149 resultaten.
Regen regen
gedicht
3.0 met 9 stemmen 6.133 Regen regen
allerwegen
rechte stralen
water water
langs de muren
langs de palen
vallen vallen
langs de bomen
natte auto's
gaan en komen
loodrecht op de
druppelzegen
Overal is regen regen
-----------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 2006.…
Landschap
gedicht
2.0 met 7 stemmen 4.322 Kijken
hoe het licht
wandelt
over het land
met de schaduw
aan de hand
hoe de ruimte
vorm krijgt
van zien
---------------------------------
uit: 'Tussen zon en maan', 2002.…
Onzekerheden
gedicht
4.0 met 4 stemmen 4.207 12
Al wie opgewekt is, mag naar zaal Paardenbloem.
Dat geldt ook voor iedereen die sterk en spontaan is.
Ook sociale of stoere personen gaan met Geoffrey mee.
De anderen blijven hier om de grondverf
om te roeren en daarna een dunne laag aan te brengen.
Daar heeft iemand een vraag, graag in de loopmicrofoon.
Wat met de zelfverzekerde mensen…
Raadsel
gedicht
2.0 met 29 stemmen 10.367 De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag.
Een jaar is zo voorbij, terwijl de uren
elk wel een eeuwigheid lijken te duren,
en morgen wordt als gister en vandaag.
De mens is niet gelukkig van nature,
en kwelt zichzelf met steeds dezelfde vraag
waarop geen antwoord is. Je zou zo graag
iets door de spiegel zien, maar het blijft turen.
Er…
Middernacht
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.790 De jonge man aan zijn tafel
is een oude man, gewikkeld in een krant.
Het is middernacht, de diepvriesmaan
vermoedt de weg waarheen
maar wil nog niet. Een geest
beheert het boek waarin het lot
gelegerd is, de schrijver
is afwezig, 'komt zo terug',
pas op de winkel! Uit het verleden
sluipt een zin, gecamoufleerd,
de laarzen op de straat…
Het bruinverbrande bloot
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 ik zag je in het avondrood
na een dag vol zee en zon
je oogde lief het bruinverbrande bloot
dat contrasteerde met het
fraai oplichtend blond waarin ik
sporen van de golven vond
je kus was koel en zilt
het waterzout vroeg dorsten
lessend om nog meer
je hand speelde met zand
jij blikte met helder blauwe ogen
het genieten van een…
Geen demasqué
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 159 je acteert volleerd op
het podium van leven
waar schijnwerperlicht
jouw gezicht laat stralen
speelt in een
zelfgekozen decor van
spiegels die kaatsen om je
volledig zichtbaar te maken
maar na het doek
is er geen demasqué
alleen wie aandacht heeft
leeft in jouw idee
het donker neemt
je naamloos mee
er is geen spiegel die
nog groet…
In zachte ondertonen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 zij heeft zich
met stilte gekleed
in zachte ondertonen
haar ogen
licht geloken
hoofd peinzend gebogen
maar de lach is
al omvattend
in tevreden weten
er is niets vergeten
de boeken liggen open
spreken hun eigen taal
warm zingt zij
mantra’s en speelt
met hun eentonigheid
ze kijkt me aan
of ik met haar mee wil gaan
voor even…
Glazen toontjes
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 112 jij spreekt met
glazen toontjes
die verwaaien
in de wind
waar ik vaagjes
melodieën hoor
uit jouw jeugd
als spelend kind
in je haren
dartelt zon
op zoek naar
lichtend blond
heldere ogen
kaatsen lente
als jij dansend
naar mij komt
wij schaduwen
de boulevard
spiegelen samen
het verliefde paar…
Mijn glazen gordijnen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 104 gelukkig braken
mijn glazen gordijnen
het zonnige licht
zijn schijnen
kleurde het zwart
van de nacht in met wit
zonder schemering
en hint van mijn
liefste grijze tint…
Hazenslaap met helm op
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 163 ben de angst voorbij
schiet ik hem nu
of doodt hij later mij
