Alle inzendingen over stemmen

het was een groot probleem drie nachten heftig copuleren voordat de maan op een bevruchting scheen in stilte werd geluid geboren de stemmen zijn geschoren voor de bevalling van het woord persen met een rood gezicht het ingehouden schreeuwen vraagt om verlossing van gewicht hier is dan het gedicht u mag het nu gestalte geven door het…

het was een groot probleem drie nachten heftig copuleren voordat de maan op een bevruchting scheen in stilte werd geluid geboren de stemmen zijn geschoren voor de bevalling van het woord persen met een rood gezicht het ingehouden schreeuwen vraagt om verlossing van gewicht hier is dan het gedicht u mag het nu gestalte geven door het…

vertel ze Martin roept Mahalia vertel ze Martin over je droom haar blues stem rijst als een krachtige bede op uit het publiek de sonore stem van Luther King rolt recht de harten in I have a dream…..…

Ik schrijf de rust toe aan de zielen aan de zielen van weleer Zij waren levensmoe want hun stemmen want hun stemmen klinken niet meer Ik dicht ze vogels daar bladeren ritselen daar bladeren ritselen van verdriet Zij gingen ons voor doch wachten wij louter doch wachten wij, want onze tijd is 't nog niet…

ik kijk om me heen ik luister naar het gefluister ik hoor stemmen om me heen dan is het weer even stil en ik, ik ben weer alleen. ik denk aan de stemmen die ik hoorde strek mijn handen uit zodat iets misschien mij pakken zou. ik kijk om me heen maar zie nog steeds helemaal niets en dan ben ik weer eens alleen...…

de stemmen van ’t verleden vermeerderen mettertijd evenals de plaatsen in memorie opgeslagen weet je het nog? ja ik weet het nog grijs verleden niet moeiteloos beantwoord ik de stemmen…

kinderen spelen hun stemmen worden één stem klaterend water…

dofzwarte stemmen dragen een schuldige nacht blind en hulpeloos…

Koekoek, koekoek Het is half acht Woensdag 22 november 2023 De dag verheft zich Ik hijs me uit m’n bed Ik voel de gruwelijke werkelijkheid Van onze parlementaire democratie Gebed in die Constitutionele Monarchie: Verkiezingsdag van 150 2e Kamerzetels Ik mag gaan stemmen Ik wil gaan stemmen Ik moet gaan stemmen Het VOLTage in mij neemt…

dein ik solo mee op ijle tegentonen volg de lage echo’s terug naar het koor grijp het trage stokje van de oude dirigent loop ik over water in een soepel ritme van kabbelende stemmen murmelende fluistermonden tot ik eindelijk meezing met de muziek in stemmen nog net op tijd voor het slotakkoord…

stemmen…

stemmen klinken stemmen zingen stemmen dwingen mocht je echter iets willen bereiken dan kun je ze maar moeilijk ontwijken toch voel je die stem naar onraad ruiken een zweem erachter hangend van macht misbruiken een zielig respectloos iemand bezigt hem kijk hem misprijzend aan zing hem met je zuiverste klanken omver en dan moet…

Zo kreeg ze grote groepen kiezers mee, zodat ze Wilders stemmen af kon snoepen.. Maar nadat Rutte haar toch kon verslaan belooft ze dat ze achter hem gaat staan.…

het koor kent vele stemmen heeft zelfs een gezicht een repertoire bijeen gegaard door oefenen en ervaren begonnen in duet zingt nu een vast sextet het lied van alledag versterkt met passanten de een wat schuchter de ander soleert al ras pas als stemmen doven neemt het koor de melodieën over van hun beëindigd levenslied…

stilte wat geluid geroezemoes van stemmen gesis, gestoom, gekletter, gestapel kakafonie…

Er rilt een koude wind over mijn rug ik hoor vage stemmen uit de verte, echt horen wil ik ze niet een dichte mist verspert mijn zicht alleen mijn eigen ziel wil ik zien lopend door dorre velden sleep ik zware lasten mee nee, ik kan niet meer terug wanneer de stemmen luider worden vliegen ze langs mijn oren; ik wil ze niet meer horen…

blote voeten in het zand stemmen van water die mij langzaam trekken in de zee van eeuwige rust…

