Alle inzendingen over zestien

Het jonge meisje keek haar ogen uit Ze was pas zestien, maar in zijn gezin - Daar voelde ze zich thuis als zeemeermin Hoe warm de tropen in zijn bruine huid Jasmijn en zilt spontaan en grif vermengd Er kwam een telg met orchideeënbloed Vol huidhonger het leven tegemoet Van passie en van dankbaarheid doordrenkt Gezinsgeluk en minnaars, hand…

. ___________________________________ ROZEVINGERIG In de rozevingerige gloed der dageraad - Eoos - lag met geloken ogen loos een meisje naast de havenloods nog jong en wulps maar haveloos van zestien lentes, zwarte roos noemt koos haar, hij is werkeloos hij wordt heel af en toe erg boos verdrinkt z'n geld daar in de soos bij…

Dus al met al kwamen er dertien kaarten in een bestek van pak weg zestien jaar. Voor mij evenzovele kerkhofvaarten met steeds de zelfde deun rondom de baar. Ze volgden alle dertien één parcours daarin verschilden ze niet van elkaar: Zodra een ieder van zijn zitplaats rees, jankte een doedelzak ~Amazing Grace~…

Wat wist ik van de liefde, toen ik zestien was, niets, helemaal niets. Wat een geluk, dat jij er was. Wat een geluk dat ik jou vond, mijn andere helft, tezamen één. Jij leerde mij wat liefde is en die duurt voort, ook al ging je heen.…

In het holst van een winternacht, in het jaar tweeduizend en zestien. Ik ben nu veel ouder dan zij. Nu pas kan ik hen begrijpen. Drie eeuwen kan ik overzien. De negentiende eeuw. De twintigste eeuw. Mijn laatste jaren. Samen reizen we door de eeuwen. Al ontelbare generaties lang. Kinderen. Ouders. Grootouders.…

Hij molk als nooit tevoren en zette zestien bussen aan de weg.…

Met felle, ravenzwarte ogen die onbeschrijflijk moois betogen hoorde ze wat verbouwereerd naar wat door mensen werd beweerd. Ze was geboren in het Frans en vader gaf haar alle kans net als haar moeder uit Tahiti: die was in't Engels 'nice & pretty'. De mensen zuidelijk van Zundert vierden zo'n uitgebreide dis waar ieder héél aanwezig…

Zo namen de tweelingzusters Daar afscheid van elkaar: Een oude gebogen vrouwe En een meisje van zestien jaar.…

Zij is er altijd al in ieder geval een hele poos ze hoort bij mijn leven ze verdient een gouden roos Zij was pas zestien toen ik haar zag nu is zij 28 en volwassen en in de tussenliggende jaren liet ze zich elke keer verrassen Zij had genoeg aan zichzelf daarbij de liefde van haar leven moeilijke jaren vanwege de afstand ze sleurde zich…

We waren jong passeerden het monument ter nagedachtenis aan de zestien willekeurigen die standrechtelijk werden doodgeschoten eentje dertien jaar iets ouder dan wij we beklommen de bunkers daar op Trimunt met daarin vele kogelgaten die onze fantasie een blik op het verleden hebben gegund de stilte en de rust en het gegeven maakte grote…

Het leven is nou eenmaal een belevenis, voor een meid van net zestien! En als straks die kernbommen vallen, wie zal het weten, zijn door de straling ook mijn kraaienpootjes verdwenen...…

We waren jong passeerden het monument ter nagedachtenis aan de zestien willekeurigen die standrechtelijk werden doodgeschoten eentje dertien jaar iets ouder dan wij we beklommen de bunkers daar op Trimunt met daarin vele kogelgaten die onze fantasie een blik op het verleden hebben gegund de stilte en de rust en het gegeven maakte grote…

analfabeet ja op school in oudenbosch broeders om het af te leren je linkerhand ging op je rug onder mom van hoofdzonde voor het leven geschonden nee praatjes sprak geërgerd zus elke tijd kent andere modus men overdrijft zo tegenwoordig alles uit vroeger tijden je vroegste halen ze er bij in mijn boek over grafologie sprak mijn zoon van zestien…

Je kon het lezen op full colour raambiljetten 'De thuisclub na een gouden wissel stukken beter Ons dorpje maakt met Roozenwater korte metten Het slangenmens bewijst zich in de zestien meter' De hooligans van Labbertong, nou ja, de nette Trakteerden alle kroegbezoekers op een biertje Maar gaven aan om heel goed op te blijven letten Want…

Een jaar precies Is het vandaag Dat we jou, het Sterretje in ons Gezin, moesten laten Gaan - zestien jaar Jong nog maar, Ten prooi gevallen Aan harteloze Pesters die zich Daag'lijks als hyena's Om je heen bewogen Cirkelende aasgieren Met jouw dood in hun Ogen - 4 september hebben We op Callantsoog je Verjaardag gevierd…

Ik sprak je weinig, zag enkel soms een lach zo jong nog, als zestien jarige die zoveel vreugde wou. maar wat mensen niet zagen, was een enorm grote traan zoveel pijn wat je bezat en dat, terwijl je zo'vrolijk'was.…

