162 resultaten.
seconde
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 165 nu de zon heel even kijkt
of alles wel is, in mijn tuin
tel ik kristallen, alle zeven en
hun licht
dat doorgeslagen dwars door regen prijkt
een hartsmoment in koude dagen
binnen is het warm en vraagt de kat
om aandacht, boven kaarslicht
kleurt haar lach mijn hele leven lang
ik ben niet bang
om weg te gaan
want overal is zij, ze laat…
Een juli-zondag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 185 Bloedrode beuken
een kronkelige allee
krijtwitte lijnen…
epitaaf
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 136 Hier ligt Piet
Hij weet het niet…
Rutger Kopland
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 567 Dichter Rutger Kopland, pseudoniem van Rudi van den Hoofdakker, is overleden.
---------------------------------------
Opnieuw is er een dichter overleden.
De Nederlandse taal laat weer een veer,
Nu is het Rutger Kopland, deze keer,
Dat Rudi ook maar rusten mag in vrede.
Bedachtzaam vond hij steeds het juiste woord,
Hij leeft nog lang in…
Spijkers van een arme slak
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 189 Hij volgde al jaren de Tour de France
op zijn televisie uit de jaren zeventig,
die steeds meer begon te haperen, maar
de Tour bleef hij aandachtig volgen,
ook omdat hij nooit geld genoeg had
voor een vakantie in het buitenland,
terwijl hij best eens naar Kreta wilde.
Een droom had voorspeld dat hij daar
zijn geliefde zou vinden. Geloofde…
Kopland
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 617 De tuin bij avond
heeft een droom verzwegen
alles wat werkelijk gebeurde
heeft getreurd om de dood
toen ik je zag
verzamelde je schilderijen
voor een reizende tentoonstelling
in het hoofdland bij het moeras
en in alle talen
werd de dood gehesen
zelfs de eenzaamheid van liefde
had een vooraf bepaald kompas.
*
Rutger Kopland…
aan het einde van woorden
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 248 het is tijdelijk, elk jaar weer
zomerse perikelen hebben besloten
dat door vakantie nemende redactieleden
de tent voor een maandje wordt gesloten
aan het einde van woorden
heeft men het tabblad net gedicht
dicht de deur, voor niets vergoten
mijn woorden waarvan ik dacht
dat er geen eind aan kon komen…
stof
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 189 Een stoffer en een stofblik,
dat waren goede maatjes.
Ze voelden zich verbonden,
met touwtjes door de gaatjes.
Ze deden elke dag hun taak,
van af de morgenstond
en reinigden het hele huis
van alles wat men vond.
Hun trouw was onafscheidelijk,
ze vormden een hecht span,
en kropen voor elkaar door `t stof,
daar hielden ze zo van.
Wat…
Duizend nachten in eenzame dood
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 263 In fluisterrijke
gedachten ontsproten
vlinderde zij bestaan
staarde zij golven
ving het zilte schuim
met broze vingers
liet nevelige gedachten gaan
stierf duizend nachten
in eenzame dood
ongenaakbaar
gekerfd in naam…
Zestien juli
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 238 De tijd tikt gestaag
de minuten weg
en bouwt de spanning op
groen is het goed
dat gedragen wordt
de gezichten onbekend
onwennig ril je van
de kou nu het moment
daar is
het afscheid voorbij
en nu overgeleverd
aan een man van naam
tikt de tijd gestaag
de minuten weg
't grote wachten is begonnen…
Vlakbij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 het moet bij mijn geboorte al begonnen zijn
zo dacht hij soms
het zachte schreien en het gemis
om wat niet kon worden uitgesproken
vertrouwelijk en toch zo vreemd
in die kerker van onmacht dicht bij haar
in de magische sfeer van intimiteit
wilde iets in hem zich bevrijden
met moeite onderdrukte hij zijn tranen
haar dood verbreekt voorgoed…
Een achtergrond
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 Rozen donkerrood
een tuin hij kan niet groener
blauw een hoge spar
een lijster huppelt vinnig…
Zullen we dat doen?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 117 Zullen we samen naar boven klimmen
hand in hand zoals we vroeger bedachten?
Zullen we dat doen?
En als we dan daar boven zijn
zullen wij dan drinken tot het laatste glas wijn?
Zullen we dat doen?
Kom klim mee.
Het is mooi, de weiden zijn uitgestrekt en groen.
Zullen we dat doen?…
zwartboek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 176 onlangs nog Gerrit Komrij
en vandaag hoorde ik dat
de dichter Rutger Kopland
(van jonge sla in september)
op woensdag 11 juli j.l.
ook al van ons is heengegaan
zó wordt het lijvige boek
van de dode dichters
langzaamaan wel erg dik
en zwaar te tillen…
Mijn wil heeft het begeven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 Mijn wil heeft het begeven
Waarmee ik levenslang
Naar mijn van te voren
Reeds geijkte mijlpaal
Standvastig door het leven ging
Te veel, te lang, te zwaar,
Uiteind'lijk losgeraakt van mijn horizon
Ging ik net zo lang door tot ik niet meer kon…
Gelijke munt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 Een ongeleefd leven ligt al jaren verborgen
in een hermetisch afgesloten kamer bewaard.
Wellicht angstig om mij problemen te bezorgen
om te ontluiken wat door alle dagen is vergaard.
