Alle inzendingen over emmer

mijn dochter is blond beslist niet dom stelt zich vragen over leven en dood dromen als bindweefsel daar tussenin op school heeft ze verteld dat het hele heelal naadloos in een emmer past vanwege de leegte zo langzamerhand verliest zij haar geloof in mij door een suikerklontje op te lossen in de thee is ze toch weer aan het twijfelen…

Tranen lopen over mijn wangen, Emmers lopen vol, Het is echt niet voor de lol! Het is een echt verdriet, Sommige mensen zien dat niet!…

Mama zocht de emmers en schepjes, de reservebroekjes, de zonnecrème en hoedjes, terwijl manlief toeterde voor de deur. Snel haalde zij nog haar teenslippers van onder het bed. In een vorig leven droeg ze stiletto’s en een kokerrok, zo’n vijf jaar geleden. In dit leven loopt ze op sandalen.…

Na lange tijd begint dan weer de kraan Zachtjes te lopen En voor dat ik er erg in heb staat hij Weer heel ver open Een kopje vol, een emmer dan Een voetenbad vol woorden Met letterzeep en zinnenschuim Vormen zij weer akkoorden.…

Bedankt gedichten.nl dat ik mijn hart kon openen door hier te dichten Bedankt ook schrijvers en lezers directie en redacteurs reactie- en cijfergevers Jullie zijn "More than words" Bedankt dat ik mijn emmers vol woorden hier kon legen Ze lopen vanzelf weer vol, dus...…

nog zie ik hem daar met de zeis in z’n hand onverzettelijk zwoegen op z’n bunder land het gras moest gemaaid en nadat er was gehooid werd er kunstmest vanuit een emmer uitgestrooid en het zaad gezaaid toen na jaren z’n huid was gelooid en z’n rug geplooid nam hij nooit weer de zeis ter hand maar nog eenmaal kwam hij hem tegen…

Dictator laat een bad met bloed vullen en ze hollen heen en weer met emmers bloed. Ze gieten de emmers leeg in het bad voor het oog van de camera's. Iedereen is er en Dictator begint zich uit te kleden. Niet te snel. Het moet spannend blijven en dan stapt hij in het bad.…

Pas nadat ik jou met grove steek en vaste hand heb dichtgenaaid mag je gaan, de buik vol stenen en Spaanse pepers voor de dorst Op de rand van de put een emmer met een bodempje water, je duikt worstelt en komt boven, zuipt je vol aan hectoliters tijdelijk geluk Je boert, haalt adem en zinkt voor- goed naar de bodem van het stuk…

Vaak lopen dingen anders als dat je had gehoopt maar niets gebeurd bij toeval ook als de emmer overloopt...…

Met een emmer water, met aan de onderkant een gat. Zo loop ik hier dagelijks heen en weer, want je moet toch wat. Een beetje spelen in het zand, of hangen aan de waslijnen. Maar nooit de weg opgaan, daar liggen nog landmijnen. De oorlog is net weg, de wonden doen nog zeer. En om deze bende te vergeten, loop ik maar wat heen en weer.…

Noordzee, ik heb de branding weerstaan ik voel het water met kracht terug lijn 12 naar het Markenseplein en dan nog struinend door de duinen op weg naar het onmetelijke blauwgrijs schep en emmer voeten in de aarde strijd, water jeugdig fort geulen gegraven maar de zee liet zich niet temmen nam mijn kasteel zomaar mee en nu bruist een…

Wel: we hebben wat donder gekregen, hier en daar een flits, een paar emmers water, maar echt, dat was nog niks, vergeleken bij wat ze in Kockengen kregen! Wonen we toch op de goede plek? Of hadden we gewoon puur mazzel?…

Zee te zien als kind zee te zien Het schuim van branding van schelpen zilte smaak Eb en vloed vloed en eb dat zich als vastgrijpt Aan nat zand wij schepten wij schiepen Zandkastelen met onze handen, schep en emmer Wij zagen een zwemmer,dood drijven tegen het basalt De zee neemt en geeft het zout aan m'n bestaan.…

De bramenjam roept de emmer vol blauwzwarte vruchten op, de struik met lichtvlekjes, gevuld met grijpbare schatten. Vandaag kan het feest zijn. Het riet prijst de schepper om het goede dat hij gemaakt heeft. de dorens zijn vergeten, de schrammen genezen. Eenzijdig, meerzinnig. Het denken is digitaal.…

een gele denkhoed, emmers vol liefde, handen en armen - meer heb ik niet te bieden, plus ongenoemde eigen ervaring ik ben er, als ze gaat maakt ze rechtsomkeert dan keer ik mee het is gebeurd en dat is dat alles wordt meegeweven in de lange wollige sjaal van mijn leven…