Soms zijn er van die dagen, zo donker en zo zwart, die stemmen je zo somber, zo weerloos maar ook hard Soms zijn er van die dagen...je durft niet op te staan, ja die bekende dagen...waar komen ze vandaan!…

Elk woord als een salvo. Wijsheid als een knuppel. Wie slaat slaat terug omdat iedereen slaat en de toekomst weer klappen krijgt. Zo vaak zo veel. De toekomst is verslagen. Als de stilte in het hokje weer de stem is die alleen bang is voor klappen en slaag die hem machteloos maken.…

er draait een draad om haar heen van goud en licht alsof de spin weet heeft van haar daden, voordat de koude in haar hart winter begint zij schommelt onder de iep op en neer haar zorgen weg in dromen en lang vergane daden, stof dat poriën vult terwijl doden rond de boom marcheren de weg naar huis is niet meer lang…

Grote golven overspoelen Geestelijk geloof Het is oorlog in mijn hoofd Door, en door, en door Oorverdovend rot gehoor Zwermen stemmen zweven Ruziënd, roekeloos, radeloos Dolend door mijn hoofd Stemmen sissen 's avonds laat Je gaat verliezen, veel te vaak Schaterende, schorre schreeuwen Beslissen stilletjes 's nachts Smachtend naar verwachte…

Politici, gedreven en ad rem Proberen ons hun visie uit te leggen Terwijl ze allemaal hetzelfde zeggen Ik ben immuun geworden voor hun stem Zo wordt de kiezer tot een twijfelaar Maar straks is het college wel snel klaar…

ik draai een kleine revolutie af ik draai een kleine mooie revolutie af ik ben niet langer van het land ik ben weer water ik draag schuimende koppen op mijn hoofd ik draag schietende schimmen in mijn hoofd op mijn rug rust een zeemeermin op mijn rug rust de wind de wind en de zeemeermin zingen de schuimende koppen ruisen de schietende schimmen…

veel tonen gaan in luister en huiver zwaar vervormd aan ons voorbij ze klinken vals te vlak onzuiver razend slagwerk koperbrij maar elk lief lied nu voort gedragen naar een verre, verre morgen zal daar de samenklank gaan schragen in ‘t slotakkoord van onze zorgen…

dat de stemmen nog worden geteld de uitslag is simpel te voorspellen waar honger en angst de keuze bepalen kiezers worden gepusht en gekocht smerige feiten de krant niet halen elke zeggenschap en hoop ontnomen kan de weerloze kiezer zelfs niet dromen van een ommekeer ten goede droef te moede stemt hij weer zoals van hem verwacht hij…

Ach zeer, nog steeds jouw zachte woordgeluiden het lachen van jouw daad in zilte pracht verbruiden kom proef, weer steeds jouw trillend zaad verlangen tijdens het driftig najaarsdruilen het mond op mond verliefde pruilen van alle sombere onweersdagen jouw glimlach steeds paraat, maar tussen de muren, denkende gluren blijven de uren voor…

Er spint iets in mijn hoofd IJl niet te bevatten is het daar Visueel waarnemen doe ik niets Verbaal dringt het bij mij binnen Fluisterend zeg het mij wat te doen Herhaaldelijk vloekend en dwingend Opschieten nu, dit is het juiste moment Waar wachten wij op, jij bent de sterkste Vertwijfelde krampen teisteren mijn hersens Mijn grauw gezicht…

Stem wie je wilt. Op de lieve mevrouw van de overkant, de jongen met de groene baard, het lekkerste hapje uit de krant, de salonsocialist, het sprekende weekdier, het grijze toppunt van onkreukbaarheid. Stem een regent of opponent of dilettant, alles is goed, behalve Trots en Vrij – laat Vreeswijk liggen waar het hoort, ver onder ons…

Een nieuwe strategie over spenderen Stelt dat je niet erg ver komt zonder cash Maar heb je een mobiel met web en flash Dan kun je nu meteen een lesje leren Niets kan je saldo-inzicht zo versnellen Als ambtenaren stemmen zien hertellen…

waar in mijn lichaam wonen de geuren van Brazilië of van pepermunt op zondag zuinig en voorzichtig geschoven uit en gewikkeld in een koker van zilverpapier nog ruikend naar gemorste Eau de Cologne waar bleven de stemmen die klonken achter geblindeerde vensters waar uit kleine maansikkels het spaarzame licht verloren ging in de veel te grote…