122 resultaten.
Eenheidsbewustzijn
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 115 De mens waant zich de top der evolutie
Wil te vaak tegenstellingen verscherpen
Dat die illusies zijn blijft hij verwerpen
Hij sluit zijn geest af voor een revolutie
Kan tegenpolen moeilijk accepteren
Hij denkt dat deze wezenlijk bestaan
Daar andere werkelijkheden hem ontgaan
Hij spartelt zinloos rond in twijfelmeren
Van tweedeling voorlopig…
je ogen schenen langer zon
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 843 de wind blies zachte lentelucht
in vleugjes voor het snelle rijpen
je ogen schenen langer zon en
lachten met de warmte van begrijpen
we dachten nog de winterkant
maar kou en sneeuw waren geleden
het tintelde van hand tot hand
we roken voorjaar in het heden
je wees de zomer aan
in de groei van alle knoppen
ons kan het bloeien niet ontgaan…
Hoogstandjes
netgedicht
3.0 met 45 stemmen 39 soms keken de
dagen mij aan
met ogen van
meer dan een
week geleden
de tussentijd
was me dan
volledig ontgaan
kleurloos zonder
fantastische vormen
inhoudsloos als
een uitgelezen
boek met langdradig
scene achtig verloop
het ingeblikt applaus
weinig verrassende
intermezzo’s of
verbazingwekkende
hoogstandjes
van de eenling die
een…
Ten leste
gedicht
1.0 met 1178 stemmen 89.506 Maar wat bestond aan zon en maan
en wisseling van de getijden,
het was alleen opdat wij beiden
elkander niet zouden ontgaan.
Wij worden nu nog slechts door tijd
en ruimte van elkaar gescheiden,
maar sta mij aan het eind terzijde
als ik de einder overschrijd.…
Ja, ook ik!
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.451 De wereld die aan mijn voeten ligt
met alle mogelijkheden in het vooruitzicht
De toekomst die ik met mij meedraag
en met beide benen op de grond vandaag
Daardoor ben ik de weg een beetje kwijt
en voel ik vooral die eenzaamheid
Waar ik maar wil kan ik gaan en staan
maar welke kant op is mij even ontgaan
Want die wereld vol mogelijkheden hoef…
Religieuze vriend
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 266 De onderkoeling van mijn ratio
is jou niet ontgaan door de mystiek
jij voelt het via het opperwezen
ik omarm de natuur
met diverse gebreken
en in de zwoele nanacht
van onze zwijgvoltooiing
zijn er allerlei bewijzen
voor het simpele feit
dat ook hersenschimmen
kunnen dansen
aan de rivier en naast de vijver
onder de maan op onze…
jarenlang ritueel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 182 zich terug trekken in hun eigen privé
vertrekken, hij als een kind zo blij
een voor een trekt hij de spelden uit haar
opgestoken haren
sterke haren, heerlijk geurende haren
hij houdt ervan hoe de zware pracht over
haar rug valt en hij het met liefde kamt
waarna zij het vlecht voor de nacht
dit voorrecht laat hij zich na al die jaren
niet ontgaan…
Voorgoed
gedicht
3.0 met 37 stemmen 15.614 Dit is de herfst, dit zijn de mooiste maanden,
maar ze ontgaan ons zoals ieder jaar,
want wij zijn blinden in een wereld waar
het blijvende niet geldt, alleen het gaande.…
De Waarheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 555 Om het juiste pad te betreden,
Moet men het feit laten ontgaan,
Zodat met de leugens ontwezent,
En de waarheid voorgoed laat bestaan.…
Stadsmus kiest het hazenpad
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 746 ik heb als mus beslist een drukke baan
ben elke dag op het centraal station
waar ik kleurloos ronddwaal als spion
je weet vast wel hoe die dingen gaan
niets maar dan ook niets zal mij ontgaan
soms wacht ik urenlang op het perron
op goed geluk pik ik een straaltje zon
al wordt dat eigenlijk niet toegestaan
ik woon en werk al jaren in de stad…
HORROR
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 194 Die nacht was het volle maan
