70 resultaten.
killig stilleven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 112 er zijn momenten
dat de tijd zakt als
zompige aarde
en zachte handen krijgt
de terugkeer in jezelf
stokkend in het leven
van het beeld
kijken als naakt staal
barrevoets brekend
de klamme kille rompen
het rillend paard
huiverend trappelend
in de bedauwde weide
paardenbloem tooiend
de lippen eindig vlees
je vertraagt
tot een…
Pluk de dag
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 269 twijfel
een moment van
onzekerheid
toen begon de wind
te fluisteren
dromerig keek ze op
in een wereld
van witte wolken
ontdekte juist
die ene
met dat zilveren randje
toen begon de zon
te schijnen
een warme glimlach
kleurde wangen
in een verrukte blos
met ogen als sterren
wilde ze
de dag gaan plukken
toen voelde ze
de bedauwde…
Gestremd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 373 't hoge gras
de allerbeste plantjes
die weldra hun melk
des te fijnere smaak geeft
tot eer van kaasgeschiedenis
pittige GRUYERE
wentelt zich smeltend om
in de proevende mond
brengt langs tong en kiezen
een door zon gerijpte
geurende kruidentuin
zoete EMMENTALER
met holtes vol luchtige adem
streelt zacht het gehemelte
is een fris bedauwde…
Kerstmis
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 172 de met sneeuw
bedekte
winternacht
rondom
witte sparren
pracht
een moeder
met een kindje
in de kribbe
herdacht
Hemelse Vader
heeft aan een in schuld verloren
wereld gedacht
de engelen houden
de wacht
o gelukzalige
sterrennacht
terwijl de
maan vriendelijk door
‘t venster
lacht
naar de
bedauwde…
Orion herrijst
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.045 Een zwaluw rust met bedauwde vlerken
op het schaduwrijk ongerepte strand
waar menig schelp in beeldhouwwerken
zich schetsen laat als scherp getand
het schittert in gelaagde schijn
de schoonheid van het verborgen zijn
Voorzichtigheid gebiedt de vreemdeling
wanneer hij geruisloos nader treedt
in het spoor van een nieuwe schildering
dat zich…
bloemen in haar haar
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 223 jouw vertrouwen in mij
draagt me door de moeilijkere uren
de echo van je stem
heeft me verlost
van eeuwig durende twijfel
ik kan nu alleen zijn en
me toch gelukkig voelen
samen met jou
wandelen in de schaduw
van onze liefde
ze valt stil
de wind fluistert
bloemen in haar haar
wijl haar blote voeten
naar hem toe dansen
over het bedauwde…
Sonnet van het bed
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.326 wanneer de ochtend zacht het labyrinth
van slaap begraaft onder bedauwd licht
van de stad (haar catacomben, gedicht
door meeuwenschreeuw) verschijnt het kind
bij het bed waarin het is volbracht
door ons, in duizelend sterrenuur,
met maanscheuten, die walmende nacht:
roof uit de droom, geschenk aan de duur.…
De tijd van grauwe luchten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 64 De tijd van grauwe luchten
Waar wolken lijken te zuchten
Als een kat in het nauw
Toont zomer z’n berouw
De zuchten van het landschapsdecor
Als een grijze deken de zomer smoort
Bedauwde halmen in een uitgebloeide lappendeken
Menig vluchtende vogel hebben we nagekeken
Gebogen bloemstengels hebben ooit geboeid
Hun schoonheid is er uitgebloeid…
Donkerharig opent zich
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 426 aarzelend stil ontluikt de morgen
sprankelend licht in speelse kleur
bloemen die zich openend richten
geven al hun eerste geur
verlicht in zilveren nevels
bedauwd met druppels goud
hangen roerloos in de struiken
liefelijk ingepakt de dodelijke fuiken
de trekdraad trilt en zwiept venijn
het donkerharig opent zich versnelt
en holt met vele…
Toewijding
poëzie
2.0 met 6 stemmen 1.200 Aan mijne moeder
Wat ik in 't diepst der ziel gevoelde,
Wat mij verkwikt heeft of gedrukt,
Wat zorg en vrees mijn hart doorwoelde,
Wat vreugd en hoop mij heeft verrukt,
Mijn denken, doen, geheel mijn leven,
Heb 'k aan deez' blaadjes toevertrouwd,
Ze spreken van mijn geest en leven,
En zijn met tranen soms bedauwd.…
we zijn het eens hoop ik