Ik wil de valse lucht die mijn adem blaast
niet langer laten rondwaren zonder doel.
Mijn ware aard onthullen die mij verdwaast,
want vriendelijkheid veinst een…
Dochter
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 157 Niet uit mij ben jij
Maar geboren in mijn hart
Liefdevolle meid…
Portret van de postbode
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 207 Met een blik van hier
ben ik
Handgeschreven brieven
zullen mij niet kisten
Flinke baard en
knopenrijk
Vele straten
Soms een dijk
Met volgeladen
tassen
Bundels post, pakketjes
Soms ook nog huis-aan-huis
Lente. Zomer
Herfst met wind
Witte winters
Raam met bloem
Joseph, krachtig, pakt
dan door
Trotseert vele stormen
Vingert post…
Nummer 3
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 487 Stress giert door mijn hoofd.
Eerst Komrij. Nu ook Kopland.
Wie wordt nummer drie?…
Moment
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 359 er is een spinnetje
dat
elke nacht
achter de senseo
een niet door licht te vangen
ragfijn kleverig webje
heeft gesponnen
van een spotje
langs het waterreservoir
naar het keukenkastje
loopt het
elke ochtend haal ik er
gedachtenloos
een vochtig keukendoekje langs
Vandaag niet
omdat het
me ontroerde
en ik
een moment
de overeenkomst…
De Nederlandse taal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 89 Op de Rijksuniversiteit Groningen zal bij een aantal faculteiten de voertaal Engels worden.
Wat wil ik hier graag tegen fulmineren,
De Nederlandse taal gaat zo teloor.
Die Engelse invasie gaat maar door,
Maar het gevaar valt nauwelijks te keren.
Er valt zelfs voor het Nederlands te vrezen,
Dat wordt straks in het Engels onderwezen.…
Stiekem vertrokken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 197 (voor Rutger Kopland)
Je naam passeerde bij de lessen Nederlands
een naam die staat als een menhir
die mijn leraar Nederlands uitsprak
alsof je Alexander de Grote was
en later wisselde ik je gedichten uit
met mijn geleerde penvriendinnen
omdat er zoveel meer tussen de regels lag
dan wij konden bevroeden
we zagen de tedere diepten in wat…
Vlakbij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 456 het moet bij mijn geboorte al begonnen zijn
zo dacht hij soms
het zachte schreien en het gemis
om wat niet kon worden uitgesproken
vertrouwelijk en toch zo vreemd
in die kerker van onmacht dicht bij haar
in de magische sfeer van intimiteit
wilde iets in hem zich bevrijden
met moeite onderdrukte hij zijn tranen
haar dood verbreekt voorgoed…
Onthullingen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.676 Een gesloten boek
opent voor mij een wereld
vol onthullingen…
Rinkelend zilver
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 118 Het was in de laatste dag
van die zomer
waar stilte dwaalde tussen woorden
hij naam kerfde in hout
en zocht naar voetstappen van haar
die hij droomde
in lange nachten
van samenzijn
de herinnering
aan rinkelend zilver
ragfijn
verstopt in heden van bestaan
dwaalt hij nog eenmaal
langs het maanmeer
veegt zout van zijn ranke lijf
streelt…
Gebroken licht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 57 Ik heb mezelf gevonden,
omgeven door regenbogen
in de glimmende lucht.
Ik zie een halo van onaantastbare gedachten,
mijn rug naar de zon.
Ik ontdek waar ik heen ben gevlucht,
naar het midden van mijn eigen kring,
niemand anders die er nog is.
Hoe kon ik weten waar ik aan begon?…
Verdwaald
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 127 De mens,
De toerist
Van nu,
Verlangt
Ernaar om
Te verdwalen
In deze
Tijd van
GPS en TomTom
Lees ik
In de
Krant van
Vandaag
Hoeveel
Mensen er
Vandaag de dag
In zichzelf
Verdwaald zijn
En letterlijk uitgeteld
Wordt vreemd genoeg
Niet vermeld
Inspiratie: Weekendbijlage TROUW, zaterdag 14 juli 2012…
Het teken van het brood
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 169 Niet het aantal telde
vijf broden bleek genoeg
Hij die het brood ís deelde
vermenigvuldigde en sprak
Ga zitten in het gras
Neem, eet...
Zijn lichaam
brood in overvloed
Verzamel wat te veel was
- niets mag verloren gaan –
om te delen van
Wie gaf.
n.a.v. Johannes 6 : 1 – 15 en 22 - 35…
Vier dagen lang
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 388 De lucht scheen blinkend door de blaren
Ziedaar, bevangen door de waan
De strompelende karavaan
En ik? ik liep erachteraan
Ik wou het ook een keer ervaren
De lucht scheen blinkend door de blaren
Au! hoeveel meters nog te gaan?
Waarom in godsnaam meegedaan?
Ik telde pijnlijk de bezwaren
De lucht scheen blinkend door de blaren
Ik had geen…
Heuvelachtig terrein
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 116 Stemmig gebogen onder wind en weer,
mild vertroebeld door het kreupele hout,
was het in het jeugdig land van weleer
qua heldere herinnering warm noch koud.
De zon scheen in kleuren geel, goud en groen
langs het schelmendecor van stad en land.
De willoze rede met ongeschonden blazoen
ging met ongebreideld geloof hand in hand.
Waar de vlakke…