Alle inzendingen over parkiet

Ik heb een leuk parkietje dat beessie praat met mij ik ben dan meestal heel verrast en sta er verwonderd bij. Hij strijkt dan eerst zijn veren glad en zet zijn borsie op hij kijkt mij dan ontdeugend aan en schudt wat met zijn kop. Als je hem zo bezig met zijn showtje ziet dan gaat zijn snavel open en roept hij heel hard “piet.”…

Zittend op een zwijgende rots Floot de Nachtegaal zijn mooiste lied En keek vervolgens apetrots Naar zijn vriendje, de Parkiet Zachtjes begon ook deze te zingen Tot grote spijt van de Nachtegaal De Parkiet wou blijkbaar meedingen Naar de prijs voor zang in vogeltaal En, tot ieders verbazing zong hij geniaal, Maar hij kwam plots in ademnood…

Ik neem niet graag een nodeloze gok, Dus stopte ik mijn kip en mijn kalkoen, Mijn eend, mijn gans, mijn pauw, mijn parelhoen En mijn parkiet gezellig in één hok En voordat ik de deur had dichtgedaan Tot slot ook een verdwaalde knobbelzwaan.…

Het bezoek bleef maar even ik ben alleen achtergebleven de muizen hebben snel hun koffers gepakt de parkiet is weggevlogen wel liet hij een kaartje achter met een telefoonnummer erop geplakt ik zal hem maar niet bellen hij kan alleen maar fluiten niets vertellen.…

De Telegraaf kopt heden xenofoob dat "onze" specht vecht voor zijn grondgebied tegen een Indiase soort parkiet die snel bezit neemt van zijn biotoop. Volgens Nieuw Rechts moet binnenkort - allicht - de grens voor deze vreemde vogels dicht.…

Wat heb je vanochtend me laten genieten Van twee tortelende lichtgroene parkieten Je tuin is een zonnehof, garden of eden Lavendelgeurminnende lustige lieden, Azalealusthof voor rustige lieden Een kuuroord voor kruiden, een zonflorafeest Voor lieveheersbeestjes misschien nog het meest…

Twee oude mensen een man en een vrouw gerimpeld door de jaren maar die elkaar nog steeds de liefde verklaren op de vloer een oude krant die hun vertelt wat er jaren terug gebeurd is in het land ze kijken elkaar aan kijken naar beneden als parkieten in een kooitje en weten wat hun nog rest is al lang geleden.…

mooi is een kooitje met een kanarie erin heel mooi ook een kooitje met een parkiet erin met een merel erin, met een kolibri erin, een slavink erin, een bos wortelen erin blokjes marmer erin, een glas water erin maar het mooiste is eigenlijk een kooitje met niets erin -------------- uit: 'Plint'.…

Parkiet in kooi wipt van stok naar stok en droomt van vliegen. Zij kijkt naar de lucht en vertrouwt de vogels behalve de kraai. Reigers krijgen een spoedcursus omgaan met drones. Vogels zitten op een lijn alsof ze geteld willen worden.…

mooi is een kooitje met een kanarie erin heel mooi ook een kooitje met een parkiet erin met een merel erin, met een kolibrie erin, een slavink erin, een bos wortelen erin blokjes marmer erin, een glaswater erin maar het mooist is eigenlijk een kooitje met niets erin. --------------------------------------- uit: '128 vel schrijfpapier…

Mensen praten luider dan parkieten - heel de dag lang lawaai is hun masker. Ik til je op in mijn hoofd op het ritme van een liedje gedragen door de wind.…

verankerd in gevederd bestaan, dat waren ze, de kraai-achtigen, de gevleugelde zwarte ratten, ze pikten niets en alles alles was voor niets, de parkiet introduceerde zichzelf weggevlogen uit gevangenschap met een groene boodschap ka, kraai, ekster, raaf en roek en ook de vlaamse gaai betreuren deze bio-overval zo groen hadden ze het nog…

Ik hoor Een vreemde vogel fluiten Ken zijn naam niet Noch zijn soort Ik houd van dieren Ook van vogels Maar deze Had ik Nog niet gehoord Het had iets weg Van hoog geneuzel Met een vleugje Van parkiet Ik ken dat nog Van heerlijk vissen En het verdekte in het riet Maar hoe ik denk En prakkiseer Ik kan geen naam bedenken Oh… Ik moet…

Ik aai met mijn wijsvinger over het zachte kopje van mijn pruimekopparkiet Pikkertje. Meer ruimteschepen naar tederheden zijn er niet. Ik zie de vrouwen nog wel gaan, maar na het flirten schieten alle planeten uit hun vaste baan.…

Verminkten vervolgens vijftien parkieten door hun de pootjes af de draaien, knepen dertien kanariepieten tot moes en smeten tweeëntwintig eieren van zeldzame volièrevogels stuk tegen de wand van het hok. De inbrekers namen een lokeend en een ganzenbord mee. --------------------------- uit: 'Tussentonen', 2004.…

