Alle inzendingen, jaar 2014, week 19

We waren in de bergen, waar je je kunt bezeren aan gedachteloos gesteente, tot bloedens toe geschaafde schenen jongensachtig. 's Morgens in de vroegte in het ene dal of het andere zag ik tegen de muur van een boerenbedoening vier stoelen staan, vier lege keukenstoelen op een rijtje wachtend op de zon, stoelen die verzadigd waren van het…

de haan kraaide twee keer en nog eens de nacht ontsliep in de dag de zoekende zon achtervolgde verzengde de nacht strooit de wederkerende as in de wassende dageraad en de dag ontrolt zich langzaam krom als een oude atlaskaart tot het moment dat de aarde zich keerde tegen de dag en de titaan haar in liet slapen vredig in de schaduw…

Door de stille straten van het kleine stadje waren wezens rond vinden slechts koude en gesloten deuren op zoek naar warmte Gevangen tussen dag en laatste uren nacht figurerend dominerend in een vale schouwburg tussen schijn en zijn De schijn van schimmen zonder verse schaduw verdwijnt pas uit zicht als de zon verschijnt aan de grijze…

Als je wat ouder wordt zijn dingen anders wat krom gebogen lijkt is recht gelogen zoete koffie heeft plots geen smaak wat zoute soep was is nu flauw en zo gaat de lijst door eigenlijk is alles anders dan daarvoor en zo kijk ik ook naar ons zijn we nog zo doldwaas verliefd staan we snel even op uit bed heeft de één de koffie al gezet…

Zwierige zwaluwen bezweven het zwerk Krassende kraaien bezoeken een kerk Maar komen er niet voor Gods woord. Fluwelen vlinders fladderen voort Slechts bezige bijen zijn aan het werk Er is niets dat de rust nog verstoort.…

Gijsje Gijsje Gijsje Wat zing jij mooi dit wijsje Het kan me steeds bekoren Ik wil het alsmaar horen Teuntje Teuntje Teuntje Wat zing jij mooi dit deuntje Het galmt maar in mijn oren Het lijken wel drie koren Pietje Pietje Pietje Wat zing jij rot dit liedje Het is niet aan te horen Het klinkt als tien motoren Gottegottegotje wat…

Je bent slachtoffer als je hebt geleden onder een strafbaar feit men je te na is gekomen Of als je buiten je schuld schade lijdt. Maar wordt je als dier Geslacht en geofferd spreek je letterlijk van het slachtoffer.…

Het licht dwaalt door de nacht en wij blijven ons verwonderen. Een welkom gezelschap, een gids op onze verre reizen. Wat staat er in de hemel geschreven? Kunnen wij de sterren ontleden tot hun naakte bestaan? De dichter mijmert uit het raam. De nacht rust en in het midden zwijgt de maan.…

Waar is die zon die jou zal verwarmen waar is die zon die jou zal omarmen waar is die zon die jou weer vreugde zal geven waar is die zon die jou zin blijft houden in het leven De zon geeft zoveel warmte de zon geeft zoveel licht de zon blijft eeuwig schijnen de zon doet narigheid verdwijnen Behoefte aan warmte behoefte aan liefde behoefte…

Nee, ik heb geen carriere nee, ik heb geen netwerk nee, ik heb geen salaris ik heb kinderen ik ben ouder: moeder, vader ik krijg huishoudgeld ik heb het wel druk, maar ik voel geen stress ik voel samenleving wij zijn gelukkig zo wij voelen gemeenschap wij houden het graag zo! en jij?…

geborgen in de luwte van het lover van de oude treurwilg aan de waterkant verstilde het rumoer in haar hoofd kwam ze tot rust talmend op de bank onder de boom ze staarde lang door de sluier twijgen naar het water waarin ze wou verdrinken in vergetelheid de avond was gevorderd toen ze besloot toch maar naar huis te gaan…

De dagen van ooit zijn vol rust en van staal ook lang genoeg om bij het inwikkelen van het stervende zonlicht roestig de rust te zoeken ongebarsten slingeren de glazen paden door polders en beekdalen elke minuut door het licht verschillend gevormd zoals zwierige linten in een zomerbries onophoudelijk onverwachte danspassen zetten de statige…

Mijn warme, intense liefde voor de mensen om me heen doet me soms lachen, maakt me soms aan het huilen... . Mijn warme, intense liefde voor mensen in het algemeen wakkert het vuur van mijn ziel aan, om achter de strekking van mijn gedichten... te blijven staan.…

Goed jongens, we beginnen met de kring Wat hebben we gehoord, gezien, bekeken Dat jullie met de klas willen bespreken Een blote vrouw waar een tampon uit hing? Wie is dat die zich uit het raam wil gooien? Dat is het zoontje van Heleen van Royen.…

lang is leven in lieflijke zachtheid bij me gebleven maar soms ontbreken er momenten in fragmenten die ik niet volgen kan je zwaaide en draaide in de schaduw van je rug kwamen mijn tranen het was geen afscheid slechts een groet dat gebaar maakte mij intens bedroefd als ik de stralende intensiteit van kind en jeugd ontmoet is ingetogenheid…

