Alle inzendingen, jaar 2011, week 1

Postel, wit, sneeuwwit. Gekraak van stappen in sneeuw, vrolijk gebabbel. Een ree vlucht het struweel in. De abdijtorens wenken.…

GELUK Over het geluk helemaal onszelf te zijn overal altijd. Ik ben een bofkont, stoffelijk en geestelijk, verliefd en geliefd. Alles op zijn plaats, de aarde en de hemel, het leven en de dood. De volle vrijheid geheel te zijn die ik ben: deze visionair. Ik heb de aarde en de hemel bestudeerd en ben zeer geleerd. Mijn liefde…

Mijn oma Hoek uit de Rubroek Ik zie haar in haar stoel nog zitten Commandeert de ganse dag met luide stem Haar taalgebruik mag wel wat minder Daarop zit niet echt een rem Ze wil nog weleens wat verwensen Loerend naar mensen door het raam Gehuld in toffels en pantykousjes Kent zij iedereen van naam Die halve gek, die pleurislijer, Die viezerik…

de teloorgang van restauraties geeft telkens meer stations de aanblik van een koude voorstad in het macabere voorportaal van morgen krijgt kille nevel vat op mijn gemoed... bij de automaat pin ik een kaartje voor de trein naar niemandsland…

Nooit goed genoeg Het is nooit goed genoeg het cijfer 7,8, of 9. Het moet een 10 zijn verdiénd en niet gekregen.... Met een griffel en zelfs dat is niet genoeg. De zoen van de juf is wat je ook nog vroeg En jij maar werken en jij maar sloven. Jezelf beperken haarkloven...... Een goed boek over het leven en waar je naar moet streven…

in zilverglans laat de winterzon haar stralen glijden, langs de wit bevroren velden met daarboven als een lach de glinstering van rijp een vleugje warmte vlindert over kale koude tak, die glimmend van plezier, zich siert in druppels als glaskristal de vroege morgen licht op in vuur en helder als glazuur kleurt de hemel blauw hoog in…

het spel van over iemands schouder naar anderen kijken ken ik wel onderhand ook een glas ergens neerzetten binnendringen bij belangrijke relaties een zandbak met emmertjes en schepjes…

Wrijf mijn tranen uit de ogen van de nacht. Die dan plaats maakt voor de morgenstond. Samen zullen ze me daar gaan begroeten. Tranen gaan met de nacht verdwijnen. Verwelkom dan zo een mooie nieuwe morgen.…

Zei ik vandaag al dat ik van je hou Dat ik je lief heb en veel om je geef Vertelde ik je vandaag al dat ik zonder jou Niet compleet ben en niet echt leef Heb ik je vandaag al laten voelen wat ik voel Je laten zien wat mijn ogen de laatste tijd zien Vertelde ik al hoe fijn het is dat jij nu weet wat ik bedoel En hoe bijzonder omdat jouw ogen…

Liefde zit in elke creatie van het leven. Want dit is waarom: Een bloem prachtig bloesemt Een vogel zijn kwetterende jonge vol energie voedt, De zonnestralen de voorjaarsbloemen verwarmt, Een fruitboom heerlijke zoete vruchten geeft, Een beekje een rustig kabbelend liedje zingt, De maan de donkere nacht verlicht, De regen de droge aarde vochtig…

het is zeven uur straks wordt het nog acht uur ook ik blijf maar liggen…

Tekeningen maken bij gedichten is ook zoiets dat gebeurt soms denk ik is het een proberen erbinnenin te geraken en er van daar uit te kijken ernaar of iets in die aard…

Ik wil geen bedelaar wezen die smeekt om rust, het verleden breekt mijn gevoel in delen die te zwaar zijn om te dragen heb geleerd ermee te leven maar mijn ziel hunkert naar die tijd dat mijn dromen tastbaar de nacht doorkliefden ze blijven me bewerken zoals een puntige mes zich vlijt in het lichaam "k zal me moeten vermannen…

eens kon ik zo vrijelijk dansen met de waterjuffers rond de poel had ik nog het naïeve, het gevoel dat een voorjaarsvlinder niet zou sterven maar veilig wist te slapen in een sterrenbos genesteld onder een zacht bedje mos hoe vaak toch opende zich het rozenhart sloten de blaadjes zich vol tederheid in een pose vol vertrouwen wist zich…

