Orages en Normandie

Grauw grijnst de bui ons toe
De grommende donder nadert pijlsnel
Een uur al is de zon gezonken
Het duister wordt blauwflitsend licht

Weer een print denk ik gelaten
Ontwakend uit mijn schemerdroom
halfwakker nu besef ik het onweer
De hemel laat fel blauw verlichting toe

Spookachtig maanlandschap rondom
Hoezo geen leven op de maan
Rondom zie ik duinlandschap
Vluchtende mensen naar beschutting

Elektrisch licht laat het afweten
Maar de bliksem geeft zoveel lichten
Dat we ons kaartspel voortzetten
Bij flitsend felle blauwe bliksemschichten

De knal van zeer nabij is oorverdovend
Zo moet in theorie de aarde zijn ontstaan
Je voelt je bij zo’n klap zwaar overdonderd
Over de megaflitsen toch al verwonderd

Barneville-Carteret een smalle tong in zee
Een atoomcentrale schoot door ons heen
Dit spektakel van geluid en licht is geen natuur
De centrale moet ontploft zijn waar blijft het vuur

We zoeken naar de hoogverheven paddestoel
Vragen ons af hoe smaakt fall-out
Unieke kans dat eens te proeven
Dan openen de hemelsluizen

Het licht neemt af de waterstromen kletsen
Bakken water dalen op ons neer
De Heer heeft ons wederom behoed
Voor splijtende atomen

Maar ons welhaast verzopen
In een rijkelijk overdadige watervloed
Als Noach’s ark drijft nu de caravan
Door het open hek de Kanaalengte tegemoet

Vannacht kunnen we het dromen laten
Konijn kip en parkiet hadden we thuisgelaten
De stier van hiernaast krijgen we er ook niet in
Geen nieuwe zondvloed dus in het verschiet

Waar hebben we dit alles dan toch aan te danken

orage bui bliksem

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 23 stemmen 747