60 resultaten.
Inpandig
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 45 (‘naar het zich laat aanzien’)
vraag niet hoe wij binnenkwamen
ergens tussen lengte en ledig
enkelen doch minder dan samen
onder voorbehoud, nergens daglicht
de kamer is met ruimte gevuld
omringd door afstand, inwendig
tot muren, verder dan afgelegen
binnen lijnen, hoeken; bestendig
overal ontbreekt ons praten
dringt luisteren…
'Een momentopname'
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 767 Ik ben alleen
met de rest,
ons vroege hart
stuurt wegen afgelegen
Vlinders dragen vragen
van bloem naar bloem,
De duisternis valt,
sterren vallen mee,
vanachter zonnestralen,
zielen zien,
zielen delen de avondlucht met velen.
Vergeef ons later
want nu is het te vroeg,
één dag is niet genoeg !…
Held
gedicht
4.0 met 4 stemmen 7.924 En als het ooit gebeuren moet, dan niet
in 't donker, in een afgelegen bed,
een haperend geheugen dat ontzet
alleen zichzelf nog vaag te binnen schiet
Bespaar mijn lijf in godsnaam het failliet
als danser van het parkinsonballet
op solotoer in een verzorgingsflat,
een lichaam valt vaak harder dan je ziet
Langs dead-end-street en…
Een plek om te onthouden
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 159 Een halve middag
Had de visser
Zonder snoer, maar
Met een hele hoop
Zorgen in zijn kop
Met zijn stok zitten
Roeren in het kroos
Van dit afgelegen kanaal,
Probeerde hij orde
Aan te brengen in de chaos
Van zijn armzalige leventje -
Hier is het fijn, dacht hij,
Hier vind ik rust om mezelf
Te kunnen zijn - morgen wil
Ik hier…
Weerspiegeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 gewoon moet en mag
maar toch bekijken ze
zichzelf zo af en toe heel even
op zo’n heldere winterdag
bij een enkele kaal en bloot
zo kwetsbaar zie ik
een heel voorzichtige lach
het zijn zij die het al weer
voor zich zien – het volle leven
ze dromen al weer
hun groen gevulde kronen
heel even
weerspiegelen ze
nederig en bedaard
in een afgelegen…
Ukraine
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 109 uit lijven met gemankeerde
armen en benen, aangericht door beren
aangemoedigd door gestoorde heren:
het is niet alleen de directeur van zijn eigen theater
maar ook de chef de l'église, in een goddelijk kleed
die bidt voor vrede, wijl de gezegende soldaat aan het front
een voor een zijn Slavische broeders opvreet
de vredelievenden in de afgelegen…
De hoge tonen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 108 land
van de hoge tonen schrokken
zij kenden het onderscheid
wisten de tijd van de
vrolijke stoet die met aanhang
vertrok voor de huwelijksreis
kozen hun plaatsen in
het lommerrijke groen van
statige bomen om maar niets
te missen van wat er zou komen
bij het donkere luiden
rolden zware golven
hun boodschap van afscheid
naar de afgelegen…
In liefdesnaam
netgedicht
4.0 met 41 stemmen 1.792 Wij streelden dezelfde handen
sliepen onder een zachtblauwe lucht
bereisden afgelegen landen
zochten geluk in een verre vlucht
wij deelden dezelfde dromen
schonken leven aan een kind
volgden rivieren in eind'loze stromen
hebben elkaar vervloekt en bemind
wij herkenden dezelfde wensen
voelden de regen op ons gezicht
zochten vrienden in…
Zelfacceptatie
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 355 Het is prima zo, ik ben een dichtende kluizenaar, die
gelukkig is in zijn afgelegen grot met schemerlicht.
Soms krijg ik bezoek van een zwervende beer, die enige
dagen blijft logeren, heel gezellig, met honingwijn.
De rest is toegift, waar ik extra dankbaar voor ben,
prachtige wandelingen met superrode vliegenzwammen.…
Weidse beslotenheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 Het is de lange arm
van de hemel bovendien,
die op dit afgelegen plekje
al zijn schoonheid laat zien.
