Alle inzendingen over begrijpelijk

zou je van hen hebben gehouden wat zou je ze meegenomen hebben naar alles wat jij leuk voor ze vond ze geleerd hebben wat jij belangrijk voor ze vond ze gezegd hebben dat je van ze houdt je hebt me verteld hoe erg je het vond dat ik zo laat pas ‘begon’ met kinderen die jij zo graag had zien opgroeien ik begreep het niet toen nu nu begrijp…

Speciaal voor jou zijn deze woorden een warme omarming vol begrip mijn stem blijft stil waar ogen spreken en jouw traan over mijn wang rolt…

Ik begrijp het niet, Ik snap het niet Wat je voelt voor mij. Je zegt het wel en toch Lijkt het niet voorbij. Ik snap het niet, Begrijp het niet. Of misschien kan ik het niet zien. Wat je vindt of denkt van mij En of ik je verdien. Ik begrijp het niet, Ik snap het niet. Waar gaat onze relatie heen. Hij is nog niet verdwenen.…

Misschien een grijpbare met een kans Werkend aan de toekomst, kwam deze langs Een begrijpbare tekst voor ieder die het wil Als je het niet snapt geef dan a.u.b. een gil…

Als de denkende lichtstraal het water met zijn lichtpuntjes in beroering brengt Kijkt de waterlelie omhoog En zegt ze zachtjes nieuwe woorden die ik niet ken Dan besef ik dat het zo is En deze woorden die ik niet begrijp Laten mij en de waterlelie Beseffen dat het ook niet zo is…

Ik ben het zat ik ben het beu nee voor mezelf is het niet sneu het is gelukt om het te snappen ik begrijp het nu heel erg goed het is niet slikken ook niet happen het is goed doet goed ontmoet…

de dood denk ik steeds eindelijk begrijp ik haar maar hij blijkt erger…

Er is een rijk en stil begrijpen.…

het meisje moe van de eindeloze herfstwind sleept de zoom van haar rok over het lege strand de hongerige meeuw krijst met schorre keel over de open zee het meisje hoort het schrapen van lepels in lege etenspotten ze ziet sintels met de schijn van gloed op deze plek neem je maar eenmaal afscheid…

het gaat niet over die ene wond dat ene verdriet niet over die ene oorlog dat ene vergeten het gaat niet over dat ene onheil niet over mijn as of jouw bloed het gaat over zie de mens over l’histoire se répète over de wereld die op losse schroeven wankelt het gaat over over alles zien en niets begrijpen alleen maar…

kon ik ze maar vertalen de halve woorden in slaap gemompeld van lispelend gras halve woorden van de stervende soldaat de oude vrouw de ruisende bladeren de stilte van de nacht kon ik ze maar vertalen de halve woorden in slaap gemompeld…

ik opende als baby peuter kind had altijd een glimlach omdat men mij dan aardig vond ook vingertjes pootjes en handen voor een aai in plaats van die nat warme kussen met tanden ik heb ze allemaal goed onthouden kinderen mannen en vrouwen toen ik kon praten ben ik ze gaan vragen waarom waren jullie vroeger zo aardig voor…

als jij dat alles kon begrijpen zou je weten dat ik voor jou over duizend sterren zou lopen en tot in de eeuwigheid in een koude zee zou willen liggen als jij maar gelukkig was.…

Wat als mijn hart slaat tegen het ritme van een sneltrein? Wat als mijn hart huilt als een uitbarstend onweer? Wat als mijn hart pijn doet als door een mes doorboord? Wat als mijn hart verward is als een compas dat het noorden niet vindt? Geen inhoudloze woorden kunnen mijn tranen drogen.…

een waas van beelden en een mimiek van onbegrip geesten dansen in het rond jij bent gek weet je dat? ik durf het niet te fluisteren want de waarheid is geboren je kan het niet verdragen en verzint een list maar dat gaat boven mijn geweten alsof ik niets anders wist nu zal de rust die er was even zand doen opwaaien en kuch ik hard als…

in altijd ben je mij een lied in ‘t hart dat warmt en jou draagt zo ver als mogelijk is en mag de liefde niet eenvoudig zijn van jouw gedachten - ergens tussen de mijne - en in de buiken dolle vlinders en dan zo rusteloos de nachten waar de maan imiterend lacht over zoveel prachtige verliefdheid die zich wentelt in verlangen en tranen van…

Nederland achter ons 'het gaat góed' verlaten de zon tegemoet, de palmen de ruimte, de beekjes en zoveel tinten groen wie blijft krijgt gelijk: nooit komt zij weerom mijn landje, gevangen in Kamer en straat, verlaten voor beter en/en niet, of/óf een kwestie van keuze dan geldt wereldwijd verre van Nederlands: loin des yeux, loin du…

