Alle inzendingen over smijten

overwinterd sta jij liefdevol naast mijn vermoorde onschuld lang geleden al gekrompen toen ze bekeken opgenomen blind met open ogen doorgegeven werd je zit nu lachend bovenop de ladenkast voeten steunend op een stoel werpt langs mijn blik die nog naar binnen ziet onze oude ruzies buiten door het raam dat gulzig weer geopend is ik smijt…

Hoe lang je wilt blijven hangt af van de stilte of die nu prettig is of anders de wijn ken je Wat houdt je wat let je smijt dan vreet me op ik ben er toch verdomme doe maar wat zeg iets stoms dan kan ik lachen om je intonatie begrijpen hoe ik voor je viel als een dronken klaarover op de kleuren van een zebrapad Ik brandde duizend kaarsen…

Al ben ‘k ambassadeur, yo, van de vrijheid, wanneer zo’n lompe loser wat naar mij smijt is dat een reden om eens rap te meppen”.…

hij een schilder zijn dan nam hij telkens weer het penseel ter hand om neer te strijken wat zich afspeelt achter die werelddronken ogen waarmee alles geobserveerd nu eens met lange halen onderstrepen wat moet bekeken dan weer met ontelbare stippen zijn zware puntjes op de i af en toe gewoon de spons als het allemaal wat luchtiger het smijten…

De ander zal huilen in de lege schoenen en ze wat bewegen, de kuil in het andere kussen zoenen zolang die daar nog is te voelen maar geen vaarwel bedoelen, ze zal nog een hele tijd knechten en kinderen moeten zeggen welke koud geworden kleren met hun menselijkheden kwijt weg te smijten, weer meer en hartverscheurend klemtoon leggen op de…

De lucht verzwart en smijt zijn water in striemen tot de aarde zwelt stromen gorgelen dan tot beken en water vlucht voor dat geweld. De boom verbleekt en bloedt zijn bla'ren heft nog wanhopig op zijn kruin met zijn gekromde vingers schril geheven maar bliksem klieft hem toch tot puin.…

burgers redt de planeet bevrucht elkaar zoveel niet meer eet minder van de koe het zwijn doe de kippen ook geen zeer en laat de vissen zoveel mogelijk waar ze zijn raapt papieren zakken en de blikken dozen van de straat smijt ze bij de fabrikant terug over de draad ga te voet waar ge te voet kunt gaan laat de vlieg -en andere tuigen op…

zo'n dorp als Katwijk, daar is weinig aan geen drank of voetbal op de dag des Heren dus moet je zaterdags je keel maar smeren je koopt een kratje bier en een banaan de pisang smijt je naar de man met fluit je staat voor aap, hij houdt niet zo van fruit ----------------------------------------------------------- Een donkere scheidsrechter…

De dingen hebben soms eenzelfde naam: een lichte kus, elkaar verwilderd bijten, zacht mokken, blindelings met huisraad smijten, vreemd, het valt alles onder liefde saam. Wie liefheeft en daar langzaam aan gewent, ontdekt verbijsterd achter maan en rozen, het kleine strijdperk van twee tomelozen, waar men elkaar om beurten tart en temt.…

Zacht zonnetje lief ik kom eraan Nog even door de kou heen bijten Morgen ga ik mijn kast induiken Zomertopjes in een koffer smijten Zacht zonnetje lief ik kom eraan Ik ga me heerlijk aan je warmen Op een ligbedje genieten chillen Je stralen vol van licht omarmen Zacht zonnetje lief ik kom eraan Je mag mijn natte lichaam drogen Kleur mijn…

De zee is golven meer dan zat Ze willen altijd bovenop En dan dat schuim op elke top Of ze de beste zijn van ’t wad Al dat gebulder lijkt een straf Ze rollen bollen steeds maar door Als ‘t even kan kruipen ze voor De zee wil van haar golven af Ze drijft hen langzaam naar de kust Alwaar ze op gezette tijd Hen één voor één het land op smijt…

het is daar een fluiten en gijgen ze smijten de trompetten erbij op een hoop de genodigden slopen de rieten en kleppen een select groepje poept fagotten vol een ander gezelschap spuit voor straf de celesta tussen de bellen men stampt er de bas in zijn kloten kontneukt de piano het podium af en dan ook ineens de hans in het bruiloftorkest…

het is daar een fluiten en gijgen ze smijten de trompetten erbij op een hoop de genodigden slopen de rieten en kleppen een select groepje poept fagotten vol een ander gezelschap spuit voor straf de celesta tussen de bellen men stampt er de bas in zijn kloten kontneukt de piano het podium af en dan ook ineens de hens in het bruiloftsorkest…

Lomp loop je voor me In wat een hobbezak is Gemaakt van spijkergoed Je volle varkenskop lurkend Aan een duur blik Coca Cola - Want het is een halfliters blik - Nadat jij met die dikke vette Varkenspoten het blik geopend hebt En er twee slokjes uit genomen hebt Is het voor jou genoeg geweest En smijt met een knallende boer Het…

