Alle inzendingen, jaar 2015, week 7

Ogen glijden langs elkaar heen handen, vingers, verstrengeld ineen. Twee verbonden zielen ontmoeten elkaar na zoveel jaar. Lijkend als een paar wandelen zij verder dicht naast elkaar richting dromen die door jaren heen tot stand zijn gekomen. Als bekend maar ongekend, onbekend smelten zij samen. Vanuit letters voor elkaar, zo ooit ontstaan…

Hiep hiep hoera, weer een jaar overleefd Ouwe problemen overwonnen, nieuwe problemen gevonden Ouwe vrienden verloren, nieuwe vrienden gewonnen Nieuwe liefde gevonden maar ook weer verloren Mijn hart geheeld, maar ook weer gebroken Nieuwe herinneringen gekregen terwijl we de ouwe langzaam vergeten Ups en downs in het leven, soms zit het mee soms…

Als larve leven zij in zichzelf gekropen schimmen in een schild tegen de buitenwereld die weet dat zij zich ooit wel eens zou kunnen mogen laven in een schulp vol charme Traditioneel met een hoed en rode neus grappenmakers met echt veel te grote schoenen die hun afdruk in een langzaam maar zeker moedeloze enggeestige (wereld) zetten…

Waggelend door verlaten straten Wiebelend door holle duisternis Stom dronken onderweg naar nergens Dansend uit mijn evenwicht De muren die de leegte vertellen Zwak lantarenlicht op mijn gelaat Schoonheid en stilte met eenzaamheid Geen levende ziel te bekennen Steeds verder waggelend wandelend Verdwijnt gevoel voor ruimte en tijd Met hoofdpijn…

Barre verlatenheid Duldde ik eeuwen reeds, In gelatenheid Trots en uitgebrand. Wolken sneeuwen steeds, Zwaar en eindeloos; Wit en eindeloos Ligt het poolland rond. ‘t Laaiend Noorderlicht In staalharde nacht Houdt in mij de hoop Dat een langre schicht Mij inééns losscheurt uit mijn krater En in vlammenvloed Al het eeuwig ijs Smelt…

Hoe kan iets niet bestaan waarvan we een vermoeden hebben? Het zijn zulke vragen die ons gaande houden, die ons ijl als een reiger peinzend aan gindse waterkan doen staan, veinzend, jagend, het heldere water een verschrikkelijke spiegel - vind zo verdomme maar eens vis, we zien alleen onszelf, vermoeden onszelf in het betoverend rimpelen…

het landschap is niet meer alleen ik voel het weer langs bast en takken strijken hoor het koren rijpen in het zengen van de zon ik loop niet want de paden voeren me langs bos en heidegrond waar ruizelen en ritselen alles vertellen over groei en bloei van verleden in heden tot nu er is geen scheiding maar slechts eenheid in gebeuren…

Na één dag werd de bultrug al gemist, De bultenaar was zo te zien vertrokken. Was Quasimodo zich een bult geschrokken? Dat moet maar eens goed worden uitgevist. Door voor de soort zo fnuikende gebruiken Begrijp ik dat zo ’n vis gaat onderduiken.…

In het westen schijnt de zon als in een diepe grazen kom De zwartste bomen groeien er aan de rand en in het midden ligt een gulden land. In het westen hangt de zon komt terug, maar keert er niet om Morgen zou ze me weer achter me vinden en ‘t liefst in haar gouddraadlokken binden. In het westen spint de zon een enkel lint neerliggend blond…

ze vallen aan massaal die zwarte vogels op de pindakaas intussen roepen ze kras tiebie kras tiebie…

Onze handen boden een stuk oneindige eeuwigheid waarbij het intense innige zwijgen in de spiegeling van onze ogen een eigen wervelend beeld beschreef, uit het ons onzichtbare weten ontstaan... Laat mij nu niet moeten kiezen tussen de stippels van het heelal of de witte leegte, uit het turbulente van een storm naar een winterse stilte over…

Elke dag mis ik je lach Elke dag mis ik dat ik bij je was en nog aan je dacht Elke dag mis ik dat je me niet wou en toch gaf je kracht Feller dan de felste zon Stralen je beide ogen Feller dan het felste vuur Voelt mijn liefde verborgen Voeten glijden over hout Blote voetjes, warm noch koud Benen glijden door de lucht Billen dansen…

Hoe kan het je zo raken Dat de ander niet is te genaken. Hoe je het ook probeert Het gaat steeds verkeerd. Om van slag te geraken. Let wel, het zaligmakende Is ook niet altijd nakende.…

Haar amandelen moeten eruit Das niet fijn Je kunt beter een amandel In een supermarktzakje zijn Want die zijn te pruimen En dus best fijn. Maar die eruit moeten gehaald Wordt niks voor betaald Behalve een deel van je eigen risico Nou geef mij ze dan maar In een zakje, of zo.…

