Alle inzendingen, jaar 2012, week 47

Starend, omhoog naar twinkelende sterren in het enorme uitspansel, zag ik een vallende ster in een kortstondig lichtend spoor. Na een seconde was hij verdwenen. Het spoor dat kan leiden naar de plek waar hij belandde is uitgewist. Straalt zijn licht mogelijk straks onder dit gedicht? Misschien een ijdele hoop; ik was de enige die…

Al lopend kijkt-ie supervrolijk rond. Hij voelt zich door z'n artsen best in orde. Al is-ie onlangs tachtig jaar geworden, hij voelt zich dankzij pillen kerngezond. Hij hoort nog niet bij die rollatorhorde van strompelaren met of zonder hond. Genieten doet-ie voor het volle pond: hij speelt het spel der vele nummerborden. Haast alle dagen…

Daar ligt ze. Een nieuwe prinses, gevonden in een nieuw Egyptisch graf. Nooit heeft iemand van haar gehoord. Dochter van een onbekende koning en zijn geliefde. Ingebed in raadsels en eeuwige slaap Een onderaards mysterie voor zolang als het duurt. Ik weet het. Archeologen moeten graven, opgraven, uitgraven en doorgraven. Met houwelen, spades…

Het Zwartewater Wild en donker, dan weer kalm schitterend zilver. woest en ruig soms, of lief kabbelend Oh rivier van mijn jeugd, en nu nog . De felle gloed bij het vertrekken van de dag na stralend in mijn hoofd. In een blinkend meanderend spoor trekt ze door dit groene landschap Levensbron, en schependrager getemd door rotsige oevers…

Ik sta wakker in mijn kamer en kijk flux de wereld rond Daar waar ooit mijn schaduw stond ligt een worp aan scherpe messen Het is enigszins na zessen als de liefde zich ontkurkt Trouwe dienaar der beminden die zich openhartig schurkt langs een huid van zilverschoon kriebelen vonken sensueler Zinnenstrelend in het donker waar de…

Hoe de herinnering het lichaam achterlaat in staat van verbinding met dingen nooit voltooid En hoe mijn tranen landen in het navelmeer dat keer op keer uitdroogt denkend aan jou straks streef ik je voorbij word ik net zo oud als jij haal ik je in en loop je voorbij zie je niet en jij mijn verdriet…

JR ging al eens eerder van ons heen Toen heeft hij zich ook op weten te richten Dus hecht ik geen geloof aan die berichten Een cliffhanger, dat zie je toch meteen Want Dallas zonder Ewing heeft geen zin Ze schrijven hem wel weer de serie in. Larry Hagman, JR Ewing in de serie Dallas is overleden.…

Een reus van zwarte angst schiet gaten in het denken zie hoe de kansen zwenken realiteit slaat op de vlucht Angst, je bent te voelen ontembaar op de achtergrond bepaal je het hele toneel Als tegelijk souffleur en regisseur die de onzekere acteur iedere vrijheid ontneemt…

Een Amerikaanse arts geeft verwoede pokeraars voor 800 euro een behandeling van het voorhoofd met Botox. De gemoedstoestand is dan niet meer af te lezen. “Nadat hij van mij Botox heeft gekregen, Geef ik hem vriendelijk de nota mee. Niet één klant geeft mij daarbij het idee: Die nota valt hem best wel smerig tegen, Daar ik dat nooit van zijn…

Als ik kon… Je zou genezen De pijn zou je verlaten Het leven nam een andere beslissing Jong met een mes in je buik De nachten brengen geen rust Elke dag Een strijd in je hoofd De waarom vraag is al veel gesteld Toch blijf je stralen Zorg voor man en zoon Je gezin, het hoogste goed Bewondering voor je doorgaan Een vechtster pur sang…

‘Krijgt u mijn mailtjes niet? Pjisnica Ercobim Houdt u toch op mij te Spammen, en vlug! Ik word niet goed van uw Olifantshuidigheid. Waar blijft uw antwoord-mail? Nooit mailt u terug!’…

Vier Jaargetijden vergezellen ons bij 't avondeten een Tête-à-Tête pinot gris een zweempje zaligheid zwerft op haar lippen ik weet het is exquis…

Telkens genieten van hoge spookgestalten: bomen in de mist.…

en dan kom ik weer naar je toe je lach in goud vertaald vertelt me duizendvoudig hoezeer ik één was met je jeugd al dronk jij meer van mijn verleden de stilte bevrijdt enkel die begrepen heeft wat sterven is geen onvermogen jij was er één van want de nacht draagt de kleur van je ogen…

Wonderlijk toch hoe De mens geschapen is Lichaam en geest Die samen één zijn En toch de geest Die zo vaak gespleten is Het bovenste gedeelte Van het Ik de brave Man en pappa speelt - Het onderste deel Dat onzichtbaar donker is Het leven van een meisje verspeelt…

