Alle inzendingen, jaar 2015, week 40

Luister naar het kind de wind en de zee weet dat zij leven baren met elke wee een meeuw schreeuwt niet in Gods- maar in mijn- naam laat mij laat mij gaan met de wind en de zee.…

Wat blijft er over van zo'n blad: de geur, de kleur, iets van de nerven, iets dat verwijst al naar het sterven of naar het eind'loos levensrad? Zo leert de herfst ons wijze lessen in dood van bladeren en bessen.…

juist jouw jeugdigheid kleurt uitbundig je charmes in spelen met verloren tijd jij staat anders in het leven dan menigeen zet ieder even op het verkeerde been er is geen opzet in het spel dat voelen we maar het intrigeert ons wel bent een nouveauté in zwierigheid dansend ga je door de wereld met een persoonlijk pirouetje op zijn tijd…

Mijn geest leeft met de handen boven water die zoeken omderwille van het licht dat aan zijn hoofd onthouden wordt. Soms duikt hij even op, kijkt naar zijn handen en glimlacht om die bezigheid; dan zuigt de klei over zijn kruintje dicht. ------------------------------------------ uit: 'Overkomst dringend gewenst', 2012.…

Wervend op weg te zijn, Kind van de Levende, makend Zijn volken tot leerling van Hem, stuitend op tegenstand, opdrachtgevoelige, lukt me dat zelfs niet met engelenstem.…

Ik ben even weg ik zwijg nee, haal me niet over de boom is neergehaald wat er van is gebleven is een twijg.…

de brood en spelen carrousel draait weer op volle toeren omdat leegloop en verveling op alle hoeken staan te loeren het massaal vermaak heeft platvloerse attitudes rivaliteit en bendevorming hebben het helemaal gemaakt waar geld en macht victorie kraaien is er het gewetenloze graaien spelen voor de eer halen zij neer op hun eindeloze…

waar de hemel lichtjes kiert en liefde je beweegt meer te geven dan te nemen begint het paradijs in licht dat warm gedragen wordt door akkoorden die in het wereldse nog nimmer zijn gehoord waar schepping in vernieuwend groen kleur en vormen schildert van het komende seizoen daar zal jouw lach de zon doen schijnen met ogen stralend…

Hoe het ook is of wezen zal maak het verschil met een warme wil Hoe je leven verloopt laat het niet gebeuren leven zonder kleuren schenk iedereen hoop Jij kunt het verschil maken maak beslagen ramen helder op het werk of in zaken van zolder tot kelder maak het verschil…

De laatste bus op weg naar de remise. Een buschauffeur chauffeert zijn laatste rit. Routineus werkt hij tot de morgen. Begeleid hij leeggang tot de laatste zit. Elke dag bestuurt hij lijn tien. Glijdt hij dubbelgeleed tussen het drukke verkeer. Bestuurt hij zonder echt iemand te zien. Blijft hij tussen de mensen toch altijd een heer.…

In gesublimeerde vorm Is het eenzame gedicht Niet meer dan een Kinderloos wezen, Niet meer dan een Ouderloos kind…

Het korte geluid van een vallende eikel een made erin…

het kan even duren geduld is niet gehinderd door haast doch schatplichtig aan een geheugen van grachtwater; slechtziend en doof nee, dan de heldere beek die eindeloos woorden herhaalt, de letters spelt tot in omgewoelde grond, een verzande oever. Het graf blijkt geruimd ooit, bij het zilverlicht van de spade op een doordeweekse morgen…

Sommige ouderen laten zich vangen door het verlieven. Anderen ontkomen en omarmen verlies. Zij worden liever en koppelen zich aanminnig los. Zien hoe een kus als een hommel doelgericht een zweeftour over hagen maakt tot tegen hun raam. Bots maar terug, aanhalige, zoek verderop een wang. --------------------------- uit: 'Verzoenen',…

De bomen druppen in de mist Een ekster spreekt in vogeltaal Waarop ik in mezelf afdaal Niet langer met mijn schaduw twist Lag zij door mij nu in haar kist? Mijn huwelijk leek ideaal Mijn bruid bleek zwaar suïcidaal Mijn naam werd van haar zerk gewist Mijn vrienden zeiden doe het niet Ze vonden haar geëxalteerd Zo anders die Amerikaanse…

wijl één enkel vlinder honing tracht te puren uit een roze rode begoocheling bloeiende munt me aanmaant de blaadjes te plukken vooraleer ze wegkwijnen onder de grond mijn berk zich met gezichtsverlies bezig is aan te kleden in herfstig geel talrijke geruchten uit de notenboom verloren raken in het hoge droge gras speel ik helemaal…

ik lach ik huil ik lief ik vloek en dat hele dagen door ik zweet ik krimp ik waak ik groei en luister met een half oor hoe lang duurt die overgang dan ma vraagt mijn gezin als een front naast elkaar en ik gil terwijl ik net naar boven stijg moeder moet nog een paar jaar…

