149 resultaten.
Varen naar de grote plas
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 532 in het slootje lag een bootje
varen naar de grote plas
ze trokken daar een strootje
wie t eerste in z'n blootje
ging uit moeders schone was
met wijdse blik verkenden ze al
de zó natuurlijke attracties
heuvels, bos en waterval
en wat een schik bij 't zien vooral
van elkanders rijzende reacties
als hoff'lijk heer roeide hij stevig…
Lentelui
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 209 Dat scheelt weer een jas
al knispert het nog wel.
De bladresten van
twee seizoenen terug
zijn aardig opgedroogd.
Ik kan de schade
nog niet overzien
van twee seizoenen niets
te hebben uitgevoerd.
Met verse boomschors
schep ik
nog wat orde.
Haar inhalen hoeft niet meer.
Tussen de troosteloos
afgestorven herfstresten
waren de bollen…
alles geven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 157 gezeten
op de puinhoop
die je achterliet
zie ik je
in de verte
wegdrijven
op golven
van onrustig
verlangen
naar de mythische overkant
waar het gras groener lijkt
waar je misschien jezelf kan zijn
tot je er aanspoelt
je bent me ontstolen
door de illusie
van de vrijheid
jezelf te zoeken
ik wou je alles geven
goud, wierook en…
Verweer
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 155 ik tel je haren
één voor één
leg er wat opzij
voor wanneer
de nood aan
de man is
al laat ik dat
nooit gebeuren
gelijk een leeuwin
bevecht ik alle zeeën
waarin de monsters
zich bevinden…
Een leven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 162 Een leven
Gegeven
Zonder enige vorm
van besef
Wat dit leven
Zal beleven
Heel dichtbij of toch
heel ver weg…
Jeugdherinnering
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 129 een auto rijdt
een moedereend
bijna zo plat
als een dubbeltje
veertjes dwarrelen
op in het schijnsel
van de koplampen
van een volgende auto
er valt niet veel meer
te redden hier
hooguit kun je haar
aan de kant leggen
twee kuikens
aan de overkant
dribbelen zenuwachtig
heen en weer
ze waggelen naar
hun moeder toe
het…
aangeraakt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 133 hij struikelt en stottert
de dichter zonder pen
zoekt beschutting in een
mangrovebos van zoute
ondoordringbare woorden waar
geen raam uitzicht bieden kan
vermorzeld onder de wielen
van zuigende angst
aangeraakt door een fluorescerende
schoonheid dompelt hij zich
in verrotting en vindt in
stille duisternis zijn bevrijding
hij vliegt…
Dood
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 134 Een eigen visie, Rutte heeft hem wel
Wie zich door IS laten recruteren
Ziet hij het liefste daar ook maar creperen
Ze hebben zelf gekozen voor de hel
Zo denkt hij over nog te vallen lijken
Op 18 maart zijn kiezers te bereiken.…
De wachtkamer
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 114 De een zit stil,
de ander, nerveus,
beweegt één voet
in ritmisch op en neer.
Soms met zijn twee
meestal alleen,
geen lach of luide stem
hooguit heel zacht gefluister.
De vrees wordt niet gedeeld,
elk een omarmt zich zelf
en lijdt en hoopt
in stille eenzaamheid.…
Waarheid en fictie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 Heb mijn leven geleefd
Zoals het op mij is
Overgekomen, meestentijds
Met mijn ik, vaak genoeg
Ook zonder, waarbij ik
Voor mijzelf een grote
Onbekende was, die misschien
Wel in mij leefde, of daar buiten,
Dat maakte ook niet uit -
In de verhalen de ik of misschien
Ook wel hij geschreven heeft, ik weet
Het gewoon niet, in mijn leven…
Opening
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 81 Een poort als ingang
een poort voor een nieuwe begin
de kracht van het leven
stond als hoofdletter van mijn zin.
Herboren zoals jij bent
zelfverzekerd volmaakt transparant
jouw poort staat open
die ik als een bundel eeuwig omarm.…
reukwater (4711)
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 213 de geur
ben
ik kwijt
maar
het nummer
weet
ik nog
als
vanzelf
zeven
en
veertig
elf…
Nog niet
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.489 Ik moet
Van al wat was
Een herinnering
Gaan maken
Maar ik wil
Nog blijven steken
In de tijd
Ik poets en poets
Wat was en was
Zodat het schijnt
En schijnt
Ik rijg
De nieuwe parels
Aan het oude snoer
Ik weet
Dat ik vergeet
Dat glans
Verglanst
Met het vergaan
Van deze tijd
Daarom wil ik
Nu nog blijven
Blijven steken
Hier in…
Mookerhei
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 Ik heb de stad ver achter me gelaten
en slenter kalmpjes op de Mookerhei.
’t Is middernacht, je hoort geen schaap meer blaten
en zelfs niet eens het zoemen van een bij.
‘k Loop mijmerend wat voor me heen te praten
tegen de sterren en een sikkel maan;
de Melkweg is de hemel aan ‘t bestraten
en Venus heeft haar bruidstoiletje aan.
Het Universum…
Het bruinverbrande bloot
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 ik zag je in het avondrood
na een dag vol zee en zon
je oogde lief het bruinverbrande bloot
dat contrasteerde met het
fraai oplichtend blond waarin ik
sporen van de golven vond
je kus was koel en zilt
het waterzout vroeg dorsten
lessend om nog meer
je hand speelde met zand
jij blikte met helder blauwe ogen
het genieten van een…
Bridgeclub ‘Kijk voor je’
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.213 De kapper in de steeg, die rijke dames kapte thuis,
En in de hogere kringen dus verkeerde,
Die was in zo'n boudoir ook door de bridgebacil besmet,
Zodat hij daar de buurt mee infecteerde.