Het eiland is zo klein
en de wereld zo groot.
Bezitten hoeft niet,
met kijken ben ik deelgenoot.…
Camoës
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.619 Hij sleet zijn jeugd in 't afgelegen slot
En diende een hof, geestloos wuft en verwaten.
Hij vlood, wild hunkerend naar een groter lot
Alleen naar de pas opgerichte Staten.…
Jezus aan het kruis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Laudermarke
het vlakke boerenland
op korte afstand
van de grens
afgelegen
een kruising van wegen
gemetselde opstand
een afdak, huis
daarin Jezus aan het kruis
om stil te staan voor een gebed
auto aan de kant gezet
een bosje bloemen, kaars
een wens die leeft
aan hem die
onze zonden vergeeft
in heel Westerwolde
de enige plaats
waar zo'n…
Van over zee
gedicht
4.0 met 10 stemmen 3.074 Een strijklicht dat zijn schaduwen uitstrekt
naar onbereikbaar geworden, al verwilderde plekken
om wat zich er ooit voltrokken heeft
en misschien nog steeds niet is gewist –
met de wolken wegdrijvende, weer te binnen
geschoten, willekeurige momenten, maar er is zoveel
horizon waarachter ze vervolgens
moeten verdwijnen, terwijl een afgelegen…
Het Laatste Adres
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 613 Hier in dit afgelegen plantsoen.
De doden zij jammeren
Bij het ontij van de nacht.
Alleen de wind ruist door de bomen
Met hun jammerklacht heel zacht.
Een stille omgang lijkt het te wezen
Van geesten uit een voorbije tijd.
Voor wie lijden is geleden
Naar een leven van moedige strijd.
Geboren, geleefd en gestorven.…
Als ik je vandaag tegen zou komen
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.953 Als ik je vandaag tegen zou komen
Zou ik alles laten gebeuren zoals in mijn dromen
Tijd voor spreken zou er niet zijn
Ik zou je meenemen naar een afgelegen industrieterrein
Je kleren scheuren van je lijf
Kijken of jij wacht op mij, stijf
Je nemen daar ter plekke op dat moment
Voor mij ben jij die ene verboden vent
Als ik je vandaag…
memoires van een misantroop
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 interesse voor mij
is uw aandacht en of begrip
laat staan uw eventuele inzicht
eens werd ik geboren
mijn mensomringende jeugd
bracht het nodige inzicht
in doortraptheid, afgunst
haat, nijd en leugens
mijn besluit mij daaraan te onttrekken
was het beste wat ik ooit deed
alleen schoolde ik mij
en alleen leefde ik
noodgedwongen in mijn afgelegenheid…
- Lieve grijsbruine kleine huismus -
hartenkreet
4.0 met 29 stemmen 1.014 Prachtig het afgelegen rustig zanderig natuurgebied
vol trotse berkenbomen en bloeiende bezemheide,
dieppaars als een echte kardinaalsmantel
mijn paradijzentuin heeft veel vogels,
lieve grijsbruine kleine huismus.…
DE LEYEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 ."
Dit gaat over een afgelegen en zeer bevallig meer bij Rottevalle in de gemeente Smallingerland.…
Daar wil ik je toebehoren
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.723 donderend eerste kreten slaakt
daar wil ik je toebehoren
Waar branding ruisend wordt geboren
baart de zee haar stomend land
woedend sissend ondoorgrond
straalt het duister koepelrond
blakend licht gloeit rotsenstrand
daar wil ik je toebehoren
Waar glimmend duister vol met sporen
van verbluffend vermiljoenen vlekken spel
onbewogen onbegrepen afgelegen…
Ik arme gevangene in het donkere bos.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 705 In een afgelegen donker bos.
Achter een grote vuilnisstortplaats.
Ver in een diep takkenbos.
Daarin lig ik vastgeketend.
Ik weet niet wat ik moet doen.
Dan komt er een eekhoorn met een staart van een schilderskwast.
En dan komt een konijn met oren wijd en zijd.
