254 resultaten.
Nummer B 0698
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 424 laat zijn tranen over Poolse akkers lopen
bijtende kou kan hij verdragen
maar nooit, slijt het snijden
van stilte
in voetstappen die vertragen
weer ziet hij de barakken
waar zijn ziel werd vermoord
en waardigheid verkracht
hij brengt zijn hand naar de borst
zijn stem stokt, ze stalen mijn naam
ik werd nummer B 0698…
Troost
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 457 Troost, een zielekus
die als een zachte deken
het koude hart warmt…
VERRADERSHAND
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 594 Laarzen klakken naderbij
ineengedoken
hand in hand
de kindjes van
en met de ster
gezwollen voetjes
talhout mager
bekendheid met een lot
zo hard
verlossing
door verradershand
hun God
een God van smart?…
Vredige stilte
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 537 Wil je aan het wolkje
aan de blauwe hemel vertellen
dat je mijn vurig verlangende hart
met grote verwondering hebt gezien?
En vertel ook
dat mijn gloeiend verlangen is
verdwenen in een grote wolk van
vredige stilte.…
vergankelijkheid 2
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 478 't ligt
op de lippen
van het onnoembare
't licht dat
de einder raakt
alles van goud maakt
zich purend op de dood
zogend aan de borsten
van de glorie, gezuiverd
in de mond van het leven
't ligt
er aan banden
in de palmen van de tijd
vergankelijkheid
het is een fluisteren
op de lijn waar een mens niet gaan kan
't is
als het blootvoets…
Pulmonaria officinalis
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 591 Een plantje waar ik iets mee heb.
In de natte grond waar zonnestraal weinig komt.
In een altijd donkere hoek.
Zoals ikzelf vluchtend het grote licht,
vluchtend de sterke stralenbundels van de zon.
Dagschuw ben ik, ik ben eigenlijk een soppig kruid in nevel,
bittere angst en met bloemen ook zoet.
Dat plantje bloeit zo mooi tweekleurig.
Eerst…
Met balg en vuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 323 ik plet niet
wat mij ongevallig is
maar smeed
liefdevol het rond
de smidse
is het atelier waar ik
met balg en vuur
mijn passie vond
met lederen voorschoot
hamers en mijn tangen
een volle waterbak waarin
de ijzers sissend hangen
mijn kunst kan
alle tijd trotseren
oud roest is de perfecte
laag tegen verder oxideren…
Nieuw begin
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.015 Een nieuwe start, een nieuw begin,
ik ga ervoor, zorg dat ik win.
Diep in mijn hart, vol bloed erin,
wordt voortgestuwd wat ik bemin:
een levenskracht, zo vol en puur,
die staat me bij in het beginuur.
Het gaat hard, je zult wel zien:
Mijn nieuwe start, mijn nieuw begin…
De stad verlaten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 244 Zal de stad maar verlaten
omdat ik jouw ademhart voel
in al het onvergetelijke denken
o troosteloze nacht zonder doel
ik vertrek, maar heb geen antwoord
of zwanenzang voor onze vriendschap
niet iets als een duurzame oplossing
voor het duister dat je meedraagt
in het verlangen naar ontsnapping
misschien in het diepste van mijn voelen…
Parabel
gedicht
2.0 met 216 stemmen 31.750 Zo zag ik een erwt weifelen
aan een stoeprand,
de erwtenbloesem onzeker zijn
naar welke wind
haar dolle rose hoofd te hangen -
en de bloesem nikte, er kwam een hand
in handschoen haar bedekken,
en de erwt viel, er kwam een schoen
om op haar te staan.
-----------------------------
uit: 'Verzameld werk', 1983.…
EVEN WEG (3)
snelsonnet
3.0 met 21 stemmen 1.134 U kunt een tijdje hier niet op me rekenen.
Ik ga in een vrijwillig dienstverband
voor mensen in een zeer armoedig land
een tijdje iets proberen te betekenen.
En schrijf voor u dan, zo de Here wil,
hier weer vanaf de zestiende april.…
- Een dag Parijs -
netgedicht
4.0 met 57 stemmen 868 De dag naar morgen
een enige winterdag in Parijs
stijlvol in combinatie met romantiek
klassiek verveeld, de veel te hoge prijs.
Adembenemend,
de hele dag druk gezocht..
woelend, in een onverschillige menigte
bekommernis in mij vroeg gevoelens,
hoeveel ik tegenwoordig van je hield
vroeg naar diepe dalen
naar meer, aangepast aan het falen…
gesmolten sneeuw
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 447 De sneeuw is gesmolten
de aarde heeft haar oorspronkelijke kleur
en stoepen vegen hoeft niet meer
voor onze deur
maar wat was die witte wereld fotogeniek
waarvan we de mooiste foto's maakten zo uniek
en hebben genoten
van het schaatsen
op bevroren sloten
nu is het voorbij
de sneeuw is gesmolten
en wachten we op de lente
met haar ontluikend…
misschien onder de bank
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 101 ik zag het slissen
onder de punt
van mijn pen.
Een slang kroop
weg en krulde
zich op de grond
en toen weg
onder het tapijt.
Sindsdien heb ik
hem niet meer
gehoord.-…
over de grens (gedichtendag)
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 434 in het spoor van mijn pen
schrijf ik voorovergebogen
de woorden die opgaan
in de opluistering van poëzie
voorspellend alle grenzen voorbij
het belichaamt mijn geheugen
in trance klom het uit de baarmoeder
het viel languit neer
het huis werd voller en voller
er was geen weg terug
geen einde, geen samenhang
alleen een alfabetisch hoofd…
Jij noemde het poëzie
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 131 en sloeg als boeg
beelden naar wie
maar wilde horen
taal schreef jij
vele malen dichterbij
eilaas geen enkele zin
sprokkelde kromtaal recht
zelfs aan zee waar jutten
dagelijks brood verwierf
stierven klanken af en raakten
verloren in donderende golven
jij noemde het poëzie…
VREUGDE...
