253 resultaten.
Alleen in de nacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 292 in de nacht, deze donkere nacht
er is weliswaar een zwijgen
dat zicht toont aan de horizon
maar er zijn meeslepende twijfels
die zich ladderzat verschansen
in de muziek onder mijn bed
en ik denk vaak aan jou
die niet zwijgen kan
met altijd een mening
over alles en niets
waar ik mijn onmacht niet verteer
bevind ik mij ver van het vertier…
Zweefden de sonnetten
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 345 ik zag letters
dansen op papier
de polonaise van het
vrije vers gaf veel vertier
statig zweefden
de sonnetten hun vaste pas
door lettergrepen tellen
wisten zij wanneer de wende was
de limerick en puntgedicht
toverden een lach op mijn gezicht
krachtig als kastelen zwierden
in herhaling de rondelen
en in pastel
op het witte vel
verstilde…
middel baar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 100 om
en kijkt naar al haar woorden
een samengeraapt vocabulaire
gaapt bodemloos de put voorbij en blij
draait zij zich terug
ja ze is oud; ze draagt de dag
op handen en met flair gebaart ze,
dat het mag
wis en waarachtig blijft het fout
haar jonge kant nog te belichten, maar alla-
ze is er nog
en boven het bedrog van facelifts en vertier…
Stekje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 In lange eenzame dagen,
geeft het me wat vertier.
Ik kan fijn met hem praten,
in al die stilte hier.…
Sevilla!
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 618 Talloze terrassen vol
rode parasollen,
ademen aroma´s van tapas,
lichte wijnen en vertier.
Orkestrivier!
Wervelende armen
dirigeren een denkbeeldige barbier
op de Puente de San Telmo.
Sevilla!…
Manshoog ´t gras
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 776 Bijna manshoog
het gras hier
Van watervogels
hoorbaar vertier
´t roept en lokt
Vragen stellen we uit
aan de groengele oever
van de trage rivier
Wij nestelen ons
wijken eerst
aren en halmen
leggen zich als
bij wind neer
Wij,gelieven
weten van geen
talmen
geven ons blozend bloot
En de vogels...…
Gebroken wit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 966 Hoe ondubbelzinnig het vertier
van meeuwen.
Ben jij dat die eigenzinnig je
initialen in het natte zand krast?
Spat jij spontaan de spetters
in het rond?
Kom, leer mij spelen, leer mij
doen zoals jij dat doet.
Wij zullen ons niet vervelen……
Idyllisch boerenleven
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 422 Het leven van de nieuwe stier
kent tegenwoordig geen vertier
zijn liefje is van houten planken
hij droomt nog slechts van koeienflanken
zijn zaad wordt goed gecontroleerd
voordat men de koe insemineert
de kalveren staan vaak raar te kijken
wanneer ze allen zusjes blijken.…
Het grote plezier
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 210 Als kind al ervoer ik veel vertier
op vleugels van grootse fantasie.
Ik zweefde vaak over verre landen
met magie der meesterlijke eigen beleving.
Ik had en heb nog altijd het grootste plezier
tijdens momenten van eenzaam leven.…
verzet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 127 verborgen in het stof van pijn
zijn altijd nog de sporen - ongewild vilein -
aanwezig
buiten hoor je nog de kreten
van een stoomfluit,
zwaar op weg
ik zeg je, dat ik het niet pik
ik mik mijn aller-stoutste blik op jou
en spuug
mijn woorden uit
nu jij je kruit verschiet op onschuld
en jouw oorlogsbuit verhult
in zwart vertier
elke…
Gesluierd refrein
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 199 De eclips typeert als gordijn
van hoop, geduld in afwachting
nu de verduistering ons weer verbindt met vertier.
