Alle inzendingen, jaar 2014, week 20

Deze aap zit te genieten Van het leven dat hij leeft Zijn gevoel van eigenwaarde Dat hij van nature heeft. Waarom zo nodig evolueren Ik zou niet met ze willen ruilen Als ik die bezoekers zo bekijk Is het eigenlijk om te huilen. Apetrots Op de apenrots.…

Ik heb gevochten, ik heb geknokt met al die wilde beesten in een hok. Ze aten niet, ze dronken niet, wat ik hen ook gaf. Tot mijn groot verdriet werd 't een lijdensweg, een straf. Ze gromden, ze grauwden, de tanden ontbloot. Ze haalden uit met hun klauwen. Ik huiverde, ontmoeting met de dood. Toen heb ik 't besluit genomen om weg…

Haar ogen spreken zoals haar hart dat doet. Zij laat haar hoofd niet zakken en breken haar gemoed. Zij is een vrouw vol kleur, zo compleet. Weg met dat leed! Zij weet als geen ander hoe zij verder moet. Twijfelt niet langer en alles wat zij doet is goed. Het vuur zal weer in haar branden. Haar lot ligt in haar handen... Eens…

Zon, val niet naar beneden, blijf voor altijd aan de hemel staan. Anders vallen er stenen, en eet ik een banaan. Zon, van jou worden we allemaal blij, lekker liggen op het strand. Zachtjes hoor je een zoemende bij, en ik voel het warme zand. Zon, jij maakt de wereld mooi, blijf voor altijd stralen. Anders sluit ik mezelf op in een kooi…

Het is nacht, sterren fonkelen en het is bijna volle maan. Wij zijn nog wakker, zij lacht en kruipt dichter tegen mij aan. Morgen is ver weg, zover als een ster die staat in het raam. Zonder zorgen beleven we hoe het nu hier is en vragen ons niet af, hoe verder te gaan? Onder een zwart hemeldak voelen we ons op ons gemak. Met een gemoedsrust…

mijn hart slaat op hol opeens, twee paarden op de rotonde van Donderen echt levend zijn ze niet merk ik, als ik gierend rem een zwerfkei plus oud roest lijken bedrieglijk echt na drie ererondjes om de versteende paardjes rijd ik lachend verder hop, rijd ik, in galop…

Dit rijm wil ik aan Wubbo Ockels wijden, Bij leven al een ruimtevaarticoon. Aan hem dit opgedragen eerbetoon, Postume hulde na zijn overlijden. Bevlogen en begeesterd pionier - Zes regels zijn voor Wubbo te summier.…

Dat AH op de kleintjes let weten we allemaal maar dat bij het pakken van een pistachenoot ik een aantal malen, alleen zit, met een lege schaal is toch op zijn zachtst gezegd te banaal voor woorden, recessie in notenland, dát is natuurlijk het verhaal!…

op de vrijdagse kaasmarkt van Alkmaar mocht ik van een kaasmeisje proeven: smeuïg smolt haar sneetje op mijn tong haar lekkers was geurig en hartig als puntrijpe camembert heel anders dus dan Hollandse maatjes, die kereltjes lust ik zo niet…

Onzichtbaar verdriet Is iets wat je niet ziet Het zit intens In het binnenste van een mens Je lichaam huilt Het zijn tranen die men verschuilt Je adem stokt Je keel zit op slot Zo voelt verdriet Die men niet aan de buitenkant ziet.…

Ze maakte me wijs met mooie christologisch filosofische termen dat God altijd in het centrum staat om zich over mens en wereld te ontfermen een soort levenspolis de hemel in het verschiet als een soort hoofdprijs maar zolang de mens in vrome religie steeds vluchten gaat met opgewekte liederen en spirituele gebeden doet…

Opvliegend van aard schiet een geschrokken fazant uit het struikgewas.…

Duizend en één waxinelichtjes voor al het leed dat ik moest lijden. Duizend en één lichtjes om te verzachten, de pijn, het verdriet in mijn huidige bestaan. Duizend en één lichten die samen één worden met mijn licht. Licht voor lichten, om te belichten, wat beter kon. Eén zon, één straal, één verlichting opdat vele lichten opgelicht zullen…

ik breng geen groet aan duizenden in een stampvol stadion met geestdrift en applaus leid de kudde niet die zonder herder voedsel zoekt en enkel slaapt en poept mijn woorden heb ik aan de lucht gehangen om in weer en wind ieders aandacht te vangen duurzaamheid is de nieuwe kwaliteit geen snel consumptiegoed maar liefde en medemenselijkheid…