Ze huizen bij mij.…
KEURIG VERWILDERD
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 Aan een geurig bloeiende wei
door het grote bos bij Chaam omringd
ligt een afgelegen jeugdherberg
stralend vol opwekkend licht roze
zuigt frisse adem van het morgenloof
om de gasten na het ontwaken
tot daad en wandeling te noden
drinkt rossig glanzend laat avondrood op
langs het grindpad naar de deur
staan slanke berken in een lange rij
hebben…
Een beleefdheidsbezoek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 31 De Weimaraner's van Chateau Le Bois
liggen galant uitgespreid en majestueus
voor ons, met het oog op de "edelen"
en de uitgenodigde aanwezigen;
mijn broer, zijn vrouw en ik,
allemaal vol kennis van doodlopende wegen
In de schaduw van een afgelegen eikenboom
maar met volledig zicht op de trotse residentie
we drinken wat wordt…
- Voorbij de andere tijd -
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 249 Waar niemand om een ander geeft
niemand het ruizen hoort en weet
van de afgelegene rurale gebieden
die naar de top geklommen zijn.
Voorbij de ander tijd
om de stenen van de stoere berg
psychologisch te laten rollen
voorbij het zoet gevangene zijn
meer mogelijkheden te bieden.…
Bestiarium
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 113 vlakbij de stad waar ik woon
net erbuiten dus, niet tè afgelegen
in een bosgebied,
is een park aangelegd
waarin bedreigde of speciale creaturen
zijn ondergebracht
ter leering ende vermaeck
de hokken zijn goed beveiligd,
dacht men, maar soms ontsnapt er één
tot hilariteit van de modalen
hok 1: een uitgeblustte occupyer
hok 2: een bijbels…
VERHUIZEN
netgedicht
2.0 met 23 stemmen 1.109 De oude kluizenaar
woont al tientallen jaren
bij het afgelegen moeras
ziet 's avonds een dwaallichtje
uit de modderpoel komen
hij volgt de kleine vlam
die langzaam voortzweeft
hem over stevige grond leidt
langs de nachtelijke dreiging
van vage zwarte gedaantes
windvlagen stoten tergend
de grijsaard loopt onvermoeibaar
achter zijn vuurgids…
Beweging
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 729 De beloften van vergeten dromen
pruttelen in afgelegen poelen
modder wil niet, kan ook nergens stromen
nadert snel het ademloze voelen
lege bleek geworden bellen ploffen
voor het laatst een teken van verwachting
hoge zandmotieven zien verstoffen
klaagt de zinnen aan tot doodsverachting
de beweging staat nu vast in stenen
golven, hard en…
Stikvallei
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 105 Haroun Tazieff
Zijn lijf is katachtig
zijn lichaam gekromd
maar innerlijk een en al
tegenstrijdig
Hij stelde zich op
als strijder
bij het ontrafelen
van de ramp
de raadsels
rond het meer
van de stikvallei
Een strijdbare
eminence grise
op onderzoek
in Kameroen
Zijn vader Mohammed
Sabir Tazieff
was telg uit…
De helling van de Sint Pietersberg
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 346 Wat is daar in de grond verzonken
Liet men er destijds terstond in zeven dagen zoeken
In deze afgelegen hoeken voor het boeken van bestaan
Er klonken uit open boeken meer dan eens die ene naam.
Al was leven een kluwen garen
En werd dit een bijzondere droom om bestaan uit te baren.
Ik bewaar de beelden de bomen de ruimte en de salon.…
Het Menselijk Leven
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.478 Vlucht dan, reis vrij naar afgelegen staten;
Zeil door de middellijn naar 't verre Zuiderland;
Hun denkbeeld zal u nooit verlaten,
Het staat, het wacht u reeds op strand.…
Orion.
poëzie
5.0 met 2 stemmen 473 Die streeft bestendig haar op zij,
Daar deze uit afgelegen streken
Haar eens in vijftig eeuwen groet,
Of ligt, haar wijd gebied ontweken,
Slechts eens bestraald wordt door haar' gloed.…