Er werd bij hem na sluitingstijd een bridgeclub opgericht,
En verder commentaar is overbodig.
‘Kijk voor je’ was de naam der club, om de mentaliteit…
Premier: oog om oog
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 315 ’t Is iemands zoon die met Jihadi’s vecht,
en iemands dochter die daar oorlog voert.
’t Zijn onze kind’ren waar IS op loert –
en nu heeft de premier het pleit beslecht.
Wie ’t leven van een ander niet waardeert,
die heeft van ‘oog-om-oog’ nog niets geleerd.…
Zichtbaar
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 175 De sterren zijn goed te zien, de hemel is strak en donker,
de maan laat zich goed zien, bomen steken zich af tegen
de invallende avond.
Langzaamaan worden de vogels rustig de stilte valt in.
Af en toe komt er een auto voorbij, maar dat is dan ook alles,
wat de avond verstoord.
Dan ineens een knal, we stuiteren omhoog, schrikken beiden,…
In onschuld gewassen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 362 Ik was mijn handen, dit keer niet met zeep,
ik was ze in onschuld daar zit 'm de kneep.
Mijn handen zijn schoon net als mijn ziel
en jij die me ziet met vieze handen misschien,
heeft vast de zeep we gevonden, bovendien;
is mijn onschuld net zo rein,
als ik dat zelf kan en zal zijn!…
au suivant
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 219 mijn opvolger
in haar bed,
- waar ze bij voorkeur optreedt -
weet niet
hoe ze ook mij ooit
dankbaar fluisterend tegen mijn wang
vleiend vertelde
dat het onvoorstelbaar lekker was
hij beseft nog niet
dat hij reeds, op zijn beurt
de horens draagt:
de dumpingbrief is reeds geschreven
als hij onwetend
voor het laatste met haar vrijen mag…
Lichaamsdelen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 232 Liefde leven
Samen zijn
Zich overgeven
Moeten zijn
Jouw stem
Klassieke muziek
Vleugel bespelen
Ons brein
Hemel belooft
Het kompas
Natte noorden
Fluisterend spreken
Zonder woorden
Mijn handen
Jouw huid
Die billen
Als steen
Een beeldhouwer
Marmer vormt
Naadloos sluitend
Een kunstwerk
Eeuwig mozaiek
Lichaam delen
Brandende honger…
slapen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 160 in de nacht heb ik
strak van ongemak
op de slaap gewacht
ik open het verleden
dat zich vloeiend vermengt
als een aquarel
met het heden van alledag
wat laat ik zien
waar toon ik me de meester
van de afgewende blik
waarom kijk ik schuw achterom
het lichaam omarmt sluimerend
mijn ontwortelde ziel
ver weg diep achter me
vliegt een zwerm…
Monsieur Jacques
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 391 Ik zag in’t Kröller Muller mijn opa staan,
als Monsieur Jacques in brons gegoten,
al heette hij gewoon maar Jan.
De handen op de rug, de welgevulde buik vooruit,
het hoofd welwillend kijkend, de rug fier recht
in zelf voldaan’ tevredenheid.
Als dat beeld zo afstandelijk,
in zijn voldaanheid ontoegankelijk,
is hij nooit dicht bij mij gekomen…
Roffel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 80 Hij vliegt welhaast nog sneller dan het licht.
Je ziet hem echt de tuin niet binnenkomen,
maar dan schiet er wat roods tussen de bomen
met zwart en wit, het is een pracht gezicht.
Dan landt hij, ja hoe krijgt ’t ie ’t voor elkaar,
precies aan ’t einde van een sinus-boog
(het was haast niet te volgen met het oog)
in ’t hoogste topje van de hazelaar…
Nonnen kennen dat niet
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 94 Hoe kan liefde nu
Verboden zijn, als
Ze uit de aard van de mens
Vrijelijk gegeven wordt -
Nonnen zijn zwanger van liefde
Maar kennen de zwangerschap niet,
Weten niet hoe een man
Te maken in de buik…
Mijn hart
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 429 Sinds mijn hart het leven heeft gekregen
Heeft het veel mee gemaakt in zijn leven
Het heeft liefde gehad, liefde gegeven, mensen verloren, pijn geleden
Ik heb mijn hart gegeven en gebroken terug gekregen
Het is uitgeknepen, tot poeder verbrijzeld, kapot geknepen
Mijn hart heeft geleefd is gestorven, kapot gegaan en weer opgestaan
Als een feniks…
Selfie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 345 Je voorhoofd in vieren
gestreken, gevouwen,
gerimpeld, geplooid.
Wanhoop, verbeelding,
berusting, overleving.
Een kwart negatief
van je spiegelbeeld
ben je niet zelf.…
" Vroeger Is Dood"
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 234 Vroeger is dood, later is nooit.
Leef daarom nu, leef daarom groot.
Vandaag was ik even net als toen.
Maar zo als het was,
Kan ik het nooit meer overdoen.
Want de spiegel van de verleden tijd
Kijkt achteruit met oprechte spijt.
Vroeger daalt naar het graf, later komt nimmer op je af.
Leef daarom in het heden, leef daarom tevreden.
Vandaag…
Participatie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 128 Uitbuiken kost niets
garandeert door collecte
leven met welvaart.…
Geen demasqué
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 159 je acteert volleerd op
het podium van leven
waar schijnwerperlicht
jouw gezicht laat stralen
speelt in een
zelfgekozen decor van
spiegels die kaatsen om je
volledig zichtbaar te maken
maar na het doek
is er geen demasqué
alleen wie aandacht heeft
leeft in jouw idee
het donker neemt
je naamloos mee
er is geen spiegel die
nog groet…