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 374 feestfiguur
met 't ochtendgloren
ziet hij lakens
als hij lakens ziet
gevraagd waarom
antwoordt hij in triomf
ik pluk de dag
mijn diepste wezen
carpe diem
bevlindert dagen
de keurige rijtjesmevrouw
half twaalf exact
gepoetst gewassen
in den minne gestreeld
pyjama aan nachtcrème
aloë vera calendula extract
's morgens fris weer op
de bedauwde…
Voetstappen in mijn hart
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 416 Dromerig zoeken mijn ogen de jouwe
warmte straalt door mijn hart
als ik je glimlach zie
je knipoogt
we denken hetzelfde
en ik reis terug in de tijd
overbrug jaren
voel weer jouw eerste kus
zie weer hoe jij met jouw zakmes
onze namen kerfde
in de oude eik
weet nog het bedauwde gras
met de net ontwaakte klaproosjes
het ging anders
je was…
al eeuwen lang de seizoenen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 136 waarop het groeit
de aarde voren dieper
ik hoor hier alle wortels groeien
maai me in de rijpheid van het graan
ik aai de stoppels die blijven staan
en bevries en verstil gedwongen
door de ijzige winterring
het rijp smelt in het ontluikend licht
ik ben in de hand van de zaaier
en ontkiem draaf met blote voeten het pas
omwoelde en bedauwde…
30 maart 2044
gedicht
2.0 met 343 stemmen 117.299 Vaag -van voor het grote tikken-
Hoor ik nog zijn bedauwde godenstem.
------------------------------------------
uit: 'Wandeling met mijn hond', 1993.…
Si-Chy
poëzie
4.0 met 3 stemmen 571 Uw haren zijn elastisch en zij blinken
Gelijk in sterrelicht het loof der wilgen,
En uw borstjes: twee satijnen appels,
Die blozen in het vers bedauwde gras...
Waarheen gij gaat volgen u zoete geuren,
Die dromen doen van hartstocht en van strelen,
En wie het wuiven uwer vingeren ziet,
Voelt in zijn hart de windzucht van een waaier.…
Ondeelbaar ?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 186 Ik droom aan de oever van een beek om
bloot te staan aan tijdloze gedachten, wat
eerst nog helder leek onder de bedauwde
varens in de aardse dalen, daar werd de stroom
herhaald verlegd, de ochtendmist kuipt door
een vertrouwde kier van de ondeelbare dageraad.…
Dan Zou ik Willen Dat ik Bij Jou Was!
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 130 Als voorzichtig het eerste morgenlicht,
Weerkaatst op bedauwde spinnenwebben,
De madelief en de vergeet-me-niet
Hun bloemknoppen nog gesloten hebben,
Dan zou ik willen dat ik bij jou was!…
Prille bloemen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 166 Als mensen eens zouden beseffen hoe mooi bloemen zijn
zo pril als liefde ontluikt in frisse voorjaarszonneweelde
dan is iedere dag een nieuw begin, een fleurig festijn
een ode aan de schoonheid die je altijd met mij deelde
zie hoe ze pronken deftig en statig in het bedauwde gras
glimlachend zichtbaar die vrolijke voorjaarsbloemen
zo fris…
De glimlach in de morgen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 254 Net ontwaakt, slaapdronken ogen
vouwtjes en kreukels
in wangen, een half verborgen gaap
achter de hand
de tuindeur open
blote voeten dansen in het vochtige gras
nog wat bedauwd
de morgen zon piept door de wolken
had hij net de maan gekust
de rozen zo juist ontloken
waarvan de doorns stekelig
en uitdagend staan
alsof ze haar zeggen
raak…
Morgendeuntje
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.839 't Daget over dorp en land,
heel het oosten laait en brandt,
de bedauwde weiden domen,
wolkskens hangen in de bomen,
wolkskens vlieden langs de vliet,
ieder bladje een dauwdrop giet.…
Zondagochtend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Het dorp ontwaakt
De torenklok slaat
Bim Bam Bim Bam
Het boek: een oude psalm
O gedicht in 't morgenlicht zo schoon
David's Zoon Uw kroon o Waarde Zoon
De tempel waar Uw Geest wil wonen
Is iedereen uniek zonder mensenklonen
O Majesteit, oneindig licht o bron
Zoet is 't purper van de opgaande zon
Bedauwde paarlen lelies en fluwelen…
DE MIJNWERKERS
poëzie
4.0 met 19 stemmen 3.671 Nog dekt de morgennevel
Het grijs bedauwde veld,
Schoon ’t purper in het Oosten
Een held’re dag voorspelt.
