129 resultaten.
alzheimer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 194 nu ze terug zijn in de tijd
koffiezetten weer als vroeger wordt
en de tijd weer stilgezet
en ik geen zoon meer ben
maar vraag en ook wel lief
bekende geur en stem
en wat ik verder dan nog ben
stel ik mezelf de vraag
over wie ik dan werkelijk ben
dan kind en nu ook zelf een opa
en zit ik op de warme stoel
waarop mijn moeder juist…
een oude foto
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 281 een oude foto in zwart wit
verraste mij een ogenblik
door tijd wat geel gekleurd
de randen wat bruin besmeurd
een lieve man in uniform
klaar voor de grote storm
een mooi plaatje totaal
maar wel met een eigen verhaal
gelukkig is dat al lang geleden
de jaren van verplicht soldaatje spelen…
wat hang je daar zo mooi in 't kader
de verkleurde…
Voedselverkwisting
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Wij wensen elke dag te eten.
Soms meer dan nodig.
Want de ogen van een verleide
consument zijn vaak groter en
prikkelen onnodig voor al wat
voor deze in de schappen van
de winkels ligt uitgestald.
Een verleiding voor de consument,
die zich vaak in een ongebreidelde
kooplust samenbalt.
Het meerdere dan nodig door
wat ons hart begeert.
Niet…
Bushalte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 125 Ze wachten op een begin
of wat zo vaak al
achter ligt.
Ook vandaag staan
op de smalle grens
van trottoir en asfalt,
een beetje verdriet
doorgeregend in
een smalle plas
onder de tichelrand.
De man reikt van niet
te bedwingen verlangen
en stapt weer terug.
De vrouw met een tas
boodschappen kleumt wat
en het jonge meisje met
ovaal gezicht…
Kafkaësk
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 112 Ik was als Gregor, daar ik transformeerde
Ik werd geen kever, maar een lieve hond
Ik twijfelde, het leek me niet gezond
Tot ik besefte dat dit mij iets leerde
We waren één, hoe ik me ook verweerde
Met alles één, met alles wat bestond
Mijn rouwen om zijn dood was ongegrond
De tijd stond stil, toen Kairos mij dicteerde
Zoek niet zo driftig…
rolverdeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 225 Ik streek mijn hemden
zij haalde de kreukels uit mijn ziel
zij hield van strategie, ik van overdrijven
zo werkten we samen aan mens en maatschappij
het beste span van de tsaar
Wat hield ik van haar wanneer ze 's avonds
het trappenhuis van mijn vermoeide hoofd
besteeg, lichtvoetig en feeëriek, heerlijk
kleurend bij de eerste zweem van…
Dag Dick
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 115 Ik heb geen leuk bericht vandaag
dus luister lieve Nijn
ik zit er wat mee in mijn maag
Oh dat is niet zo fijn
Nou draai er dan maar niet omheen
sprak Nijn ik ben al groot
en zeg het me gewoon meteen
Ach Nijntje, Dick is dood
Jouw lieve oude tekenaar
is naar de hemel toe
na al die versjes zoveel jaar
was hij een beetje moe
Oh wat verdrietig…
Vespers
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 en als we dan het huis verlaten
tegen het avondtij
meen ik tussen de golven
een gezicht te zien
zonder naschrift, peilloos
als kleurenblinde as
deze droom houdt adem
wakker, verweesd, beducht
maar soms beklijft
's ochtends een druppel
tot ijs zolang het duurt, tot
mos op een stenen zuil
een ontscheepte maaltijd, een
stempel…
Aubade
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 180 op mijn verjaardag
's ochtends vroeg een aubade
van een zanglijster…
Opeens word je Opa en Oma
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 518 Onze harten kloppen door
De liefde wordt doorgegeven
Elke voetje vindt een nieuw spoor
De rode draad opnieuw geweven.
Ons bloed stroomt door
Door het lijfje van de liefde
Daar doe je het allemaal voor
Het begint met een eeuwige geliefde
Zo kregen wij ook al die genen
Vol met passie, liefde en gevoel
Waar wij onze kracht aan ontlenen
Iedere…
Oppassen met een fleurig tintje
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 170 Kindervisite
geeft tijdens het knutselen
een kleurrijke vloer…
Ode aan het onbestemde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 De avondschemer koester ik,
de dag bijna gedaan
de nacht nog niet gearriveerd,
het één niet meer
het andere nog niet.
De eindeherfst kleuren zie ik ook zo graag,
dat niet echt bruin, of rood,
maar onbenoembaar kleur.
Of voorjaar vroeg met nog niet zichbaar groen
dat er toch echt wel is.
Al wat niet helder is,
eenduidig,
al te…
Zeer geslaagde kerel
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 348 Ik ben failliet
Ik had zes BMW'tjes
Ik ben een prutser, bagger in m'n kop
Toch ben ik een zeer geslaagde kerel
Want ik fiets langs de zee
En JIJ zit achterop
Ik hoor de meeuwen
Straks gaan de kwallen springen
Een vissersboot kiest het ruime sop
Maar de grootste vis is al gevangen
Ik fiets langs de zee
En JIJ zit achterop.…
De traan van Nijntje
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 374 Dick Bruna; 1927 - 2017
Zij huilt slechts van verdriet
Een traan die Dick niet ziet
Met handen op haar rug
Gaat zij in tijd terug
17-02-17; dood weer als limiet…
de vader van Jeffrey
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 119 Hij zette alles op alles,
met het streven,
om zijn zoon het beste te geven!
