inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.432):

Orion herrijst

Een zwaluw rust met bedauwde vlerken
op het schaduwrijk ongerepte strand
waar menig schelp in beeldhouwwerken
zich schetsen laat als scherp getand
het schittert in gelaagde schijn
de schoonheid van het verborgen zijn

Voorzichtigheid gebiedt de vreemdeling
wanneer hij geruisloos nader treedt
in het spoor van een nieuwe schildering
dat zich thans aftekent hemelsbreed
gedachten gaan over het spiegelend water
zorgen zijn vertrouwd aan later

In een avondkrans, een sterrenuitbundigheid
gloort vol overtuiging het sprankelend licht
dat doet verstommen, verstillen in eeuwigheid
uitgevouwen mythologie is het gegeven gezicht.

Schrijver: Edwin van Rossen, 7 februari 2005


Geplaatst in de categorie: natuur

2.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.045

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)