Alle inzendingen, jaar 2012, week 17

"Dat ik van dit soort dingen leren kan en sterker word van deze tegenspoed", preekt zij fijntjes met een lach op haar snoet en haast zich dan naar bloemetjesbehang. Zwanger in haar Audi Tachtig: hoe goed de wereld toch in elkaar zitten kan, met haar mooie baan, huis, politieman, de voorspoed die spontaan vergeten doet. Hoe het verkeren…

Antilope ( over een diepe liefde ) Zeg mijn lief wat zeg ou ervan mijn schat myn klos kom snel als een antilope tussen zon en maan licht als de wind die valt naar het zuiden en geen keer meer vindt nat als de regen die alles vervroegt vurig als de zon die – oh liefde – de schoonheid bezingt en roept om ou mysterieus…

Het politieke handwerk is een vak Van strategie, tactiek en intuïtie Soms kies je pijlsnel voor een coalitie Want anders naait de rest je in het pak Die Samsom heeft dat nog niet in de smiezen Wél hoe je 12 september moet verliezen. ------------------------------------------ De PvdA staat buiten het begrotingsakkoord dat vandaag alsnog …

ik heb je gezien tussen alle vrouwen jij, de mooiste zonder hoofddoek zonder borsten…

Geert wist die drie procent al lang tevoren Maar maakte daarvan op het eind een punt Hij had de ouderen wat meer gegund En ook Europa heel graag afgezworen Hij zei Maxime en Mark dus plots vaarwel En kiest weer voor de rol van Pietje Bell…

Als u herdenkt dan denkt u aan de Joden De homo’s en de Roma en de Russen Gehandicapten, tweelingbroers en –zussen Soldaten en families. Álle doden. Zo is het toch? Maar Auke mag niet lezen Het CIDI moet haast wel mesjogge wezen…

Gelukkig is er nog hoop op grensloos geluk, dank zij het sterven.…

Een schaal vol genegenheid Een doos vol liefde Een theekist vol geduld Een fles vol verdraagzaamheid Gezamenlijk vormen zij het cement Waarin jij gegrondvest bent In liefde opgedragen aan Albert ter gelegenheid van zijn 25e verjaardag 24 april 2012 - van je vader…

Dat zal niet zijn dan een licht verloren, een zilverig sprookje van zon, niet meer. Weg woei de wind over 't groene koren, zonneblank bogen de halmen neer ach ! anders niet dan wat licht, verloren in wuivende aren, wie vindt het weer? Dat zal niet zijn dan een woord verloren, op stofwitte wegen een bloem, niet meer. Weg woei de wind in het…

Liefst 3429 Nederlanders hebben dit jaar een lintje gekregen, waaronder Carry Tefsen (Mien Dobbelsteen). Wim Overweg behoorde niet bij de gedecoreerden. Er zijn de wereld lintjes weggegeven, Maar voor het zeventigste jaar op rij Was hij er - jammer, maar helaas - niet bij, Wat heeft Wim Overweg wel niet misdreven? Hij vindt die lintjes allemaal…

Stevig geworteld in de aarde Gebeurtenissen van jaren gekerfd in mijn huid Mijn ware kleur overheerst nog Het leven is pas begonnen Krachtig maar ook alleen Van een afstand zie ik hen Gezellig verstrengeld in elkaar Aanschouw hen door mijn masker Ze staan niet op eigen benen Zijn echter wel samen De grote observator Met een hele kleine…

Bulldozer en zaag door oergeluid aan ketting tamtam zegeviert!…

Denkend aan jou zie ik prachtige ogen en een heerlijke mond in een stralend gezicht. Jouw blonde krullen en prachtige lijf zijn opwindender dan elk erotisch gedicht. En als je me kust en mijn lichaam verovert met je stevige, strelende spelende handen, dan is het gedaan met beschaving en rust en zal ik mij graag aan jouw hartstocht…

nog steeds zie ik omhoog, iedere avond weer daar in het oneindige ligt het antwoord dat zegt; alleen ik weet meer heb mij daar mee verzoend het is goed vaak de vraag te stellen; wie ben Ik dan keer op keer inzicht omvatten is niet te tellen zo duidt de atmosfeer jij bent, doch als een voorbijtrekkende pauwenveer…

Het is stil, zó stil, zó kil De stem van vrijheid is vergaan Een gerichte kogel wraakt Niets mocht blijven bestaan Dit Nederland is vanaf zes mei 2002 gedompeld in verloren zielenbloed Woorden die de stem van het volk predikten zijn in stof gestikt en nooit meer gevoed Het is stil, zó stil, zó kil De woorden van verandering zijn overleden…

laat me zwemmen in jouw ogen maar niet oeverloos op zee hou me dichter almaar dichter neemt jouw liefde mij dan mee of zal ik heel lang moeten dwalen zonder oponthoud misschien jou dan langzaam aan vergeten daar ik je nimmer meer zal zien of zullen we groeien wij tesamen in de diepste zin van het woord het van de daken schreeuwen totdat…

