Alle inzendingen over figuur

ik weet je door de wolken heen zelfs de grimmigste vormen kunnen jouw aard niet blijvend verdoezelen oh ja, ze proberen het gedaanten worden uitgerekt door tonguitstekende figuren om de afstand te verbreden het lukt ze slechts tijdelijk -hoop ik- zonder uitzicht kun jij niet leven -wil ik geloven-…

Geflankeerd door drijvende wolken zijn het net voorbij trekkende figuren Dit nachtelijk schouwspel doet de donkere nacht laten leven.…

mijn klein lief figuurlijk engeltje nu ben je een echt engeltje, het mijne, ik blijf tegen je vertellen, maar antwoorden zul je nooit meer, jij bent het engeltje, en ik ben ik…

Nu zou het beschouwd worden als een tweederangs vechtsport met asociale en criminele figuren. De kickbokssport is door en door verloederd, Een wereld van agressie en geweld Waarin voornamelijk de macho telt. Nu wil men ook dat deze sport verbroedert. Zolang de leden nog op boksen kicken Heeft het geen zin imago ’s op te krikken.…

gezichten zien bewegen in de wolkensferen in een geanimeerd gesprek, bizarre figuren in soaps paraderen als barbapapa in dat transformeren spiegel ik laat los dat oude lappendeken van vooroordelen en kritiseren laat nieuwe beelden toe met open geest om verfrist opnieuw te kunnen spelen…

rechtlijnig in denken en doen, rechtlijnig van figuur. Het vleesgeworden poldermodel.…

een voile om haar ragfijne figuur doorzichtig als in het eerste uur soepel in bewegen moeiteloos vallend wat opstandig in het afgebieste kant een hand als invité de catwalk schrijdend op de lijn van dwars geplaatste voeten ik neem haar mee voor de finale die flitsend licht in haar afgeworpen voile…

Edoch, geen enkel zwaar geleerd figuur weet wanneer, hoe laat, hoe duur hij-of zij de aarde inruilt voor de volgende episode! ‘t Is maar dat je ‘t weet! Of juist niet?…

zij schoof wat met schaduw blokkeerde invallend licht om een pakkende sfeer te creëren voor de scene waarbij een uitgelicht figuur contrasteerde met de donkere achtergrond wij dachten aan muziek zonder vocaal omdat de stem al veel te veel aandacht heeft gekregen van het pakket lichaamstaal dat zelfs met alle techniek nog…

nachtelijke uren donkere gedachten pijnvolle momenten niet te verzachten talloze herinneringen achtervolgende figuren moeilijk te ontkomen confronterende uren angstaanjagende dromen in een web gevangen hersenspinsels gestild in verlangen doorwaakte momenten langzaam verglijdend zonnig morgenlicht warm en bevrijdend…

de kleur vervaagt dankzij tegenlicht dat hem tegemoet treedt een gedrongen gestalte dringt zich op aan geest der tijd volgezogen met levenselixer vervolgt het figuur zijn weg hem berooid achterlatend reikend naar het schijnsel dat zich laat overschaduwen door duisternis waaraan hij zich gewillig overgeeft kust Moeder Aarde hem liefdevol…

ik schreef met potlood een sprookje onderstreepte met zwart wat al echt was jij las in contrast alle kleuren blies leven in vorm en figuur met vlammend vuur legde de ziel bloot van fantasia’s schoot dit sprookje leeft omdat u het deelt met uw geest wil melker 07/10/2010…

de sluimering die lijkt te ontwaken in een figuurlijke windstilte van bevroren tijd een weten dat verborgen gaat achter zwijgen het verlangen naar een onbetreden landschap vrij van belastend gewicht niets is onbeschreven, alles ongeheeld en vervlochten met geheugenweefsel vroeg in de ochtend, een naderend moment als kind stel je soms…

breng me terug naar de plek waar ik kon schuilen onder de vleugels van de tijd waar ik speelde met de figuren die de zee achterliet op het strand breng me terug naar de spelonken waar ik leerde hoe het was in het begin waar ik luisterde naar de uitgeholde stenen die hun verhaal vertelden breng me naar de plek waar alles ligt…

Of soms in punten je rust niet bij komma's, of soms figuurlijk ben je in woorden vacuum verpakt omdat je dan langer vers blijft ik zie je graag, je gaten gedicht maar wanneer - want langzaam onthul je de stukken van je lijf - onthul je je gezicht?…

telkens als mijn tranen vloeien vries ik ze in en vorm figuren van ijs zelfs de warmte van mijn adem tracht ik te verstenen om daarna alles te stapelen tot een standbeeld van bevroren water en koudgebakken zand met hamer en beitel plooi ik rimpels tot een gelaat van een doods bestaan aan het voeteinde kras ik nog wat…

