inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 38.004):

De maat van herinneringen

Zijn het oude vriendinnen of
schaduwen van ongrijpbare
schimmen die mij de rust niet
gunnen om de raven van
de nacht te weerstreven?
Verzuurde woorden stijgen
uit hun duistere graven
die zich aan het gemoed
van de ochtenden laven.

Een glimp, waarin het
eerste licht als stille traan
geboren wordt, gedachten
verleggen schaduwen over
mijn verweerd gezicht,
geleefde wraakgodinnen
hangen zich aan gouden
ringen, alles is al gewogen,
blijft zonder gewicht, in de
krappe ruime en in de maat van
alle kwetsbare herinneringen.

“De nacht is een reiziger, die
zijn mantel over de aarde sleept
om zijn sporen uit te wissen “

Cicero


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 13 maart 2011


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 173

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Leo
Datum:
16 maart 2011
Email:
L.straatveghterhetnet.nl
Zonder aanzien des persoons vereert de tijd ons met zijn streken, verweert het inzicht zonder zich te vergewissen tot de ware toedracht, heel mooi.
Naam:
Hans
Datum:
14 maart 2011
We kunnen ons verbergen voor het verleden, we slepen het mee, ook als we dat niet willen.
Heel mooi beeldend verwoord in de ¨one-liner¨.
Naam:
Hans
Datum:
14 maart 2011
Email:
Hj.dekoninghhetnet.nl
We worden altijd wel achtervolgd door iets wat we niet goed hebben afgesloten.
Prachtig verwoord dichter.
Naam:
julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:
14 maart 2011
Weer een bijzonder werk in de eigen stijl. Mooi thema ook.
Naam:
switi lobi
Datum:
13 maart 2011
Mooi.. met een prachtige afsluiter!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)