Alle inzendingen, jaar 2013, week 13

Meelzak met wit gestikt lint En uitgelopen vlekken Door chloor hopeloos Achtergelaten op wat Een zwembroek moest zijn Lubberig hangend om het Magere jongenslijf Bibberend van de kou Angstig wachtend op De sprong in het diepe Die komen gaat - maar die Nog niet half zo erg is Als het gejoel, geschreeuw En gefluit van die horde…

Mist regeert in het hoofd Hersens die maar moeilijk Reageren op prikkels die Zinloos uitgaan en in Het volstrekte niets Lijken aan te komen Schakeling tussen cellen Uitgeschakeld voor nu Tot opeens Rinsma opdoemt, Vervoerder uit Franeker, Holland, en ik met zachte Drang word teruggeleid Naar de wereld waaruit ik Afkomstig was…

Als ik niet goed kijk Als ik niet goed spreek Als ik niet goed zwijg Als ik niet goed werk Als ik niet goed liefheb Niet goed slaap, noch waak. Wanneer ik niet mooi genoeg zing, noch fluit. Als ik niet goed zwem, drijf of dobber. Als ik niet genoeg loop, in de pas der wereld. Wanneer ik niet 'juist hoor'. Niet goed zie... Wanneer ik…

In de etalageruit kijken een bekend en vreemd gezicht knipogen om te zien of jij het werkelijk bent Gelukkig het knipoogt terug met de vingers door het haar wenkbrauwen plat gestreken neusvleugels gestreeld Tijd om een foto te maken de wereld wacht en stopt de mooie kant laten zien rustig blijven ademhalen…

In wiens spiegel zie ik de naakte 'schoonheid' van het ochtendkrieken, waggelend door de gang met de slaap nog in de kop, de laatste scènes van een vervlogen droom nog in de ogen? In wiens gezicht voel ik de ontreddering, moe van de nachtrust, gapend en zwetend jonglerend met washandje en gevoelig koud water, cornflakes en cafeïne,…

De goede wijn is een der goede gaven, Waarmede God ons, armen, heeft bedeeld, De goede dronk, waarmede wij ons laven, Is hemels en een lust, die nooit verveelt. Aldus verblijdt hij zich, die is genezen, En thans de dingen weder juist ervaart, De goede wijn bevrucht zijn ganse wezen, Gelijk de regen drenkt de goede aard.…

We liepen beiden bloedend langs de Keyserlei. Dochter en ik. Geen woord was tussen ons, geen misverstand. Ook geen verband tussen haar zwijgen en mijn gewild niet spreken. Alleen een hand die me het vallen zou beletten. Een stomme steen, zei ze. Opletten. Het kind is moeder van de vrouw. Ik bloei, zei ze toen ik haar zeggen wou dat leven bloeden…

het licht is gebroken de poorten van hel geopend goed en kwaad gewist nu sist en schuifelt gebroed met opgekropt gemoed voorbij de apocalyps gemist gist angst en pijn als venijn in het bestaan radeloze ogen breken in onvermogen om verder te gaan de klok is blijven staan toen de mensheid aarde de das heeft omgedaan…

Er waren slingers en een paar ballonnen De eerste handheld kreeg een schouderklop Hij belde kwiek zijn tegenstrever op Om door te geven dat-ie had gewonnen Al wordt-ie zelf volledig immobiel Hij gaf de lucht een lijn, een doel, een ziel…

Vluchten kan niet meer: Mijn naakt beeld trilt en drilt en buikt voor drie levensgrote spiegels en ruikt elke keer naar zweet hoe ik me ook was. Opnieuw moet mijn rug gerecht na het inzakken door kilo’s herinneringen.…

Hij las alles aan ridderromans onder een laaiende zon. Hij verkocht hele lappen zaailand voor boeken koortsachtig. Toen kwam het moment dat hij alles deed om zelf ridder te zijn. Hij werd het ook op een oude knol en zijn hart sprong op. Cervantes bedacht toen al: je kunt wel leven als in een boek maar vooral als je te laat bent…

De nieuwe anchorvrouw is Annechien Zij gaat het nieuws van 8 uur presenteren Moet het verlies van Sacha compenseren Ze heeft er 'zin an' en dat kun je zien Voor mijn part zit ze er tot haar pensioen Alleen met Astrid heb ik wél te doen.…

Het profvoetbal is voor Veendam verloren, De pogingen van Henk de Haan ten spijt. De Langeleegte is het voetbal kwijt, Geen profvoetballer zal er ooit meer scoren. De wens was weer de vader der gedachte, Maar op Veendam zit niemand meer te wachten.…

Wat is daar nu aan Om voor paal te staan. Ik kan je vertellen, Laten ze er paal en perk aanstellen, En dat ding snel weggedaan. Maar dat begrip komt pas later, Dat staat als een paal boven water.…

