252 resultaten.
Een heel nieuw jaar
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 901 Een heel nieuw jaar dat staat te blinken
als zonnelicht in kinderogen;
een heel nieuw jaar waar wij op klinken,
om moed en durf voor al ons pogen.
Een jaar dat weer naar vrede vraagt
en stil geluk graag wil behoeden;
een jaar dat o zo graag vertraagt,
geloven doet en licht vermoeden.…
krom
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 434 Daar in de vuurplaats van steen
schuilt men voor het duister
laat het vuur fikken
zie de mensen lopen
met vage blikken
de mens op weg
naar wie weet wat
laten we wat stralen
door wegen en straten
door regen en wind
alle ouderen
en het kind
blinken en finkelen
laat de bellen
alvast maar luiden
sint pieter en al de bruiden
bruidegom
sla…
Geen moederdag voor jou
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.656 komen
de zon was voorbereid
de stoelen stonden buiten
* *
De klok van het middaguur
staakte de strijd toen ik
door haar lach
een beetje regen zag vallen
geen moederdag voor haar
terwijl haar hart de liefde
voor haar kinderen in
een eeuwigzijn bewaard
het terras is bijna leeg
de glazen van een vergezicht
blinken…
Sonnet met passie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 123 Ach, de wereld is anders dan men wenst
zag ik toch je ogen vrolijk blinken
je naderend in verwachtingsvol begeren
en zou je mij niet telkens weren
zodat we op de liefde kunnen klinken
voordat voorgoed ons geluk verflenst.…
Eenzaam
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 664 Tranen blinken in haar ogen,
waar moet ze eigenlijk heen.
Ze voelt zich door haar familie bedrogen,
en zo eenzaam en alleen.
Het is niet fijn om te horen,
dat ze eigenlijk geen lid is van een gezin.
Waarin ze denkt te zijn geboren,
heeft het leven nu nog zin ?…
Maskers en baarden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 574 het was geen offerblok
waar ik voor stond
hoorde de gezangen van
mannen in een witte pij
maar zag mijn hoofd
er niet meer bij
wel het blinken
van de zwaarden
zwarte maskers
en de baarden
op het geschuurde hout
het bloed van mij
bloot op het schavot
wilde graag de guillotine
in het vallen van de bijl
voelde ik me vrij
maar zij hakten…
Dromen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 207 Het leven is soms hard en vol van zorgen
maar telkens komt er licht in druppels dauw
en 'k zie met vreugde weer de dag gaan blinken
en voel de vrede kiemen onder't wolkenblauw.
De manke heup zal ik wel blijven houden,
maar 'k weet mijn God oneindig trouw.…
voortschrijding
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 116 het raam verdeelt de jaren in uitzicht en kamer
ondertussen speelt alles zich af
in de schaduw van de plant haar licht
soms op de voorgrond en zelden afwezig
blinken sterren nog steeds in hun uithoeken
al fluistert men dat de tijd zich verwijdert
staat op elk moment een woordenboek klaar
om de bladeren in de tuin te achterhalen
die lagen…
Bloedende rozen
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 2.215 Ik heb in mijn hand een rode roos
met doornen die me blijvend steken
waardoor de pijn hardnekkig kleeft
voortdurend mijn gevoel in zweeft
zonder zich los te kunnen weken
Ik heb in mijn hand een rode roos
met blaadjes van fluwelen dromen
waarlangs trillende tranen blinken
die langzaam in het hart bezinken
om daar opnieuw volop te stromen…
Ira´s kijkdoos
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 622 De vlinders in haar hoofd heeft zij buitengezet
zwermen uitgevloeid in een kleurrijk palet
ontsluierd en verklaard in onzichtbaar licht
schepsels van poëzie op het eerste gezicht
Verstoppertje spelen achter de werkelijkheid
nu zijn zij hier, daar vallen zij uit de tijd
blinken als een spiegel en dan weer dof
door drakenvuur, bedekt met dromenstof…
Indonesië even...