De mensen zochten in de stegen
Hun heil, want collectief de waan:
De weerwolf raast over de wegen
Ik rende mee met mijn kompaan
Ontredderd zijn we neergezegen
In ’t huis ons na aan‘t hart gelegen
Was het de meute dan ontgaan
Dat vanuit zee enorme dieren
Koers zetten naar ons aller strand
Zo sterk dat één duw…
Pasen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 229 Het magnetisme van de Volle Maan
vooral dat van de eerste van de Lente
kan niemand die gevoelig is ontgaan
dat wist men op 't Concilie al van Trente
De Maan, zoals u weet, is een magneet
die 't denken kan verstoren als een zender:
de hersens slaan op tilt, het bloed wordt heet
Dat lijkt geen goed begin voor een kalender...…
Bloemenwals aan zee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 133 Decemberwind blies onze wangen rood
We vierden dit jaar kerstfeest in Ter Heijde
Met luchtruim-engelkens aan onze zijde
De golven bruisten, gaven vreugde bloot
De honden voelden alles feilloos aan
De stemming en de blijdschap van hun bazen
Bij het hotel konden je houten klazen
Ter ere van Tsjaikovsky niet ontgaan
En in de kribbe spartelde…
Heel-Al
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 954 Er is een schepper, ik weet het zeker
Niets is Hem aan zijn schepping ontgaan
Wat een Genie die dit gemaakt heeft
Niks Bigg Bang, dat kan gewoon niet
En wat dacht je van Al het leven
Is dat ook toeval als je al die varianten ziet?…
Geschiedenisles
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 2.996 Achterin de rij, tussen de twee kasten
De man prevelt wat tegen mij
Wat is me ontgaan
Waarom is de wereld vol met lasten?…
De heupbroek
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.204 De zomer breekt aan
Het is niet te stuiten
Met de vrouw komt ook
De laatste mode naar buiten
Bloot moet, zo lijkt
De regel te ontstaan
Ongeacht mooi of lelijk
Zo is mij niet ontgaan
Goddank is de legging
Uit het wereldbeeld verdwenen
Maar wat er voor terug is
Doet lijf en leden beven
De heupbroek met
String en 't korte hemd
De nachtmerrie…
bellenblazende regen
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 499 vroeg in de ochtend loop ik over straat
ik zie hoe de regen bellen blaast
ze blijven op de plassen drijven
en vormen grillige lijnen
ze brengen me in vervoering
die over gaat in ontroering
even ben ik weer het kind
dat die kleuren zo prachtig vindt
die op hun bolling ontstaan
en mijn ogen niet ontgaan
waarom ze zo plotseling knappen
zal…
Ongrijpbaar
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 785 er zijn steeds meer dagen
waar waarheid zich gedraagt
als een dief in de nacht
en inzicht wordt meegenomen
als diepgang wordt gevraagd
maar de geest ongrijpbaar wordt geacht;
als door een troebele leegte lijkt belaagd
vaker dan ik nachten leen
ontgaan mij de raakvlakken
op de cirkel om me heen
het lijken zwarte wakken
die het…
Atlantis – de verzonken dichter
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 270 de oude dichter droomde zijn bestaan
hij rook de roze nevelen – van het leven
een traan, ’t was hem aan het ontgaan
de geur van ’t leven, deed hem angstig beven
zijn ziel ontsloot zich, de vervagende droom
des dichters geest begon te ontwaken,
glinsterende gedachten, sijpelde als ’n stroom
water weg uit zijn handen, ’t deed ze staken
’t…
Gezamenlijk ontbijt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 260 De kwikstaart de merel en de mus
waren al vroeg opgestaan
het was in het gefladder
hen niet ontgaan
dat weldra het ontbijt
werd klaar gezet
een campingtafel rijk gedekt en
twee stoelen stonden klaar
nog niet bemand
die éne was nog niet uit bed
kwik ging draaien met de staart
zong het hoogste lied
de schone slaper wakkerde
