104 resultaten.
snert
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 197 winterhanden maken zich op
voor een onbetast lijf
vanwege roerloos omhelzen
afgemeten ooghoeken
slaapwandelen, groeten in het
voorbijgaan, nog gauw even
een chocoladereep tegen
ingezwachtelde vorst
twee kommen soep
een emmer die overloopt
een studie naar de akoestiek
van een toiletpot
de laatste druppel
voordat kruiend ijs alles…
nuchtere dichter
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 285 wars van competitie
schrijf ik gedichtjes
die me raken
verwond door m'n woorden
wil ik dronken worden
en wegdromen in één van
mijn eigen versjes
maar wat ik ook probeer
en hoe ik mij verwonder
ik blijf er telkens weer
te nuchter onder…
het onzegbare
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 172 het onzegbare
ergens hier, het waart in alledaagse gestaltes
daar schuift het in elkaar, de horizon
en elk herkennen is een vlakte
de poëzie,
het vreemde trekken aan het panorama
tot heuvels verheffen,
zich tot een berg strekken
je vindt er koffers en drama's
stoelen die een eigen leven leiden
en mensen die er liever op hun kop blijven liggen…
Spoorzoeker
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 299 Daar sta ik dan
Op dat spoor
Turend naar die bocht
Zoekend naar wat je dacht
Die laatste momenten
Flitste je leven aan je voorbij
Dacht je aan je vrouw
Je kinderen
Aan mij
Of dacht je aan niets
Was je gewoon bang
Voor die klap
En dan…
Jouw naam in mijn rozen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 487 De zomer sterft – de bloemen treuren
in verlepte harten treur ik nu om jou
je hoeft mijn bloemen niet meer, om je op te beuren
mijn tuin ligt onder een wade van verdriet en rouw.
Zelfs de zon verdwijnt en wolken drijven
ze drijven langzaam of heel snel
je had beloofd nog lang bij ons te blijven
maar‘k weet niet – of je nu dicht bent of heel…
Narcistische spiegeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 Hoe schoon is glans van je eigen weerschijn
In immer zwijgend water of spiegelglas
Daar waar geen spoor van rimpeling kan zijn
’t Anonieme, waar nooit zelfreflectie was
Nergens spiegelt men beter dan in oppervlak
Glanzend beschenen door stralende zon
Pas dan voelt men zich werkelijk op ‘t gemak
Gestreeld door zelfzucht als een warmtebron…
Ergens
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 272 Ik heb niet verlaten
wat ik achterliet
onze liefde als een aarzeling
ergens tussen de eerste kus
en de laatste die nooit komen zal
zoals het allemaal begon
en ik wist hoe het niet was…
Hallucinatie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 156 Ritme in de gang
wat als een melodie gaat
tussen mijn oren
door klanken van naaldhakken
van levende voetstappen.
Gehypnotiseerd
door bombastisch symfonie
in één beeld gevormd
als een fata morgana
eist haar glinstering mijn blik.
Met nuchter verstand
ver weg in realiteit
starend naar één punt
koester ik de illusie…
Toevallige incidenten
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 91 soms zijn wij de
logische verbanden
heel diep van binnen kwijt
in ervaren dat
denken niet meer zijn
hand reikt aan onze zinnen
wij de wereld
gaan beleven als
toevallige incidenten
waarbij oorzaak
en gevolg bestaat uit
niet gekoppelde momenten
in blokkeren
proberen we de flow weer
op het goede spoor te krijgen
rangeren zal…
Ode aan de kastanje
gedicht
3.0 met 8 stemmen 2.584 Oktober. Dagen zijn mistgrijs gekleed
en wilde kastanjes vallen maar raak.
Hun boom een kerel, zijn dos vol
groene stekelbollen. Als dobbelstenen
rollen ze weg, hun hoop gericht op boomhoog.
Onweerstaanbare pralines,
rap door kleine handen opgeraapt,
binnen als schat verloren gelegd –
dood in minder dan een winter.