Verminkten vervolgens vijftien parkieten door hun de pootjes af te draaien, knepen dertien kanariepieten tot moes en smeten tweeëntwintig eieren van zeldzame volièrevogels stuk tegen de wand van het hok. De inbrekers namen een lokeend en een ganzenbord mee. ----------------------------- uit: 'Tussentonen', 2004.…

Er tatert een monstertje op los de parkiet tjiept treurig tjiep zijn vederen vallen langzaam uit de poes luilekkert in de zetel Wachten of de pilletjes gaan werken een Nieuwjaarsdag om tegenop te zien handen schudden, kussen geven uitspreken van onbegrijpelijke wensen Denken aan iemand van vroeger, die meer en meer uit louter herinnering…

En zie je daar mijn glasfontein waar duiven van graniet als tuimelaars aan ’t spelen zijn samen met een parkiet? Wat zeg je nou, iets minder zon? Tja..., ’t is en blijft een klein balkon.…

We staan dicht bij elkaar zonder elkaar aan te raken dat doen we ondergronds in het luchtige wormenbed ver van de kwetterende eksters op onze armen, de pijlen van de piepende parkieten met het nieuws van de dag en de schreeuwende meeuwen We doen het in het donker likken aan elkaars sappen en verstrengelen ons Mieren dulden we niet…

je tuin een levend schilderij in de klimrozen hangen pinda’s voor de mees en de verwilderde parkiet maar de vlaamse gaai zie jij daar liever niet die veelvraat is brutaal je rozen doen het goed de rododendron ook beide in diverse kleuren en de pas geknipte haag vormt een gladde kraag bijna op gewenste hoogte om jouw favoriete plek…

Kinderen spelen op de stoep In gedachten speelt ze mee Haar man is overleden Ze mist hem al acht jaar Ze denkt vaak aan zijn knuffels En hoe hij kéék naar haar Naar buiten gaan doet ze niet meer Ze is ook slecht ter been Op straat wordt ze vaak angstig Van de mensen om haar heen Dus blijft ze liever binnen Met haar kat en haar parkiet…

ik van je hou voor altijd zoals de klok niet begrijpt wat morgen is maar zijn uren leven door in eigen tijd zoals wij leven samen één moet je weten , heus ik meen dat ik van je hou voor altijd totdat de regenboog de sterren ooit verbrandt…altijd totdat de golven teruggaan van het warme strand…altijd totdat dolfijnen vliegen en parkieten…

het gras moet eender kort, de gelaten uitgevlakt, gezang is van parkieten het exclusieve recht. binnen bonkt er dehydratie, de keel schort, de hand trilt het tekort, de gedachte zin loopt vast in de tot zin gedroomde gedachte. etterende letters. ook de gal heeft haar timbre.…

en leest dat ik van je hou voor altijd zoals de klok niet begrijpt wat morgen is maar zijn uren leven door in eigen tijd zoals wij leven samen één moet je weten, heus ik meen dat ik van je hou voor altijd totdat de regenboog de sterren ooit verbrandt totdat de golven teruggaan van het warme strand totdat dolfijnen vliegen en parkieten…

Zeg Rijswijk, ben jij wel bezongen om je landgoed dat naar bosluchten geurt waar de herfstvrucht zo vrij en ongedwongen met het mosgroen je najaarskleed kleurt Zeg Rijswijk, ben jij wel bezongen om je wasdom waar het roodborstje troont waar parkiet er zijn halsband heeft bedwongen en met groen nu je winterkleed kroont Zeg Rijswijk, ben…

nadat ons dierbaar kalf verdronken was hebben we onlangs de oude waterput, midden op het dorpsplein, met vele duizenden dode vogels gedempt met dode mezen en dode mussen met dode kieviten en dode plevieren met dode merels en dode kolibries met dode futen en dode koolmeesjes met dode kanaries en dode parkieten met dode goudvinken en dode zwaluwen…

ik rompel, ik strompel in rafelige lompen, ik stoot tegen stenen, muren, stenen, ik adem alcohol en bitterheid, ik schuiver en scheld, en ik roep, roep ik, ik scheld, ik schuiver, want ik ben nu al dronken, dit is mijn mijn bankje, dit mijn park, de bomen, de duiven, de parkieten, de zwervers, dit alles hier is van mij, godverdomme!…

hemelsluizen Het licht neemt af de waterstromen kletsen Bakken water dalen op ons neer De Heer heeft ons wederom behoed Voor splijtende atomen Maar ons welhaast verzopen In een rijkelijk overdadige watervloed Als Noach’s ark drijft nu de caravan Door het open hek de Kanaalengte tegemoet Vannacht kunnen we het dromen laten Konijn kip en parkiet…