Eens op een dag, toen ik de stad Verliet en in de spoortrein zat, En daar in stille lijdzaamheid Geduldig wachtte tot de tijd - Bij 't langzaam voortgaan van de klok - Zou komen, dat mijn trein vertrok, Geschiedde 't, dat in 't naaste spoor Een trein rangeren ging en voor Mijn venster schoof. Ik kende wel De vreemde werking van…

Was ik gebaat geweest bij Ritalin Toen ik schlemielig op één-tiende zakte? Zou 't anders zijn gegaan als ik het pakte? Ach, zulk gespeculeer heeft toch geen zin En tot een slotsom ben ik niet bij machte Ik dwaal voortdurend af in mijn gedachten…

Op bed kijken we elkaar uit de kleren op de vloer een jurk een hemd, meer valt niet uit te trekken; hoe we ook op handen en knieën bijenwas in de vloer wrijven tot het hout was opgeeft terwijl we elkaar op bed liggen te bekijken op de vloer, glad as een tafelblad waarover dingen uit eigen beweging beginnen te schuiven tegen elkaar aan…

Frans Timmermans is snel op reis gegaan Hij moet de sjeik en zijn gevolg kalmeren Want Geert wist hen enorm te irriteren Daardoor gaat onze handel er straks aan Mark Rutte en de Shell zijn pas gerust Als hij elk achterwerk daar heeft gekust.…

Turquoise tinten doorbreken grijze luchten Vlaggenlinten waaien en zij zuchten Eindeloze nachten maken plaats voor rust Stilletjes wachten op de storm die is gesust Kleurrijke dagen daar staan wij nu voor Pak die fakkel en geef hem door en door…

Stuur je Motivatie Sneltoetsgewijs. Stuffen gaat Moeilijk maar Sleepletters op rij Stimuleren je Mateloos: jouw ratelende S-tafette saved many souls!…

Lauwe lentebries verwarmt mijn gezicht, Wangen die gloeien gaan van zoveel buitenzijn Waddengolfjes die kabbelend Tegen de zeedijk van onze late jeugd Zachtjes hoorbaar in stukjes slaan; De grilk die stiekem met ons meeloopt Onderaan de dijk, en wel goed uitkijkt Dat hij niet te dicht bij ons komt, Maar die ons ook voor geen goud…

je was een treurwilg aan de waterkant waar kroos en weemoed langs je wortels dreven ik zat te wachten op een steen wat verder en zag de stroming langs je deinen de kano's vaarden steeds aan je voorbij of bleven slechts heel even aan je oever toeven. ik zag hoe zeven kunsten bij je laving zochten: er waren nieuwe kerven in je stam na elk…

Ongesproken woorden hangen voelbaar in de lucht ongenaakbaar onbesproken voor de waarheid op de vlucht. Zeg maar niets en hou de schijn op beter dat men nog niets weet maak geen zorgen het wordt beter geen problemen dus vergeet. Alle leugens, alle onzin, maken dat ik sterk vermoed, dat al heel snel zal gebeuren wat een ieder heel…

ik zit op een grote kantelende dobbelsteen ondeelbaar het ogenblik van vallen in de ruimte…

Tuinplanten knippen. Voorzichtig! Hier beleven slakken hun liefde...…

Het schamen geeft als doel een onaangenaam gevoel. Je krijgt dan notie Van een psychosociale emotie. Het is een rare boel. Maar waarom met name zou jij je moeten schamen ?…

Leeuweriken die hoog Aan de hemel staan Zingen hun hoogste lied Dat mensen vertroost Bij het harde werk Op het land in blakerende zon; Vader en moeder die zwijgend Hun handwerk doen, de basis Leggen voor de oogst Van komend najaar En ik die kind ben, Spelend in de droge sloot Naast de akker waar zij die Mij kregen hun werk doen…

De hond ligt op zijn rug En schurkt tegen een dood In veren aan Een schrille kreet, zijn baas Trekt hem er vlug vandaan Op zijn beurt wrijft hij Tegen talen, een slotzin Pakkend schrift is ademhalen En telkens weer is er een ander Soort van sterven, pijnlijk soms Of met zuchten van verlichting Een wegen van de ziel op gouden Schalen…

Mij met jou hand in hand de golven volgende langs het strand samen lekker uitwaaiende op een pier in de zon die schijnt op ons plezier Zo uitgelaten als een kind waarin ik mezelf en de liefde vind Het leven belevende zoals het mag met jou zo samen op deze dag Dichter bij jou bij eb en vloed met jou in zee want dat voelt goed…

Zachtzoete nectar parelt in de zon Flirtende vlinders vieren de lente Gefladder rond een vlinderstruik Eendagsvlinders in mijn buik Bezige bijen bestuiven het zwerk De koningin verlaat haar nest Feromonen vullen de lucht Verleiden darren in volle vlucht Tot een fatale liefdesdans: Hen rest geen tweede kans. Een vlinder kust een passiebloem…