Alle inzendingen over aangenaam

Als een schaduw gleed het leven langs ons heen, alles vermalend tot herinnering, waarover de levensnevels nog hingen; een warme aangename deken. Zo er nog daglicht was, bleef de idylle, alsof het zich in dag en plaats vergist had.…

na mijn bewustzijn in de slaapstand te hebben gezet kom ik los van de grond en laat me tillen naar steeds grotere hoogtes waar nooit eerder geziene kleuren in de vorm van ontelbare stralende ogen mij in een onmeetbare vrede voor eeuwig in aangename warmte gewichtloos omarmen in tijdloos mooi…

Hoe aangenaam is het leven wanneer men echter kan geven zoveel om het plezier van het alledaagse en hetgeen is zo gewoon.…

De alom geliefde kerst glanst warm en verdwijnt dan ras gelijk oranje avondgloed omringd door blauwgrijze lucht moge dit feest ieder jaar in elke mensengeest een kleine spijker laten die zich somtijds laat voelen als aangename pijn van beschouwend voelen.…

Aangenaam, mijn woonhuis is in een straat van nergens dromen onbevangen spiegelen eenzaamheid waarin ik mij thuis voel in leegte, droeve stilte onder bewolkte horizon kom ik tot leven ik blijf altijd mezelf een schaduwzijde aan andere kant van het bestaan een vreemdeling die liefde onderzoekt in het onderbewustzijn van…

Gods mateloze genade is een sterke steunzuil bij geloof en schuldbesef deze woorden konden eens verleidend vragen aangenaam wezenloos lui en berustend de Blijde Boodschap te horen het denken aan steeds vergeven mocht de levensdrift ontvangen van het kuiken in 't ei dat tegen de schaal hamert.…

Gevallen, aangenaam verwarmd. Bekleed ons gegarandeerde vondst fundamenteel.…

ik kan dat niet geloven als u dat al heeft mijn ouders waren Top en mijn gevoel in U is cru ik mat dat omdat het eerlijk is dan laat ik de Zondagsschool in het ongewis waar ik leerde van uw glorie U bent een armer man dan ik het zal niet lang meer duren dan schud ik U de hand en zeg “aangenaam, mijn naam is Vic”…

Donkerende tijd vooraf klopt van stil verwachten Krijgt dat aangename dat verzachte vraag en vragensteller van belang Bij de haard: de aarzelzang van het kind 'drie turven hoog' De maand december heeft zo z'n kantwerk zomen.…

Leunend op de wind mijn armen wijd gespreid ogen gesloten neem me mee wind rukt aan haren en kleren als ontelbare lange vingers aangenaam of toch niet ik hou mijn adem in even maar en zet dan een stap vooruit neem me mee traag worstelend evenwicht zoekend maar ik kom vooruit…

Aangenaam geloof met gevoel van geborgenheid is als zacht smeltend roomijs dat langs tong door keel glijdt O het geeft genot aan geest en ziel maar vraagt ook zelftucht onontbeerlijk is het spreken der vorsende Godloochenaars die uit hun monden harde hagelkorrels doen vallen op oud en nieuw euvel van alle gelovigen.…

Schrijdend door jouw tepelhoven Ontdek ik de passie van jouw lijf Eenmaal boven aangekomen zie ik glooiingen schreeuwend om warme Streling Liefkozend jouw mooie heuvel Daal 'k af naar aangenaam verblijf; genietend jouw Schoonheid en meer voel ik warmte Passie; over en weer Deling…

Ik stel me voor, Dit is mijn proces, Tot het einde ga ik door, Aangenaam, ik heet MS.…

vandaag draaien boomtoppen met hun wolken mee het gebergte aan de einder blijkt een ruwe hemelschets ontwaken is nog gaande daglicht is voor vogels afloop is in hanepoten geschreven, zelden aangenaam de woorden tuin of straat in de zin zonder punt overal eenrichtingsverkeer het gerucht gaat als de ochtend breekt zonder slaap te vatten…

Boer Jan zoekt een vrouw maar is trouw aan de rouw blijft dus trouw aan zijn vrouw “De kaarten waren al de deur uit” wat een feest moest worden werd een trieste herdenking “Ik ben wie ik ben, er zijn al genoeg anderen” intense vertrieste eigen werkelijkheid van niet aan te vangen te verwerken verdriet Maar boer Jan krijgt een vrouw dit seizoen zij…