Herfsttijd kreupelt…
Ranglijst
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 221 Ik meen te weten wat zo ’n man bezielt
Om hen, die van een popconcert genieten
Als waren het konijnen af te schieten,
Waardoor er tal van levens zijn vernield:
“Dat volk heeft straks geen poot om op te staan,
En ik sta op de ranglijst bovenaan.”…
Ploftoerisme
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 266 Man-o-man
Ik heb nooit geweten
Dat je door all-in te eten
De normen gaat vergeten
Men niet meer weet
Hoe het hoort
Doorbunkert
Tot een vierde bord
Alsof je van de honger omkomt
Aan ondervoeding kan gaan sterven
Zo erg is het hier gesteld
Wanneer die toeristen
Door hun vreetgedrag
Veroorzaakt door dat all-in geweld
Mijn eetlust doen bederven…
In jaargetijden
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 151 De zomer verwart in de verte
als een dunne draad zonder eind
Herinnering aan de winter paars
als een heideveld schaars bedekt
Een heldere droom wordt zelden
een gedicht met zuivere woorden
Herfst lijkt op een bonte vlinder
zomer- en herfstkleuren opgezogen
Een winter wacht met zwart en wit
in een maanzieke, zilveren nacht
Een ader in de…
aanstonds
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 hoe lang hebben we nog
om het water terug te scheppen
ondertussen wacht het verleden op morgen
hangt hemel aan lasdraad
is huid boven kleren gegroeid en
niemand die het vertelt
brood is in de aanbieding
honger is stiller dan adem
niets gaat vertraagd, overal aankomst
en zijn vogels ergens vertrokken
om in te schepen
alvast, tot…
ijzeren lijnen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 121 gras groen gewas
staalblauwe lucht
ijzeren lijnen
kreunende kracht
dreigende wielen
stuurloos hart
onbemand figuur
furieuze fantasie
landbouw leeft
vader is dood
driftige doener
vloekte vaak
op z’n Farmall-M
twee wagens
vol met bieten
in kleverige klei
leerde hij mij
te vechten
in het spoor
door te gaan
steigerend toegeven…
De ander
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 234 Ik en de ander in mij en buiten mij
doe ik een appél op mijzelf
of op de ander
je weet van je zelf wat je uitstraalt
zou de echo nu een dimensie extra geven
je bent maar een stip op de horizon
ga op zoektocht naar de eenheid in het AL
hoor ik er wel bij, ben ik een beter mens geworden
ik voel het samensmelten met de weg naar het LICHT
zelden…
Na de Eerste Wereldoorlog
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 247 Elke dag van hun pensioen
leek op de vorige.
Eenvoudig, sober,
zoals hun maaltijden.
Terrasje?
Ja, op het eigen erf.
Vakantie?
Ik heb hen nooit weten reizen.
Hard gewerkt en zuinig geleefd.
Vroeg oud ook.
Vroeger was zeker niet alles beter,
maar het leek vaak makkelijker,
omdat de verwachtingen zoveel minder hoog
lagen dan bij de 60-plussers…
Memorandum
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 128 Hoeveel woorden hebben we gelezen
Hoeveel verhalen hebben we gehoord
Hoeveel gedachten zijn bij ons gerezen
En hoeveel hebben we weer gesmoord
Over hoeveel woorden hebben we heen gelezen
Aan hoeveel verhalen hebben we ons gestoord
Met hoeveel gedachten hebben we onszelf geprezen
Maar hebben daarmee nooit de top gescoord
Hoeveel woorden en…
Mijn hulp
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 98 De Heer is mijn hulp en sterkte
Van Hem mag ik hulp verwachten
Hij zal en wil mijn leed verzachten
De Heer, die mijn heil bewerkte.
De Heer is mijn beschermer, altijd
Waar ik ook ga of sta, Hij is bij mij
Hij is als een schaduw aan mijn zij
Niet alleen nu, maar tot in eeuwigheid
De Heer maakte de hemel en aarde
En alles wat er leeft is…
leemte
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 198 leemte is de vijand
van de dichter
een lege bladzijde moet
worden beschreven met dat
wat zoal aan hem voorbijtrekt
en wat hangen blijft
in de zeef van het geheugen
de dichter is een zoeker
die zich wel moet schikken
in 't lot van het onvoltooide…
poelifinario
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 120 De prijs voor`t beste cabaret,
wordt jaarlijks weg gegeven.