voor even rust in
de kapot geschoten huizen
waar het sterft van de muizen
eten en drinken zijn
de eerste behoeften in het
sluipend bewegen om te overleven
de idealen zijn vergeten
in het stinkend vuil
waarin wij al weken zweten
afgestompt in primitief
ageren branden wij…
De laatste tint grijs
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 155 het geheim van
het ultieme paren is niet
komen maar die energie vergaren
door een leven lang op
talloze manieren over de weg naar
het moment suprême te dromen
samen schil voor schil
het intens genot te pellen
door het eindeloos uit te stellen
mee te gaan in fantasieën
waar dominantie onderdanig is
pijn als lust en vuur wordt ervaren…
Pilaar
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 131 De tijd danst de dagen
het verleden daarentegen
schrikt wakker met een zucht
Voorjaarsvogels vliegen
overwinteraars taaien af
Jij en ik openen
deuren naar de toekomst
laten de stèle ongebruikt
relatie opgegraven…
Betrachten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 81 ik heb betracht ze
te vangen , één voor één
hoe ik het ook probeerde
ze waren te snel
glashelder maar oh zo
klein, onvoorspelbaar
wellicht, zeker niet
minder pijnlijk
dan de keren voorheen
al leek het dit maal
zo veelbelovend
voor de zoveelste keer…
Terminale vader
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 186 Ik heb mijn zieke vader
door de telefoon gesproken.
Hij is eigenlijk te ziek
om te praten.
We hebben niet veel gezegd.
Op de vraag
of ik op bezoek
kon komen antwoordde hij:
- Nou liever
als ik weer thuis ben,
het is hier zo kaal -
Het is de vraag of dat
er nog van gaat komen.
Het is hier stil,
koud en verdrietig in Amsterdam.…
Tafelblad
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 134 Je scheefgetrokken smoel,
De uitgezakte kin die
Met slappe lijnen als
Vanzelf in het vooronder
Van de tijd verdwijnen,
Hoog opgetrokken wenkbrauwen
Die louter onbenul uitstralen,
Noesten die je scheve ogen
Zo levend verbeelden
Kijken mij spottend aan
Als je ziet dat ik,
Met de rug van mijn
Rechterhand het schuim
Van mijn…
BUITENHOF
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 314 In dit actualiteiten hof
als onverstoord gebied
jaagt en bespringt de vos;
Pieter Jan Hagens,
liever zijn prooidier overdag
doch Ahmed Aboutaleb is als prooi
zelfs sterker dan de spreekvaardige
slimme vos.…
WANDELAARS.....
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 450 Langs grachten
wandelde hij
ook zij
tas over haar schouder
Binnenvaart
was er stilgelegd
gracht...een brakke sloot
scheepvaart er morsdood
Hij keek
plots opzij
vond haar
jaren ouder
De rimpels
onder haar ogen
in haar hals
haar nek
In een ver
verleden
had hij gezegd:
'Ik vertrek'
Die harde woorden
had hij
ingeslikt
en…
Complimentendag
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 193 Het is vandaag weer Complimentendag
En straks moet u weer bezig met het eten
Toch denkt u even: 'Ik moet niet vergeten
Een pluimpje uit te delen', nou dat mag
Er is nog plaats genoeg, u moet maar zien
Zelf vind ik ook dat ik het ruim verdien.…
Land van koude klamme regen.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 130 Het regent,
zo’n stromende,
telkens terug komende
altijd koude,
eeuwig klamme,
regen.
Zo’n naar gordijn van nattigheid
boven het zompig grauwe gras
en de verzopen sloten :
ik word daar toch zo droevig van.…
Met tedere handen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 146 Met tedere handen zie ik haar terug
mijn aanraking vol herinneringen
de warmte gloeide net zoals toen
terwijl zij dit moment zal vergeten.
Met tedere handen zonder angst
als een reis door een fotoalbum
de weg terug ziet er verlaten uit
zij verzorgt haar eigen imperium.
