Alle inzendingen, jaar 2015, week 16

Het dorpje Lissewege Huisjes zij aan zij monumenten torenhoge symboliek een dorpje nog nederig en mooi onaangeraakte schoonheid een kapelletje zo klein op de markt een carrousel van muziek met spelende kinderen schaduwgevels schuiven langs de lege kasseien straatjes zo mooi als een ansichtkaart bruggetjes versierd met madeliefjes vergeet-mij-nietjes…

gelezen op de binnenzijde van een roestige spoorstaaf 'Osnabruck 1912' een spoortje geschiedenis…

Mooie plaatjes van een mooie man Ahmet Polat Fotograaf des Vaderlands 2015/2016!…

Zachte zoen van lucht en water, verweven in een nevelige vacht, de zon opvangt net voor de nacht, innig samenzijn: een einder van lichtgeklater. Wanneer de vroege zon het nest verlaat, is het strand bezaaid met vruchten. Een ochtendbries wentelt zich in een zalig zuchten dat het mulle zand bestuift en landwaarts gaat, diep het gebergte…

Het vinden van Bestaande oplossingen, Zegt de leraar, Is het hoogst Haalbare voor deze Kinderen, verder Hoeven ze niet, Dat is de max, Al het andere Valt daar buiten - Zonder het te weten Verbeeldt hij hier Het menselijk tekort, De mens als spin In een web Waarvan zij Inmiddels zelf de Uitgang niet meer weet…

~De Amsterdamse Wallen zijn een woekerende plaag Nog erger dan de Hunsestraat in ’t centrum van Den Haag De Spijkerbuurt in Arnhem roept het manvolk op tot slecht De Rotterdamse Keileweg is Sodom in het echt En Utrecht met zijn etalages drijvend in de Vecht ’t Is schande, daar kan elke man voor zijn gerief terecht Wanneer het lid bij hitsig…

een golfbeweging gedachtes komen en gaan uit het niets en weg…

Een Westerling uit Europa ben ik Geenszins een vluchteling Wij hebben bad, bed en brood als basis met daarnaast teveel om op te noemen zijn geen balling of ontheemde Westerlingen uit Afrika zijn zij Eén oog daar. Eén al hier Ellende overkomt hen doet ze gaan daar heel in de verte een continent een werelddeel dat vrijheid kent Bootvluchtelingen…

niets herinnert nog of vergeet sindsdien handen op huid tot knoop gevouwen vogel, een dwaalgast terug van heen luchten rusten in roerloze wolken de onderste steen verankerd in aarde het land is af niets meer aan doen de knopen geteld de sloten gegraven klaar voor halvering naar eeuwigheid het laatste woord gesproken…

Slaapdronken geuren gebakken kaas en uien de trap op. Beneden betaal ik pas tol als de overkant van je stemming bereikt is. In de hemel verdien ik gratis boodschappen voor op je graf. Een bloemenzee voor aan het stuur van je nieuwe scootmobiel. Wat je ervan bakte reist voor altijd met me mee.…

ik ben gaan dwalen tussen allerhande garens heb mijn patronen opgezet maar kleuren lijken net niet echt zij dissoneren in hun valsheid naar elkaar weven met invallend licht een meer dimensionaal gezicht dat mij toeschreeuwt om meteen te stoppen met het openen van de hel het weefgetouw trekt aan de bel ik heb kinderen zien spinnen…

Een lichten en een wuiven ging door het wakend woud in ruisend, schittrend stuiven door het bebladerd hout; de volle takken hingen te zwieren en te zingen in zilvren flikkeringen op 't feest van wind en maan. De wijde, heldre hemel blonk rijk in elk verschiet, waar 't fijnere gewemel zijn glans een doortocht liet, en luistervolle…

De twee zijn dagen aan het overleggen, Want één partij houdt aan het standpunt vast, Dat Nederland een ongenode gast Zelfs al het minimale mag ontzeggen. Niet vreemd dat als je zoiets denken kunt, Je ook je kabinetsgenoot niks gunt.…

Bakker Coeck bakt grote taarten, groter nog dan bakker Schmull. Maar Schmull zijn taarten smaken beter dus die Coeck is toch een prul. Toegift: Bakker Coeck bakt zoete broodjes, zoeter nog dan bakker Hack. Maar Hack zijn broodjes smaken beter dus die Coeck die blijft een zak. ------------------------------------ uit: 'Liedjes voor kinderen…

Wanneer je rijst eet met een speld en elke korrel telt telt alleen nog dat moment, de smaak van niet gekend is wat je hele leven kwelt.…

Er bestaat een man Hij is geen gewone man Het is een man Die kan wat geen andere kan Het is de man En die man Duidelijk geen gewone man Nou deze man Die vindt wat hij dromen kan Het is de vrouw Er is een vrouw Een buitengewone vrouw Het is een vrouw Die wist wie ze zijn wou Het is de vrouw En die vrouw De meest bijzondere vrouw…