Bepaald door de instanties,
die er van moeten leven.
Het hedendaagse cabaret
met sex en pis en schijt.
We lachen ons te barsten
maar zijn de humor kwijt.
De naam Poelifinario
die men het prijsje gaf.
Als Toon het nu zou horen ,
draaide hij om in`t graf…
tijdloze wereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 169 Is hier nog eigenlijk, wel, hierbinnen
waar dan ook, die het zich herinnert
de wereld, groots en groen
onverzettelijk en onveranderlijk
het zoete gevoel voor eeuwig en altijd
men deed aan de borst kloppen
met verbloemde idealen
het sop was de kool waard
men at toen nog gestampt brood
met dompelsop voor soep
de wereld geschapen voor de boutades…
engelengezicht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Iemand moet het op zich nemen
Het ongeluk
Daar valt haar eer
haar status gaat neer
Met de zwaarden van recht
Staat ze terecht
In de publieke zaak
Zij is degene
Die het zicht had moeten houden
Trots al eerste vrouw op deze taak
Is haar aftreden een erezaak
Zij draagt haar lot als een man
Met spierballen
Haar positie uit vrouwenhanden…
Het moet, het mag
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 478 het moet diep en donker
en mooier dan de wereld
ooit zal zijn.
het moet spits
om de lachers op de hand
om de huilers onderhuids.
.....
het mag zoet, het mag zacht
het mag alles of niets
het mag neigen naar nonsens
en stuwen en stotteren
het mag lopen naar nergens
als een gedicht dat sluit
op vederlichte voetjes,
zo aldus,…
Arcadia
poëzie
3.0 met 5 stemmen 515 Langzaam kleedt zij zich uit in het lover,
Rilt verrukt en verlangt een rover,
Denkt aan nimfen en faunen.
Nimfen die zich genotvol over-
Gaven aan faunen, naakt onder lover,
Begrijnsd door oude alraunen.
't Rimpelend water spiegelt haar week:
Met haar voetjes in de ondiepe beek
Voeren de golfjes guerrilla.
Op een steen zit haar…
Oude rockers
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 98 in een vluchtige view
langs het publiek
zie je de trends
van het laatste moment
nog vaag kleuren hypes
uit een andere tijd die
weer reikt naar vintage
retro en authenticiteit
een cyclisch modebeeld
dat het gebrek aan
eigen inspiratie weer
eens loepzuiver deelt
waar nostalgie
in poets en blink een
lege ziel verbeeldt omdat
vernieuwing…
L’État, C'est Moi!
snelsonnet
3.0 met 6 stemmen 173 Soms denk ik: “Ja, ik wil een eigen staat!
Dan kan ik lekker alles zelf beslissen,
Die dwang van bovenaf kan ik wel missen,
Ik weet, dat het dan stukken beter gaat.”
Tot slot bedenk ik, en daar wringt de schoen,
Dat wij toch beter alles samen doen.…
Op de halte
gedicht
2.0 met 8 stemmen 1.910 Omdat de tram niet komt maar wij nog steeds niets zien, verhevigd.
Dat er om de hoek een pand gekraakt, een buurvrouw zingt,
een oude man een kind dat huppelt aan zijn hand oversteekt,
deze vogel deze mooie brievenbus geraakt heeft – liefde, liefde.
Maar hier brandt de wereld veilig in een krant met vingers.
Ergens zit een lek, verdwijnen mensen…
als een oase
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 158 zomerse dagen lopen op hun laatste benen
evenals de zwart- en bruin gevlekte koeien
grazend onder een late zon die het boerenland
nog zacht belicht waar in alle rust de avond valt
aan de einder schildert van Gogh een handvol
kraaien boven het goudgele, ongemaaide koren
waar verzonken boerderijen en een verre toren
in ijle nevels geruisloos…
Wetenschappelijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 190 Wetenschappelijk
Is iets niet onderzoeken
Wat we al weten…