Over bergen, over lijken.
want kleine Jeffrey moet de top bereiken!…
De heerlijke rust van het water
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 309 een roeibootje met een oude man
met gekromde rug aan de riemen
rook kringelt uit zijn brandende pijp
vermengt zich met de witte nevel
tot een denkbaar geurend aroma
van tabak, transpiratie en damp
zomaar een oud plaatje
uit het dagboek van mijn moeder
een man in een bootje op het water
zo gewoon, zo van vroeger, zo’n
gezellig beeld uit…
Ik scheidde; onverstand was allerwegen
poëzie
5.0 met 2 stemmen 673 Ik scheidde; onverstand was allerwegen,
van al mijn parels werd niet één geregen.
De dwazen! honderd dingen, nooit beseft
en nooit bereikt, zijn in mij doodgezwegen.…
Seigneur?
gedicht
3.0 met 4 stemmen 9.021 Dit is het laat seizoen. Mijn boom
draagt van zijn bloei de vruchten,
maar geen plof in gras die ruimte
maakt, bereikt mij achter het glas.
Ik dacht toch wel dat ik het was.
Het is voorbij. De dagen zijn op orde.
Herinnering zwerft als ziekte door het huis
(witte zeilen, blauwe zee, jij!).
Bemost…
Opruiende takken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 ze hebben je gesnoeid
opruiende takken
onheus besneden naar
gelijkvormigheid in het heden
jij die zo mooi
je kroon had gespreid
in balans met storm en regen
nieuwe loten had gekregen
weer ben je helaas
een van de zovelen
maar diep onderhuids
voel jij je anders dan hen
ook vogels weten
jouw uitloop maximaal
te benutten in beschutte…
I.M. Dick Bruna (1927-2017)
snelsonnet
4.0 met 9 stemmen 391 In al zijn werk trok Bruna naar de bron
en drong in eenvoud door tot de essentie.
Dat deed hij zonder enige pretentie.
Zelf vond hij dat hij het maar matig kon.
De erfenis die hij ons heeft gegeven:
het understatement tot een kunst verheven.…
De deal
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 Ja hoor, de schop kapot. Wat had ik nu dan weer geraakt?
Het was een Griekse speer, twee steken onder mijn spirea
Een item - volgens een expert- van de godin Diana
Als honden werd er op ’t fameuze wapen jacht gemaakt
maar ik had gladweg niets met oudheidkunde of musea
dus ruilde – speer voor vrouw – met Bosjesmannen uit Botswana.…
Zucht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 Zachte geur van bloemen
De wilde wingerd komt dichterbij
Dit verlangen kan ik niet benoemen
Dit lege mijmeren in mei
Liefde lijkt geen uitdaging meer
Hoewel ze dat nog is
Ik spiegel mezelf zoveel voor
Uit angst voor eenzaam gemis
Te chaotisch voor verbintenis
Maar niet weer een vlucht
In de prilheid reeds ergernis
Weer maak ik van liefde…
Het moet niet gekker worden.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 Het moet niet gekker worden.
Het leven kent vele borden.
Zoals in het verkeer telkens
weer het ons belemmeren kan
in een vrije doorgang.
De vrijheid van bewegen houdt
ons vaak niet tegen. Geeft ons
het gevoel mobiel te zijn uit
een eigen belang.
Soms wat gek, maar dat doet leven.
Verbindt het ons zicht op al die
borden die ons richting…
Carnaval
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 354 En zo trek ik mijn clownsjurkje aan
roep: Alaaf!
en weet dat ik na
drie dagen dansen, zuipen en sjansen
mijn rode kop
diep in mijn kussen begraaf…
Hij kwam weder
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 196 Vroeg in de herfst kwam hij weder
in ‘t schemerlicht zag ze zijn schaduw staan
zij liet juist de stores neder
zag hem over ‘t grindpad gaan.
een zware deur ging open…
traag trad ze hem tegemoet
en nu was ‘t voor beiden hopen
dat alles weer kwam goed.
‘t leek of hij nooit was weggeweest
zijn aanwezigheid was lief en teder
of liefde alles…
Buurman Hendrik
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 324 Hendrik
Buurman Hendrik
van de overkant
deed samen met mij de krant
hij las hem helemaal van A tot Z
met als laatste
de overlijdensberichten
daarna legde hij hem opzij
en zei dan steevast hetzelfde
‘het is goed, ik sta er nog niet bij’
vanmorgen
heeft hij niet gekeken
hij staat er nu wel bij
ik leg de krant opzij en slik
In Memoriam…
O.L.V. met de palmtak.
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 114 Onze Lieve Vrouw met de palmtak,
Gij sprak het geschreven Woord
toen gij uw blanke hand uitstak;
zoiets was nog nooit gehoord.
Hoog boven AL de vrouwen,
zo zegt de heilige Schrift
mocht gij uw Zoon aanschouwen
ooit eens in uw hart gegrift.
U bent de heilige Maagd
dat hebt gijzelf gezegd,
U hebt om bidden gevraagd
en u zegen erin gelegd…
Vlinder
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 329 De beslagen lens
legt jouw broze schoonheid vast
in de warme kas…
uit het zicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 106 zoals de taal van de
waaier het spectrum
van de liefde bestrijkt
de zwarte vogel het
onheil aankondigt
de zee telkens beetjes
zand wegspoelen zal
de in twijfels gedoopte
pen in drijfzand verdwijnt
de verbinding wordt verbroken
iemand zijn naam schrijft met
tegenstribbelende hand en we
tussen de tederheid en het
onaantastbare dobberen…
Biljart
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 157 Het leven is als een partij biljart,
na de eerste stoot rolt het ivoor.
Ons levenspad gaat daar van start,
eenieder volgt zijn eigen spoor.
Waar de ballen zijn uitgerold,
de stilte intens wordt,
je geest knikkebolt,
en alles ineenstort,
daar denk je terug aan die eerste stoot,
had die meer effect gehad
ging je nu niet dood.
Zo had jij…