122 resultaten.
De spin en de bij
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 132 Ja toen, ja toen
zag ik een bij op
een najaarsbloem
tussen het geurende
stuifmeel, de voelende
dauwdruppels en de tastende
bladeren in het groen.
Ja toen, ja toen
hoorde ik een bij
zachtjes zingen
tussen het blauw van
de seringen, tussen
goudkleurig en vermiljoen,
tussen wat haar lokte in
het groen.
Ja toen, ja toen
heeft het…
Perkament verleden .
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 74 Tussen hees en spreken
ligt mijn huig
de zachte hemel
van mijn taal...
Ik lik de regens
na een droge tijd
terwijl de kanten boorden
aan de rand van het water
als perkamenten beelden inscheuren.
Los rukken ze het verleden,
dat als droesem bleef liggen
op de onzichtbare bodem
van kinderlijke onschuld,
en dragen ze op
aan de vrieskilte…
Parijse herfstdag
poëzie
4.0 met 1 stemmen 524 Ik heb de weemoed van uw stad verstaan.
Een stad vol vreugde, zeiden zij die nooit
Geneugten weten dan het vlees ontplooit,
Vol zoete tastbaarheid en weken waan.
Maar in uw parken geurde uit iedre laan
't Verleden: grootser tuin, voorlang gerooid;
En iedre lijst die strekt of rijst of glooit
Aan uw paleizen, hing de erinnring aan.…
HOE H.H. DE WERELD REDDE
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.399 Het was weer eens zover: Herbie Hancock moest de wereld redden.
Maar eerst was het tijd voor zijn ochtendgymnastiek.
Toen hij daarmee klaar was deed hij het
en daarna vroeg hij zich af: heb ik nu tien diepe kniebuigingen gemaakt?
of heb ik er, omdat ik in gedachten onwillekeurig bezig was met datgene
wat ik na mijn ochtendgymnastiek…
De lach van je ziel
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 113 jouw steen
kende het fenomeen
van ontwijken
heb talloze keren
geprobeerd het
dwarse stukje te splijten
wilde diep
in je kijken naar
de lach van je ziel
jouw vormen spreken
in licht provoceren
dagen uit om te leren
accepteren of
voortdurend schuren
met wanhoop en pijn
pas toen het vroege zonlicht
je raakte zag ik dat in…
Meisjes mijmering.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 421 Zeven naalden nog vandaag!
Nichtje Net vroeg: ‘brei je graag?
Kijk, wat wordt mijn haar al lang!
Betsie is in 't donker bang!
Ik kan al bij 't eierrak,
Lekker eten - koekenbak!
Ik kom nooit aan moeders schaar.
Pop, wat heb je beeldrig haar;
'k Wou wel dat je praten kon!
Als ik groot ben, zo'n japon!
'k Ben al mee ter kerk geweest…
Beroepsrisico
snelsonnet
3.0 met 2 stemmen 251 Ik heb een brief op zak, een zware last,
Om namens de belasting mee te delen,
Dat ze failliet zijn, tot verdriet van velen,
Er is één troost, daar houd ik mij aan vast:
Gelukkig zijn, vóórdat ik ben gekomen,
De wilde dieren hun al afgenomen.…
Onder ons
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 ik denk terug
aan hoe het was
overzie de gelopen weg
alles lijkt nog zo pas
zo snel als ik het zeg
komt mij voor
gaat alles dan teloor
neen, ik word nog steeds
die ik ben
anders wel en toch
in wezen als te voor
als ik al memoires
zou schrijven,
op een kladblok van grijspapier
zet ik nu nog geen punt
ik wacht op wat nog
boven…
Als de rups een vlinder wordt...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 758 Soms moeten we eerst een klein beetje sterven, zodat we worden herboren, zodat we het leven echt kunnen gaan beleven en we het zullen waarderen.
Net toen de rups dacht dat zijn leven voorbij was, werd hij een vlinder...
Soms moet je alles verliezen in het leven, om op nieuw te kunnen beginnen
Soms hebben we alle hoop op een goed leven verloren.…
Stagediven
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 510 Hij was niet van het juiste merk
Die nieuwe broek van mij
Want toen IK van het podium dook
Sprong iedereen opzij.…
gsm
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 204 blijkbaar is er altijd
wel even tijd voor een
goed gesprek met god
want wat 't ook zij
en hoe Grieks-orthodox
men hier mag wezen
de gsm is geworden
tot een geloofwaardig
accessoire...…
ik heb het vernomen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 136 de tijd vertraagt in het stil staan
doch jouw plaats is nu leeg, een ruimte
met een andere visie deelt het voeteneind
dat ik zojuist heb afgestoft
geen bediening op commando, mijn hand
is leeg al wijst mijn vinger naar het zintuig
waarmee jij je voortbewoog, je hoogte was beperkt
tot waar mijn kruin je oksels raakte
het afscheid was rumoerig…
roze
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 haar naam danst als een veld vol bloemen…
ze steelt mijn hart voor
altijd uit mijn blije ogen, ik leg het graag
blind voor haar neer
stil ontroerd vindt heel mijn wereld
slechts verwondering en zacht
zing ik van poppedeintjes,
van een maannacht vol geluk
groot en rond verraadt haar zachte schijn
dat licht heel toverachtig pril kan zijn…
Renz
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 75 Hooggeëerd Publiek we moeten sluiten
Trapeze, tromgeroffel, laatste klap
Een salto in de nok, zet u maar schrap
Nog een keer dreigt de clown u nat te spuiten
De acrobaat, jongleur, het slangenmens
Ze buigen, uw applaus, dag Circus Renz.…
Soms
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 283 Soms vind ik mijn boodschappenlijstje
ook interessant
Er staan ook geen domme of ongebruikelijke
dingen op
Ik begrijp zelfs wat er op staat
En als het artikel mij niet bevalt
Laat ik het links liggen zonder commentaar
kan ik er nog altijd mijn reet mee af vegen
met mijn boodschappenbriefje,'t is mij om het even…
Handdruk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 Dit gedicht geef ik
Je als handdruk,
De allerpersoonlijkste
Uiting van menselijk contact -
Sterker nog, ik heb deze
Regels voor jou met
De hand gedrukt
Uit houten letters
Waarvan elke vezel
Door de liefde voor
Jou doortrokken is…
Codicil
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 249 ik schenk
m'n hart
aan wie mij
lief heeft
mijn pens
is voor
de hond
verkoop
m'n laatste
gedachten
& gevoelens
aan elke gek
die er iets
om geeft…
Als de bomen blozen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 93 Als de bomen blozen
kan ik maar niet wennen
of kleur bekennen
dat de natuur hier voor kiest
afsterven maar toch niet
huilen om wat je verliest
dan als de bladeren vallen
tussen het krakend hout
komt een pad van goud
nu ik daar op loop
doe ik mezelf een wens
blijf veranderen mens…
De kleine boer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 343 De kleine boer van morgen.