Minister Asscher werpt zich op de stress De lompe honden en de bullenbakken Wil klachten over werkdruk aan gaan pakken Gezond zijn tussen negen en half zes Een burnout is niet zomaar weggewerkt De vuurwerkverkoop is alvast beperkt…

er zijn de klanken en als die klanken woorden vormen is het een taal je hoort nu een piano de ene pianoklank na de andere maar daarmee zijn het nog geen woorden dus ook geen taal hoeveel liever je ook altijd die piano hoort terwijl je uitkijkt over wijde heuvels als het regent en ergens de vogels schuilen in de bomen…

Zo lang geleden al was het dat de eerste ver voor de anderen zijn eiland verliet, allen zijn hem een voor een achterna gegaan allen dezelfde weg. Overgebleven is er niemand meer op die ene na, alleen zijn huisje is nog bewoond verder is het eiland verlaten, leeg. Oud is hij wat doet hij hier nog niemand is er om hem gezelschap te houden…

Het dode lam, de aangereden duif, kalende knuffels, plassen bloed die stollen in gestifte lippen. Glas spiegelt pijn die doorklinkt in de au schreeuwende meeuwen. Lam gevleugeld echo je hun taal, je moeder pendelt met je tussen de kruisen van de kuurkalender, deelt cellen in je kikkervis met staart. De kruisen overleefd, onder…

Ik liep naast je rechtop, trots, door de laan aan de zonkant langzaam, je kon nog niet zo snel en je zei dat wij samen zouden gaan vanmiddag en ik heb op je gewacht ik hoorde je lachen met anderen en ik wist het zeker jij zou komen wij zouden gaan want jij had dat gezegd wij, jij en ik, samen, vanmiddag Ik heb zo lang op je gewacht…

De keuzes van mensen zijn te vaak ingegeven door zelf niet te kiezen maar zomaar te volgen ook niet na te denken wat de gevolgen zijn het effect, het resultaat voor hem of haar als individu en de mensen om ons heen laat staan de collectieve massa In die negatieve spiraal zit onze Nederlandse samenleving gevangen ons als geheel niet beseffend…

Soms kan een mens zo blij zijn, zomaar ineens, om rozen die bloeien, om een vogel die je in de verte hoort zingen, om een kind dat tatert en lacht, al weet je niet waarom. Gelukkig is zo ons leven, anders zouden we het misschien niet volhouden om te hopen tegen alle hoop in en te werken aan begrip en verzoening. Ook al blijven de vragen en…

Vier ben ik, Bijna vijf, Als ik op de bewaarschool In mijn kleine Drentse dorp Een uur lang mozaïeken mag, Aangemoedigd door juf Albers Die er zelf ook zo van houdt Dat ze stralend uitdraagt Hoe mooi dit is, Met kleine kleurige steentjes Vormen maken, figuren misschien, Die mijn vreugde van binnen Ook naar buiten toe zichtbaar…

Soms maak je me wit en kleur je mij alles binnen de lijnen – zacht Soms maak je me zwart en kras je scherp alles buiten de lijnen – hard Soms schets jij me als schaduw en licht alles in mij op wanneer mijn stem – zingt de hokjes verdwijnen totdat er geen rechte lijn meer bestaat dan enkel jij – ik – wij – samen – zijn…

in de lentewind wuift wit boorduursel langs de smalle weg op pas gemaaide velden wordt een mestsilo fel beschenen door even doorpiepende zon in razend tempo groeien aardappels en maïs in de schoot van de aarde…

'Leegverkoop' bralt het affiche op de spiegelende façade van de gezichtenwinkel een plakkaat vol maskerende wanhoop de overwinning van de teloorgang gelaten worden de laatste gezichten ingepakt - maskers van de ziel - de prijs van een eigen gezicht blijft onverminderd hoog holle hoofden verdringen zich rondom de laatste exemplaren tastend…

Lichaam ik schrijf aan jou een brief Hallo, wees toch een beetje lief Waarom, doe je niet wat ik wil Zit ik toch met jou in een meningsverschil Heb ik van alles in mijn hoofd Maar jij zorgt dat dit verdoofd Want jullie zitten niet op een lijn Slik genoeg aan medicijn Ik wil weer van je gaan houden Gewoon het oude vertrouwde Laat…

Lichamelijk ter wereld komen Duurt een uurtje of acht, Soms meer, soms minder, Maar als je er dan bent Leer je puur spontaan Te ademen, te drinken En te leven van het moederhart Dat je dagelijks omringt - Voordat ook je mentale geboorte Afgerond is ben je al gauw Een jaar of twee en half verder Je weet nog niet wie je bent Maar…

Je borstkas gaat langzaam op en neer, mijn blikken gevangen. Teder lach ik je toe, je wil het niet zien. Houdt je ogen gesloten, verborgen voor de waarheid. Alles wat ik zoek zo dichtbij, maar alleen ijzige blikken schenk je mij. Waarom omarm je de warmte niet?…

Als laatstgeborene wat te laat verstervend alle tijd een rol te spelen gespiegeld in een onherkenbare gelaat onverhoopt alles nog te delen voordat de eeuwigheid de deuren openslaat. het oude lichaam de eigen geest ontdekt het lijf in stoffelijk verband in de elasticiteit van leven in het extreme uitgerekt tot twee werkelijkheden, de schijndood…