Alle inzendingen over blok

Omdat aflossingsvrij zo gunstig scheen Had ik daar indertijd maar voor gekozen Mijn hypotheker heeft nu uitgeplozen Dat díe vorm straks een blok wordt aan mijn been Voor omzetting leek onvoldoende tijd Maar zie, ik krijg van Stef drie maand respijt…

Omdat ik eigenlijk veel meer verdien Dan wettelijk voor mijn adres zou mogen, Besloot men fors de huurprijs te verhogen, Zodat ik naar iets anders om zou zien. Mijn schuld liep op, de opzet is geslaagd; De huisbaas heeft me net op straat gejaagd.…

je rolt in eindeloze cirkels rond maar ik heb je voor het blok gezet je uitloop is belet door vierkant en gedrongen heb je gedwongen tot een stil moment van rust een overwegen of bol en blok nog samen kunnen leven…

woorden lijken gestolen de zin ervan ontgaan blijft maar malen als 'n molen of er toch iets zal ontstaan wolken zijn gebroken is de zon weer in 't zicht zijn de kelken weer ontloken in dit vrolijke ochtendlicht…

Het idee van het ademen is een schaamte als een theatraal pierenbadje voor onbespraakzaamheid in de deugd van de herinnering, vuurspuwend als een draak in het onweer van het oog: Blokken gebouwen uit het gesteente, blokken ogen uit de ziel, blokken theater uit de dood.…

Daar was je opeens uit het niets ik viel voor je als een blok uit het niets is er nu iets tussen ons er is iets een gevoel liefde ik hou van je…

Mieren gaan hun gang op de natte berkenbast Ik sta voor het blok…

Ik sta voor het blok Op de natte berkenbast trekt een mier een spoor…

Allure met grandeur Blok na blok na blok In drie volle lagen Reikend naar de hemel Visie van de meester Aangespoord verdriet Voor de verre toekomst Vastgelegd in heden Terwijl de rivier stroomt Lengte van eeuwen Het verdriet zich koestert In warmte van rotsen Dragen offers 't verdriet Onder traan-gewelf Immer terugkerend Door huilende…

bruine blokken opgestapeld keurig op een rij houthoop 27.04.03…

ik heb mijn blokken gepakt zij waren netjes gelakt na een speeltijd vol butsen en krassen vroeger wilde ik groter en hoger stapelen en meer tot het fout ging die laatste keer het bouwen was afgelopen ongebreidelde groei uitgesloten het spelen voorbij tijd voor echt leven belangrijke zaken maar ik kan het niet laten blokken zijn…

het komt in blokken en maken mogelijk ze jokken met brokken en geef mij eens ongelijk dat ik daartegen reklameer…

Zijn voorhoofd is een blok beton. Zijn lippen zijn omlaag gevouwen. Zijn denken is van bordkarton.…

hij lachte toen ie kwam hij zag toen ie overwon en ik viel, als een blok! Hij kwam, zag en overwon…

we warmden ons vele jaren bij de open haard van ons vuur maar vergaten er tijdig nieuwe blokken in te gooien…

Het programma werd gepresenteerd door Diewertje Blok, die vroeger het ontbijt-nieuws echt bij je binnenbracht en gisteren mij raakte door haar visie op het lijden.... Ik draag deze hartenkreet op aan de charmante, veelzijdige en uitermate onderhoudende presentatrice Diewertje Blok. "HET LIJDEN" voor DIEWERTJE geen BLOK aan haar been!…

het was niet altijd een blok aan mijn been ik koester doel en bestemming heb het gezaagd gefreesd geschuurd en gelakt tot het echt duurzaam leek maar het gelach van kenners en weters verbrandde het blok als te soft koos ijzer en smeedde het heet vormde en draaide in koelend gaan kon het niet passend beslaan pas in edelmetaal heb…

Studio 100 is niet verwonderd : die trutten waren een blok aan hun been !…

vader zit als een blok hout voor de haard ook nu hij met tranen het vuur in staart zie je geen reflexie in zijn ogen maar de frustratie van houterig onvermogen…

Vlaams Blok heet nu dus Vlaams Belang wat dat in ónze ogen dan ook zijn moge wel hoorde ik ene Frank Vanhecke betogen hoe gij het wendt of keert eigen volk komt altijd eerst keek daarbij de camera dreigend in de ogen…

(Berlijn, Beijing en Westoever-Barrière*) Evenwijdig toen aan die Muur reed ik in een taxi allang was die reeds gevallen in mijn gedachten niet Grote blokken bekleed beton zowel gekliederd als oprecht poëtisch beschreven met de mooiste woorden Nieuwe opgetrokken muren scheiden de verhalen kotsen op pure poëzie die zich niet opnieuw…

Over de helft Tja, weer een jaar voorbij, En wat moet je daar nou mee? Het is weer zo’n stom zinnetje, Eigenlijk een cliché, Want een jaar is lang hoor, En dat eerste zinnetje daarnet niet, En je kan een jaar toch nooit vertellen, in een zinnetje, Over liefde, zorg, vreugde en verdriet, Want een jaar kan ook kort zijn Het ligt…

Mijn laatste stukje vrijheid is geplet, Ik word nu voor het (blokjes)blok gezet.…

De farizeeër van het kabinet Heeft Groningen nu voor het blok gezet.…

Daar achter de bergen moeten mensen wonen in fantastische steden Opgestapelde huizen torens in zevenvoud in de rivier, onwerelds rijk van het goud dat zelfs stroomopwaarts aanslibt op de stenen waar vlinders blok na blok bloempotten vinden, en blad voor de rupsen, hun kleuren een schitterend patroon een vertrouwd geheim dat het…

Omdat ik alle ophef niet goed snap (Ik heb me hier het schompes steeds geschreven Het allerbeste van mezelf gegeven) Neem ik een ongebruikelijke stap De bonus die u mij rechtmatig gaf Daar sta ik dus geen ene cent van af.…

waar je woont wil ik weten welk blok om welke hoek? welke voordeur in rood? doe open! ik wil je vinden en de deur achter ons sluiten…

De blokken vielen door een leeg heelal En kwamen op een lege wereld, waar Ze bleven zoals ze er heen geworpen. De meeste sprongen stuk tot berg en dal; En die heel bleven vormden hier en daar De grote steden en de kleine dorpen…

Pijnlijk ingevreten graven Ongemotiveerd verlaat in Het thema zijnde onervaren In een blok van genegenheid Verstrengeld als eigen pijn Uiteen felle bewoordingen Stromen zij verder toekomst Steunend op wat eens mij was…

De wedstrijdzwemmers zwemmen watervlug: Zodra ze na de start vanaf hun blokken In hun speciale badpak zijn vertrokken Zijn zij al bijna in recordtijd terug. Dat deugt niet, maar ik weet het goed gemaakt: Wie wedstrijdzwemmen wil, doet dat maar naakt.…