Alle inzendingen over dra

't Is goed uw woorden wat te lezen Nog even voor het slapen gaan Opdat mijn hart in vree zal rusten Dra ik mijn ogen heb toegedaan. Dit lied kent niet die schone woorden 'k Mocht willen, zo te schrijven kon. Uw pen, zo teder voor wie hem hoorde Mijn dichteres, Alice Nahon. Auteur: Wil Breuker, januari 2008…

Nog lang niet moegespeeld en niet tot luisteren van zins: Ach pap laat ons nou nog even Trappen de schatjes tegen een bal die van de weeromstuit weerom stuitert en pas stilvalt in een kuil Dan gaan ze pappa achterna Hun speelplek dra de habitat van twee konijntjes Die zich pas laten verjagen door de duisternis, zich voor de nacht ontfermend…

Ik was nog niet maar zou dra komen. Had ik keus gehad dan was ik liever wezen dwalen, onstoffelijk, met overgave in melancholie gevangen, tijdloos zwalkend door lege gebouwen zoals op foto's afgebeeld; plaatsen van verzameling, tempels voor mensen die, in het leven staand, slechts eindigheid beërven.…

Immer vond ik, 't pad ontweken, een richtbaak voor mijn stappen, mank en krank, en stronkelde ik in wanhoop soms verloren, dra viel door 't duister, uit een hoge toren, diep in mijn ziel een verre klokkenklank.…

Rinkelting, Spartelding in het schuwe licht van klimmende maan, Je mamma zingt van “schaapjes” zo zoetjes Dra komt een nieuwe dag eraan. Lieve Emma mag je gelukkig door het leven gaan!…

Alles kun je achterlaten, je bent vrij van elke druk en na jaren van beproeving smaak je dra het hoogst geluk. Geef je maar gewillig over en leg al je zorgen af. Je kunt onbelast betreden 't hemelrijk dat God je gaf.…

de winter omhelst dit jaar de zomer de hyacint was de eerste in bloei dra volgde kleintjes de blije crocus de sneeuwklok vertraagde zijn groei de zon verwarmt mijn woning stookkosten zijn geslonken mijn gras in groene voortuin heeft nog nooit zo uitgeblonken toch reed ik nog een scheve schaats de elfstedentocht reed ik per fiets nooit…

lelijke draak zag haar altijd aan één die haast stierf van onzekerheid Zij met in het oog die eeuwige traan wie was eigenlijk die vreemde meid Altijd voor het naar school toe gaan toonde ‘t misbaksel haar die aanblik Zij kon haar wel uit de spiegel slaan doch kleurde haar lipjes vol lipstick Een hopeloze daad, vond zij ’t toch dit bleek dra…

zijn zoveelste lied voor die ene luisteraar op wie hij wacht maar helaas zij is reeds lang gevlogen met haar vriendje op de eerste vogeltrek in het havendorp vlakbij de boszoom wacht een vrouw nog op haar zeeman een kanarie op zijn favoriete luisteraar hij zou de orkaan hebben doorstaan maar als dan de fatale boodschap komt overweegt ze dra…

Maar hij bezint zich dra en roept: ‘'t Kon erger, naar ik meen, 'k Zie mijn gelijken overal, 'k Ben nergens ooit alleen.’ Een Duitser nageaapt.…

Naylita, espera, espera een lange weg komt er dra. Naylita, je bewondert je naakte lichaam voor de spiegel, weg verdwijnt je schaam. Naylita, je hoort woorden van genegenheid, maar je zwijgt in puberale verlegenheid. Naylita, wacht, wacht nu toch, een lange weg komt er aan, ja doch?…

't Verga me als hem, die op de zwarte zee De ganse nacht gekampt heeft met de golven, Dan wetend 't eindlijk naderen van 't land, Bij 't eerste licht, dat over zee-vlak gleê De schuimpracht ziet, waaronder hij bedolven Dra vredig aanspoelt aan 't gewenste strand.…

Het deed mijn weemoed dra ontdooien, ik gaf ze brood met gulle hand en mijn hart ging sneller want, De lente is hier aangeland!…

bittergarnituur tegelijk met de ballen heet vers van het vuur kwam er gedicht luisterrijk in volle pracht één klant wilde verjaardagstaart als thema ook nog op rijm want hij was van de hema zij sprak ik ben geboekt voor vrij en anders niet wat wilt jullie lui ik ben van de Poètes maudits* kwam er roezemoes - hevig oproer is er van gekomen zij is dra…

Zie, eeuwig rustloos, als het golfgeklots, de zee der mensheid om de wereld varen, soms schijnbaar kalm, met gladde spiegelbaren, maar dra vervoerd in woedend stormgebots.…