Bij Ibrahim hebben we neergezeten, een beeld uit het aloude testament. Een uur werd duizend jaren in zijn tent, in mijn gedachten hoorde ik profeten. Van schalen op het kleed werd er gegeten, het beste lam diende als traktement. Vierduizend jaar verstild in een moment. God en Allah werden Jahweh geheten Ook hebben we zijn kudde nog bekeken…

onschuld ontmoedigt de spiegel onder de koude kraan wast de man de geliefde van zijn handen - tevergeefs - wanneer zijn hoofd thuis zal komen hij weet het niet in haar omgewoelde bed sudderen zijn hersenen na zijn gezicht stroef van ranke vingers hij pakt zijn scheermes en hakt ze af zijn dunne huid wijkt uiteen het geheim…

gevangen achter horizontale tralies die nodig moeten afgestoft leest zij de krant van gisteren of eergisteren leest zei de krant haar thee wordt koud bij de terugkomende herinneringen aan morgen en veelbelovende gevoelens van weleer de klok tikt door één kant op net als haar hart zei hoort het tik voor tik een vlaag…

Het komt dus toch, ik zie de lucht al kleuren met tere tinten uit een droom ontwaakt. Heel binnenkort gaan weer de bloemen geuren en zoveel dat ons koude hart weer raakt zal gauw verschijnen in de ochtenduren; ik kan het wachten nu haast niet meer aan. De lente met haar licht zal weerom duren tot alle bloesems langzaam zijn vergaan. De mensen…

De wereld is van kunst hier zelfs de bomen zijn bedrog verveelde vrouwen trekken er aan de eenarmige bandieten kauwgum etend, rokend, oversized Geen wonder dat de mannen vooral denken aan de ‘hotgirls’ die je tegemoet schreeuwen kijk eens wat een tieten ze zijn er helemaal voor jou Hier mag jij lekker alles Wat thuis verboden is Hier…

Het zijn de emoties, die zwaar wegen strekken uiteindelijk de mens tot zegen zou lijden onvermijdelijk zijn? zou er niets nieuws ontstaan zonder pijn? dus kan je alleen maar winnen door met verliezen te beginnen als je pijn, boosheis, verlies doorstaat zal je zien, dat alles veel beter gaat dus niet ondanks de pijn, maar dankzij de pijn…

Haar laatste daad als Koningin Beatrix: 33 intensieve jaren een kunst op zich! Majesteit verdient een levensgroot rijksmonument: kunstig en aansprekend! En na haar dood een vaste plek naast Rembrandt: kunstenaars onder elkaar!…

Waar verstop je dank en zegening, vreugde bij het krimpen van een ziekte zonder uitweg beginnen, groen verzinnen penseel maakt duizend tinten blauw en geel in aquarel geen gemoei meer wel gestoei verhuizen, dromen en al het goede laten komen weelde, overvloed onmogelijk is mogelijk ik ben onmetelijk rijk…

Als reizigers die de weg afgaan vol gevaren, Droomden ze van moed en heldendaden. Langs het pad van gouden appelbomen de weg verloren. Uit het zicht geraakte korenvelden. Het ging hen voor de wind en ze geraakten verder in het succesvol najagen van hun hartstochten. Toen alles in goud verandert was, werd het kil en donker om hen heen…

mijn dag is weer goed want de zon schijnt van binnen. Ik weet dat ik altijd mag zijn wie ik ben Zo ga ik de dag weer met liefde beginnen. Eerst voor mezelf wat ik voel, weet of ken. want enkel het nu is de tijd van het leven. Geweest is voorbij en de toekomst blijft ver. En als dan de blijdschap naar buiten blijft stralen word ik misschien…

op het bed van glas kleed ik me uit en ik vraag je kom, schilder mij. schilder mijn lijf vereeuwig me met je vaardige slanke handen mijn kunstenaar je kunt haast niet wachten en ik voel me trots als ik het eindresultaat zie daarna vrijen we op het bed van glas jij en ik……we zijn bedreven in kunst.…

Vermoeid word ik vanmorgen Wakker in wat een voorjaarszon Lijkt te zijn - Als ik op wil staan Blijkt dat me dat niet Lukt vandaag - bevind me Liggend tussen het platgetreden Pad van pijnlijke cliches met Emoties die vervlakt zijn Tot neergeslagen poolijskou - De enige gedachte die erin slaagt Boven het platte bevroren gras Uit…

Zinnen als zenuwtics Stokoude stoplappen Zelfs 'weetjewel' Doet beangstigend mee Ooit maakt die zegmaar- en Zalikmaarzeggendwang Als het voorbij lijkt Dus vast 'n rentree…

Zo graag hadden we Het jou gegund Meer dan wie ook - Altijd verblijdende Glimlach met ondeugende Knipoog naar ons aan Het eind van je verhaal Aan ' t slot van het Achtuur Journaal Toch ben jij het niet geworden Geen reden voor tranen van Verlies - jij hebt jezelf Behouden, leeft je ik Zoals alleen jij dat kan, Hoeft niet te…

Ik zal wachten tot de dag dat je bij me zult komen Ik zal altijd blijven wachten, nét zolang tot je bij me zult zijn Tot die dag zal ik zwijgend in de tuin staan, naar de oude boom gaan, elke dag Ik zal zacht neuriënd aan de beek staan, tot die dag.…

mag ik je vangen met beide armen in de lentezon mag ik je dansen wang tegen wang hoe 't ooit begon mag ik je kussen hier hier en ook wel 'n beetje daar mag ik je lieven met mijn zijn omringen handen door m'n haar mag ik ….. mag ik…