Alle inzendingen over ondenkbaar

Laten we het ondenkbare doen. Jij en ik. Ik beloof het, voor wanneer je komt. Dan ga ik het ondenkbare met je doen. Tot die tijd, doe ik het denkbare. Maar wacht niet te lang. Jij wil toch ook het ondenkbare doen?…

Het hoogst haalbare Leefde lange tijd in mij Door de grillen van het leven Ongewild gekoppeld aan het Diepst denkbare - het Ondenkbare dat uiteindelijk Denkbaar werd…

Leer ons zonder zelf te denken, ondenkbare wonderen zien.…

Die tijd was ondenkbaar Die oorlog zo hard verwonding voor eeuwig Je leven verzwart. Je ogen vergiftigd Eens waren ze blauw Het doet me zo’n pijn als ik terugdenk aan jou De hoop was verloren 't verdriet was te groot ik moest je zien sterven aan die ondenkbare dood!…

Niet kunnen krijgen in wat je gaf Niet kunnen geloven in wat onzichtbaar was Niet kunnen denken in wat ondenkbaar was Niet kunnen vertrouwen in wat goed leek…

Bevrijdingsdag nationale feestdag helaas niet voor iedereen één land zoveel verschillen ondenkbaar…

Is het ondraagbare denkbaar en het ondenkbare draagbaar ? springvloed in mijn hoofd onvermoed veel geroofd in de verte huilt mijn kind en een wolf en de wind…

Is het ondraagbare denkbaar en het ondenkbare draagbaar ? Springvloed in mijn hoofd onvermoed veel geroofd In de verte huilt een kind en een wolf en de wind.…

al lijkt de aarde nog zo hetzelfde toch is dat het niet ondenkbaar is het bloed dat sinds jaar en dag vergoten wordt om dat ene stukje dat noch aan hem noch aan haar toebehoort maar aan ons allemaal…

Ondenkbaar waar veroorzaken we elke zucht bij elkaar in dat ene warme onontwarbare wezenlijke moment van duizend keer samen zijn, tot de stilte hoorbaar de nacht verlengt en onze adem dromend het getij van onze hartslag luistert, roerloos, bijna onbereikbaar, ondenkbaar glijdend naar een wereld die nog niet werkelijk is ...…

Is er nog geen land te winnen Niet van het Wad maar van de Eems De 1ste Eemsvlakte Dat is toch niet ondenkbaar Dan kan de Oostpolder blijven Vaste polder, vruchtbare grond Ik ben niet van het landje pik Maar vooral van de landaanwinning…

Blijf - Er is plaats Bij mij Ondenkbaar Jou te verliezen Jij Mijn ziel Mijn zaligheid Mijn hart Voor jou Mijn liefde Voor jou - Blijf - Jij Mijn leven Zonder jou Geen leven Leven In en met de dood…

Omdat alles alles is helemaal zonder niets en uiteraard toch ook al het niets van het heelalles is niet alleen het ondenkbare wat er ooit was voor het begin van de sterren en wat er zal zijn na het bestaan van de sterren maar ook de illusie van de tijd waarin wij leven en denken iets te weten van wat alles onwetend weet…

' vraagt het zich af; want reeds zijn de uren doorgebracht op de hoogten tot tijden geworden die niet meer kunnen verstrijken, en ondenkbaar de reis die het lichaam eenmaal terugvoert naar het ondenkbare laagland, terwijl de ziel blijft vertoeven in die poolzee van licht en ijs. -------------------------------------------- uit:…

het is zoals het is hoe zou het anders zijn je bent  zoals je bent hoe zou je anders zijn ondenkbare gedachten  bevolken onleefbaar leven onuitgesproken wensen stapelen zich op in onvervuld verlangen onuitputtelijk geduld wacht op de uiteindelijke redding…

het is zoals het is hoe kan het anders zijn je bent zoals je bent hoe kan je anders zijn ondenkbare gedachten bevolken een onleefbaar leven onuitgesproken wensen stapelen zich op in onvervuld verlangen onuitputtelijk geduld wacht op de uiteindelijke redding…

Later is de gedachte een kristal van mijn droom die begint met druppelende woorden en mijn verlaten ogen zegt dat jouw leegte niet vreemd of ondenkbaar is wanneer je mij weer vraagt waarom ik nog steeds lief heb wie wie niet meer wachten wil op later…

