Alle inzendingen over stond

Ik stond vannacht met een kwast in mijn handen Ik stond voor jouw muur die blank was Ik stond op het punt om de waarheid te zeggen Goddank ik bleef staan en tekende niet Hier woonde Geluk vandaag…

ze stond op uit oude woorden en sprak naakt en werd gewassen zoals zij leerde van haar moeder voor niets krijgen we dag en nacht maar zelf moeten we water halen om ons te wassen, opdat de dood mooi in het leven kan groeien…

Er stond daar eens een schone bloem Helemaal verdoken Ik vroeg ze toen "Gij schone bloem, Waarom hebt g'u weggestoken?…

In liefdevolle herinnering aan Willem Frederik van der Giessen (1923-2003) Keukentrap beladen Met spijkers en schroeven In soorten en maten, Tekening achtergelaten Op een kistje van hout - Tot op de millimeter Nauwkeurig je nieuwe plafond In de sponningen gedouwd - Je had het afgekregen, je Laatste klus, en alles Stond er…

- zie de zeven berken er groeien zwarte tongen de dood sprak zijn verleiding uit ’t was alles wat jou overbleef - de dagen veranderen ik stap naar buiten kijk terug en naar de verte stilte opent vogels tegen de achtergrond van poëzie en ik geef me over aan dat wat niet vervuld werd aanvaard woorden die hun plekje nooit vonden…

Terug, naar waar zij ooit stonden.…

ze stonden wat te turen handen boven hun ogen starende blikken gericht op de zee slechts gekleed in een fel rode bikini en een donker blauwe boerkini gewoon gezellig samen hand in hand twee jonge vrouwen op ‘t strand…

dit vraagt om volharding; breek de dagen, doorsta de uren, het staan in stilstand verblind het ogenblik, om samen geheugen in vlees te prenten om atomen van steen als rook tot lucht te blazen verzacht een rots haper de tijd…

In coma enkeltje Mars en na de termijn van een onbevlekte dracht rozig ontwaken mijn wedergeboorte op een aards laken gebakerd door een apparaat met slangen en draden die in mijn haren hangen stilte ver weg op de telefoonlijn Ik kan opeens vloeiend Spaans spreken, mijn moerstaal slaapt daar beneden, maar hoe legt een Hollander…

Ik ben vannacht bijna doodgegaan, als een vreemde tastte ik in het duister van mijn bestaan; de aanzet tot het komen en gaan, wanneer gedachten worden gekluisterd: het leven is als het spel van wolken en maan, al even ongrijpbaar als haar grillig bestaan; de strijd aangaand met wie niet goed luistert.…

Het beessie is even te logeren, want het baasje is een paar dagen weg, natuurlijk kon hij mee, maar was wel lastig ook onderweg. Oud en Nieuw is ie dan hier, op zich geen ramp want: hij wordt doof hoor mam, dus krijgt zoveel van klappen niet mee. We weten uit ervaring inmiddels allemaal, bij een ander doen kind en hond een heel ander verhaal…

in avondlijke stond ligt open naakt naast mij jij, en wij op ‘t strand van een nog onbekend land met achter ons een storm lust en passie zout lik ik van een wond en vind je dagelijks nieuw laat mij weer in jou vallen de geur van algen en koralen begeleidt mij tot jouw grond.…

Op een voetstuk stond hij Zijn leven lang geëerd Zo goed was hij, en zo geleerd Met prijzen overladen Door het leven gegaan Tot aan zijn dood - Toen zijn de prijzen Met hem het graf in gegaan…

het sneeuwt een donzig dekbed tegen schrale kou ogen rustig vingers blauw niet bang je wacht allang het laatste stuk leek op een ongeluk er wachtte iemand op een bel die rinkelloos de tijd versnelde van het afscheid we stonden bij de hemel hoog ingepakt en later dan we dachten keken toe hoe jij de drempel nemen zou obstakels waren…