was dromenland…
Erkenning
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 429 Wat heb ik met dat hout gesmakt en punten aangeslepen
En immer naar de lof gesmacht en hippe vreugdekreten
Het is mezelf echt niet ontgaan laat staan het zelf beschreven
Hoe vreemd en bijna lichteloos mijn pennevruchten leefden
Ik las wel hoe er nu en dan es iemand kwam vertellen
Hoe hij of zij het eigenlijk zag en hoe mijn bron moest wellen…
Boodschap van de nooit aangespoelde fles
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 199 zoektocht naar de mensen
vaartuig van de ziel, een diep snijdend mes
Gevat in groen glas bereid voor de reis
naar zeeën waar de zon nooit ondergaat
langs tropische vissen, bergen van ijs
tot het land waar water haar achterlaat
Op de tweede kust zal de lezer staan
die de fles ontkurkt, de antwoorden drinkt
de geest bevrijdt, niets kan ons meer ontgaan…
De zeiksnor
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 118 Het leven gelardeerd met mooie dingen
die hem ontgaan vanwege ergernis,
waarmee hij meestentijds druk doende is,
zet hem niet aan tot onbekommerd zingen.
Hij vult zijn dagen slechts met chicaneren.
Zijn mond braakt niets dan eindeloos gezeur,
bij voorkeur in de toonsoort fis-mineur.
C-Groot zal nooit zijn strottenhoofd passeren.…
Winkelen in corona stijl
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 79 een half uurtje heb je maar de tijd
om dan terug op straat te staan
iets vergeten, iets ontgaan...
is herbeginnen met die strijd.
tja, de mens is echt een kuddedier
het mag stinken, het mag branden,
hij volgt gewoon wat anderen hem planden
doch winkelen in corona stijl...
het blijkt zo veilig... maar t'is geen plezier!!!…
Warm en liefdevol
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 400 Mijn warme, intense liefde
voor de mensen om me heen
doet me soms lachen,
maakt me soms aan het huilen... .
Mijn warme, intense liefde
voor mensen in het algemeen
wakkert het vuur van mijn ziel aan,
om achter de strekking van mijn gedichten...
te blijven staan.…
Hij zag haar
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 2.430 Want zoiets moois liet geen mens zich ontgaan.
Zij draaide zich om en hij kreeg het benauwd.
Hij wist niet zo goed aan haar blik te ontkomen.
Een ruw wakker worden uit hemelse dromen.
Wat van achter zo jong leek, was van voren zo oud.
Ze lachte heel lief, dwars door rouge en poeder.
Hij schaamde zich diep en boog schuldbewust.…
Avond
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 170 Toch nog vroeg naar bed gegaan
lag ik naar 't plafond te staren,
tellend de dagen en de jaren
dat iets moois me was ontgaan.…
Tour de France
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 115 Het kan niemand ontgaan zijn,
de Tour start op een snikhete dag
in het hart van Nederland, Utrecht.
Flink wat mensen slaan er een slaatje uit,
want ze hopen op een winstgevend festijn,
een gulle lach en veel dronkenschap, terecht.…
Interpunctie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Om een nieuwe zin of belang aan te geven
en je aldus in het geschrevene in kunt leven,
zodat de fijne nuances je niet zullen ontgaan.
Daarom ben ik vaak wel wat ontdaan,
van wat ik op deze site soms moet lezen,
met alle leestekens naar de hel verwezen,
worstel ik mij door een eindeloze woordenbrij.…
Het depressiebeest
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 126 toe
je bent moe
van het strijden
en niet in staat
om hem te vermijden
genietend gaat hij zijn gang
maar toch
al duurt het soms lang
er komt een tijd
dat je hem met
positieve wapens bestrijdt
en hem dwingt jouw geest
te verlaten
grauwend en grommend
trekt hij zich terug
maar houdt zijn prooi
goed in de gaten
niets zal hem ontgaan…