137 resultaten.
Los
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 447 Rust zacht
Ik vang die woorden en
strooi zachtjes andere uit
Je bent nu vrij
Je energie in beweging
los van de aardse last
Zonder verdriet en pijn
Misschien wel verenigd
met hen die je miste,
ben je niet eenzaam meer
Een beetje hoger nog
dan de vogels
Als ik omhoog tuur
naar de hemel…
Zeeuwse windmolen op hol
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 95 Een paar dagen hield de molen
De gemoederen aardig bezig
Het ding sloeg op hol,
Hulptroepen volop aanwezig
Toen de wieken zagen,
dat er teveel commotie ontstond
Daar beneden op de grond
Besloot ie de rem erop te zetten
Zodat zonder gevaar voor leven
Iedereen heelhuids is gebleven
Want hij staat weer stil…
liefdestroom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 169 Liefdesstroom
esthetisch elegant komt hij binnen, verbaasd een opgewonden geheim
het mystieke kan het niet goed zeggen moeilijk uit te leggen
zoals na een droom een illusie, vast gebrand in een foetus houding
wilde ik hem vasthouden nooit meer laten gaan
fundamenteel liet ik mijn meeslepen, in een nacht vol zelfvertrouwen
dat de tijd even…
Jouw gedeelde passie
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 209 Kan ik jouw verlangens delen
in de spotlight achter het geluidsscherm van de snelweg
de gekleurde afbeeldingen
tekent de barmhartigheid op het plafond wat jij niet zegt
de gedeelde passie sprankelt
door twinkelende sterren vanuit een verleidelijke blik
die ik sprakeloos omarm
omdat ik bijna door jouw hartstochtelijke adem stik.…
Driekoningen - Epifanie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 371 De opmaat van het verse jaar bespant
de grond met flinterdun wit vilt. De lucht
kneedt winterharde wolken, dicht beplant.
Een toverhazelaar pakt uit. Berucht
bericht van kale klauwen waar als vaan
een gele sjerp in hangt. Zo schel als goud
van ver. Van dichtbij zie je sterren staan,
van bloemblad, warm gekruld. Het hout blijft koud.
Kijk…
Zoek en je zult vinden
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 145 verdriet verstikt
vanaf vandaag schrijf ik
de zon terug in mijn leven
jaag donkere wolken opzij
maak plaats voor wat geluk
en zie
vroege lentebloem
toont haar kostbare inhoud
hoopvolle bode…
Geesten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 179 De geest is uit de fles.
De geest danst over het water.
Danst met de golven op en neer.
Komt te voorschijn vroeger of later.
In het donker ben je bang.
Zie je soms schaduwen op het behang.
Trekken emoties je in een trance.
Plaatsen gevoelens je buiten balans.
Ik ben in gevoelens niet rationeel.
Als ik mijn ruimte met de geesten deel.
Bezoeken…
Domweg tevree
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 98 We zijn verleerd hoe
tevreden te zijn,
denken te weten
wat we willen,
maar klagen wat af.
Eigenlijk is niks goed
genoeg.
Dat klinkt best verwend.
Hoe moet dat nou,
te vreden, vrede hebbend,
lievend, waarderen
wat is?
Hou wat te wensen
en vaker je mond,
wees dom- en
simpelweg content.…
Het weer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 273 Zelfs Moeder Natuur
Weet niet meer: is het vriezen
Of is het dooien
Na een lentekerst
En een krokus nieuw begin
Treedt de winter in
Gedwongen ijspret
Geen trein of bus maar schaatsen
Op stoepen en straat
Dan smelt het water
Zonneschijn, warme regen
Winter slechts even
Twee maanden te vroeg
Strijden winter en lente
Roert de maand…
Vechten of opgeven?
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 396 Wat echt zielig is, is dat zoveel mensen verliefd zijn maar niet samen.
Mensen die niet aan de liefde toe willen geven door de slechte ervaringen uit het verleden.
