156 resultaten.
Kon ik,
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 797 Nooit meer goeden nacht
noch een ochtendzoen
nooit meer een berenknuffel
kon ik dat nog maar één keer met je doen
nog één keer met je praten
samen wandelen langs de zee
samen schelpen zoeken
dan nemen we de allermooiste met ons mee
nog één keer met je lachen
met je huilen bovendien
je dan vaarwel kussen
omdat ik je nooit meer…
banaal
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 151 Wat als dit leven slechts een test is
Een test voor in de eeuwigheid
Dan hoop ik maar dat ik geslaagd ben
Maar in de tussentijd
Bespaar me in de tussentijd
Je argumenten, zekerheden
Je dwingende moraal
Engelen spreken niet op aarde
En zeker niet zo banaal…
Uit de diepte
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 231 Door de dood
Reeds gretig omarmd
In de krochten
Van deze orkaan
Kwam jij Goddank
Uit het niets
Zo maar naast mij staan
Verrassend -
Op mijn weg gekomen
Door jouw snoet,
Jouw glunder, mijn
Secundaire therapie
Medicamenteus protocol
Onmiskenbaar aangevuld
Vanuit het oude leven
Toch mijn nieuwe
Binnen durven gaan…
Op het verkeerde been
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 157 Een boeket
Kleurrijk. Vol
Veel klaproos
en margriet
Echter geen
Stijl, techniek
Vincent van
Gogh-eigen
Dus geenszins
Meesterlijk
maar wel mooi
Bijzonder
Aantrek'lijk
Commercieel
Voor het KMM*
't Is 't boeket
met zeer veel
Charme als
Afleiding
Bij misdaad
Neergelegd
n.a.v. 'BLOEMSTILLEVEN'
*Kroller-Muller Museum…
Stomgeslagen rouw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 224 Wat valt er nog te schrijven
met zinnen die jaren terug al
in gesmoorde toestand stierven,
voordat ze nu zwart uitvloeien
over het blank marmeren papier
in een grafschrift aan mijn jeugd,
waarvan het lichaam,
nooit gevonden
tot op heden niet kan rusten…
Tussen de sterren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 297 Verdwaald raken tussen alfa en omega
een rechtlijnigheid vermoeden daar
waar het heelal bol gaat staan
Glaasje jenever gevuld voorbij de rand
op de toog verwacht een vaste hand
doet de spanning van onzekerheid ontstaan
Hier gaat alles verloren, vervluchtigt
in damp, slaat neer tot druppels
aan de het plafond hoog en blauw
Er…
gas-licht
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 381 de nachten erna
delen zij het kussen met mij
ik laat de naaktheid toe, de dode handen
in de spiegel, de schepper onder het puin
van het geweten
duizenden monden zwijgen
gaan van hier naar daar, van daar
naar hier, naar vaker en meer
telkens anders
ook voor mezelf
de een helpt de ander
tot er geen dag meer is, slechts
grote, uitgeholde…
Leedmeter
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 194 ze willen klodders bloed,
emmers tranen
van dichtbij filmen
journalisten meppen
om toch vooral
vooraan te staan
het verse leed
is wereldnieuws
tsunami's zijn nu uit
reclameblokken tussendoor
worden meer bekeken
een ramp is commercie…
Leve de lente
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 Gesmolten in de
eerste warme lentezon.
Het ijsvogeltje.…
Vertaling
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 96 In de gauwigheid
'k zocht en 'k vond het
als vertaling
is het niet een leukigheid
( à la va-vite )…
LASIUS NIGER
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 142 De alom bekende
kleine zwarte mier
bouwt geen aarden kastelen
of dennennaaldpaleizen
als haar grote verwanten
onder wijde velden
in stadstuinen
tussen straatstenen
zijn talloze
nietige kamers verspreid
die arbeid en adem
van het grondleven sterken
dit onnaspeurbare rijk
der luchtige korrelkelders
vol
krijgshaftige boerenvlijt
streng…
Dichters
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 128 Ook dichters sterven.
Soms zelfs
een vroege dood
de hang naar boven
en het bederf van hier
is dan
ondraaglijk groot
zij haken aan het leven
als een windvlaag
aan een blad
in ijle nevels
zweven violette woorden
als de geur
van hemels brood
anderen vinden hier
hun hemelstad
en vouwen bootjes
van papier
die drijvend op het water…
Rechute
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 436 in lengte van jaren ben ik niet gegroeid
hoogstens in de breedte
nu ik ouder word, lijkt de constructie
van mijn armzalig verblijf
verschrankt en doodvermoeid
men heeft mij nooit garantie gegeven
toen ik in deze wigwam kwam
ik mocht hem lenen voor bepaalde tijd
maar ‘k ben bang dat de wig uit de wam is
en de stellage het zal begeven…
Vriendin
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 757 Laat mij het zonlicht zijn
dat verwarmt, mag ik naast
je staan verdriet helpen dragen.
Laat mij de weg verlichten
nu jij hopeloos strijdt
wanhoop in je ogen lees.
Laat mij de stille kracht zijn
die met je mee vecht
pijn verzachten
als ik mijn arm om je heen leg.
Laat me bij je zijn als het
te veel wordt, zoveel jaren
vriendschap schept…
Onzekerheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 205 ik wil je zijn
jouw wereld mijn
zien met zachte ogen
fluisteren met warme stem
luisteren naar mij
kijken naar wie?
moet ik huilen
als ik je zie?…
Waterman
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 154 De zeeman voelt op volle zee
zich eenzaam in z'n huw'lijksboot.