Daar glanst de toorts des hemels,
De zwaluw klieft de lucht,
En menig deur en venster
Gaat open in ’t gehucht.
Daar komt allengs meer leven:
De mannen treden uit
Met spa, houweel en hamer;
De mijnklok wordt geluid.…
breek af en neem waar
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 644 lage depidruk uit
veengebieden rook beneveld in den
rose ochtendgloed wel riekend naar
Pacha Mama met snufjes radicchio
of misschien toch biobeschikbare
quinoa met ondergronds in netwer
ken fluisterpraat oren super wijd
je hoort poriefocaal hop dur op
uit het verre oosten de shamaan
sprak ooglichtend van bijna-con
sumptie kwetsbaar in bedauwde…
nazomerdag
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 332 de grassen fris en groen, met
licht bedauwde sprieten, staan
weelderig, met witte margrieten,
in het kleurig bont, van korenblauw
tot distelbol, zo donzig blond
midden in het veld, in rozerood
staat kruidig de zuring, op lange steel
met bloemenpluim, daar rondom heen
vliegt blauwig groen, doorzichtig
een waterjuffer heel voorzichtig
verderop…
Afscheid van tante Gusta
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 887 met mijn wimpers als een sluier
en mijn ogen op een kier
probeer ik om haar wereld
in te kijken
de bloesems lijken witter
en het gras blijvend bedauwd
de zonnestralen gaan nog langer lijken
haar bijna blinde ogen
hebben alles zacht gezeefd
de koude kiezels hield ze
netjes buiten
het einde van haar wereld
was het hekje van de tuin
haar…
Avondhemel
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 608 Van de frisse ochtendgeur vervuld,
paarden schrapen hun hoeven van ongeduld,
loop ik langs de bedauwde weide,
ik breng het voer, ’t is voor hun beide.
Ze duwen ongeduldig met hun mond,
zwiepen met hun staart vliegen van hun kont,
en hinniken, misschien als dank,
ik ruik de paardenmest met warme stank.…
de kleine god
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 300 kleine god plots een held wordt,
de kleine god woont in stille woorden,
zijn mantel blauw, zijn stem van zilver,
de snaren van zijn tong, zacht en zuiver
voor wie echt luisteren, fluisteren wil,
hij spant zijn harp van helder kristal,
zijn soepele vingers tokkelen de stilte,
en de stilte ontwaakt,in het blauw gewaad
van een onschuldige, bedauwde…
Landleven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 221 Er broeit iets, de lucht werkt
landlieden luieren in de verlaten ruimte
zien terug op het zwoegen van de dag
Vlijtig en vol ijver
stapten ze de bedauwde morgen in
een zuidenwind bracht slepend
de dagelijkse droogte aan
In de verre verte lokt klokgelui
-boven rieten daken en
onder de dreigende hemel-
ze terug naar de hofstee
Ze dralend…
Hoop
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 59 in de binnenkamer rondom herinneringen
o goud gele gloed
o vurige troost, o blijde hoop
voor het verdrietig gemoed
laten we in voor en tegenspoed
elkaar de hand reiken
noch afwijken naar links of rechts
in het sneeuwlandschap vol met krakende
voetstappen
sterk en onverzettelijk
als een eik in de morgenzon: en
jij daar
mooie bedauwde…
LOSERS
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 370 Zij zullen geen appels stelen
maar bedauwde pruimen plukken
die zij feilloos kunnen vinden
in de boomgaard, deze krukken
die geen vruchten zullen telen
geen droog brood zullen verdienen
maar die slenterend door het leven
lachend het geluk ontvangen
dat zich zomaar weg laat geven
zonder doel of discipline.…