Wie zal het lukken om mij te schetsen, wie ik ben, niet zomaar een vrouw met huid en haar en een figuur zes, zeven, zus en zo maar levensecht?…

Gisteren zat ze daar, een vrouw in een strandstoel, een lichtgewicht, ineengedoken, bijna onzichtbaar, een schraal figuur, pal in het midden van het strand, ze keek voor zich uit, recht naar zee, bijna onbewogen, de handen in haar schoot gevouwen, ze had iets sereens, en toen het avond werd, verdween ze even geruisloos als ze was gekomen…

de nacht tekent figuren in dichte mist gezichtslozen gaan aan hem voorbij nu er voor de maan geen doorkomen aan is bomen staan als houten harlekijnen ondoordringbaar het bos waar hij happen uit knipt om zich 'n weg te banen lopend in cirkels verslikt hij zich in datgene dat hij altijd al vreesde aan de grond genageld gaat op in zijn angst…

Wanneer men tegenwoordig over het snoepje van de week spreekt, heeft het doorgaans een bepaalde kleur haar, een bepaald figuur een bepaald voorkomen kortom het snoepje van de week, lijkt in niets op het snoepje van de grutter!…

in nevelige duisternis twee figuren in zwart zonder gezichten met de ruggen naar me toegekeerd met niet meer dan een vlek een luchtspiegeling ben ik toeschouwer van een bal masqué de duisternis houdt me tegen het licht van een wankel blind bestaan tot het licht onthult hoe ze draaien hoe ze golven met met hun torso hoofden…

Racistische motieven zijn verzonnen een aardig kinderfeest werd zwart gemaakt nuances werden schreeuwend afgekraakt een maffe minderheid heeft dus gewonnen Wat mij betreft krijgt deze pieterman dus flink wat vegen, maar wél uit de pan!…

waarin intensieve bezigheid zich elke dag ontplooit waarbij het lichaam zichzelf herstelt van alle emotionele inspanningen tegen overgebleven kilo's die het afleggen tegen de gedachte naar succes van het fitnessen met die mooie spieren en een gekweekt wasbord want willen we niet allemaal in deze zomer rondlopen met een mooi figuur…

Nevelig zijn de velden En mistig zijn de bossen Wolken hangen als aureolen Om toppen van bergen Vaag en waterig schijnt de zon Mystieke figuren dansen In schaduwen der rotsen Of lossen op in nevelige meren Tijdens een macabere dans En trollen en geesten Bevolken grotten en spelonken En nooit lossen nevelingen op…

de schaduw op de muur bekent geen kleur geen woord de wenskaart is vervlakt tot een soort geometrische figuur die uit haar lijnen beeft bij elke flakkering van licht de hoeken (telkens anders uur na uur) tasten de warmte af van het bericht spelen tenslotte open kaart en kringelen het duister in met op mijn netvlies jouw gezicht…

Tinnen soldaatjes onpopulair gesmolten tot nieuwe figuren. In het rood en wit schuilen de vrije mussen, het blauw is in rouw. Stilte op het plein, siddert in verbaal geluid morgen nieuwe ronde. Vrij lijkt onverveerd van angsten te bevrijden, hoop blijft ongedeerd. Illustratie: ( Karma ) Paul Martens…

ik droom het blauw van de jacarandaboom oogverblindend mooi in zomertooi zie ik het blauw van de geurende bloemen dan kan ik alleen de jacarandaboom benoemen ik zie de intense kleuren bijna onnatuurlijk zo het lijkt figuurlijk zo het blijkt abstract als nep, een onecht geheel prachtige bloemen en het zijn er veel apocalyptisch…

Met jou rond de wereld jij bent zo begeerlijk Je lichaam zo krachtig je karakter zo prachtig Je figuur zo sierlijk je kracht zo dierlijk Met jou ben ik veilig daar je pakt je gitaar en zingt een prachtig lied en je ziet Deze woorden raaken mij van binnen kippevel en hierom zal ik je beminnen Alls je jouw lied weer zingt…

staar niet naar de regen het is zoveel prachtiger wanneer je geniet hoe druppels uit het niets lijken te komen en al zijn verdwenen nog voor je ze ziet hoe de wind figuren schitteren laat zo fijn en zo spontaan maar al vlug lossen ze op volgende lading komt eraan het is als leven nooit weet je wat komen gaat hoe de wind vandaag zal waaien…

gekrulde zinnen zijn zorgvuldig gekozen en uitgewerkt in momenten van de dag achteraf zijn je ze zuur opgebroken in jaren van gezichten spoelen golven ze op de rand om te zuiveren is schoonheid aanwezig in elke vingertop die je draagt letterlijk én figuurlijk letter voor letter wordt het aangetoond in vrije geluiden van adem uiterst…