Alle inzendingen over vloer

lees de lijnen in mijn land vlakke vakken omrand door sloten telkens onderbroken door overlopen van sloopmoordenaars die het zwarte bont opknopen groen onder hun kont wegmaaien met concrete plannen demonstreren in drieledig grijs hoe goed het zal zijn te boeren in uw torenhoog complex met gelaagde vloeren…

we dansen de voeten gezoold in souplesse van jaren gelakt en je pumps passen correct bij mijn zwart in kamgaren je beweegt net als vroeger alleen je lach lijkt wat stroever gaan rusten op tijd in weten dat de vloer na al die jaren steeds minder glijdt…

de vloer, het behang de vaat op het keukenblad.. moet niet meer drinken!…

Maar geef me jouw hand en dans met mij op deze vloer verdwijnt de schroom wij tangoën en walsen met passie het leven is liefde en een droom geef me je hand laat niet meer los dan vrijen we naakt onder een boom onze stille getuigen zijn elfenbankjes doe het nu maar wek mij niet als ik droom…

ik verdrink struikel en val neer op de vloer. wat klungelig sta ik op en zie bloed. rood gekleurd levensbloed. krampachtig probeer ik het te laten stoppen. voorzichtig druk ik tegen de wond dat al bloedde voor het gebarsten was. het druppelt naar onder naar het eeuwige wat eeuwig te noemen is.…

Kruip tenslotte, uit jouw geboortenaam mijn kracht, geriefelijke verzenman van mijn ziel in het stille woorden duister sla die oevers maar te samen maak van die oerkreet een optelsom knijp nogmaals in die tepels laat haar rok op de stenen vloer vallen en voel haar heupen voel haar heupen.…

per dag op huis aan, verzorgd achtergelaten met een glimlach op je smoel onderbetaald werk je naar een onbetaalbaar resultaat, niemand is zo tevreden als ik de vloer is strak de ruiten glanzen de klant gaat weer voor plezier naar de plee en ik ga daar, twee keer per dag, helemaal in mee…

Opa van de duifjes Opa van de knuffels Opa van kruipen over de vloer Altijd met ons spelen En met ons willen delen Lieve lieve Opa Ik ben heel erg blij Dat U was mijn Opa Daaaaaaaaag Opa Van mij nu een dikke afscheidszoen Ben je nu bij Oma Kun je haar nu zien Geef haar dan lieve Opa Ook van…

Twee oude mensen een man en een vrouw gerimpeld door de jaren maar die elkaar nog steeds de liefde verklaren op de vloer een oude krant die hun vertelt wat er jaren terug gebeurd is in het land ze kijken elkaar aan kijken naar beneden als parkieten in een kooitje en weten wat hun nog rest is al lang geleden.…

Gesloten ruimte met Vloer, plafond, muren, Een deur en een raam, Waarin ik in volkomen Vrijheid kan denken, Ademen, zijn, Dit is ik, dit ben ik, Dit ben ik helemaal, Een totale acceptatie Dat dit mijn wereld is, Alleen al een blik naar Buiten is genoeg om er Nooit meer heen te willen, Die deur nooit meer open te doen,…

Ze kijkt niet op, er is iets mis, moedeloos hangt ze tegen het bed, het laken op de vloer getrokken onder haar blote onderlijf de klem nog in haar haar…

Goede morgen daar ben ik weer uw hulp deze week wat zal ik doen deze keer Ja het weekend staat voor de deur alles op z'n zondags best de ramen, de vloer volgende keer de rest Even een babbeltje hoe alles met u gaat en na drie uur werken is het dat uw hulp weer naar huis gaat tot de volgende keer…

Op een vroege stille morgen In het licht van de maan Dansen op de vloeren Met visioenen van een land In het tranendal Een stevige omhelzing Zweverige stappen Een draaiende zwing Denkend aan het geluk Op de dans der liefde Een aards plekje Onder de maan Intieme gevoelens In een flitsende wals Onoplosbaar heimwee Door deze dans…

zij heeft haar echte partner nooit goed bekeken las uit ogen hoe zij moest bewegen bestaan los van de vloer wenden en keren in handen en armen hoefde zij niet te leren zij heeft haar liefde voeten gegeven in een eindeloos zweven op aard pas als zij rust en de grond heeft gekust is hun passie bedaard…

Elegante hoefjes klakken op de vloer. Wimpers, langer dan die van Madonna. Op zijn kop een kapstokje in crème velours. Wat zou hij bedoelen met zijn blafjes? Vast iets heel mooie - giraffenpoëzie. Ik sta te laag om hem zelfs maar te aaien.…

koortsachtig in toom verbeten lippen verstrakt tot dunne strepen niet wijkende nagels boren zich in onze handpalmen het zwijgzame verleden ingepakt in koffers met uitgesproken bagage op de granieten vloer…

