Alle inzendingen over boven

Het leven is een strijd maar jij lacht de last kwijt jij weet boven alles uit te stijgen jij bent niet klein te krijgen jij groeit bij iedere kaalslag jij ziet niet de zwarte nacht voor jou alleen een zonnige dag jij alleen bezit die bijzondere kracht om je hoofd boven het maaiveld uit te steken terwijl anderen buigen durf jij je rug te…

Ik dicht tegen beter weten in ik duik onder en elke keer als een bliksemschicht kom ik boven en dan zwijg ik weer maar ik kan niet stil zijn met die dichterspijn luctor et emergo dat is nu eenmaal zo.…

hemelhoog juicht boven mij, vult met lucht gekleineerd mijn longen, mijn hart het klopt, geestelijk vernederd, filosofisch verscheuren schilderijtjes in mij.…

metaforen, zwerven flinterdunne deeltjes taal vervormd in kortstondigheid en uit de boeken geschreven door toevalligheid waarheden vallen uit het niets en uit de kluwen van overtal van hernieuwde gelatenheid nieuwe clichés worden gevonden populisme nestelt zich in willekeur van gesproken woord en tekst, het werkelijke verhaal wordt boven…

Dan lacht hoop en herinnering Boven ons hoofd, in de blaren.…

Waar ik in het land van de Onbegrensde mogelijkheden Was weggezakt in het oerwoud Van hoge gebouwen die zelfs Op recordhoogte hun geluk maar Niet konden vinden, hooguit Doelwit werden van onbezonnen Terrorisme, ben ik hier in dit Onbekommerde laagland iemand Die zoals alle medelanders Boven de horizon uitsteekt, En voel ik bij elke…

Ik laat me - als ik dood ben - resomeren In een hermetisch afgesloten vat Ga ik wat uurtjes in een chemisch bad Slechts wat wit poeder zal er nog resteren Mijn nabestaanden liet ik al beloven Dat ik door hen geheel word opgesnoven…

In welk wonderspel spelen we allen mee? Wat is de naam van dat toneelstuk? Van welk script ben ik de schrijver? In wiens boek ben ik beland? Van de antwoorden blijf ik onwetend, want wij mensen zijn echt niet ons brein, en oneindig veel meer dan ons verstand.…

Doe nou toch eens 'n keertje positief Niet altijd maar dat kritische gemekker Een vrije Koningsdag dat was toch lekker? En zwaaiden die prinsesjes dan niet lief? Een gure wind en nergens winkels open Geen koek gehapt en ook geen zak gelopen.…

Oost-Souburg heeft niet veel om op te bogen, Er is een kerk, een molen en een pad, Toch heb ik daar een goeie tijd gehad, Ook híj is er geboren en getogen. Vandaar dat ik beweer in dit gedicht: Met Blind komt het EK alsnog in zicht.…

die avond zou het eind'lijk moeten gebeuren hij had zichzelf op snijdend scherp gesteld zijn haren opge-egeld met wax geweld zich afgespoten met Axe oorlogs geuren z'n kleding striemend strak in felle kleuren z'n borsthaar als een krullig stoppelveld z'n tattoo ter versiering opgesteld al opdat een girl hem good zou keuren in de tent…

Zo blijkt maar weer dat de hermetica gelijk heeft met “zo boven, zo beneden”. Gelukkig, niet de mens maar het heelal veroorzaakt strubbeling en strijdgeschal.…

De Noordzee in deze vergankelijke en mooie zonsondergang de avond werd in een fraai kleurencomplex een dag afgenomen. De schoonheid van de natuur werd maar weer bevestigd. De zon telkens met haar zon vol overgave, wij mogen tevreden op de weg naar..... een nieuw daglicht.…

Boven de bomen: daken, dan torens, bergen – ijsreuzen, de maan!…

Ook ik blijf deze dag maar veilig thuis, Want er bestaan modernere manieren Om vrolijk Koninginnedag te vieren: Ik surf naar www punt koningshuis En met mijn vlag, mijn hoedje en mijn toeter Zit ik te juichen achter mijn computer.…