Mensen die zijn beschadigd door leugenaars en narcisten die niet goed voor ze waren.
Ze hebben een muur om hun hart heen gebouwd om zichzelf te beschermen, ze zijn klaar met al de pijn…
Koffie-automaat
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 766 Bij de koffie-automaat in de Albert Heijn
ontmoet ik vaak gelijkgezinden,
die het ook niet al te breed hebben
en die elkaar bejegenen als koningen.
'Wil jij?'
'Was jij net iets eerder?'
'Suikerzakje en poedermelkzakje erbij?'
'Koffie is nergens zo lekker als hier hé?'
'Plastic roerlepeltje erbij?'
Ik weet wel dat we via zo'n…
Verscheiden
gedicht
4.0 met 6 stemmen 7.286 Overbekend dit huis: de andertijds
maar onherstelbaar ingesleten klanken,
de tafel voor de vrome spijs en dranken
voorbij de stoelen, recht aaneengerijd.
en ik – de eredienst allang ontwijd -
muitend in heimwee naar de oude banken,
niet wetend of ik bidden moet of danken
voor wat zich indekt in gedegenheid.
Verweer dat bij de open kist verstomt…
Je bladerde bleek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 het was al
een klein wonder
dat jij groeide
zag hoe je steel
zich kromde in een
voortdurend verwonden
je bladerde bleek
op een plaats uit de zon
zonder koesterend licht
bijna niemand wist
hoe eenzaam je oogde
in het mat witte gezicht
toch knopte je
na doorgestane ellende
bloeide plotseling voluit
met warme kleuren die
vol…
Plons!
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 346 Het nieuwe jaar ben ik met frisse moed
En optimisme tegemoet getreden.
Ik ging naar zee, begon me uit te kleden
En sprong het water in, dat deed me goed.
Toch bleek al gauw het leven onvolkomen,
Want ook de beurs heeft weer een duik genomen.…
De vlaamse tale is wonderzoet
poëzie
4.0 met 2 stemmen 868 De vlaamse tale is wonderzoet
voor die heur geen geweld en doet,
maar rusten laat in 't herte, alwaar
ze onmondig leefde en sliep tegaar,
tot dat ze, eens wakker, vrij en vrank
te monde uit, gaat heur vrije gang.
Wat verruwprachtig hoortoneel,
wat zielverrukkend zingestreel
o vlaamse tale uw kunst ontplooit,
wanneer zij 't al vol leven…
Wachter van de nacht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 400 flamboyant en extravagant
wandelt, nee schrijdt hij voorbij
neemt even zijn hoed af
voor grijze vogels op de galerij
van het appartementencomplex
tot dat donkere straatje
waar hij ooit strategisch was neergezet
als een tinnen soldaatje
men fluistert, beschimpt en kluistert
hem op fictieve gronden
hij ronselt en raust, hoereert en smoust…
Ik ben geen beroemde dichter
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 147 Ik ben geen beroemde dichter
die met woorden
in prachtig gestileerde zinnen
gevleugelde gedichten tovert
over verdriet, het leven,
de liefde en het beminnen
en de harten
van de lezers verovert
toch is het mij ook gegeven
mijn steentje bij te dragen
op gedichten.nl
want voor mij blijft
het spelen met woorden
een creatief spel…
Hem
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 135 zij ziet hem overal staan
maar nergens
ziet zij hem zitten…
Slaap!
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 185 Slaap
de stille
motor!…
Ik moet je wat vertellen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 240 Ik moet je wat vertellen.
Ik ben niet meer de persoon
die ik ooit ben geweest. Ik had
duizelingen en een zwaar gevoel
op mijn maag. Maar met jou in
mijn hart krijg ik meer dan ik vraag.
Ik moet je wat vertellen
van tussen de planeten en de sterren.
Ik ben de persoon die de toekomst
het meeste mist, die tussen de sterrenbeelden
onwetend…
Streven
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 154 Wie altijd vóórop wil gaan in 't leven,
bemerkt dat achter hem zovelen...
naar hetzelfde streven.
