas met zijden bloemen niet van echt te onderscheiden blozend, bloeiend en groeiend zonder water zal zij altijd overleven haar tengels klemmen maar gedijen niet in aarde waar woekeren een hoge prijs betaalt ouder schenkt zij nog niet een tiend van haar schat, vergaard in onvermogen is haar geest haar laatste…

en waar is het raam dat de wereld naar buiten schrijft tussen zwarte en witte muren de bloem die ademen wil in haar zijn, boven en onder bomen het stille zwijgen van silhouetten, die veel verder dan ogen kunnen kijken naar die ene droomseconde van leven en het hartverscheurend geluid dat zielenwervels brak ongevraagd in het…

Woorden zijn niet genoeg Woorden zijn niet genoeg om te beschrijven wat ik voor je voel Woorden zijn niet genoeg Woorden zijn nooit genoeg om te beschrijven wat ik voor je voel Mijn verlangen is groot Verlangen welk kwetsbaar maakt Verlangen naar haar maakt uitbundigheid los Groter dan welke oceaan aan gevoelens ooit zal zijn Het verlangen…

Straks doe jij ik kan het haast niet geloven, je armen om me heen. Straks ga ik je kussen Dan blijven wij bij echt elkaar, wel honderd jaar Onze liefde die is eeuwig schat en niets komt daar nog tussen. Lieverd, ik laat je nooit meer gaan.…

Mezelf afdrogend met de handdoek die eens de jouwe was droomde ik mezelf weer even terug in jouw warme armen een traan, drupte er over mijn net gedroogde wangen dan een zachte glimlach heel even terug in de tijd van toen jij mijn winter zo verwarmde en ik wist dat liefde ook genieten was…

ik zag de brug de overspanning en pilaren de grijze haren floten me weer terug jij rijpte in de gaarden door hitte en mistral ik glooide meer in het groengele van het dal wij zonnebloemden samen in het franse land jij ging een brug te ver en toch nam ik je aan de hand laten we maar samen oogsten hitte en de tijd voorbij na misoogst…

Rennend door het leven. Vervlogen gedachten gevangen in de nacht. Zeg me heb jij macht ? Sta stil, wees de macht, pak de gedachte…

Ik was Abba al voorbij maar Abba haalde mij in het was een jonge dag de dag voordat jij kwam het was zo'n dag dat iedereen je aankijkt en gestalte neemt en: bewogen de gordijnen in de deur er was geen wind knikkend zakte iets opzij een vloed een flakkering van licht in het licht een zingend kleuren van de kleuren naar zichzelf het was de dag…

Wie oma en de wolf niet weet te scheiden Die weet van binnen: ik zit hier goed fout De vrouw met haar zo zwart als ebbenhout Zal het populariteitsproces gaan leiden Het onderbuikgevoel wordt minder sterk De jager moet hoognodig aan het werk…

Regen, regenwolk wolkbreuk en miezelregen Wie kan er nu nog eigenlijk tegen? Een miezerige zon... een ontrouwe trawant Het is puur Hollands Weer zo onvoorspelbaar Wat wordt ons door de weerman voorgehouden? Een hoest of niesbui en dan ook nog snipverkouden We kleden ons te dun,te dik zijn regenjas of paraplu vergeten Soppen…

als ik de keuze heb om jouw liefde te ontdekken of de hele wereld te leren kennen dan weet je waarom ik thuis ben gebleven ik wil je naar plekken leiden die je leven zullen verrijken samen met jou gebieden ontdekken waar het vuur óns vuur zal zijn alleen al je blik die golven veroorzaakt in het rimpelloze meer van mijn bestaan een kledingstuk…

Mon Dieudonné, my gift of God, mijn lieve Godsgeschenk Het is aan jou aan wie ik elke minuut alleen maar denk. Dronken ben ik van verliefdheid en beroofd van mijn verstand heus, nimmer raak ik je vleugels aan maar neem ik je altijd bij de hand gek word ik haast, voor jou doe ik alles schat Ik zal nooit weten wie je gezonden heeft of daar…

ik teken jouw figuur met een gouden pen je huid verzorg ik met een verjongende crème neen, je hele lijf boetseer ik zo dat je volledig aan mijn mannelijke verwachtingen voldoet meer is er toch niet achter jouw façade ja, de duivelse macht die je eeuwig beboet hij is heerser over een onveilige haven hij heeft het vertrouwen,…

Vele landen reeg ik aan elkaar, met mijn ‘Harley Davidson’ Zo te reizen was een droom van mij, die in mijn puberteit ontstond Ik ben zelfs tot in Dakar geweest, maar daar werd het mij te heet In mijn roes nam ik een grietje mee, ze morste lip-stick op mijn slee! Met mijn blauwe ‘Harley Davidson’, daag ik graag de wereld uit Steeds bezeten…

dag breek op en scheid van kleuren ik zie niets meer sla nu dicht je beschamend licht houd ik voor gezien nader komen al de uren die ik helder binnenkijk in lichtend antidromen zonder laffe ondertonen spijt en werelds ongelijk open gaan nog blanco zijden waarin onschuld houvast vindt en tegenstand niet hindert maar tot…

gouden schatten verbergen zich in mijn hart evenals mijn verdriet bedwing m’n ongenode tranen rijk zijn de kamers een ring om elke vinger toch wil ik alles achterlaten alleen voor hem argwanend, zij die prevelen dat hij vast niet deugt maar ten diepste voel ik zijn waarachtigheid ik weet waarheen ik wil en bovenal met wie van…

Ik wil je bedanken omdat je bent zoals je bent. Ik dank je ook voor al het goede in je hart. Het is de reden waarom ik niet zonder je kan. Het is de reden waarom ik van je hou. Voor mijn lieve Meisje. Peter.…

Als alles verloren is, alles voorbij alles waar je voor vocht, doelloos gebleken, je er bij ligt, alsof het leven uit je is geknepen, hebben wij het gevoel de verliezer te zijn. Alles is verloren, alles is voorbij, alles lijkt doelloos gebleken want het gevecht is gewonnen door de ander. Het eerste eerlijke gevecht moet…

Uitgedroogd, strompelend haast kruipend komt de eenzame dichter hier weer tot rust. Zijn hoofd vol vermoeienissen, het lichaam getergd tot in elke vezel doch gelukkig met zijn tijdelijke oase. Tussen het welig groen zwerven driftige duiven, pikkend en wijzend naar elkaar, druk debatterend om een korstje brood. De wind waait met de tijd…

ginds voorbij die flauwe bocht waar het riet naar het oosten buigt en de oever rijkelijk ligt in glanzend gras, daar, waar het water schittert met schaduweffecten in haar golfslag, dáár voorbij vind je de molen, die onverstoorbaar al honderden jaren het graan vermaalt tot meel tot welzijn van de mens…

Troosteloos zijn is iets anders dan niet getroost te kunnen worden, een arm om je heen voelt niet als warmte, het is slechts een arm om je heen. Een zoen op je wang voelt niet als liefde, het zijn slechts twee lippen op je wang. Troosteloos zijn is intens verdriet en zo diep reikt een buitenstaander niet.…

Zeker weten... of tóch misschien? Weet jij het antwoord? Dichterbij... of afstand houden? Geef jij het aan? Vol overgave... of goed doordacht? Kun jij me helpen? Goudeerlijk... of op m'n woorden letten? Wat kun jij aan? Heel voorzichtig... of ervoor gaan? Mijn hart weet het al! Mezelf helemaal geven... of totáál verliezen…