Tedere handen openen gevoelens
als zij wandelt zonder schoenen…
Heart of Darkness 1899
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 132 Luister naar de stem
die het verhaal vertelt
Het verhaal heet
Heart of Darkness
donker hart van Afrika
hallucinerende ritmes
van drums in het oerwoud
en daar dan de zieke blanke
die ongenadig ver heen was gegaan
voor wat macht en ivoor maar hij vond
z'n psychotische onbewuste en de dood
dat vertelde Marlow aan boord van het schip…
La nuit et la Demi - Lune.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.051 Even was ze helder zichtbaar en
keek ze me verwonderd aan, vanachter
witte, langgerekte wolken.
Vervolgens glimlachte ze me
stralend toe. Even later keek ze
wat lankmoedig, leek me zelfs te
wenken.
Maar plotseling was ze weer verdwenen.
Kon haar gedrag niet echt begrijpen,
doch besefte later wel verwonderd dat
ze me haar stralende…
POLITICUS
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 119 Hij verromantiseert haar uiterlijk
profileert schaduw
voor het beweeglijke kaarslicht
op de schemerende wand
door haar uitermate consideratie
stileert hij de stand van haar gelaat
swanjeert zijn prijsontvangen vulpen
waarmee wordt gepoëtiseerd
ondertussen inculpeert zij hem
als zogeheten verzenlijmer
of er niets anders bestaat dan kenteren…
Zacht geel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 143 Al zingend haalt hij de lente binnen
overtuigd van zijn gevederde zangkunsten
fluit hij in de schemer het hoogste lied
narcissen blijven vooralsnog gesloten
tot de zon ze verleiden kan om te
schitteren in zacht geel licht
ondanks zijn enthousiaste gezang
houden ze voor nu hun kelk
gesloten tot het moment daar is…
gedeeld
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 96 het licht haalde ons
uit huis toen de zon
besloot te schijnen
ze kleurde onze woorden in
we namen de tijd
met eigen handen en voeten
gaven we vorm
aan gedeelde herinneringen
waarvan we nooit zouden weten
hoe het eigenlijk was geweest…
Het maakt me niet uit
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 161 Het maakt me niet uit
Of ik er alleen voor sta,
'k Laat mijn geweten spreken,
Mijn laatste steun en toeverlaat
Die bij mij blijft als alles
En iedereen mij heeft verlaten -
Elk mens, hoe rechtschapen ook,
Wordt geregeerd door het vooroordeel
Dat onmerkbaar in hem geboren is,
Dat zijn denken buigt en stuurt -
Ieder mens heeft zijn…
In het dapperveld
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 215 Ach klein klokje, winterklokje,
in jouw sneeuwwit lenterokje
sta je te trillen van de kou.
Telkens valt er vlok na vlokje,
ijskoud op jouw frêle bouw.
O wat schok je, o wat knok je
nu de storm zo blaast naar jou.
Ach klein klokje, lieflijk klokje,
bijna ga je van je stokje,
maar jij geeft niet op zo gauw.
Fier vecht jij je uit dat hokje…
Ingekleurde vlokjes sneeuw
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 88 we moeten zijn terugkeer vieren
er een feest van maken
zijn er voldoende slingers in huis
voor als hij straks thuiskomt
en zijn driften weer voor even
heeft beteugeld
confetti, die we omhoog werpen
en dan als stuifsneeuw
op zijn dronken harses
zien neerdalen
een bedwelmde man valt om
ligt stil, bedolven onder
olijke vlokjes sneeuw…
statiegeld
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 143 mooie woorden fraaie zinnen
om een vers mee te beginnen
dat zichzelf zou moeten schrijven
en een eeuwigheid beklijven
doch dit alles blijkt een droom
en voor de dichter louter hoon
niets blijft eeuwig in dit leven
op alles wat ons is gegeven
ook al is het maar voor even
staat vooralsnog statiegeld…