inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.532):

En de zee was niet meer

De houten zee schep ik in blikken emmers
drenkelingen worden eruit gezeefd
sloepen en boeien werp ik terug
op de door eb schoongespoelde bodem

een zwoele bries blaast de kleuren droog
dolle meeuwen storten zich
op een zeekaart zonder water
duinen en dijken kijken werkloos toe

in het stuifzand dolen de schippers
er valt vers licht op eeuwenoude wrakken
de zon wringt zich door roestige patrijspoorten

ik verlaat het eiland van mijn jeugd
volg de lege oceaangeulen
tot aan de glazen rand van het vaste land.


Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/

Schrijver: Kees Keizer, 18 februari 2015


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 190

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
20 februari 2015
Wat een beeldend mooi gedicht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)