Veel prijs op hun arbeidsvreugd stelden twee vaatspecailisten uit Delden. De afwaskwast was met de bak in z'n sas, die de droogkomiek aan 'm vertelde.…

ach, de lamp legt weer haar licht op mijn doorgeleefde tafel en daaronder rusten slechts m’n voeten, warm in luchtdoorlatend wol er liggen zwarte dagen rond wat oude tijd waar vogels zwijgen, als de wind weer kille tonen fluit reten -vol met stof- vergeten dat het helder was en dat rauwe korrels zand een schurend ritme maakten overal…

we zagen water van de rotsen druipen in ondergrondse meren door de regen buiten het monotoon getik zwol aan tot een geruis de vlakke spiegels rimpelden een schuimend witte kuif de lampen doofden ons geschreeuw door het flauwe schijnen werd de ruimte alsmaar kleiner pas in totale duisternis hoorden we na uren weer het monotoon…

Ik leef steeds in het leven van liefde, hoop en verlangen als het ware in een droomverhaal van hunkering naar echte liefde het intieme van een eerste zoen en het is geen publiekelijk geheim jij hebt mij in die droom gevangen ging met mijn mannenhart aan de haal plaatste jouw ogen in het droomverhaal.…

Twee topperformers die er niet meer zijn Bobby (of-ie onder stroom stond, leek het wel Links- en rechtsom, strak, bezweet en supersnel) En Coen (ging altijd linksom langs de lijn) Al zijn beiden niet bij Boney M te horen Ze zullen in ons hoofd steeds blijven scoren…

Liefste, hart en woorden Houden voor jou stil, Jij blinde vlek in mijn vermoorden Van wat ik vergeten wil. Kleine vink, lieve kleine kinkel - De liefde speelt mij parten - Baby-face, bijou, scharminkel Voor wie ik alles weer wil tarten Tot ik, als vroeger, blind van pijn Weer neerlig, eenzaam in het laken Het gaat niet om het zijn…

vind van zinnen het gekleurd gezag dat gestold in woorden aan de oever lag met het rijmende rhytme van de tijd die de diepste letters uit de golven snijdt…

Anders Genieten van je laatste jaren, Toch komt alles anders, De wens om te genieten is weg. Maar de dood is nog geen optie, Zoeken naar, maar wat is er nog, De wens om te genieten is weg. Ik weet het even niet meer, Dromen van verleden zijn nog mooi, De wens om te genieten is weg. Het leven moet weer terug komen, Er is misschien…

Jaren later, een beetje ouder op een klinkende dag, vol met een herkenbaar geluid en de geuren van je aanwezigheid in de boezem van ons huis, drong je helderheid in het diepste van mijn bron, lispelend zacht werden je ogen, waar vloeibaar parelmoer aan ontsprong, verscheen je even ten voeten uit, verwachting ingelost te dromen van omzwervingen…

En de dagen gingen niet zomaar, wat in zichzelf gekeerd, zagen zij 'het' op afstand aan de achtergebleven horizon waar de maan bevlogen, fluisterend stil met bekoring de zon in het oog sprong en de tijd haar ondankbaar scheen, niet langer vanzelfsprekend, maar vol van gloed niet zomaar.. staat de liefde…

De dag dat ik mezelf iets blijf afvragen. De dag van onzekerheid. De dag van trouw. De dag van ziekte. De dag van oneindige tijd. De dag van genegenheid. De dag van levenslust. De dag van oorlog. De dag van soevereiniteit. De dag van onrust. De dag van liefde. De dag der dagen.…

aanrollende golf onstuimig als een puppy verfrissend en zout…

In het hart van een bloem vond ik een nieuw verhaal het sprak een taal die niemand kon verstaan alsof het langzaam zocht naar woorden van betekenis werd de wereld een waaier vol letters van liefde waar zoveel onzeker is mag morgen nog dromen in een dal tussen bergen of vangen bomen dan teveel wind? laat mij...voor even zo zonder…

ze was mijn vriendin, en zat diep in mijn hart maar ik moest door, ook al leefde ik verward nu schrijf ik de blues nee, niet blauw maar heel zwart neem me terug, neem me terug dus ik huil van verdriet ja ik leef van verdriet sluit mijn ogen maar ben toch niet boos ik denk aan een zachte hand langs mijn wang zonder doornen was jij toch mijn…

Ik was vier jaar, de taal nog lang niet machtig. Geen voetbalspeler of ik kende hem. Cruijff, Advocaat, Moulijn, Van Hanegem. Wat vond ik al die voetbalplaatjes prachtig. Terwijl hij hier beneden werd geëerd, heeft Coen behendig Petrus gepasseerd.…

Tijdregistratie Vraag jezelf af waar jij je tijd mee vult: wat is de koers en aard van je werk? Weet dat wat je doet hetgeen is wat jij je eigen maakt; weet dat de reden en hetgeen jij verkiest maakt wat je bent. Weet dat leven werken is; altijd wordt er wel ergens aan gewerkt: werken zul je tot het einde der tijden totdat de klok…