Ik was een kind van zestien en wist er van de liefde niets, tot ik in jouw blauwe ogen keek, die dag. Je zei: ‘Ik kom je halen, durf je achterop?’ O ja, ik durfde, weigeren kwam niet in mij op. Och ja, die oude motor. We tuften langs heg en heem. Hij is met mijn geluk verweven, mijn armen stijf om je heen.…

planten ik leef in een land waar onze jongens uit gekkigheid soms de conducteur in elkaar stampen ik leef in een land waar een keurige man, achtendertig, blond de vrijheid neemt om door anderen heen te rammen en in dit rood, rood schemerland waar de grenzen totaal werden opgeheven waar de mondigheid totterdood wordt beleden en waar zestien…

alles om je overvolle kas steeds nog meer te spekken de eigen bankrekeningen flinker te voorzien maar nooit een moment om te kunnen ontdekken dat er belangrijker zaken zijn dan zich te hijsen in de zestien. geen tijd om te bewonderen hoe in de natuur nu alles van leven bruist.…

ze was zestien jaar en zag er bezorgd uit helemaal niet als een gelukkige bruid opeens een vreemde voor mij in een witte jurk met buik haar aanstaande leek zo uit de schoolbank te zijn geplukt ik weet nog tot op de dag van vandaag dat “men “er schande van sprak want er moest getrouwd worden aangezien er een kindje zou komen.…

De reactie van Alexander onder mijn versje ~Ochtendritueel~ bracht me tot dit rijmpje Wel beste Alexander ’t is een waar gebeurd verhaal Die eenden hadden het best naar hun zin Er waren er maar drie in het begin Doch na twee maanden telde ik er zestien in totaal Een buitenstaander denkt wellicht: ~Maar dat is toch heel fijn Je tuin lijkt…

nog geen halve zomer lang duurde mijn eerste en verwarrende puberliefde - we waren beiden nog onervaren, onhandig en slechts zestien jaren jong; na de euforie van maanden ging de liefde als een nachtkaars plotseling uit ónze liefde duurt nu al weer drieënzestig zomers lang en zevenenvijftig daarvan dobbert, met lichte averij, veilig…

Hier lig ik dan een poosje met mijn kleine wijzerdoosje omgekanteld in een slootje tussen kikkers en libellen kan de vogels in de lucht zien en de horizon zien hellen en vanuit mijn Deux-Chevauxtje zestien koeienpoten tellen Wijzerdoosje, Wijzerdoosje waarom liet je mij zieltogen zie de ruitenwissers wissen zie het prikkeldraad verbogen…

nee, dat had ze zeker niet dode kinderen lagen te kijk op de straat en die knappe vrouw, die dit alles bedacht ging daarna gewoon naar haar werk ze zou het zo opnieuw doen hij vermoordde zichzelf met haar hulp en nam zestien levens met zich mee zij vertelde het persoonlijk voor de camera, charmant glimlachend op de tv en niemand vermoedde…

Zoonlief van zestien heeft een bariton, waarmee hij, zonder dat het hem verveelt, steeds weer hetzelfde punkrocknummer kweelt. Ik wijs hem resoluut naar het balkon. Mijn man bedient zich van de scheerlotion, met beide handen klappend op de wangen. De ambergemberwalm blijft om hem hangen. Hij moet maar even luchten op ‘t balkon.…

Toen ze nog een lief tienermeisje was van zo rond vijftien a zestien jaar oud Leek ze het minst schone van de klas van die bloem was de knop van goud Op zekere dag ontmoette ze een man haar man dat wist ze eventjes nog niet Hij vond haar aantrekkelijk o, dat kan voor haar was er al wat veel geschied Getuige was ‘t spiegeltje aan de wand…

Ik vraag me af, een jonge deern van zestien jaar, hoe hopeloos dat kind zich voelt nu ze mijn gestalte bemerkt bovenop haar laatste troon, ik laat een traan en in mijn verbeelding zie ik een meisje van zestien haar doodstrijd leveren tegen iets wat ze niet begreep.…

Pubertijd achter de rug 't duurde een eeuwigheid nu hebben ze hun plek gevonden maar komen om in zelfverwijt De afgelopen jaren waren heftig 't eeuwige strijden, 't ja en nee het op voorhand tegendraadse 't viel af en toe echt niet mee In totaal zestien hele jaren kinderen volop in de pubertijd onzekerheid, lachen en huilen ik was…

Want zo maak ik telkens weer een werkje en heeft het jaar gewoon twaalf maanden een jonge knul van amper zestien liet het leven door een mes, snapt u nog wat of er aan de hand is, leert er niemand meer uit de les van ‘de stille tocht’?…

dan willekeurig Naar een pagina ga En dat mijn ogen zien Wat er gister is gebeurd Een overlijdensbericht Een familie die treurt Ze hadden niet gedacht Hun kind te verliezen Maar zo is het gegaan Ze hadden niks te kiezen Een stukje verderop Lees ik dan in het groot Het was geen dader Ze was het zelf, die schoot Een meisje van zestien…