Langs het gordijn de streling van de wind die mij omarmt midden in het zonneraam op de vloer van de kamer mijn voeten op het tapijt reiken diep in de aarde mijn warmte groet de warmte mijn adem kust de wind .....Ik trek het bed in de zon .....en wieg mij in welbehagen .....languit en wijd geopend .....glijd ik de wereld in…

Ze wisselen in verstrikte tijd snavels en veren uit Gijzelen elkaars dromen kruipen over vloeren met scherven bezaaid Ze grijpen bloedige letters brengen zonder iets te begrijpen met fladderende vleugels En dichtgeschroeide ogen achterstevoren verhalen van zon naar aarde Een krijsen in de ruimte van een zwarte onheilspellende…

Zo het regent pijpenstelen uit de vloer Drijf ik naakt gezwollen zonder roer Verschroeit mij vrieskou van buiten Gutst water onophoudelijk langs ruiten Nachtelijk duister met warm lichtende stralen Bereikt mij niet maar verkiest naar buiten te schijnen Dan klim ik klauwend met gescheurde nagels Omhoog in de nat bebloede gordijnen In…

Zout ben je zeker en wonden zijn talrijk sommige passie kruipt op vijf poten en schuurt zijn buik over de vloer Is je buik zout? Ja, zout is je liefde zeker Wil je het werkelijk weten? Stoicijnen bereiden hun eten met zout Honden likken hun wonden. Wil je het werkelijk weten?…

soms kan ik hem niet volgen soms gaat ie links dan rechts rare gozer die jezus gat in zijn hand lult met hoeren noemt god de vader maria zijn moeder veegt met een zweep het kerkplein aan en met theologen de vloer en blind van liefde de dood in de ogen ondersteboven van het leven aan een kruis…

Vloeren krijgen een goed beeld van deze egel; in hun spiegeling is hij soepel en zacht als een zeemleder. En pro proper. Kunstgrasvelden in dat kartonboek is een precisiewerk, de lichtdruk ziet er niet uit in de grauwe krant. Ze is losgeweekt door natte handen.…

glas van een doorzichtige kwetsbaarheid de ceintuur van haar jas houdt het tengere lijf bijeen aan de overkant achter het raam slaat hij haar gade de wind wakkert aan ze versnelt haar pas haar voeten lijken de grond niet te raken ze verdwijnt in het landschap niet langer te onderscheiden hij grijpt naast het glas dat breekt op de vloer…

nog één halve bal centraal in de boom de duizend facetten weerkaatsen gezicht zonder schroom vroeger getuigd ieder een kleur in groen met een geur nu rest nog de mijne de anderen gevallen verscherfd in de tijd ik plaats met een luchtig gebaar maar in duizend facetten spat ook mijn droom op de vloer uit elkaar…

van een fossiele, stenen vloer is het lastig eten zo keurig als het tuinpad van de buurman ik heb begrepen dat van uitgestorven diersoorten nog versteende keutels resten er komt een dag dat niemand nog weet van ons bestaan, ons bloemenperk, nauwelijks gedragen schoenen omdat de maat toch te klein bleek zodat voetstappen in beton zijn…

De wereld draait door onverschillig of wij begrijpen dat alles met ons verbonden is Ik kijk toe vanuit de coulissen en tokkel zachtjes tranen op mijn gitaar De vloer is vuil Er zijn geen bewoners Iedereen is bezig met andere dingen en laat de liefde liggen Ik kijk toe vanuit de coulissen en tokkel zachtjes tranen op mijn gitaar…

Ga, een keer nog, terug kijk wat er was dans op de balken, de blootgelegde vloer. Dein in het bed omhels je geliefden die stuivend verwolken tot eeuwig stof. Open het luik voel vervlogen licht fladdermottend langs je gezicht. Grendel het hek, je biezen gepakt, zie de blauwe lucht - en vertrek.…

het is niet de dood die je bevriest het is niet de dood die je benauwt het is dat allebei en meer de dood is houvast in de duisternis met borden UIT achterstevoren goed is de dood oneindig goed vergeleken bij dit levenloze vallen vallen van het doek dat valt en de zaal is leeg en de vloer is klein en het doek kent geen begin of eind -…

een lichtflits de harde knal vervolgens grijze rook gegil en geschreeuw mensen vallen achter hun bagagetrolleys op de vloer hier wegkomen is een hele toer doden en gewonden blijven achter op de grond welke besmeurd is met glasscherven en bloed van veel mensen welke hier op deze Brusselse luchthaven hun ongewenste…

Ik zie een vloer gevuld met scherven, een nieuwe dag.…