De kleine boer heeft zorgen.
De kleine boer heeft te weinig
land. Melkt meer mans voor een
ondermaats quotum contant.
De kleine boer houdt van zijn vee.
Houdt van Clara I en ook van Clara II.
De kleine boer boert nu niet zo goed.
Hij boert nog steeds, omdat hij boeren
moet. Zijn pluimvee, slachtvee,
melkkoeien…
Plafond
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 112 Getekend in heiligen
en vervolgens in de hemel gekleurd
discipelen, schrijvers en
poëten; volgers en kunstenaars
Aangenaam, kleurrijk, atmosferisch
fijnmazig, gedetailleerd
een mooie hemel op aarde
vertegenwoordigt onschatbare waarde
Immer moeten wij leren uit het
verleden, die tijd
voor eeuwig
die niet verloren mag
Roemenië, Boekarest…
Ezel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 157 Met vallen en opstaan
Heb ik mijn hoofd
Te vaak gestoten
Zo vaak aan dezelfde steen
In mijn eigen voet
Heb ik geschoten
En in zeven sloten
Liep ik daar
Het spoor bijster
Verdwaasd
Kon nergens heen
Ik ben geraakt
Heb het gekregen
De volle laag
Het was kantje boord
Liet mijn oren hangen
Bij hen
Die met twee monden spraken
List en leugens…
VLINDER
gedicht
4.0 met 1 stemmen 4.275 Zij is voor alles in,
zij zegt op alles ja,
er is geen bloem die zij
niet met haar tong bejegent.
En ook de lucht, er is
geen plekje leegte dat
zij overslaat
--------------------------------------
uit: 'Onverzamelde gedichten', 2014.…
Mat gepolijst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 86 het steen lijkt
de beitel te ontwijken
als ik een stukje dwars
voorzichtig wil splijten
meegaand heb ik
zijn structuren gepolst
aders en lijnen gevolgd
in subtiele verfijning
mat gepolijst
met de glans van
bloed zweet en tranen
ademt schoonheid je schaduw
vol karakter sta je daar
bevallig en profiel
maar met je stukje dwars
ben…
Beslissing
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 490 Mijn pijp is leeg en mijn agenda vol
Ik ben verzadigd van de nieuwsberichten
Het haast onafgebroken dinsdagsdichten
Eist-of ik het nou wil of niet- diens tol
Dus houd ik het voorlopig voor bekeken
Ik permitteer mijzelf drie sabbatsweken…
Ongeschreven boek
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 235 Ze draagt een boek met zich mee
geborgen, veilig in haar armen verborgen.
Ze zou hierin nog zoveel kunnen schrijven
maar laat het verborgen blijven.
Een boek vol kwetsbaarheid,
een boek dat zich niet meer naar buiten onthult
gevuld
met te harde voetstappen uit deze tijd
weggestopte emotie
raakt zij door het niet meer te beschrijven, kwijt.…
Heel Holland Bakt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Ooit wordt de wereld
Als een terracotta pot
Aardappelpuree…
Laat mij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 407 Luister naar het kind
de wind en de zee
weet dat zij leven baren
met elke wee
een meeuw schreeuwt
niet in Gods-
maar in mijn- naam
laat mij
laat mij gaan
met de wind en de zee.…
Universum
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 125 Een explosie van kleuren
spat van het schilderij
je wordt bedolven door
het rood, geel, groen
in de hoek zit een klein insect verscholen
hij voelt zich niet thuis tussen dat kleurrijk lawaai
laat hem maar rustig zijn blaadje eten
in zijn eigen universum is hij hoorbaar.…
Schrijfbreuk
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 108 Mijn schrijvend schip
zinkt meer dan het drijft.
Onbeschrijfelijke leegte
is al wat blijft.…
Herinnering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 602 Twee sterfdagen te gaan
het gaat om mijn ma en pa
vier het leven zei pa een jaar geleden nog
natuurlijk doe ik dat ja, ja
24 oktober en 9 november
voor altijd in mijn geheugen opgeslagen
het waren lieve, sociale,trouwe mensen en nu
een speciale gebeurtenis op zomaar twee dagen
Het laatste woord, de laatste adem
van je ouders, de laatste…