inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 51.846):

Pluimage?

Als laatstgeborene wat te laat
verstervend alle tijd een rol te spelen
gespiegeld in een onherkenbare gelaat
onverhoopt alles nog te delen voordat
de eeuwigheid de deuren openslaat.

het oude lichaam de eigen geest ontdekt
het lijf in stoffelijk verband in de elasticiteit
van leven in het extreme uitgerekt tot twee
werkelijkheden, de schijndood van het verstand
misleiding in de wanen van vandaag.

wat er nog te wensen en te bieden is
in het ongerijmde van een priemende vraag,
de waarheidszin geketend uit de geschiedenis
of hou ik mij te bezig met het voorlaatste uur
maar of mij dat de waarheid verteld die ik mis.

de laatste stap in het onbewuste wezen,
het kunstlicht van zon begeren
ondeelbaar avontuur de gekrompen tijd te vrezen
slechts een gezicht in de menigte te waarderen
en op de pluimage te worden gewogen.

... Onderscheid wordt door innerlijkheid gewogen. ...


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 14 mei 2014


Geplaatst in de categorie: psychologie

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 45

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)