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 905 Hoe blij en kinderrijk dit land, dit volk,
al is er armoe troef en zijn de dagen kort;
er groeit zoveel, de palmen wuiven
en in de oceaan blinken de eilanden als parels...
Vreugde groeit er als de orchideeën:
heel zeldzaam, mooi en altijd anders;
er is de fierheid om de eigen klank en kleur
al is het verleden ook nog overal aanwezig.…
Zomervakantie
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 2.586 Slapen, spelen, zingen,
eten, drinken, tot
onze ogen als sterren blinken.
Vakantie, energie, kracht,
bewust beleefd, de pijn verzacht.
Einde, voldaan en blij, jammer
voor deze zomer, alweer voorbij.…
de fat
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 566 tooit zich met juwelen
die haar niet zouden misstaan
en misbruikt het hele alfabet
om exclusief te kunnen claimen
wat een ander reeds heeft gezegd
het is echter altijd de stilte
die leeg echoot in zijn hoofd
die hem telkens weer verstoort
zijn genen en niets anders
blijven hem nog steeds de baas
net als zijn te dure wagen
die overal te blinken…
Verse Lente - een lente vers
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 734 Een bakkersjongen loopt fluitend op straat
zijn neus en zijn bolletjes blinken.
Dan valt de regen, die zalige regen
het klatert in goten en stegen.
De postbode rent, de keukenmeid gilt
de schooljuffrouw giechelt en trilt.
En kijk! In de toren, hoog in de nok,
slaat een belhamel lustig de lenteklok!…
Corona is opgetuigd
netgedicht
5.0 met 25 stemmen 58 traag schuurt
papier woorden
die vloeien uit
de pen die ooit
gevuld werd met
potentie uit de
bron vol inspiratie
maar het
parelmoer wil
niet gaan blinken
tussen puin uit
de woordenschat
en de fundamentele
fouten in de syntaxis
overals hebben de
knaapjes opgehangen
ieder zit gevangen in
het vaardigheden kot
zelfs de ambitie om…
Hoop.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 929 Hoop is net 'n droom van 'n droom;
'n Beautiful oggend,
blink en gebukkend van die reen.
Hoop, my meisie,
is om maar meestal butterflies te jaag,
en al raak die nette swaar,
is dit hoop wat ons laat manage.…
nieuw
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 217 we gaan door met bouwen
kloven en schaafwondjes doen niet zeer
het kasteel wederopgebouwd
met een punt zo hoog als de wolken
waar liefde zal spreken
in vertaling gezongen
door tolken van ver
iedereen is welkom
bij de oplevering van het kasteel
de weg is lang
maar als u goed kijkt
heel ver daar aan de horizon
ziet de toren al blinken in…
Van alle mensen hou ik het meest nog van apen
gedicht
2.0 met 39 stemmen 14.920 En hoe stil ook kijkend blinken hun ogen altijd altijd van leven.
Hoe ver ook van elk woud dragen hun armen een boom in zich.
Ik ben een boom,
hun armen zijn mijn lianen.
Ben ik het die hen draag,
of zij die mij gespannen
tussen aarde en hemel houden?
--------------------------------
uit: 'Apenjaren', 1998.…
Russisch kerkhof [Amersfoort]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 133 Op ééntje na die ontdaan van de aanslag van de tijd
oogverblindend staat te blinken in de voorjaarszon:
alleen kinderen of kleinkinderen kunnen het zijn geweest
die gewapend met schoonmaakmiddel en schuurspons
helemaal uit Rusland zijn gekomen om dit zinloze wonder
te verrichten, maar waarom toch en waarom alleen zij?…
Zinderende warmte
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 68 Wanneer gedachten bij tijd en wijle blokkeren
je warmere hoofd en de natuur je van alles wil leren,
de zon de wereld doet zinderen en leven
de zee en haar golven en de duinen doet blinken
hoe ver kun je dan in gedachten verzinken.
