Alle inzendingen over all-in

Een glimp, waarin het eerste licht als stille traan geboren wordt, gedachten verleggen schaduwen over mijn verweerd gezicht, geleefde wraakgodinnen hangen zich aan gouden ringen, alles is al gewogen, blijft zonder gewicht, in de krappe ruime en in de maat van alle kwetsbare herinneringen.…

Het is de lyriek van een wuivende griet die als 18 karaats de lucht doet strelen Het is de muziek van de kierewiet die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn dat het verweerd plafond laat zweven Of het trammelant van de zwerver in een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert in troebel spiegelwater…

Kom allen tot mij, ik zal je echt verkwikken door je te horen. Ik geef je vrijheid helemaal jezelf te zijn en dus gelukkig.…

zopas werd een vader begraven onder bomen en in de dag zijn hart was zijn zoon zoals het hare haar dochter handen waren moeder ogen en een kus het ontwaken werd een glimlach; de bewaakster van een kind dromen voltooiden nachten, het luisteren naar verdriet want haar liefde kende sprookjes en een deur naar omarming even groots…

zopas werd een vader begraven onder bomen en in de dag zijn hart was zijn zoon zoals het hare haar dochter handen waren moeder ogen en een kus het ontwaken werd een glimlach; de bewaakster van een kind dromen voltooiden nachten, het luisteren naar verdriet want haar liefde kende sprookjes en een deur naar omarming even groots…

“ Wij leven bij de gratie van al het andere “. De bladnerf heeft zich gebogen waar het blad de boom ontkleedt van herfst naar winter In de splinter van de tijd telt elke tranende oogopslag als een geboorte in de eeuwigheid Het licht spreidt zich in een schijnbaar genadeloze catharsis, onontkoombaar Ongenaakbaar richt het zich…

Het is de lyriek van een wuivende griet Die als 18 karaats de lucht doet strelen Het is de muziek van de kierewiet Die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn Die het verweerd plafond laat zweven Of de trammelant van de zwerver In een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert In troebel spiegelwater…

Waarbij uitersten de grenzen bepalen tot waar ik leven mag, bevaar ik de gaten uit de beurs van alle vragen, waarvoor ik tol betalen moet, waardoor mijn eeuwigheid zal schijnen, tot een wijze veerman mij overzet.…

De schaduw die ik werp als eieren over kiezels die voor een deel de avond stuurt en niet mijn bereik vergroot, vervreemding van licht en donker verwekt een karikatuur van een pad naar een vers gedolven graf passend naar mijn schaduwlengte voor mij alleen een wereld waaruit de bodem is geslagen, houten kruizen gezaagd uit de herinneringen…

beeltenissen samenvallen in slechts een schaamteloos silhouet voor alle aardse invloeden resistent.…

we onttrokken tijd en gave aan de lichtheid van het hart uit elk lichaam verraden, is liefde de vorm die men levenslang meegeeft aan een komend afscheid, een laatste kus die alle schijn doorboort?…

Alle mooie vrouwen zijn de bijzondere momenten. Die vruchten van een voortreffelijke lente. Mooie geesten op onvergetelijke feesten. En toch, ik vergeet ze wederom. Alle mooie vrouwen komen maar een keer. Na die dagen met mooi weer zijn ze er niet meer. Dus, kijk ik nooit meer om.…

De vogel eenzaam op het dak spreekt tot de wind om het huis: `Daarbinnen leeft een die is alleen, en toch hoorde ik dat zij sprak.' En dan spreekt de wind om het huis tot de vogel eenzaam op het dak: `Daarginder leeft een die liet haar alleen. Zij zegt het woord dat hij brak.'…

Als doorzichtige tule over weiden Bestrooid met stralen blinkend goud Komt vanaf ‘t water zich verbreiden Vult met zilverstralen ’t schemerwoud Drapeert in plooien verre landerijen Golvend op een zachte koele wind Terwijl in bos eerste blaadjes zich vlijen In warme herfstkleuren reeds getint Overdekt door blauwe hemelboog Waarlangs de witte…

