Alle inzendingen, jaar 2014, week 32

weer wapperen banieren gedoopt in bloed hun wellustig lied schreeuwen de torens in lange uithalen de honger naar nog meer gebied het rigide polariseren onder druk van geweren werkt tot het ultimatum barst in de opmars naar macht worden vrouwen en kinderen meedogenloos wreed omgebracht zij treden in sporen die de mens lang heeft…

o Gij, in weedom neergebogen, Weerhoud geen tranen in hun loop: Zij drenken 't bloemetje der Hoop, En moest hun bron bij u verdrogen, Bid God, dat Hij uw leven sloop'. Het water, in 't metaal bevroren, Splijt wel het zwaarst kanon vaneen, Waar 't vloeien kon, is niets geleên: Zo breekt hem, die zijn leed wou smoren, Het hart door opgekropt…

De wielen worden vierkant door het blad Met laserguns gaan ze de boel bestrijden Zo is het spoor weer prima te berijden Ook spuiten ze de rails nog lekker nat Met laser?...hopelijk verstand van zaken! Want anders gaan ze ‘t spoor nog bijster raken…

Onrustig aanwezig In het benauwde klam De gevlogen mus wist Een verbrande vlinderpop Een kromgetrokken rups Krijgt geen vleugels Geen kleur geen leven Pijn geweld angst Marcheren meedogenloos door Onrustig voelbaar Scherpe ongemakkelijke vibraties Een mens kent zijn machtslust niet.…

Hou je van knuffelen? Liefde vaagt grenzen weg: Twee worden één gemaakt – dat is geen schijn. Toch is die optelsom ontegenzeggelijk méér dan de delen apart zouden zijn.…

in de zee van tijd die haar geboden was vond zij tussen de aangespoelde woorden net dat stukje dat ze tot dan toe ontbeerde ze ontsteeg zichzelf…

We konden doen alsof we de haat begroeven maar soms moet je de dood opzoeken om het leven te vergeven.…

De oktoberoogst was rijk: het kleurpalet van smakelijke russula's toverde herfstkleuren in de paddenstoelenkorf. Plukvers gefruit in hete olie met sjalotjes, een teentje knoflook en dobbelsteentjes rokerig spek: delicate geurtoetsen van hazelnoot walmend rond de hete pan, tot het sissend blussen…

Daar staat hij dan, hartje centrum, Tussen het winkelende publiek - Dat vooral op koopjes jaagt - Bellen te blazen, als voetballen zo groot; Ouders lopen door, hebben er geen boodschap aan, Maar kinderen komen huppelend van vreugde En schaterend van plezier aangelopen, proberen hun Grootste geluk, zo'n zilverkleurige ballon, In hun…

Zo vaak al ben ik bruggenbouwer Geweest tussen hen wier standpunten Mijlenver uit elkaar lagen, Altijd gegaan voor eenheid en compromis - Eindelijk is het tijd geworden Een brug te slaan tussen mijn oude En mijn nieuwe ik; Het oude ik opgegaan in een Gevoel van buitengesloten zijn, Vervuld van wrok en pijn, En mijn nieuwe, van…

Wat zou ik graag voor even een spaakje willen zijn van jullie fris gekleurde parasol dan zou ik zwijgend luisteren naar wat niet wordt gezegd. Hoe vredig wandelend gaan jullie door de regen, de jongen ijslikkend, de opa trekkend aan zijn sigaret. Wat wil je aan de kijker exposeren, de parasol verkozen boven paraplu, ben je gezellig aan…

Het is alweer een tijd geleden Dat ik overdwars heb gereden. De oorzaken waren misschien Niet duidelijk te overzien Dat kwam door de omstandigheden. Ik kwam van linksboven naar beneden De ander kwam rechtdoor gereden.…

Bijna begint mijn leven, mijn nieuwe tijd Het is gedaan met vroeger, Klaar met toen voor altijd Nu telt enkel nog straks later de toekomst Het gene nooit geweten, een andere wereld voor mij…

ze ritselt brood uit papieren zakken ze ritselt kaas uit cellofaan ze ritselt boter uit een botervlootje en slappe kwark uit een plastiek kom ze ritselt klontjes uit de suikerpot ze ritselt de koppen uit de krant en aandelen uit de markt ze ritselt op haar sloffen naar de oude zetel in de voorste kamer ze ritselt met wat oude…

Nooit heeft een mens een dier meer liefgehad dan ik jou En nooit bestond er een trouwere liefde dan de jouwe En nee nooit zullen twee zielen dieper met elkaar verbonden zijn Jou loslaten is door een hel op aarde gaan Jou loslaten is pure liefde in zijn zuiverste bestaan Jou loslaten is het meest wrede en het meest liefdevolle…