Wanneer jij stil staat even naar ijskristallen kijkt wordt je dan wel weer opgewekt kinderlijk aangenaam ook in je eigen gezelschap. © 9-12- 1998 Annemieke Steenbergen…

het begon ermee dat af en toe de woorden haar niet meer te binnen wilden schieten zij vragen moest beantwoorden met om de lippen een verontschuldigende lach totdat zij ook de woorden die wij tot haar richtten niet meer bevatten kon maar soms kon zij ons toch nog aangenaam verrassen met haar verhalen over Annie een zusje waar ze gek…

al naar gelang seizoenen desondanks blijft de wind in je leven waaien kan eindeloos duren mijn gedachten vlieden heeft een subtiele smaak laat tenen wortelen met vleugels wijd gespreid de nacht lijkt wel dag waar ik slaap tussen dagen de wind draagt, neemt je mee zalig aangenaam…

angst ze is er ze is thuis bij iemand die de deur nu sluit na de aangename reis de laatste lampen uit ze knarst tot aan het open raam, het lege bos en daalt naast de eigenaar gelegen in een bed van kraakbeen stil als huid ze barst en koude lijm, een dringend gif tast langs het schild, de blote hemel als de doodsklaroen…

zomaar een foto van een straatje genomen tijdens de vakantie van vorig jaar de toen nog aangename rust maakte ons blij met de ogen van vandaag zien we hier een corona straatje met de sinistere verlatenheid die we herkennen in onze steden zo snel kan de kijk op wereldse zaken veranderen dacht ik onlangs bij het bekijken van deze foto…

beetje wegdromen zo af en toe aangenaam moe een eigen paradijsje licht, stilte, liefde begin van de dag bloemen wiegen een lach naar mijn hart beetje zweven mijmeren, vergeten niet alles willen weten wonden dichten - schrijven van woorden op duizend vellen omdat ik wil vertellen hoeveel ik om het leven geef!…

De grootste zorgverzekeraar van Nederland verlaagt de premie en vermindert de eigen bijdrage tot nul declaraties vervallen maar wie een beroep doet wordt direct geholpen bij ziekte, pijn, verdriet en angst met zelfs alle alternatieve denkbare behandelingen van ademtherapie, holistic pulsing, integratieve massage tot stemtherapie waarbij het…

. ----------------------------------------- Verbluffend was zijn allerlaatste toer, Men stond versteld in parachutekringen, Hij kon gericht op zo ’n bult dozen springen, Tot wanhoop en tot woede van de boer: “Ik hoef geen dank voor ‘t aangenaam verpozen, Maar laat mij niet hier achter met de dozen.”…

Haar zilte onverschilligheid dwaalt passief over een dor maïsveld Haar zachte zoete lippen blazen frasen en gewogen woorden Stuurloos als een wimpel voelt zij aangename leegte en zoekt naar stilte Plotseling met een windvlaag van verbijstering daalt zij zelfverzekerd treden af Haar silhouet tekent mooi af in de mist Prachtige contouren…

Als je met elkaar kan lachen door elkaar maar even aan te kijken als zijn of haar hand je even aanraakt even die arm om je schouder die korte maar hartelijke kus die geur, zo bekend, zo aangenaam als je een half woord genoeg is om iemand echt te begrijpen dan heb je een ‘ hele’ relatie werken de zintuigen visa versa optimaal als je dan…

Aan ziekte, leed en andere vervelende zaken, maar ook vreugdevolle, die de dag én het leven aangenaam maken... Een grapje hier, een mopje ernaast, welnu gelukkig is het laatste woord nog bij lánge na, niet geschreven...…

Thans ben ik bezopen en aangenaam verdoofd en best contemplatief nu ik blijf sippen van mijn wijn. Het is laat ik moet gaan slapen - van mijn verstand beroofd - denk ik verrek, ik had een hooiwagen kunnen zijn.…

ben de diepte ingegaan was verontrust toch voelde het heel warm en aangenaam verbaasd door onbekend dat in vorm en structuur niet let op logica uit wetenschap en de natuur ook actie en reactie volgen een ongeschreven wet waarbij ratio en gevoel heel anders worden ingezet het is als vloeien waarin dimensies vergroeien tot een alles…

Je blik doorboorde mij zonet hier op de roltrap in de bieb ik ben verward maar ook aan zet en ga opzoek naar waar je liep Ik zag je in de krantenzaal op deze uitgelezen dag verzonken in een goed verhaal met om je mond een vage lach En in die aangename sfeer – een glimlach zwaar dus vederlicht als ik je kietel met een veer mors jij je…

Dan zal hij wellicht denken je schrijft in en met waterverf, wat weet jij over verbijten schoten van uit de heupen, wat over aangename en onaangename dagen op pad in het leven ongemakkelijke opwinding. Wellicht kent ze de voorbeden ook die uren van ooit ook een ondergelopen dag maakt onbekend niet ongevoelig.…