Sta even stil, en laat hen gaan.
Dan ziet U op Uw weg,
dat de meesten buiten adem,
langs de kant zijn blijven staan.
En U kalm en rustig,
uw eigen weg kunt blijven gaan.…
Voor eeuwig
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 585 Dump me, zei de minnaar
Want ik heb je niets te geven
Dump me, om het even waar
Kom, gooi me uit je leven
Laat me stikken, laat me rotten
Laat me hoe ook gaan
Want ik kan geen deel uitmaken
Van jouw aards bestaan
Ongeschikt verklaar ik mij
Voor een nieuw liefdesleven
'k Heb mijn kruit verschoten
Al mijn kusjes weggegeven
Er zijn er geen…
zomer
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 140 zomer
Holy peace,
ik zag wat kolibries boven een glinsterend meer.
Zo n rimpelend zilver folie vlies ribbel fluweel.
Stationair zwevend boven in haar gevat struweel,
het waterblad struikgewas, een juweel.
Besteelt gesteeld kies waterlelies.
Geen geld voor een miljonair,
neen koningsgoud, de honinginhoud.
Geen krater in kies, last van…
overmand
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 200 is er nog een zin
een samengesteld woord
dat groter is
dan bijvoorbeeld een schaduw van een vogel
waarin een lichaam zich getild weet
hoog boven de branding
door drift bewogen
een meeuw misschien
die zichzelf in de traagheid van de zon zoekt
en in de einder zakt
golf over golf
is er nog iets
al is het maar even
dat in ons hart past…
Blauwe ballen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 348 Ik zag eens een
beeldschone vrouw,
zo eentje
met een oogopslag,
die je voelt
diep van binnen.
Zaagsel in mijn kop
besliste in een
ogenblik.
Iets beneveld
de toenadering,
al gauw blauw,
ze moest me niet.
Opwinding stierf
in mijn schoot.
Haar houten hart ruw,
ze gaf me splinters
in mijn pik.…
het rood van ijzer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 141 toen de rivier
in nevelen was gehuld
dacht hij aan
het rood van ijzer
en aan blauw
het blauw van koper
toen hij de rand
van de rivier naderde
zag hij haar
verscheurde lichaam in
de weerloze kleur van bloed
in het vertrapte gras
hij hief het hoofd
naar de loodgrijze hemel
een rauwe schreeuw
doorkliefde de stilte
hij sloeg de handen…
Nachtleven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 Wanneer ik de slaap niet vatten kan,
ga ik naar beneden, steek een kaars aan,
en ga aan tafel zitten.
En luister, naar het bewegen van de tijd.
In het suizen in mijn oude oren.
In het stromen van mijn adem.
In het tikken van de klok.
Ik zie, hoe dode dingen leven.
In kleuren die kleuren gaan.
In de nerven van de tafel.
In tulpen in een…
Bij de rivier
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 167 Het is alsof ze de dood hoort fluisteren
nu ze hier is, bij de rivier, die luistert
naar haar woorden van stilte en verleden
en in haar verdriet woont een mysterie
vol eenzaamheid en wereldleed
een gezelschap van droevige mensen
op weg naar niemand, nergens is er leegte
de leeghoofden hebben de ruimte verdoofd
met nog meer verdriet van droeve…
Plunderaar in de stad
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 122 De meeuw verorbert
voedsel uit een vuilniszak
en voelt zich roofdier…
De schaatsenrijder
poëzie
4.0 met 1 stemmen 706 Over donkre, gladde baan
zwiert de schaatsenrijder,
wijder, telkens wijder
wordt zijn kloeke draai,
’t krachtig, maar toch lucht gezwaai,
al maar verder, rustig verder
al in ’t vallend avondstond,
naar de rode horizont.
Handen diep in duffelzak,
bontmuts over d’oren,
snijdt hij fijne voren
met het blanke, scherpe staal,
zwiepend bij elke…