Jij engel van mijn nachten. ik vraag niet of je van mij houdt dit zou voor ons niet passend zijn hoe onstuimig de vrijage in de sluimering van de slaap in wisselende gedaanten bereid en vol van hartstocht geef jij je mij volledig precies zoals ik het hebben wil jij engel van mijn nachten jij engel, zonder één gezicht weet dan…

Hoe wanhopig moet een mens wel niet zijn Om voor een ongewis Europees bestaan Voor duizenden dollars je geschiedenis te vergeten En voor een vage toekomst het schip op te gaan? Hoe hard moet het hen niet vallen, Die deze weg gaan met duizendtallen, Ver van huis en overzee, een roep om hulp Neer te leggen voor een onvermijdelijk nee? Hoe…

Wat geweest is was in het verleden We leven nu in het heden Je ex is je ex met een goede reden Je hebt elkaar lief gehad in het verleden Mooie en slechte herinneringen er door verkregen Je bent uit elkaar gegaan met een reden Dat moet je nooit vergeten Wat ooit was dat was Je hebt liefde samen gehad Je hebt de liefde verloren Er was…

Het is om het even welke God Het ijzer boog of de bomen deed groeien Of het een natte dag of een mooie Dat deed er ook niet toe 400 keer een mens die niet kon zwemmen En een zee die onmogelijke diep En op zijn minst net zo prachtig was Als bruut Na 60 minuten zou alles al verstommen Veel langer houden anzwemfabeten niet Net zo min als…

Wat kan het toch verdrietig zijn Als je geliefde er niet meer is Nog elke dag voel je het gemis Want het leven was samen zo fijn. Soms kun je het niet meer aan Niemand om even mee te praten Je voelt je zo eenzaam en verlaten Nu moet je alleen verder gaan. En toch gaat het gewone leven door Maar wel heel anders dan voorheen Niet meer bij…

De vader van het vaderland wordt Bram! Als lijsttrekker zal hij geen cent frauderen Noch rare taxiritjes declareren Het maatje van de maffia is tam Helaas was voor hij werd gepresenteerd Zijn eerste zoon hem ijlings al gesmeerd.…

Nadat ze jaren lang Gepaard een kuis en Vreedzaam leven leidden, Hier in dit groene land Waar ze zingend Elke nieuwe dag Bezongen in Gezamenlijk geluk, Is plots een zwarte Wolk voor de eindeloze Zon geschoven - De glanzende groennek Zit verdoofd zijn vrouw Te zoeken, hier aan De rand van de sloot Waar ze samen zo gelukkig…

De regen drupt Een warme gloed vervult mijn dagen Ik weet niet hoe ik moet vertellen dat ik van je houd Dat ik je liefheb In de lengte van alle jaren Dichterlijk geluid Is ver weg van de huizen Het leven gloeit voorbij Ergens in mijn hart weet ik dat je er bent Dat je stil bent in het geluid van de zee en van de bossen Diep van binnen weet…

Ahoy daar komt de dodenboot Met vluchtelingen klein en groot Wanhopig, hongerig en moe Varen ze naar Europa toe Geen Brom of kapitein staat aan het stuur Wie drijft, wie zinkt, het is een gruw'lijk avontuur De dodenboot is stil vergaan Er was alweer geen redden aan Ahoy Ahoy Ahoy ...…

ik sta aan de vloedlijn waar zonnestralen hen omarmen die het ontberen wolken krullen er beduidend anders zo streelt de wind lieflijk zorgen uit de gezichten van zodat hun tred lichter zal zijn dan toen ze kwamen…

Miljoenen zijn er naar Parijs gekomen alleen maar om haar glimlach eens te zien om daarbij heerlijk weg te kunnen dromen en dat slechts voor een Eurootje of tien. Geen mens heeft er, zo door de bank genomen, een doekje in de kamer bij hem thuis waarop één blik al zorgt voor tranenstromen, slechts door een glimlach: Mysterieus en kuis. Ik…

beheers gedachtes krachtige energievorm baas in eigen geest…

Zilt trekt in distels helm ritselt en prikt bijna loopt hij op zee Grasduinend met vlak onder zijn voeten loerend het grondsop al Zo wankel is het evenwicht van deze en iedere wandelaar. ------------------------------------------- uit: 'Achter de rug', Gedichten 1960-1990.…

ik hoorde woorden verdrinken in stemmen die zongen over wanhoop en pijn het lied van de zwemmers met stilte als repeterend refrein de barstende lippen van droogte en kou memoreerden hun vlucht voor angst en barbaar in een regen van kogels als minachtend gebaar zij hebben vrijheid voor even gezien het benedendek kraakte maakte snel…