Zwarte bladzijden uit vergeten boeken herinneren leegte in ondenkbare dromen en in vleugelloos vliegen blijven onvergetelijke nachten liefdeloos ondergaan wat er zonder woorden ademt achter stilte van ’t bodemloos antwoord.…

ritueel van menselijke wanhoop om de hoogste machten te behagen de grootste offerande een ondenkbare gave het wreedste geschenk over het onbevattelijke sluimert een vliesdun laagje…

pijn zo diep ervaringen in de mist fijne deeltjes bijeen in nevel uiteen ongrijpbaar verleden voorbij de gedachten van toen verdergaan in heden ontastbaar is de toekomst gedachten worden angsten het barre bestaan in heden vergaan de ondenkbaarheid voorbij...…

Waarom ben je hier en adem je me uit zuchtend zichtbaar het vliegt als cellofaan langs je graaiende handen traant het losse in het blinde en beneemt me de adem stilaan waarom blijf je waarom niet gaan in het ademloze duister die ondenkbare tijd in het onvergetelijke lichte…

Veel nieuwe leden daar sinds ruim een week Niet per se slechter, dom of onbekwamer Maar er is diefstal in de Tweede Kamer Wat tot voor kort toch echt ondenkbaar leek Het blijkt dat Yeşilgöz laatst onverholen Wat troep uit Wilders’ ijskast heeft gestolen…

beheers de sprong toekomstgericht in de ondenkbaarheid dat tijden vervagen beparel tranen met ochtenddauw in de wetenschap dat gisteren verdween herinner het verdriet die droefenis te dragen doorheen een leven dat er geen was beloof mij morgen dat tijden vervagen het licht van de zon mijn toekomst weerkaatst…

wat te bespreken viel en verder ter tafel kwam een kopje, een kaart met gelukkig nieuwjaar een droevig kijkend beeldje kruimels en kringen de gedachte aan iets ondenkbaar, iets wat niet mag een brood dat werd bezorgd en nu alleen maar duurder is niet te vergeten al wat is kwijtgeraakt maar niet onaangeroerd bleef…

stel je vader pleegt zelfmoord terwijl hij het eigenlijk makkelijk had en de geschiedenis kent van miljoenen die alles deden om te overleven in ondenkbare toestanden de hemel schreeuwt om de dood in zandstormen de hemel huilt bij een begrafenis men is onderweg naar nergens voor een betere toekomst bedenkt mijn vader hier...…

het oude tafeltje bruin van nicotine uit een ondenkbaar verleden het is nostalgisch alles komt terug we kunnen niet eindeloos vernieuwen vanuit grootmoeders stoel komen herinneringen tot leven het zal je toch benieuwen als meubels konden praten na alle geleefde jaren in oorsprong al eens wisten hoe duurzaam zij toch waren…

ik hou van je van je ogen en je mond die altijd lacht en je stem en je borsten hou ik van van al die verte hier gekomen over ondenkbare streken, woestijnen en bergen en tenslotte hier in mijn armen wat een beetje gek is dat ik van je hou en jij van mij hou ik van je en vandaag eindelijk je stem over de telefoon ik mis je zei…

op het kerkbankje zitten ze naast elkaar zij in klederdracht hij in spijkerbroek zang en gebed onverstoorbaar gebogen hoofden naar God op zoek buiten is er oordeel om overtreden van de wet maar van het virus worden zij toch immers gered laat ze dan maar bidden op het bankje in de kerk als ondenkbaar onschendbaar want samen zijn…

Ga nooit in Volendamse hobbezak In Wenen folkloristisch liedjes zingen Met de illusie ernstig mee te dingen, Wat serieus beweerd werd door de claque. We sturen jaarlijks vanaf nu Frau Antje, Het smakelijkste billboard voor ons landje.…

In de vlag halfstok geschreven verhalen van hen die het nog steeds beleven de verschrikking angst woede onmacht onderdrukking uitsluiting achtervolging uitroeiing waanzin ondenkbare aantallen verlies in beelden ................ de vlag halfstok gedenken wij in rood in wit in blauw internationale rouw.…