Hooggeëerd Publiek we moeten sluiten Trapeze, tromgeroffel, laatste klap Een salto in de nok, zet u maar schrap Nog een keer dreigt de clown u nat te spuiten De acrobaat, jongleur, het slangenmens Ze buigen, uw applaus, dag Circus Renz.…

Gelukkig hoef ik niet in een ver oord Een rare lege firma op te richten Of brievenbusvennootschappen te stichten Hoewel met Wordfeud wel een lekker woord Wat ik bezit is hooguit wat klein bier Als Dijsselbloem me zoekt dan ben ik hie - hier!…

Soms vind ik mijn boodschappenlijstje ook interessant Er staan ook geen domme of ongebruikelijke dingen op Ik begrijp zelfs wat er op staat En als het artikel mij niet bevalt Laat ik het links liggen zonder commentaar kan ik er nog altijd mijn reet mee af vegen met mijn boodschappenbriefje,'t is mij om het even…

Twee sterfdagen te gaan het gaat om mijn ma en pa vier het leven zei pa een jaar geleden nog natuurlijk doe ik dat ja, ja 24 oktober en 9 november voor altijd in mijn geheugen opgeslagen het waren lieve, sociale,trouwe mensen en nu een speciale gebeurtenis op zomaar twee dagen Het laatste woord, de laatste adem van je ouders, de laatste…

Mijn schrijvend schip zinkt meer dan het drijft. Onbeschrijfelijke leegte is al wat blijft.…

Getekend in heiligen en vervolgens in de hemel gekleurd discipelen, schrijvers en poëten; volgers en kunstenaars Aangenaam, kleurrijk, atmosferisch fijnmazig, gedetailleerd een mooie hemel op aarde vertegenwoordigt onschatbare waarde Immer moeten wij leren uit het verleden, die tijd voor eeuwig die niet verloren mag Roemenië, Boekarest…

Als de bomen blozen kan ik maar niet wennen of kleur bekennen dat de natuur hier voor kiest afsterven maar toch niet huilen om wat je verliest dan als de bladeren vallen tussen het krakend hout komt een pad van goud nu ik daar op loop doe ik mezelf een wens blijf veranderen mens…

Tussen hees en spreken ligt mijn huig de zachte hemel van mijn taal... Ik lik de regens na een droge tijd terwijl de kanten boorden aan de rand van het water als perkamenten beelden inscheuren. Los rukken ze het verleden, dat als droesem bleef liggen op de onzichtbare bodem van kinderlijke onschuld, en dragen ze op aan de vrieskilte…

Ja toen, ja toen zag ik een bij op een najaarsbloem tussen het geurende stuifmeel, de voelende dauwdruppels en de tastende bladeren in het groen. Ja toen, ja toen hoorde ik een bij zachtjes zingen tussen het blauw van de seringen, tussen goudkleurig en vermiljoen, tussen wat haar lokte in het groen. Ja toen, ja toen heeft het…

heb er een hard hoofd in je denkt en je denkt je hoofd loopt over je denkt veel en teveel je breekt je hoofd over de scherven die op tafel liggen je hebt zoveel aan je hoofd zoveel moet je het hoofd bieden maar tegelijkertijd staat mijn hoofd daar niet naar ik heb dingen te doen het leven te leven met plezier maar het is…

Oh arme man Man met de bedelzak Hij jakkert door de straten Zingt alom En droomt van betere dagen De koning roept de man Wat heeft u te geven Mijn lied koning Ik geef u mijn lied Want ik heb verdriet Om dat wat u niet ziet…

Het licht staat hier in Holland op Oranje En gisteravond eventjes op rood Daaraan heeft de premier een broertje dood Want hij is voor de handel op campagne Geen leider zegt men en onzichtbaar ook Maar Mark roept: 'Keep a smile and have a Coke.'…

de zomervogels trokken naar het zuiden we raakten los uit elkaars armen de verlatenheid streek neer om niet weg te gaan verstarde verlangens bevroren in het ijskoude licht hoe naakt was de waarheid die rillend aan ons kleefde toen de noorderzon zonder ons vertrok…