De wolken de zee de zon en de zwoele wind
ze spelen haasje over gelijk een kind.…
Schaduw
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 142 smeermiddel voor je bewegingen
De Korinthische zuilen je skelet
Door het oog van God je geest
De balzaal je maag-darmkanaal
Het toilet met goud je keel
De tuinen met vijvers je handen
Kneden bezoekers met fonteinen
Verscholen bomen als bonbons
Niet te versmaden beschermt de garde
Als lymfeklieren het offeraltaar je mond
Gouden kelken blinken…
Motorsport
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 71 Het gaat vandaag om snelheid en vermogen
De motor waarin damp wordt opgezogen
Het samenspel van zuiger en bougie
De geur van brandend rubber en mazoet
De roffels van de paardenkrachten klinken
Er wordt nog wat gepoetst: het chroom moet blinken
Er stroomt een sloot benzine door het bloed
De chaos is zo ongeveer compleet
Het rondemissje schikt…
Nachtwacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 501 wervelt rond één moment
De rode schutter vult het musket met kruit
Na het schot blaast hij het schoon
De tamboer staat klaar voor de roffel
Ze praten zo druk dat ze de schilder vergeten
die hen vangt achter vernis
dat verduistert nu de nacht rijpt
Hij verzint er nog een meisje bij
een dode kip bengelt aan haar riem
Op het schild blinken…
Plukjes gemêleerd grijs
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 42 nog gloort
in het blauw
van je ogen
de witte wereld
die zwart omkranst
door tegenlicht
intens helder brandt
ze blinken onder
plukjes gemêleerd
grijs dat met alle
kleuren herfst spaanders
de komende egaliteit
van sneeuw en ijs
snel zal breken
waar ook je lach
de snerpende kou
zal doen gloeien in
een opbloeiend contact
dat een magische…
Kerstziekte
gedicht
2.0 met 71 stemmen 35.187 Na een troebele
nacht ligt water glad over radeloos
gras, een zuiver blinken tussen
wolk en vroegere weide. Stroom
gaf zijn richting voor stilstand,
niemand mist iets; longen, mijn
vurige vlerken, mijn vlammende jas!
---------------------------------
uit: 'Alle gedichten', 2005…
Oudejaarsdag aan zee.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 158 Dan blinken schelpen even op
ik hoor de stille letters klinken.
Een traan in mij maakt zich dan los
als morgen, alles anders en
ook lichter is geworden.…
Vers uit de oven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.028 Vers uit de oven de geur
van brood en koffie uit een mok
de ochtend kan niet meer stuk
Wentel me in de uitwerpselen
van geluk met zekere tevredenheid
God schiep de dag en de mens
wordt geboren en raakt verloren
in het vinden van de nacht
waarin maan en sterren blinken
verdwijnen uit het zicht
Een gedachte reist sneller
dan het snelste…
Carel Godin de Beaufort
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 100 Er wordt nog wat gepoetst: het chroom moet blinken,
dat is hij aan zijn adelstand verplicht,
de jonkheer is een aardig zwaargewicht
die graag zijn viercilinderbeest laat klinken
We schrijven vierenzestig, Nürburgring,
de Flugplatz en het Schwedenkreuz genomen,
na Breitscheid bij het steile stuk gekomen,
zijn zwakte: voorsprong komt in het…
Afkicken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 162 Hij zet de denkmachine uit,
eindelijk is de juiste knop gevonden,
zo dichtbij, het helend wonderkruid,
'ontwoorden' is het toverwoord,
nu kan hij weer ademen, onomwonden,
al ligt de dope overal te blinken,
hij heeft zijn Alcatraz opgespoord,
zal nooit meer zo diep zinken.…
POLITEIA
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.262 Ze blinken slechts in één ding uit: beloven.
Dat doen ze even als het er om spant.
ze vallen daarna heel gauw door de mand
en houden zich voor vier jaar weer als doven.
De wijsbegeerte kent de weg naar boven,
maar vormt met het gewone volk geen band,
hoezeer geleerden zich proberen uit te sloven.…