Waarom doe je me steeds pijn? Ik neem afstand zodat je me niet meer kan raken en als ik me even vrij voel kom jij mijn veiligheid verstoren. ik durf niet mijzelf te zijn want dat is nooit goed genoeg. Ik ben nooit mooi genoeg. Nooit dun genoeg. Nooit slim genoeg. Nooit sterk genoeg. Nooit schoon genoeg. Nooit lief genoeg. Nooit rijk…

van mijn eigen, stil verlangen… Zacht raak ik de schors aan van een oude beuk, eindeloos hoog die zijn schaduw werpt over mij en mijn mijmeringen Wees goed voor mij schijnt hij te fluisteren doe mij geen pijn Mijn bladeren zullen je beschutting geven en ik zal je verhalen over de geheimen van de wind jij die zoekt naar een zacht begrijpen…

Er valt zoveel te vertellen - tussenstreepjes – en extra spaties. Over geen ontwerp praat men; niet te temmen of -project ex geveld.…

Ik heb angst. Angst voor Nederdiets brabbelende CDA’ers met een Franse voornaam, voor stroop om de mond smerende penningmeesters van de dorpsharmonie, voor middeleeuws denkende, angstvoedende engerds die zich Europeaan noemen, naar verre oorden op vakantie gaan en juichen als kleurrijk Nederland scoort tegen Duitsland. Ik heb angst voor…

Verzekeraars willen de klant beter bedienen door de polissen te herschrijven in begrijpelijk Nederlands. ------------------------------------------- De polistaal wordt helder Nederlands, (Slecht nieuws voor rechters en juristen, Er valt gewoon veel minder te betwisten) Een inhaalslag voor een gemiste kans.…

Snappen is begrijpen en andersom maar begrijpen is iets anders dan snappen, of ben ik dom? Want je kunt snappen dat je begrijpt en gesnapt worden als men je in de kraag grijpt, maar ik heb begrepen dat voor nu en altijd, net als met sport het beter lijkt, dat begrip en snappen, ik beter aan mijn laars kan lappen.…

hij gaf me nog een handjevol morgen gisteren was al door zijn vingers gegleden lachte herinnering uit omfloerste ogen fluisterde traag welk feest is het vandaag met gebaar van begrijpen wist hij de echte wereld te ontwijken ik proefde angst hoorde onzekerheid nam hem bij de hand maar zijn hart raakte ik kwijt…

soms begrijp ik onze wereld niet als ik in de ogen van die uitbehandelde ondraaglijke pijn zie en radeloos verdriet en ik zie dat ze smeken we kunnen dit niet aan we willen dit leven niet en toch worden ze gedwongen om in ellende door te gaan en dan zie ik beelden van vluchtelingen op Lesbos die zich stierlijk verveelden ziekte honger…

ik kan geen blaadjes breken van de bloem die voor ons samen bloeide zij kleurt het uur waarin we groeien geurt een koele wind in ons lachend samen stoeien lente bracht haar knop in zomers openen vergaten we de dagen en het tikken van de klok liefde geeft de oogst niet op die deze herfst heeft te geven in rijpen en begrijpen…

mijn vingers dansen zacht over je huid voelen het geluid van diep intens verlangen ik stuur ze niet maar lees de melodie in ogen die begrijpen die ik nooit meer kan ontwijken omdat ze onze toekomst zien nog is vandaag de dag dat we genieten gisteren is voorbij in wat de anderen voor ons lieten dat ging niet tussen jou en mij zachtjes…

zou jij me begrijpen wanneer ik je zeg dat ‘t leven door vingers glipt handen niet vast kunnen houden en dat alles om mij heen lijkt te verdwijnen zou jij me dan willen toefluisteren dat alles één wordt met de wolken het lied - dat van verlangen zingt en jij en ik en dat wij dan samen ademen door de mond van de wind…

Ontgrijpen is loslaten begrijpen. Is loslaten wat je dom begeerde. Is begrijpen dat je niet begreep, wat wijsheid is. Totdat we kunnen ontgrijpen, moeten we leren waarderen, wat laten vallen is. Ontgrijpen leidt ons tot begrijpen. Vallen leert ons om op te staan.…

Ik mis je omdat je me niet wilt begrijpen ik vergis me als ik zeg het moet nog rijpen ik had liever niet dat het begon ik vergeet je maar ook vergeten is begrijpen ik weet alleen niet hoe.…