Alle inzendingen over bijval

Is Lesbos is dit rechtsproces verfijnd En de bijval drie keer groter, naar het schijnt…

kom ik inkt te kort om al degenen aan te schrijven die er werkelijk toe doen zij maken dat dagen mooier blozen nu de wind hen uitdaagt nog voordat één letter op papier staat krijg ik bijval van haar onze dagvorstin…

Vandaar, dat was nochtans bijkans bij toeval, haar inval: als ik afval oogst ik bijval. Da’s waar, maar zal ‘t haar achteraf bevallen ? Straks zal een hartaanval haar overvallen. Ach, afvallen kan vaak hard tegenvallen.…

daar zag ik je daarboven in een zwarte vork jouw silhouet in diepe lucht de avondster als metgezel jouw lied was grandioos geen aarzeling bespeurde ik in alles wat haast moeiteloos de nacht bezong herhalen deed je niet en bijval had je niet verwacht je zin was af dus waarom zou je niet verdwijnen…

Waarom vertrekken kleurige circuskaravanen zodra zij binnentrekken en bijval oogsten? Waarom loopt de stad leeg en wonen de vergeten vrienden in lege televisiekasten zonder geheugen? Geen antwoord en geen vragen meer het buitengebied sluit en alle fietsbanden zijn leeggelopen…

ik ken ze vaag hoor hun stemmen in een eindeloos dispuut de een is traag nauwelijks verstaanbaar maar lacht te vaak de ander een baas regelmatig afwezig in slaap of druk bezig op de achtergrond kreten van bijval gejoel in een warboel ik heb het lijf zij zijn mijn geest een leven als beest horen nergens bij zijn nooit vrij…

Lodewijk Napoleon Broer van Bonaparte Was kort onze koning De aardige man sprak In z’n beste Hollands Vanaf het balkon van Het Paleis op de Dam: “Ik ben jullie konijn” Bij elke adempauze Juichte Amsterdam: “Lang leve ons konijn” Blij met zoveel bijval Vervolgde de Fransman: “Dag en nacht zal ik Over jullie braken”…

schaduwkegels over het zandloze strand tot ze achter de stammen wegsterven Het oude land geeft de stralen door aan het teruggewonnen prille polderland dat achter de dijk rijpt in de tijd Water sluimert in de laatste winterstand de eerste zomerzeilen ontwaken veraf en onzichtbaar nog Het licht tovert vaag avondrood legt zo mijn hart en bijval…

Aaneenrijgen van woorden Samensmelten tot een zin Poëzie of gewoon vertellen Iedere klank steunt de andere Even mooi is de verwoording Even goed het begrip Emotionele ontlading Prettige herinnering Hersenspinsels putten uit het niets Nooit aan gedacht Maar toch de pen gegrepen Zo niet eeuwig verdwenen Schrijven is blijven Als uw eigen…

recht om als het moet te kunnen zwijgen en te wachten op het woord waarmee de liefde wordt begroet Want een viool zal pas verhalen van haar lied van de beschaving als zij met een vleug van liefde eerst haar strijkstok heeft ontmoet die zilverlicht haar klank laat dwalen door de zonverlichte zalen net zo lang het gouden zwijgen er door bijval…

gevuld met andermans rijkdom schaar ik me ergens waar het licht geen bijval kent, het ontmoeten of het ontmoedigen ervan herkent de tijd die ik in mijn zakken draag leeg zoals de kruin waar geen vogel in rust is de ruimte onbeperkt aanwezig, geen afbakening die me kent al hoor ik wel het schreien van mijn lief, ze is me kwijt zegt ze…

De schaar is applaus dat klapt met poten niet uit joyeuse bijval maar om te versnijden. Zij beperkt de wildgroei van overtollig uitwas; de scherpte van randen maakt zij pijnlijk vers. Ze is energiek wellustig in het kappend knotten. Zij ontzenuwt drastisch het onderbuikgevoel. In blindheid volgt zij stippellijntjesmodellen.…

ik heb lijnen zien verharden in gezichten die niet meer willen praten waar in groeven schroeven steeds vaster worden aangedraaid in stilte die roest het enige dat entropisch woekert is het eigen gelijk zonder bijval hard als ijs maar massaliteit is geen bindende kracht waar ieder voor zich gaat en de god voor ons allen helemaal…

