Alle inzendingen over schoonheid

Ik wil schoonheid schoonheid laten raken jouw wimpers langs mijn lippen, wang aan oog, zacht, jouw lichaam zee, jouw lust mijn baken: beweging is geen doel van een betoog.…

Haar en mijn leven vergelijkend tot schoonheid te beperken laat onderling leed als verdringende modaliteit bezweren; zij en ik tot in een lengte van decennia te doen sterken, in harmonie met het karakter dat eens schoon te verteren.…

Schoonheid en welzijn Vertrap je. Tergend, sluipend, giftig... doe je je werk Bedankt, Koning Alcohol!…

Ze was fysiek volkomen, een schoonheid, op en top. Z'n adem werd benomen. Ze was een opblaaspop.…

Dan zeg ik jou, die schoonheid zit verscholen en die van jou heb ik gevonden NU !…

De roos is uitgebloeid En haar geur verloren Flonkerend rood nu bruin Verradend haar eerzame leeftijd Een tijdsmoment in kleur Toont ons schoonheid van weleer En weerspiegelt het onherroepelijke…

adem draagt een sluier in frisheid en ik voel hoe lente mijn lippen toucheert vastbesloten te ontluiken in de schoonheid van verhemelte één moment slechts…… maar genoeg om te verlangen…

Er ruist door dennebomen een geur van mooie dromen samen zijn, kaarsen aan schoonheid en gloed doet het hart zo goed kindje in de kribbe om te aanbidden met zang en tamboerijn…

Maar daarna was er ook ontzag voor deze daad en fascinatie voor een kwaad dat ons met schoonheid sloeg en gratie.…

al zwevend weerspiegelt jouw schoonheid in de roerloze zee deze vrijheid voelt als een jas waarin ik eerder huisde doordrenkt van liefde weet ik mij eindelijk thuis…

Nog even dan wordt het hooglied met zachte fluistering bezongen in een nieuw seizoen waarin ze haar schoonheid zal geven met zonnelicht blauwe hemel bloemengroet en alle tinten groen…

''Puur schoonheid'' zeg ik voor de ogen van een jongetje. Zijden aanraking en geur van vanille draag ik onderhuids.…

ik leg je in een bed van geleende woorden sprekend over jouw liefde de schoonheid die daaruit voort kwam van toen het leven nog zachter kleurde tot vleugels je konden dragen…

' 'ja wat een schoonheid, dat dwergenvolkhuizeke heeft toch wel ruimschoots zijn sporen verdiend'…

Men hoeft niets te doen geduld en tijd zullen het laten groeien tot iets wat uniek in alle schoonheid tot rijping zal komen.…

...en de inkt is bloed geworden dichters dopen daarin hun pen en het bloed is nu geronnen in de schoonheid van het onbegrepene de regel afgebroken terwijl het woord nog wilde betekenen...…

Blind was ik niet voor je schoonheid Doof ook niet mag ik zeggen Op de tast vond ik je wollig.... Je haar je krullen bijna een jas Het kwam me goed van pas Op koude winterdagen.…

Kwalletje Waar haal jij je schoonheid vandaan? Je bent als een danseresje met een tutuutje aan waaronder je hoofdje schuilt Of misschien draag je een parasol en kan ik niet zien dat je huilt…

* uit de lotus zucht de aarde schoonheid tot vergankelijkheid terwijl schaduw leven dicht * voor het laatst keer ik dat wat komt de rug toe wat zich nog zal aandienen is reeds telkenmale geweest sluit ik dan de ogen of verblindt de verwachtende werkelijkheid het nog verder zien dan de kim die de polsslag van het moment…

Schoonheid, schoonheid, wat stelt dat nou voor... Als je van binnen verrot bent, door & door... Noem mij maar lelijk, dom of te klein... Zo ben ik geboren & zo zal ik zijn... Ik ben wie ik ben en daar kom ik eerlijk voor uit... Want ik ben een mens, Ik ben geen freak. Ik leef want ik adem dus ik ben uniek!…

Spinnenwebben vertellen dat schoonheid kan vangen. Draden binden, al zijn ze van goud. Kan de vogel nog vliegen? Maak hem los.…

Spinnenwebben vertellen dat schoonheid kan vangen. Draden binden, al zijn ze van goud. Kan de vogel nog vliegen? Maak hem los.…

De golven maken je lichaam zeewaardig Mijn liefde, de deken over jouw schoonheid gespreid. Je lippen, bereid al mijn kussen te grijpen en je haren Wild als je onbevredigende Lust…

Gedreven door de zomerwind zwerft het ruisen van gerijpt graan door uitgestrekte goudgele vlakten; in dwalende stralen van zonnelicht schittert een donkergroene olijfboom met de schoonheid van flonkerend smaragd.…

Soms komt een traan uit de diepte duikt ze op zoals de zon tevoorschijn springt Dan raakt ze het gevoel van warmte op de huid streelt de schoonheid van hart in een eindeloze vloed…

Sappho, droomdichtend aan haar lier, geslagen, getroffen, scherp verwond door zuivere aardse schoonheid, in tere gloed gevangen, leeft mythisch mysterieus, een onbegrepen godin.…

mijn stilstand zet jou in beweging langzaam in de versnelling hoe meer ik wil en doe des te minder ik bereik schoonheid bestaat dankzij lelijkheid ik doe niets en bereik alles ik doe alles en bereik niets…

typerend hoe je voor me stond in vol ornaat had je mij onlangs de rug toegekeerd gehuld in stilzwijgen verroerde je geen vin en nu in een, haast, overdreven schoonheid vraag ik me af of ik nog wel wat met je moet beginnen…

Ook ik ben iemand die om schoonheid geeft, Maar nu hoop ik dat men er schijt aan heeft.…

een eenzame bloem aan een pilaar gehangen wellicht door iemand die om schoonheid gaf en inderdaad op de foto zie je duidelijk wat verfraaiing doet met een triest station ergens in het oosten van het land…