Onvoorstelbaarheid heeft zich voorgesteld. Onvoorstelbaar heeft de vechter gevochten. Lief en leed worden door geliefden opgeteld. Uiteindelijk wordt een mens toch voltooid. Eeuwige liefde is ten diepste onuitsprekelijk. Liefde heeft onvoorstelbaar en onzegbaar, het Allerlaatste Woord.…

wij dwalen weer dit keer niet om voedsel te vergaren we zijn onszelf kwijt kunnen slechts volgen of gaan voor de nieuwste hype vrijheid is vergeven met die verantwoordelijkheden willen wij niet leven nog mogen wij geloven in alles van hierboven maar het IS komt dichterbij zij dwingen jou en mij om alles op te geven het is dood…

Strome, wat is jul boodskap aan mij als jul wild en vrij, in huppeldans o'er bank en krans So spring en klots van rots op rots so glim en glans en glij, so plooi en plas als glippend glas, die gras bespat met per'lend nat, so blinkend, blank en blij, - strome, wat is jul boodskap aan mij? So's 'n wal van kristal buig…

Wat Dolle Mina nog nooit heeft bereikt, Dat man en vrouw straks uniform gaan plassen. De man moet stoppen met steeds staand te sassen, Het beste is wanneer hij zittend zeikt. De macho moet dus – voor zijn bestwil – missen De wedstrijd in ‘wie er het verst kan pissen’.…

In stilte van het alleen zijn probeer ik te verwoorden wat geschiedenis ons vertelt en ik bevrijd mezelf in zelfgekozen schemeringen kleine kunstzinnige details op de tekening van de avond liefde geniet de rol van eenzaamheid schepen bevaren een papieren zee wanneer ik aan je denk voel ik mijn ondubbelzinnige hart ik mis de schaduw…

Nee, niet die kleine groene eetbare dingen, die veel mensen niet te eten vinden, neen, geen groente op het bord, waar menig kind beroerd van wordt! Een nieuwe spruit is in de maak, een wereldburger van formaat, een kindje zit er in haar buik, een kind van hem en ook van haar. Een nieuw wereldwonder komt er aan en al hebben we nog…

de nacht geeft alle ruimte om te piekeren niets kunnen we doen enkel onze handen vouwen je strijd is gestreden God heeft je naam geroepen…

Wanneer het fluitenkruid niet meer fluit straffe westenwinden sonoor kopergeluid de wolken binnendragen - wolken die als verlate kruisvaarders oostwaarts de onschuldig lucht de rust ontnemen - dan voel ik dat onder het zomergras de herfst wordt gewekt het dode hout zich op vallen voorbereidt watervolk beeft en bidt en scheepswrakken oude…

In kleine dingen gloort weer hoop als eigenmacht wordt afgeschreven. Uitmondend in rotsgeloof begint een halfgod af te dingen... Onverklaarbaar voert een liefdevolle onderstroom naar een openbaar beminnen: doordesemt menige adolescent van louche zaken af te blijven, negativisme los te weken, om te keren in het tegendeel. Je zult maar…

de bladen van de zonnebloem zijn in steen vereeuwigd zij stierf, slechts achttien jaar dochter van ouders zus van twee broers haar nam was Floor zij bloeide in schoonheid elk blad van haar bloem was mooi passanten gedenken een moment haar kortstondige leven…

Ooit komt het uur op 'n dag vol zon en regen Steeds dichterbij Het zal koud zijn en warm tegelijk als je iemand dankbaar en jou zo dierbaar voorgoed vaarwel zegt en dan ineens mist..…

is het een troost dat ik om jou rouw en niet om een ander ?…

Ver weg sterven stemmen in de wind, terwijl een dreigende schaduw groeit. Opeengepakt. Weerloos. De hemel zwijgt en in de nacht vallen schreeuwen zoveel zwaarder. Een laatste ongehoorde doodskreet. Een genadeloos gebaar. Een zin die geen zin heeft. Een waarheid die niet gehoord wordt. Een kind zonder vader.…

Eens is hij daar ineens de laatste dag van je leven zeker als de leeftijd dat toelaat óók jonger kun je het beleven Ook al ben je nog niet klaar met het doen van dingen zó belangrijk dat blijft wringen Je wilt ze nog niet verlaten zij waar je zoveel van houdt het idee dat te moeten missen maakt je ijzig koud Je hart, het belangrijkste…

Zelfmoord plegen is niet zo moeilijk: wat vastberadenheid en één daad, en je bent weg het vraagt meer van mij en doorzettingsvermogen voor de mooie weg, die ik al levend afleg.…