Een schuchter groen hangt aan veel bomen als valt het morgen er weer af…

Over het lichaam droeg ze een oude jas zacht getint, met flets versleten patronen Je zag direct dat ze intens verdrietig was strakjes zouden ze haar, als altijd, honen Aan ‘t lichaam, verstopt onder haar jas, zagen haar armen nimmer iets van zon Door het continu getreiter van haar klas sneed ze daar als ze ‘t niet meer aankon Om het lichaam…

Huppelend loopt hij naast haar het kleine knuistje geklemd in haar warme hand verdrijft de donkere gloed van gisteren wanneer de laatste zorgen deze dag onstuimig verlaten en later de duistere nacht het ooit zo rijke verleden ziet klinkt er zachtjes naast haar ik hou van mij, jij ook ?…

ik zit kapot en stuk, verloren en verlaten verbeten op een kruk de wereld zwaar te haten de klok staat stil, de poes is dood het huis is kil, geen kruimel brood van het leven buiten hoor ik slechts af en toe wat flarden het leven hier vindt ook zijn weg de stank is niet te harden muizen knagen aan de vloeren luizen bijten in mijn kop ik zie…

Vlinders voel ik in mijn buik ik zie hen als ik mijn ogen sluit in een paradijs met duizenden bloemen vlinders vliegen daar vrij ze kleuren dat sprookjesland als een schildershand als ik mijn ogen dan weer opensla en naar buiten kijk zie ik één vlinder op een stengel ik voel me rijk.…

Zie je dat die wolk, die lichte, daar ging Hij in kijk dan, Hij gaat omhoog wat zei Hij ook alweer moeten we wachten zal een belofte in vervulling gaan? Hoe zal dat zijn wanneer je met de Geest in plaats van water wordt gedoopt en dan die kracht die wij erdoor ontvangen zal die ons helpen te vertellen over Hem? Kijk nou, Hij…

tanka Bosanemonen bloeien overweldigend, toch teer en fijntjes. De ijle wens hun bestaan steeds vast te mogen houden...…

Voor dat de daad Gepleegd kon worden Moest Anders eerst Verontmenselijkt worden Zonder kon hij Het moeilijk doen Een gevaar had hij maar - Dat hij na zou denken Voor hij voor zijn Wereld-reddende actie Zijn trigger zou overhalen Is Anders een wolf in Volstrekte eenzaamheid Of zijn Anderen niet veel Anders dan Anders?…

Mijn stem slaat over en ik slik; ik denk: waarom nu, waarom ik? Een moment als geen ander, waaraan ik niets verander. De emotie werd me even teveel, nu even wachten, dan ben ik weer heel. Mijn stem liet alles horen, liet alles zien, al de onzekerheid, alle gevoel en mijn lichaam, mijn geest hielden 't voor gezien. Zo duidelijk, zo voor even…

Uitgeput, tot op de bodems van de menselijke kracht gegaan, strompelt de vuurtorenwachter in de akelige winter, waar zinloze pijn zijn lichaam verwoest, waarbij het ijs niet breken wil; de dood vreet in met zoutzuur, totaal in zichzelf verloren, als het bitterste uit zijn hart afvloeit naar de kraters van dodelijke eenzaamheid, waar het gedachtenlava…

Onderscheid mag je niet maken verschil mag er niet zijn toch vindt minister van gezondheidszaken dat er verschil moet zijn. Daar waar je vroeger ziekenfonds was of particulier zat verschil in behandelen, de deur op een kier nu in deze tegenwoordige tijd maakt men ook al voor de hogere inkomens uit naar welke arts je gaat. Maar: verschil…

liefde glijdt tussen de bomen mij raakt ze niet, ik hou me schuil in een waas van droefheid wieg ik mezelf daar ik jou ontbeer veel te kort heb ik jou gedragen hoe ik geprobeerd heb samen met jou, jouw demonen te bevechten heb ik de strijd verloren in een donkere nacht ben je mij ontglipt en koos jij een andere weg, een uitweg die mij…

Vorig jaar ben ik gevallen vanaf mijn fiets, toen ik op de grond lag dacht ik: "Er is niets..." Ineens een scheut van pijn in mijn rechter onderbeen en geschrokken mensen om me heen... "Blijf liggen, rustig maar, zo meteen komt de brancard" Ik kneep m'n ogen dicht, niet wetend hoe erg het was... Toen de broeders kwamen wist ik het pas: …

Ergens op de bloeiende hei staat een lage dennenboom gedrongen maar met wijde kroon binnen zijn kromme takken huist een onzichtbare vinger die druk peinzend groeit het hemelblauw ontmoet met knikkende top naar vier einders wijst onbesuisde reislust en verkenningsdrift uitstraalt dan langzaam buigend tot de grond zakt in paarse kriebelstruiken…