We pakten hem op, zwierden hem in het rond en nog eens en hij kraaide want hij was in lievelingshanden en toen was het hup de wereld in met je hart dat men afpakken kan, kan breken in een hoek smijten: niks waard zo’n hart geen porselein of goud, meer een roestig soort klei en je hebt er zoveel van, ook het jouwe gaat straks op de schroothoop…

een groen park gevangen in het net van straten de fontein spreidt witte lange vingers zilveren vonken stuiven over een groep kinderen mannen bouwen een huis de ramen open ze timmeren kozijnen op het licht radio’s aan hoog zingend spuit zaagsel poederwit de dag is binnen bereik zelfstandig als warmte naar de huid jongetjes smijten…

PROTEST Ik zie ze tot Sint Juttemis verzuchten Wat wordt met onze aangiften gedaan Geef Talpa's advocaten geen vrij baan Protesten zijn toch sterker dan geruchten Ga bij V.I. door roeien en door ruit Smijt hun in het gezicht "Nu is het uit!"…

Ik, die met bossen ruis en, meisje, lach, Die zonnig vink en schem'rig nachtegaal, En tot nocturnes aai met manestraal Mijn lier, de hei, besnaard met herfstdraadrag, Ik, die uit orgel, zwart voor blauwe dag, Smijt over de aarde mijn donderchoraal - Jou koos ik, dat je op 't orgel van je taal Eert Brahman, mij en jou, ons beider Bach.…

Vol winteravondschem'ring ligt de laan, Een buis, de wand hier, ginds grijswit als krijt; De tram, een blok van gelig schijnsel, rijdt Tussen twee lichtrechthoeken af en aan; Soms knapt, verwaaiend links, rechts van de baan, Een bouquet van meteoren los en smijt Blauwgroene sterren door de donkerheid, Waarin plots'ling zilv'rige sprookjes…

Worstelde lang Odusseus' heldendom, Tot hij door spleet in muur van branding zwom, Waar gunst van stroomgod hem tot effen straat Zijn glazen wildheid gladstreek, en gewaad Door dragend water hij op de oever klom, En bukte in krakend riet, en kuste stom De heilige aard', geefster van 't voedend zaad: In storm van omgewoelde herinn'ring smijt…

Hij ziet, dat zij het vliegtuig stalt: ze smijt het in de bezemkast. 't Is echt een sprookjesecht.…

Jongen toch, verraad me aan de wereld, doe met me wat je wilt, smijt me in een slangenkuil, maar volg me niet, verdwijn, nar, naar een altijddurend verweneiland.…

Voor het woord Energie te hoopvol en sterk kom ik tekort Jij hebt de klinker die ik wil Die ik nodig heb maar dat mag niet gezegd Jij smijt blikken bitter als mirre Wat moet dat zijn als ik je strak vastbind Mijn verbeelding sleurt ons mee ik weet zelf niet waarheen Ze trekt banen in het ijle Jagend op dat ene die enkele klank…

Het licht lacht irriterend en in woede ontstoken, smijt ik het geheel door mijn gesloten raam; "ik haat je!" Een regen van vonken en was sputteren tegen en doen de vloer uit wraak oplaaien, niet langer vlam maar vrouw. Terwijl haar duizend tongen nu mijn lichaam strelen stampt zij met hete hakken over mij heen.…

Huiv'rend zag 'k staan in de omzwaai van de nacht De Mensenzoon, priester van Gods geslacht, Ov'ral aanwezig heerser, het Getal, Dat de omtocht van mijn sterrenvolken leidt, En meteoren en kometen smijt, Schertsend, door 't statig ritme van 't heelal.…

borstel En met mijn tranen worstel Dat om me heen, die lege galmte En hij staart me aan, in alle kalmte Even, ben ik dan muisstil En weet ik niet meer wat het is, leed Om liefde te bezinken In tranen te verdrinken Die ik zachtjes wegvaag en vergeet Het helpt me wel, ik kom de vloed door Waarin de dag me oprukt En terug in de routine smijt…

Het ongelijk van een slag in de wind en het schot voor de boeg van een vluchtelingenschip, drijvend naar rustige waters, op drift waar stille gronden zoet koraal over golven smijten. Het ongelijk van zaden, uitbottend in onvruchtbare grond. De knoken in handen van de hongerigen in het natte slib van de graven.…

Dat deed ze, maar ontliep niet de straf vond het niet leuk, maar weet nu al vast: Dat je beter even op je tong kunt bijten voor je met brutale woorden gaat smijten. De oorzaak van dit hele verhaal: ze was haar schrift kwijt, heel banaal!…

waarom schilder je de gele haat met paarse woedetranen in een grijs verdriet verbrand je lijsten en herken je de emoties niet trapt doeken uit hun raam omdat je schetsen pijn verstaan smijt kleuren snel op het palet vermoordt ze met je schildersmes en legt de stukjes op het doek omdat je hart en ziel verbloedt een goed…

die waaier urenlang hing amechtig hij aan het reddend elastiek dat nog een bus werpen wilde met grinta gretig harkend draaide houterig en vierkant hij om vluchtend weg te kletsen het gat viel groter echter toen wapper van hongerklop op vals plat hem lossen deed nu staat hij geparkeerd bij de man met de hamer die dicht de deur smijt…