Waarom gaan mensen dood, vroeg de kleine man, nou zei Oma, omdat het soms niet anders kan! Maar waarom gaan mensen dood vroeg hij nogmaals, tja, dan gaan mensen naar het hiernamaals! Wat is dat nou weer, vroeg het kind en Oma zei, nou luister naar de bomen, vogels en de wind. Als mensen doodgaan, zie je ze niet meer, maar werkelijk elke…

met gedachten, In gedichten, Eenzaam... Maar niet alleen.…

De houten zee schep ik in blikken emmers drenkelingen worden eruit gezeefd sloepen en boeien werp ik terug op de door eb schoongespoelde bodem een zwoele bries blaast de kleuren droog dolle meeuwen storten zich op een zeekaart zonder water duinen en dijken kijken werkloos toe in het stuifzand dolen de schippers er valt vers licht op eeuwenoude…

verbaas mij over vloed van treurnis in poëzie alsof levensvreugde is vergaan kan het soms niet rijmen of is poëzie daaruit ontstaan? alhoewel mijn leven zich gekerfd heeft in de huid behoor ik soms tot de minderheid die zich met humor omarmen uit pure zelfbehoud?…

De kanten zijn wel dicht begroeid met riet; dat was van het begin af aan mijn streven. Zo af en toe hoor ik een karekiet en ‘s zomers zie ik de libellen zweven. De karpers gaan in ’t voorjaar flink tekeer, als de natuur hen roept om te gaan rijen. Ook stekelbaarsjes zijn dan in de weer, met heel vakkundig aan hun nest te breien. Mijn ogen…

ik denk aan vroeger maar het ontglipt me vaak en niet weinig aan de toekomst dan maar die is ongewis dus blijft het nu is echter de vraag wat dat is iets van vroeger toegevoegd aan wat komt roer dan wat en je hebt het nu echt veel is het niet…

Plots stond ik voor je toch bleek ik de vreemdeling onstoffelijk woord.…

Mannen spelen met tanks, Kalasjnikovs, stens Of uzi's - zij zorgen er Zeker voor dat een groot Aantal onschuldige mensenlevens Onnodig op het spel wordt gezet - Maar geweld met woorden, Waarmee mensen elke dag Een beetje meer dood Worden gemaakt - het resultaat Van vilein taalgebruik Is hetzelfde: dood is dood, Wat is het verschil…

Wanneer de merel zingt zie ik je flaneren jouw lijnen als een landschap vormen rivieren in hoopvol verlangen jouw lichaam houdt mijn drift in toom als de vleermuis vliegt koester ik mijn dromen aan jouw boezem jouw lichaamsvormen mediteren mijn gedachten.…

Ik herkende je achter Luik, toen je in de TGV zorgvuldig mijn kaartje bekeek. Aller et retour? vroeg je met een knipoog. Of het ons goed ging, hoorde ik je denken. En ik: geen ontkenning bij je vraag, keek opzij, rails af en aan die een richting wezen. In de ramen spiegelden we allemaal, denderend door de nacht, steden door, en nooit een eindstation…

ik heb de klok geluid zag ogen hoopvol kijken naar boven maar met jullie handenwringen kon ik verder niks beginnen doe dus met allen tegelijk eindelijk die eerste stap vooruit…

Laat dicht de luiken! 't Zonlicht dringe niet in deez' ruimten, waar geen morgen haar langer wacht. En laat me alleen met mijne dode! 'k Wil met haar zijn in de eerste wake van hare nacht... Ik wil de teedre woorden spreken, die 'k nog voor haar in 't hart bewaarde 'k zei niet genoeg. Ik wil haar dodensponde sieren met bloemen…

Slapen is het wiegen van het water, het water wiegt en wiegt. voel de warmte van de zon in dromen, voel de dons van teed’re bomen. Een tenger zaadje ontkiemt in aarde, de aarde voedt en ziet. In zijn wortels zul je later wonen, daar waar de dood niet kan komen.…

Ik twijfelde tot vlak voor carnaval: Zou ik als Rutte, Poetin of Obama, Als Dominique Strauss-Kahn in z’n pyjama, Als Bertie of boer Geert in overall? Ik ging tot slot in Mark Verheijen-kleren, Zo kon ik alles lekker declareren.…

lach met je hart dans in de regen koester zo'n moment want dat is een zegen leef , lach en heb lief vergeet en vergeef het leven is kort dus leef ,leef, leef..! en steel het leven wees van je hart geen dief voor je in een vaas wordt gestort…

Het is niet al te best, Als u schade lijdt door molest. Uw verzekeraar zal u informeren Niet uit te kunnen keren Ook niet na een gevoerd arrest. Daarom moet u proberen Zich niet te laten molesteren.…