Ik stond te praten en lette niet op de bal – tot hij mij raakte.…

Doodlopende steeg: kijk eens naar die blinde muur uitzichtloos dichtbij.…

toch nog hopen konden, hi hi hi, ha ha ha, ik stond er bij en deed ze na.…

Donkere rookwolken, vuurspuwend pronkjuweel. Deze horreur brengt ons flink van de wijs. Ook bij de huidige ondiepgelovigheid slaat die een wond in het hart van Parijs –…

op een herfstige avond hoog op het reuzenrad was een meisje aan 't verdrinken in haar tranen van verdriet. geen mens had iets gezien maar wel een vogel die kon praten vroeg het meisje wat er was. ze zei : – ik ben geen ster en zal er nooit een worden maar, hoe kan ik de maan aanraken ? – de vogel vroeg verbaasd : – waarom ? – het…

Het meisje Zong als een sijsje, wilde niet meer, deze amok! Ze vertrok, schreiend heel vroeg in die ochtend, dat verdomde spoor! Hadden we ’t maar geweten! Maar Waarom? Hadden we ’t maar geweten! Alles achterlaten Met niets zo jong naar de hemel, Waarom doe je zoiets? Meisje lief, lief lief meisje Je zong als een sijsje…

natuur moest deze week wat dichterbij edoch, wat is natuur in deze tijd? veel mensen zijn die binding domweg kwijt staan ook niet bij het dichten in de rij maar paddestoelen spel ik zonder n en alle woorden schrijf ik met een pen…

tra trelrotrupsel trolpelt trelechaar zhixt zondrezaahr zozangstig zorfelzat zwongt zwalingzwachtig zwoemzacht zwarazwat trin trouppeltrijfah trolotraup trevtáár! de baviaan lacht zich een aap voorwaar; dat hij niet uit zijn woorden komt is klaar…

‘Is Pasen en de wind is krachtig Mijn windsels liggen op de grond Er speelt een glimlach om mijn mond Er zijn weer vele schapen drachtig Het is en blijft toch raadselachtig Ik fluit mijn trouwe herdershond Die blij is nu hij mij weer vond Hij likt mijn wonden, het is prachtig Ik was slechts enkele dagen dood Het is met recht waarlijk een…

Schouder aan schouder Stonden wij In de zon In de regen In de zomer In de winter Schouder aan schouder Stonden wij Als de herfststorm Ons omver Trachtte te blazen Schouder aan schouder Stonden wij Op uitgestrekte stranden Op hoge kale bergtoppen In diepe donkere dalen Schouder aan schouder Stonden wij En we wisten Dat…

De menigte stond haar weer toe te juichen, terwijl ze in haar koets reed door Den Haag. Haar rede bleef dit keer alleen wat vaag: ze sprak over de noodzaak om te buigen. Dat is iets voor het nieuwe kabinet, dus deze dag gooi ik maar in m’n hoed…uh, pet!…

Hoe dikwijls stond ik op mijn wandelingen door het weiland niet bij een damhek stil. Een aantal planken die op van streek tot streek verschillende wijze met elkaar verbonden zijn.…

Hij stond voor iedereen klaar Zowel in woord als in daad Niets was hem ooit teveel Hij stond altijd paraat Zo hielp hij veel gezinnen Met klusjes en problemen Men vond het heel gewoon Om hem daarvoor te claimen Tot hij ziek werd op een dag En alleen lag op zijn bed Hij belde naar zijn buren Maar die waren al bezet Hij belde naar zijn…

Met lippenstift had jij geschreven in paars violet dat jij moest gaan Onze verhouding hield jou klein Begon te huilen met mijn armen op het tafelblad, mijn hoofd erop Juist op dat moment vroeg ik me af wat voor hout er was gebruikt welke boom er was omgezaagd, en als de boom er niet geweest was Van diep binnenin begon gelach botten versplinterend…

Oh Nederland, waar eens mijn wiegje stond. Vaak denk ik aan vroeger terug, maar de tijd gaat veel te vlug. Oh Nederland, waar een glimlach nog volstond en op het matje bij de deur nog "Welkom" stond. Nederland, wat gebeurt er toch met jou, als alles zo verandert, alles waar ik van hou.…

Ik heb net aan jullie graf gestaan en liet mijn tranen rijkelijk stromen toen het graf van Ko en zijn dochter het leek opeens zo kort geleden nog Maar toen ik naar de datum keek leek het een lang vervlogen tijd ik weet opeens weer hoe ik jullie mis en voelde me zo teneergeslagen Ik heb mijn tranen weggeveegd want ik weet; zo is het goed…