Verlokking

Het jonge meisje keek haar ogen uit
Ze was pas zestien, maar in zijn gezin -
Daar voelde ze zich thuis als zeemeermin
Hoe warm de tropen in zijn bruine huid

Jasmijn en zilt spontaan en grif vermengd
Er kwam een telg met orchideeënbloed
Vol huidhonger het leven tegemoet
Van passie en van dankbaarheid doordrenkt

Gezinsgeluk en minnaars, hand in hand
De hoeksteen van de samenleving stond
Standvastig op hun eiland in de zee

Wel lokten schelpen, golfslag en het strand
Na twintig jaar vervaagde wat hen bond
Een streep erdoor; zij ging met Triton mee!

Schrijver: Anneke Haasnoot, 23 mei 2020

annekehaasnoothotmail.com

Biografie van deze schrijver

Inzicht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 43