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.005 Lees,...
lees het nog eens
en word stil...
je bent op weg naar de kern
los van
alle woorden
en draag mijn gedicht
de hele dag met je mee
Laat het spreken tot je hart Elena
en niet tot je verstand...
Dan pas wordt Jehovah
nabij
en niet veraf
een bron van
"VREUGDE"…
nationale gedachtendag
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 191 de sfeer die edelmoedig
ritmisch, misschien ook apathisch
over de muren strijkt welke
als verloren in mijn stadsdeel huist
dacht in het dichten van verzen
en het smijten met volle glazen
poëzie dat de sneeuw zich baadt
in een lente die nooit zal komen
ergens staat een grote winnaar op
het vers ornamenteert zoals
de zoekenden blijven…
Afscheid
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.492 De laatste woorden zijn gezegd.
De laatste foto is verscheurd.
De laatste tranen onderdrukt.
De laatste kans voorgoed mislukt.
De laatste sprankel hoop verbeurd.
De laatste bladzij omgelegd.
Een mooie droom uiteen gespat,
de mooiste droom die hij ooit had.
Nooit is hij zo bedroefd geweest.
Nooit eerder voelde hij zo'n pijn.
Nooit heeft…
het keukenraam
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 241 hij staart wat uit het keukenraam
de klok tikt langzaam door
verstrijkt de tijd genadeloos
daar zijn geen woorden voor
zijn denken is als vogels
die fladderen in zijn brein
met maar een rustpunt, telkens weer
'kon ik maar bij haar zijn'
zij zit wat suffig in de stoel
speelt met het tafelkleed
de zuster geeft haar stukjes brood
omdat ze…
weg
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 729 als alle auto’s zwijgen
loop ik de velden in en schrik:
een hoge sprinkhaanvogel
van ver van over de rivier gekomen
waadt mijn dode hoeken in en uit
doorlopend knikken hij en ik:
wij staan op iemands rode lijst
wij gaan de weg van alle vlees…
Reis naar het oosten
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.495 De geur van aangebrande aardappelen vult haar keuken,
verdrijft de heerlijke aroma’s uit mijn herinneringen.
Opa zit op zijn schommelbankje in de tuin, denkt aan vroeger.
Oma is even weg, als ze weer terug is
hoort hij gelaten haar bestraffende woorden aan.
Oma gaat steeds vaker op reis.
Haar reis gaat altijd naar het oosten, steeds verder gaat…
Ik wou dat ik kon...
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.247 ‘k wou dat ik kon zingen, ’n stem had van een prachtige sopraan
‘k zou warempel eerst beginnen en er helemaal voor gaan!
‘k wou dat ik kon schilderen, ’n hand had met erin een penseel
’n schildersezel en palet, ‘k zou schilderen zoveel!
‘k wou dat ik kon tekenen, van die prachtige portretten
‘k zou de wereld wat betekenen, van die linkse of die…
Ingehaald
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 169 De tijd heeft me ingehaald
ook al had de klok
geen wijzers meer
zelfs geen klanken
die ooit nog klonken
geen klepel die slingerde
de tijd heeft me ingehaald
ook al liep ze niet
zelfs ik bleef stilstaan
in hopeloos verdriet
nu staan we beide stil
is tijd niet belangrijk meer
de wereld draait toch door.…
DE BOCHTEN VAN HET LEVEN
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 849 In de bochten
van het leven
staat een mens
soms in de weg
afgemeten
snelheid rijdend
remmen
passeren is niet altijd nodig
rustig wachten is een deugd
kijken, keuren
opgelet
op gezetten tijden brokken maken
zuchten, schelden, knikken
die is gek
stoppen
en al snel vergeten
in de bochten van het leven
staat een mens
soms…
Haiku (snaar)
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 354 raakt hij de juiste snaar
zingt zij
het hoogste lied…
Gevangen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 158 In gedachten gevangen
loop ik hier verloren
zo alleen in het bos.
Volg de paden tussen
de bomen, hun stammen
door de schors omsloten.
Gedachten blijven komen
emotie zoekt zijn weg
tussen die hoge bomen.
De wind streelt zachtjes
mijn wang alsof hij
fluistert wees niet bang.
Zachtjes hoor ik de vogels
fluiten of ze willen zeggen…
in ontheemde tijd
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 108 schone eenzaamheid
waterruimte
die het al omvat
grijzende adem
blauw getinte zee
in zilverlamee
vlakke zachte golven
van winden ontdolven
luchtende ruimte
oogstrelende zichter
zoute geur berichten
ploegen watergolven aarde
bewegingen rollend
verglijdt de strijd
in ontheemde tijd
horizonten water voelend
reinigende…
Ik heb geen gedicht.
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 329 Ik was zo graag ook eens gezwicht
voor de terreur
van achtentwintig één
maar: geen oog deed ik meer dicht.
Want wat ik ook probeerde,
niets van mijn hand
zag meer het levenslicht:
ik klaagde steen en been
‘t kwam door de drukte eromheen
die maakte dat niets lukte:
die opgefokte, allesverstikkende gekte
die mij de das om deed, mij nekte…
hoge horizon
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 548 het staren boeit hem
hoe het door straten wandelt
en herbegint
als een licht geroezemoes
de reis
die hij alleen moet maken, verdonkert
in een eindeloze vlakte met zijn denken
er tegenover en waar alles
zo ontzettend groot is, dreigt uiteen te vallen
tot het herbegint
zich langzaam
weer inlijft
met spoorzoekers en vleugels…