Hij is in seksuele nood,
want niemand wilde met 'm mee.
Z'n treurnis echter wijkt voor lol:
er zwemt een schone zeemeermin.
Daar ziet de man wel zeebeen in.
Ze brengt z'n waterhoofd op hol.
Volledig is-ie uit z'n doen.
Hij duikt in zee, benut z'n kans
en krijgt een natte zeetongzoen…
Het weekend van de verongelukte eekhoorntjes
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 277 Het was het laatste weekend van maart,
dus nog maar enkele dagen lente.
Nog voor de watertoren van Lichtaart
constateerden we
drie verpletterde eekhoorntjes.
Het enige gave wat restte
was hun pluimstaart.
Het onophoudelijk gekrijs der meeuwen
boven het Zwart Water
kon de vraag naar het waarom
niet verdringen.
Diezelfde zondag
schoven…
Lenteschotel
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 577 De lammetjes in de wei
dartelen zo vrij en blij,
nog onbekend met het lot
dat ze sappig onvolgroeid
als ingrediënt doet eindigen
in menige stoofpot.…
obscuur
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 106 in een donker wordende kamer
zit ik
even lang waren zij vandaag
nachtdag
het duistere vrees ik niet meer
licht daarentegen
mot in mijn lijf
is moeilijk te verjagen
geur van kampfer
dwaalt door het huis
het elektriek
laat ik voor wat het is
uit
ik schrijf morgenochtend wel
noodgedwongen
deur op slot
raam dicht…
Uitgespeeld
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 Het lege lokaal
Gevuld met een eiken houten stoel
Waarop een vermoeide oude man zijn tijd doorbrengt
Na jaren van steun
Zijn best gedaan
Is de vermoeide oude man uitgespeeld…
De lente verleidt
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 1.219 langzaam word ik door
haar uit bed gelicht
en ten dans gevraagd
met ogen nog toegeslagen
bewegen we ritmisch
op de maat van de wind
in een oogwenk tilt ze me op
en zwiert me ongemerkt
door de ochtend
het schijnt zonnestralen…
de lente van Lommel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 604 in de gestorven glans van jonge levens
treuren zelfs narcissen vol gebogen smart
ergens schijnt de zon
ik ben haar kwijtgeraakt, toen
tunnels openbraken
onderweg
geen mens heeft me gezegd dat ik
vandaag alweer moet gaan
en niemand weet
of ik me nog kan binden
zelfs nu lente haar beloftes draagt
kan ik het licht niet vinden…
Vestaalse Maagd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 243 Een Keizer in het antieke Rome
Heeft een Vestaalse schaars geklede Maagd
Onlangs laat na het middaguur behaagd
Maar had haar liever nog bij nacht genómen
Nadat hij Venus had geconsulteerd
Heeft hij de Maagd bij maneschijn geconsumeerd…
Onblusbaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 199 Zes tiende deel van mij was water.
De rest totaal in vuur en vlam.
Jij wilde weten hoe dat kwam.
Waarop ik zei: Dat komt wel, later!
Onblusbaar was mijn woest verlangen.
De vlam sloeg hevig in mijn pan,
ik was volledig in jouw ban.
Jij hield mij in je greep gevangen.
Het deel van mij dat water was,
raakte ook flink aan de kook.
Ik wou…
Rondje rijden
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 204 De eerste klant des ochtends om zes uur,
in Amsterdam, de Uiterwaardenstraat.
'Je melk, Hans,' zeg ik. En hij: 'Dank je, maat."
Het is niet niets, zo vroeg al achter 't stuur,
de eerste klant des ochtends om zes uur.
Maar hee, je kent je plek, weet waar je staat:
in Amsterdam, de Uiterwaardenstraat,
de eerste klant des ochtends om zes uur.…
Draaideur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 457 Een rode draaideur
zonder stilstand dol gedraaid
van het gedrentel…
Zachte zijde
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 275 mijn vingers
die in geuren wenken
strelen heur haren
aanvoelend als van zijde
haar borsten bewegen
in zacht zuchten
die meer dan schoonheid schenken
en niet in afstand vluchten
terwijl de huid als pril gras
schemert in een open weide
ogen als zwarte kralen
bespelen in andante
het ritme van het hart
verborgen achter voile
mij…
Haar smart beweegt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 129 De sluier glijdt
haar rechter schouder bloot
het schouderbandje snijdt
haar kraakwit vlees
het doet me pijn
in kantwerk
vallen haar armen
gracieus uiteen
ze zingt
haar smart
beweegt…
Levenslicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 329 Zie hoe de vrouw
in barensnood
haar pijn te boven komt
door ‘t nieuwe leven
hoe de Verlosser
in stervensnood
de pijn ten onder
deed gaan
hoe de schepping
zuchtend hoopt
op het nog onbekende Leven
Kondig met Pasen
verlost
de Nieuwe Adam aan!
N.a.v. Johannes 16 : 16-22 en Romeinen 8 : 18-25…
Amsterdam – Enschede 21:30
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 110 Traag glijdend omringd door duister
Berust ik zuchtend in het feit
Dat de tijd zijn sporen nalaat
Is dit dan vertraagzaamheid…