Ook nevel in de dageraad
of mist op de dag zonder wind
kan jouw glimlach van de nacht niet laat verdwijnen.…
vul haar als beminde
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 297 ik laat me drijven
op de wind
hoor in de verte
kerkklokken luiden
beneden speelt een kind
zijn spel lijkt
doelloos maar
hij lacht plezier
zijn oog en handen
vinden hun vertier
ik zoek de schaduw
van mijn vroeger leven
speur naar kleur in
de herkenningspunten
die rotsen kunnen geven
land in de geborgenheid
van Gaia's schoot…
je las bevelen in haar ogen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 636 zij was er altijd
maar jou zag ze niet
je las bevelen in haar ogen
en je aanwezig zijn
kon ze maar net gedogen
sloofde om haar te plezieren
je werkte voor een blik
een kus die je nooit kreeg
was een voetveeg voor
haar nukken en vertieren
je mopperde geen ogenblik
omdat de straf geen aandacht is
je nam haar in vertrouwen
opdat ze ooit…
Pizza
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 686 Een bijna heilig ritueel,
maar ook een bron van veel vertier.
Tomatensaus, liefst niet te veel,
kaas, champignons, gehakt of heel.
En soms wel een seizoen of vier,
ansjovis, uien of makreel.
Italië, voor jouw primeur
bleek ras je zonnig land te klein.
Men bakt hem dus nu overal,
van Istrië tot Portugal.…
De optocht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 3.731 Schmink is plezier
en de koude zon glimlacht
zoals de maskers en de wagens
wachten en kilometers lang
deze dag versieren met warme kleuren
omdat de tijd het vraagt
en de mensen het wensen
als dwaze vrolijkheid en gezang
de optocht zal laten beginnen
en
drie dagen lang hun
lusten en gezangen zal vertieren.…
De twijfel zegt,
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 103 De twijfel zegt, dat ik
een fust moet zijn van
duigen, beringd door ijzer,
hout doordrenkt met
schuimend bier, verlichting
van het spongat, vanwaar ik kijk,
waaruit jij alleen kan tappen,
waarover een vooroordeel rust,
de twijfel zegt, dat alleen de
overgave telt in een moment
van gelaafd vertier, om dan de
grappen te verleggen,…
De eigen refreinen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 124 geschreven
noch het lied gecomponeerd
de melodie is van het leven dat zich
in emoties manifesteert
in straten en op pleinen
klinken de eigen refreinen
zingen woorden verbondenheid
met familie vriend en buur
soms met wat ongure dissonanten
die verkeerde passen dansen
op een feest dat door ieder wordt gevierd
een zachte hand schoont het vertier…
zomerfoto's
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 128 gerangschikt volgens tellingen
loopt
een jaargang vol vertier
licht en luchtig, in heuplange haren
vergaarden wangen haar lachende jeugd en
immer roze meisjesblos
in doorzondagen vol sjeu
fietste onze rugtas mee, geladen met
de joligheid van mooie zomers
op haar stalen ros hield ze het wel uit
hij steigerde niet maar liet
zijn trappers…
oud geluk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 165 een zachte foto uit gedeelde tijd
brengt lief vertier, een kleine lach en
grote lege handen
maar mijn hart is vol, het klopt
waar het wil stranden en ik laat mijn
liefde blijken
door te kijken naar dat mooie dat er was
liefste Sas, jouw broertje voelt je
in een fijne ring
twee namen aan de binnenkant
verbonden door een cirkel wit en…
Massaal
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 130 verstaanbaar voor ijlen
gekleed in afzondering
smoort een zucht
in het strooisel van verlatenheid
doch niemand vraagt hem de weg
aan de zoekende
in tastbare ommekeer
enige monden stuwen woorden
leunen langs gevels
naar ver, weg uit haperend zicht
waarom ook omarmen, beklemmen
als geheugen faalt
tot wie geen boodschap bracht
ja, er is vertier…
Tijdschrift
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 444 Bij de eerste druk al waardeloos papier