Zij staarden en staarden maar van op de berg, diep bewogen dat was toch hun Meester daar Hij dreef in een wolk naar boven Hij gaf de aarde nog Zijn zegen en Zijn gezicht straalde als de zon Hij wilde in vreugde afscheid nemen waar Zijn leven als kind ooit begon Hij was hen op alle wegen voorgegaan had overal zijn sporen nagelaten Hij…

als ik boven de boomgrens ben en het landschap overzie weet ik het ineens zeker: ik ben hier maar ik hoor daar ik voel me thuis op een andere plek hoe vind ik ruimte in de wereld van ver weg en die van dichtbij hoe bied ik plaats aan wat zich niet in woorden vangen laat…

Het is weer feest beneden de rivieren Erboven wordt de wenkbrauw diep gefronst Bij ’t gerstenat dat wild naar binnen plonst Men kijkt naar ’t zuiden waar ze vrolijk vieren Dat ze zo anders zijn dan noorderlingen Die nimmer hossend door het leven springen…

Wat mij verschrikkelijk tegenstaat, Is een voetballer die een kruisje slaat. Ik heb er niets op tegen als iemand gelooft, Maar God heeft wel wat anders aan zijn hoofd. Hij kan niet voldoen aan ieders wens: Hij is tenslotte ook maar een mens.…

Boven mijn verdriet zwenken zwaluwen gezwind – in lachende wind.…

ik graaf een graf voor het wegstervende woord de doorgestreepte zin een graf voor schots en scheve verlangens en de tranen met tuiten voor het gebrek aan lucide dromen aan taal en het teveel aan menselijk tekort boven het graf laten moed en hoop zich onvermoeibaar horen…

boven het maaiveld in kleurige voorjaarsjas de fiere krokus jij schittert en straalt alsof het nooit anders was in zon-gele jas niets kan jou deren geen weet van tijdelijkheid dat is zonneklaar nietsontziende hond trapt je hard de aarde in plast over je jas vertrapte krokus je zonnige leven lang boven het maaiveld!…

geen afscheidswoorden waren er geen tijd om "tot ziens" te zeggen weg was je voor wij het wisten en nog weet niemand waarom als tranen een trap konden bouwen of herinneringen mij een weg dan zou ik naar de hemel lopen om direct jou terug te halen ons hart pijnt nog van verdriet dat in stilte tranen stromen doet want elke dag meer dan toen…

Boven de lakens haar gezicht, wit, haar ogen -- grijsblauwe bloemen.…

boven de sterren waar de hemeltuin ligt in d' eeuwige luister van liefde en vrede daar komen wij aan op onze laatste reis en brengen alleen onze zielenschat mede moede van een korte of langere levensrit en angstig hoe Hij tegenover ons zal staan zal Hij niet vragen naar ons aardse bezit maar wat wij voor elkander hebben gedaan hebben…

Johannes de Doper heeft een sterke wens: na afloop van eigen predikingen gezamenlijk met zijn volgelingen bij Jezus horen, redder van elke mens. Dan zal hij door een nieuwe, verwijde lens met ruime blik zien naar handelingen van boeren, zwervers en stedelingen, nabij, en tot over Israëls grens. Het voornemen vol schittering verdwijnt. De…

(11.09.2001) Blauw strekt de hemel zich boven de stad. Waar verderop nog wolken drijven haalt een valkenier zijn paard blind zit de vogel op zijn hand zo dadelijk zal hij vleugels krijgen. Vandaag vliegt de slechtvalk met vuur aan zijn poten naar neonreclames flitsend en stil maar staalhard zijn ogen gericht op de prooi.…

omdat het onmogelijk is de hemel te bestormen met windbewogen wolken vluchtig te worden overwegen zij blootsvoets af te dalen naar zand en water of ademloos te blijven bij helmgras en vogels dan wel eigenmachtig in het midden te vol-staan waar alle schaduwen tenslotte samensmelten in een paringsdans…

(Prikkeldraad III, tevens slot) Het leven doorspekt met raadsels Gelardeerd met vleug surrealisme Tijd gaat ons leren of de waarheid voorgoed boven water komt of dat het mysterie zich con- tinueert in een staat van eeuwig zijn De toekomst zal ons leren of 't raadsel zich toch....…

Oranje boven oranje boven en beneden blijft het dicht oranje boven oranje boven dat is uw Koningsplicht!…