Niet langzaam treden dagen nader Maar komen en gaan met rasse schreden En vliegen aan ons voorbij En wij, wij worden meegezogen In kolkende maalstromen van tijd Aan zwakke strohalmen klampend Op de woelige baren Tot we belanden in oeverloze ruimte In zeeën van eeuwige tijd Waar dagen zich stapelen tot eeuwigheid.…

Een trompet met geluid vibreert het leven, alle tonen als som geteld, in geleefde tijd vergeven als medeklinkers van het alfabet, schrijdt vrijuit door cultuurtalen gered.…

Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Als de rap  r rapt dat de trap r trapt omdat de fiets r fietst Of als de dicht r dicht dat de rook r rookt omdat de waterkook r kookt Maar ook als de krijg r hijgt Dat de kijk r kijkt Naar wat de hijg r krijgt Vind ik het goed g g rapt Maar al de denk r denkt dat het spook r spookt Is ‘íe  r in g t rapt Omdat alleen de spook…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

aan jou trekt het donker het tekent je gezicht ik wil de nacht verlaten binnentreden in het licht wil je optillen van waar je nu zit de oplossing voor je problemen is wit echter mijn lief je sluit je hart denkt het te vinden in het zwart ik geef je de ruimte, misschien vind je me wel, je heb teveel interesse in zaken uit de hel…

Even stilstaan de wind waait uit het noorden en de kale bomen buigen langzaam mee de regen valt in vlagen zoekt de juiste weg die het altijd vindt de maan breekt door de wolken in een zwarte lucht, de donder houdt niet op maar de mensen die er niet meer zijn ze kleuren nog de foto’s in m’n hoofd stilstaan bij de mensen die je voorgingen…

Er zijn getuigen dat zijn ziel, zijn geest leeft en onder ons gebleven is Echt, dat is goed nieuws voor alle mensen en alle mensen zijn sterfelijk maar ze leven eeuwig in de Kracht die in hen is…

Zoveel weten we niet van Liefde, alleen Dat – Liefde Alles is.…

jouw hart troost het kind wat heeft geleden droogt langzaam alle tranen klopt krachtig door jouw sterke wil huilt om alle verloren jaren verzwijgt niet langer de geheimen durft iemand te vertrouwen geneest door liefde in en om je heen jouw hart dit is jouw heden…

De oceaan lag rimpelloos kil te wachten in een grijs gewaad - een onderdrukt verleden dat hij niet af kon leggen - de ijzeren mantel van haat. Zwemmend de overkant te bereiken en uitgeput z'n utopia te betreden verbleekt de waardigheid en de gouden zonneschijn die hij verliet weerspiegeld door de wijdse vlakten die hij gedwongen moest verlaten…

ik was scheerslags plat gegaan en besefte gestrekt op één oor dat ik mijn gezicht verloor en voelde eenmaal opgestaan van voren alleen een open wond daarbij viel ik ook op mijn mond met droge ogen en lange bloedneus water stijgend tot aan de lippen geen kies over om mee te bijten geen baard om aan te plukken ja wat je noemt zwaar flippen…

Op de maan heeft niemand namen Maanmannetjes zijn 't allemaal Zij hebben 't heel druk met de Stand van onze karaktervolle Aarde, want 'r schaduw bepaalt Of het hemellichaam maan vol-, Half- of schijfverlicht is.... Vanaf de maan en vanuit ruimte Is het perspectief op de aarde Heel anders; een overzichts-ef- fect ontstond; de drang om…

Mijn tent heeft een gat bovenin, dat is de maan die altijd schijnt Voor mij, na mij Maan, jij hebt toch plaats? Zeg me, heb je een plekje voor mijn hart? Dan kom ik als ik sterf graag naar jou om met jou mee mijn liefde te laten schijnen ..Alles zal ik ooit achter moeten laten ..en niets ervan is van mij ..behalve dan mijn liefde…