We hangen Nederland haar vlag, in `s lands vergaderzaal. Dat werd ook wel de hoogste tijd, want het leek er maar kaal. En of die vlag zal wapperen, of hangt er slap bij slechts. Voorzeker zal hij dat gaan doen, door wind van links of rechts.…

moeder is een man opgevoed door een huis wasmachines en kookpotten pruttelend van dweil en dadendrang ze duwt me scheef in een hoekje ik moet meer vrouw opgevoed door poëzie en straffe iconen wel van de zwier maar dan met de nonchalance erin ‘k krijg weinig bijval ook van schoonmoeder ‘k heb daarom maar een paravan gezet in het washok…

De biograaf graaft zich suf in dode tekst Op zoek naar leven allang geweest Als lijkschouwer van de tijd leest Hij de getuigenis van roem behekst Miskend in ego zoekt hij bijval Voor zichzelf ijdel nooit geleefd Graait, plukt, steelt, schift en zeeft Uit een leven dat nooit het zijne zijn zal Uit gebrek aan talent gebruikt hij de ander…

niet mee in de steeds meer aan lager wal geraakte wetteloze criminele samenleving belachelijk gemaakt In het gunstigste geval hooguit geduld Het toppunt van hypocrisie wanneer we ze dan krokodillen tranen zien huilen Voor het oog van de wereld - vanwege het toegenomen verval in de maatschappij Terwijl zij er openlijk hun bijval…

Bijval? Hij herkent ze, de stemmen. De mensen kent hij niet - nooit gekend. Je kent het wel: pijnlijk nauwkeurig kan hij je zeggen (maar hij doet het niet): 'Nu gaat de telefoon'. En daar gaat de telefoon. De angst dit aan te voelen. En de angst (nog groter) zich na tien, elf juiste voorspellingen te vergissen.…

Máxima's tiara schitterd' kristal in die tijd samen toen wij haar ontmoetten met over en weer hartelijke groeten de Ontmoeting met lach en veel bijval Hoogtepunt in een tijd van eenzaamheid Huilen de grotten echt on and on and on meelijwekkend: Bangeriken van karton de Dikste stapel, nooit meer.…

Op een provisorische barbecue werd wat kip gebakken en ik zag iets wat op groente leek, en daarna gaat die vrouw weer aan de slag en waagt ze haar leven voor de vrijheid van de wereld, die steeds gekker wordt, want ik begrijp niet dat deze vrouw geen bijval krijgt van duizenden commando's, mariniers en elitetroepen om zoals Obama alsmaar…

het begon zo ongeveer in de tijd toen ze elkaar wijs maakte dat wat niet aanzienlijk is ook niet bestaat, er klonk bijval en applaus onder de gelijkgezinde dieren onvrede sloeg de pan uit en de raaf is er in gevlogen smulde van het aas van wat was begonnen gewekt in het boze bed woede duisternis en verdriet met de halsstarrigheid…

Maar toen woest–plotseling de muziek verstomde, Alleen de fluiten nog geklaag aanhielden, En zich de nacht over de tempel kromde, De luide bijval louter stilt’ vernielde, Werd zij weer needrig, tenger, slank en vloog Nog eenmaal op en stond dan, bijna brekend, Alleen de armen hield zij nog omhoog, En boog het hoofd, als om vergeving smekend…

De islamfascistische Erdogan kreeg bijval van de moskeeën, die via hun minnaretten het domme volk de straat op stuurden. De Erdogan-aanhangers zijn meestal de meest welvarenden, die net zo hypocriet en slinks profiterend als Erdogan zijn.…

Precies vijf jaar was het mijn zondagsplicht Een pakkend nieuwsbericht te selecteren En dat met vakmanschap te comprimeren Tot een op Driekse leest geschoeid gedicht Op zondagsarbeid rust vanouds geen zegen De plicht ervaar ik soms wel eens als sleur Welnu, ik stop als vaste sonnetteur Al blijft het dichten zelf mij zeer genegen Ik hef…

De biograaf van Buddingh’ was in Dordt ‘k Zag Jörgen Happs, de gringergoriaan en Krips O’Kraps zo oergezellig staan Ze aten bozbezbozzel van een bord De blauwbilgorgel riep geheel verbijst Is er geen knezidon of rimmelrijst?…