Voor Tim Ieder mensenkind Dat in vrijheid Geboren is en Met eigen geweten In de wereld is gezet Staat klaar voor De rol van zijn leven - Decor en podium Zijn aanwezig - Nu alleen nog Hopen op goed publiek…

(voor: A.D.) Als een gebroken Diamant waarvan de aardse waarde er niet toe doet schitter ik! Het ging, gaat niet over wat schuilgaat, achter de realiteit. De werkelijkheid is, ligt daar bloot: dat de goedheid van mijn hoofdelijke intelligentie zich uit van klein tot groot! Het doet niet alsof; speelt dat spel zelden tot nooit, immer verbonden…

GEDICHTEN FOPPE IN DE NACHT VAN NOVEMBER 2012 DADA GEDICHT heden is het n8 ik ben wakker en een arme stakker de maan schijnt als een grapefruit en het is nog mistig ook ik kan niet slapen en luister naar de radio gezellig met een gekleurd lampje aan ook een gele als een banaan ik verdrijf de tijd met dichten en muziek op you tube laat…

vertrouwd kraakt de trap veilig zijn de cirkels licht die in de kamer stralen alles op zijn vaste plaats alleen de ogen van de hond zien moeder koffie halen zo droom ik over jeugd de eindeloze dagen waarvan de avonden die knusheid gaven een eenvoudig tafereel huis en straat met vaste waarden waar mensen nog betrouwbaar waren…

Het was een extreem nare, kille winterdag vond de Generaal, die het slagveld overzag. Kleine wolkjes verlieten telkens zijn mond als hij bevelen naar zijn manschappen verzond. Toen de artillerie gaten in 't ruige grasland boorde en hij niets anders dan ruwe kreungeluiden hoorde zaten zijn gedachten, zoekend naar rust, aan de kust. Op een golf…

Wat heeft de NASA nou op Mars gevonden? Wat hebben ze in vredesnaam ontdekt? Het resultaat wordt nu gedubbelchecked. Maar o, wat zijn ze nu al opgewonden. Het zou ongelooflijk shockend zijn. Maar stel dat Mars bestaat uit zachte caramel.…

Geen Pennewip met brilende argus-ogen hebben wij ooit één regel toegedacht. Geen jongedames, die beheerst en zacht, als door een rietje, van de lettren zogen. Geen kenners die, waar zij nooit jokken mogen, trouw prijzen wat vertrouwd is, langgeacht. Geen vakmanswijsheid hebben wij betracht, geen boekwinkeltriomfen overwogen. Geen koster,…

Een gedicht schrijven over de verdwijnende bijen Iets met Icarus, wormgaten, parallelle universums) Of toch maar weer masturberen Gewoon de broek op de knieën, bodylotion, lekker de boel de boel laten En dan af en toe wel eens denken Aan De Liefde, of De Dood, Maar nooit meer aan jou En zeker niet aan bijen…

Mag ik aan jouw Een gedicht voordragen? Dat zo maar staat Op papier begraven en zwijgt blinde liefde Voel jij zuivere licht En naar jou toe Komende tedere warmte? Ik bemin je zo maar Jij zwijgt geen liefde…

ogen zien woorden horen zonder dat ik ben kan ik armen strelen mijn hart voelen in jouw bloed meer dan ik kan kan ik zijn ben ik zonder dat jij bent samen…

bij volle maan zal zij dansen waar onder luid applaus oogstrelend ze zich ontdoen zal Van windsels en sluiers één voor één wervelend en draaiend sneller dan ogen volgen maar zijdezacht huiden zullen verdwijnen bij het licht van de maan in het uur van waarheid komt dat zien volkomen weerloos zal zij naakt zijn laatste restjes…

zoek woord en het wordt waar je eigen waarheid klaar je weet dat er meer is tussen het licht duisternis station Vinkenoog onderweg Ginsberg blues jazz om je oren tranen zonder scoren alles blijft onherkenbaar dit lijf voor de woeste zee niet bang alles verdwijnt en begint opnieuw…

De eerste winst, was 't ontwaken vrijwel gelijk daarop de trance van een strijd, ongelijk, verloren het lied dat bij aanvang zijn refrein al inzette 'k Verloor de tijd in een leven niet veraf, dichtbij dood gelegen Een uur. Etmaal, of misschien wel jaren buiten bewustzijn dat leven belette 'k Vlieg en zweef zonder motor rijt de regenwolken…

Ik weet nog hoe een grijze man mij kwam wijzen op gebreken. Al leken die mijns inziens klein, hij draaide er een schuldgevoel aan. “Vind je dat fijn, oude grijsaard?”, zei ik met een grimas, omdat hij klaagde over lucht. Die bevuild werd door louter mijn gezucht. In plaats van hem te vermanen staakte ik. Met schrik in het hart en in gezicht…

“We gaan met onze club Europa in”, En al dan niet een aanslag op de longen, Uit volle borst werd dit succes bezongen, Nu stopt het feest al kort na het begin. Die voetbalclubs, ze rekenen zich rijk, Maar zetten nu ons clubvoetbal te kijk.…