Met als doelstelling een enkeltje vertier
Dozen vol vermalen tot een natte pulp
De beschreven bladen zakken in hun schulp
Tegenwoordig moet het kortweg digitaal
Populaire stukjes worden marginaal
Met een entertje gewoon te niet te doen
Onze tijd wordt nooit een eindeloos seizoen
Oudere verhalen blijven…
Leereconomie van mens tot robot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 Schoolbesturen kiezen
onderwijs op een schaal
van ambacht tot tredmolen
Met je diploma zoek je
van tijd tot tijd een plek
waar precies jij past
Dat gaat maar door
want alles moet draaien
op steeds minder mensen
De computers rekenen
met virtuele aandacht
uit hoe dat kan
Ambachtswerkers zijn vrijwilligers
geworden in musea van vertier…
Schrijven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 464 Geldingsdrang vormt de lucht van bruin bier en rook
de scheppende ziel vereeuwigd op papier
een hobby gevuld met creatief vertier
en voel jij die prikkel tot schrijven ook?…
het aangeschoven woord
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 327 voor Gerrit Kouwenaar
stoelen van woorden
bieden plaats aan vermoeiden
in de luwte neergestreken
krijgt het zitten zijn beslag
we schuiven aan met z'n allen
aan tafels van vertier
hier wordt straks wellicht
een drankje gedronken
en luchtig geconverseerd
over het één en ander
morgen wanneer tafels en stoelen
zijn verlaten getuigen…
voor mijn dochters
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 3.731 Lieve,
Voor als je mij wat later ziet
Stuur mij brieven vol vertier
Vertel mij van de reizen die je maakte
Breng wat kleuren voor me mee
Laat me toch jouw wereld zien
Deel met mij dat wat je zag
Vul mijn hoofd met zachte klanken
Beschrijf de kunsten die ze toonden
Zet je kwasten op mijn doek
Zet je tonen kleur na kleur
Stijg zo maar naar…
De Jostiband
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 224 Wat anders lijkt maakt hier
plezier; musiceert van harte,
delend met een publiekelijk vertier.
De Jostiband raakt positieve snaren;
musiceert sympathie die muzikale kleuren
in ons hart bewaren. Slagwerk roert hier
de grote trom; bijna een volleerd symfonieorkest,
dat rijk luistert en volstrekt niet stom.…
prelude
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.347 als woorden behoorden
tot verafgelegen oorden
en stilte de ruimte
zou zijn van het hier
zouden dan mijn gedachten
nog langer wachten
om als melodie te klinken
als prelude van vertier
de tonen zouden dansen
op een verkwikkend ritme
van scheppende kansen
klanken speels en stuwend
in de open speeltuin
van mijn innerlijk heelal
met onzegbare…
Vurig verlangen...
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.258 Mijn leven nog eens beginnen
op een totaal andere manier
Wat zou ik dat graag willen
met mijn eigen schrijf vertier…
Een atheïst zou ik zeker zijn
in een gezin van grenzeloosheid
Geen gezeur over god en diens geboden
Heerlijk genieten van mijn vrijheid…
De stilte mogen proeven in mijn geest
Niets opgelegd krijgen, alleen maar kiezen
Zelf…
Spiegelhuis
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.080 Zie ze gaan de miezemuizen
op het land van dolle stier
waar zij in de spiegelhuizen
zich verdrinken in vertier
om een laatste dorst te lessen
in parfum en tierelier
Zie ze hier de leegte geeuwen
door het witgesuikerd glas
dat versplinterd door hun schreeuwen
zich een weg zocht naar hun jas
die geruild werd voor een spiegel
en een beeld…
Ogen vrolijken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 178 handenvol zomer
kom jij terug
uit het vakantieleven
de zon
heeft kleur aan
gezicht en lijf gegeven
ogen vrolijken
ontspanning en rust
ik heb je te lang niet gekust
mijn omarming voelt
de branding van een warme zee
in fraaie overslaande golven
je lach deint langzaam mee
als ik vertel van kou en regen hier
jij uitbundiger over jouw vertier…