Zalig kunt g'hem maken dra, Zo gij slechts laat slippen, Op zijn bede, een gunstig ja Uit die lieve lippen.…

Maar dra komen ze met velen doelbewuster, vastberaden om van bossen, velden, daken onze dromen, ons ontwaken van ons denken, onze daden een breughelschilderij te maken.…

hun staag ontvlood, Boven 't dra welkend lip- en wangen-rood; Die op uw vlak, van zon dóór wolk beschenen, Als ogen lachen door hun tranen henen, Wel liefst hun leden luchte dans-plaats bood, -- Waartoe ontdolf aan uw zwart ingewand De mens het erts en 't fonkelend juweel En 't goud, dat meer soms lokt dan liefst oog-licht, En gunt…

't Verga me als hem, die op de zwarte zee De ganse nacht gekampt heeft met de golven, Dan wetend 't eindlijk naderen van 't land, Bij 't eerste licht, dat over 't zee-vlak glee De schuimpracht ziet, waaronder hij bedolven Dra vredig aanspoelt aan 't gewenste strand.…

Genesis 1 - 9:13 Toen God zijn adem weer hervond Ging Hij dra aan de slag Het was al water wat er stond Geen enkel vruchtbaar stukje grond Dat op het droge lag Hij zei: ~Hier moet iets aan gedaan Met al die nattigheid Kan er geen boom of plantje staan Ik pak het met de dragline aan Er is maar één dag tijd~ Hij groef wat kuilen in…

’t Gaat alles u begeven, Waaraan uw hart blijft kleven, Dra roept de dood: "vertrek"! Een nachtwake is het leven, Dat elk zijn ziel bereid’! Want o! er staat geschreven, In ’t woord aan ons verbleven: "Op tijd, volgt eeuwigheid!".…

o, het is alom en alom is het het een het, een buitenissig het is het, het vaart, zie daar, het zeegat uit en dra stort het zich nog de aardschijf af in het ongewisse daar waar de draken leven. het blijft het, een dilemma, zelfs in de hel: bij rust, verkool je, en als je snel beweegt, brandt je eens zo fel. …

Doch eens valt door de open schijven 's Knapen oog op 't wijd verschiet: Dat, ten berg op, lauwers drijven Heeft zijn blik al dra bespied. En hij wil een tak bezitten Uit het verre lauwerbos, Wil een lauwertak bezitten Bij een angelierentros.…

een mooie avond Opera of een diner voor twee in restaurant ~Chiqutroelala~ dan wel met nabestaanden van een vriend naar ‘t kerkhof ga en dan het brede lange taps gevormde linkerdeel van de beschaafde zacht getinte stropdas rond mijn keel voor doorsteek twee keer om het korte rechter eindje sla besluipt me deze niets ter zake doende vraag al dra…

Dra wordt de lucht in de bedompte hut Duf door de eigen adem als men dut En toch het verre slaan der glazen hoort, De stille achtermiddagen aan boord. Des nachts op wacht ziet men de sterren schijnen En kan men soms met andre schepen seinen, De blik wordt aangetrokken door een koord, De lange achtermiddagen aan boord.…

Wat hebben ze ál getrotst: - En toch de vogels kweken er, zingend, 't vinnig jong, springlevend als de Mei, dat dra de vleuglen rept en 't nest ontschiet, om vrij in 't jubelende lied wijdschaterend los te breken.…

Maar dicht bij ‘t beekje van de weiden, Belommerd door het wanklend riet, Daar loech om dra ons te verleiden De helderblauw vergeet-mij-niet. En naar het beekje van de weiden Boog zich mijns liefjes engelhoofd; Daar zal de plant geen straal meer spreiden, Zij werd van hare kroon beroofd.…

Maart, Maart, Roer vrij je staart: Nog maar een poos kan je ons kwellen en plagen; Dra zijn je vlagen Weg met het vuur, dat je houdt aan de haard, Lastige Maart!…

Die osse stap aan deur die stowwe, geduldig, gedienstig, gedwee; die jukke, al drukkend hun skowwe - hul dra dit getroos en tevree. En stille, al stuiwend en stampend, kom stadig die wa agterna - die dowwe rooi stowwe, al dampend, tersy op die windjie gedra.…

Zalig kunt ge'm maken dra, Zoo gij slechts laat slippen Op zijn bede een gunstig ja Uit die lieve lippen. --------------------------- * gezicht = ogen, opinie * foelie = glans * git: gitzwarte ogen * de ivoren slootjes = tanden, slotjes van de mond * houdt te râ = houd te rade = red…