Onze buurman wacht zijn koeien, Zingend, af; de lekkre melk Zal weldra in d'emmer vloeien, Tot verzadiging van elk. Hoe kan 't weigras, dat ze scheren En dat haar zo weeldig voedt, In die stromen melks verkeren? Dat weet God, die 't wonder doet.…

met een lachje wiedde je wat gras in de schaduw van de bomen daar plantte je de stekjes als toverstokjes van je droom gedreven droeg je emmers water naar dat zonloos bloemenbed waar je lichtgetinte knopjes dacht rijk doorvoed met koele kracht maar ach ze werden donker roze net als de kleintjes in het veld het donker lot bleek niet te…

Ik haal dat is mij opgedragen met emmers water uit de regenput en voel mij schuldig omdat ik modder op de bodem zie. En zo begint de dag nog voor het kwaad ontwaakt is. Een hand voor mij is witter dan een bloem en het is waar dat woorden mij vreesachtig maken. Ik leef zo. Ik ben zo.…

papier weerkaatst klikkend licht metaal van leeg door drukte blikjes regenbogen overbruggen doordrenkte vlaggen zonder stijve kleuren de Gay pride moet eens met de billen bloot rotzooimakers hebben er een puinhoop van gemaakt en ervan genoten een opgeroepen vuilnisman vervloekt zijn vak: zo’n bende is toch uit den boze en doet mijn emmers…

de kinderbenen hangen over de rand Bij brand kon je water eruit putten De emmers gingen dan van hand naar hand om het vuur te blussen maar ondertussen gingen m'n ogen naar die kinderbenen Ik hoefde m'n stem niet aan die kinderen te lenen Ze riepen: 'de Burgemeester van Wezel' De echo: 'de burgemeester is…

tot ons aller besef is uit zicht verdwenen het strand in gedachte emmer en schep in de hand jeugd die prilheid verloor tot wasdom gekomen met twijfel als enige en algemene zekerheid we leefden als langeafstandszwemmers landloos gebleven en naar open water verwezen we hoefden geen bloemen of bezoek aan huis deuren en ramen…

zoals het enige katje dat na 't verdrinken van de andere twee leert leven vol beste moed de emmers, de bezems en de tuinslang met hand en tand te lijf te gaan opgewonden sprongen en nijdige halen met nog buigbare klauwtjes bieden het hoofd aan de opwindend wereld: er op af de achterbakse aanvallen van dweilen en het klierend gekonkel…

orka rondjes in zijn woelig bad het water spat druppels op de tegelvloer her en der zijn moeder wil het niet geloven haar vermogen is verdwenen met de jaren is de associatie blijven hangen ergens aan de bron van haar ontstaan ze heeft haar zoontje wél gered, aan één arm uit het water, in de handdoek en later met emmer…

Met mijn rug tegen de muur Het is tegenwoordig als yoghurt zo zuur De pap kan nu wel wachten Al pappend sopte ik mijn kwast In de emmer alvast Wat een geëmmer was dat nou De buren Al stijf stevende hij op mijn behang af Ik kon geen pap meer zeggen Plakken is wat hij wou Een resultaat van grens verleggen Geknipt dat was hij voor achter…

Mensen wees dan op je hoede; moeder krijgt de schoonmaakwoede, zeult dagenlang met emmers sop - ‘Spic and Span’ knapt alles op. Als moeder weer is uitgerust en vader haar hartstocht’lijk kust, terwijl de passie in hem brandt… dan is de lente weer in ’t land.…

ik wilde spelen zoals vroeger met emmertje schepje en zand was op het strand het rook en voelde weer net zo als toen maar mijn hand was te groot of de emmer te klein het zand wilde niet bakken de vormpjes te fijn ging later naar zee maar de golven waren verdwenen wilde springen hollen en zingen maar niemand deed mee pas…

de vogels blijven sommige zijn opgenomen op cd’s video’s te horen uit openstaande ramen van vermoedelijk gestilde medelanders de papegaai van blijdorp die van rí-tá-rí-tá-rí-tá-rí-tá is ook al uitgevogeld naar men zegt verdonkeremaand voor het land van herkomst alleen de spreeuw in lemmer had overal schijt aan een lemming met een emmer…

winterhanden maken zich op voor een onbetast lijf vanwege roerloos omhelzen afgemeten ooghoeken slaapwandelen, groeten in het voorbijgaan, nog gauw even een chocoladereep tegen ingezwachtelde vorst twee kommen soep een emmer die overloopt een studie naar de akoestiek van een toiletpot de laatste druppel voordat kruiend ijs alles…

der tranen verhaalt over echte en onechte tranen mannen en vrouwen witte en zwarte water- landers van mensen ook dierentranen van krokodilachtige aard soms een traan die emotioneel is een olifantentraan door oprechte rouw Maria’s tranen eeuwigdurend gebotteld tranen van kristal tranen in alle soorten en maten over alle emmers…

Krijgt hij verlof, die Volkert van der G.?! Wat gaan we nou in vredesnaam beleven!! Gelukkig hebben we die vent van Teeven! Die is OK, was Freddy maar premier! Houd stijf je poot, o Teeven onvolprezen..! Dat wil Het Volk, vertel ik u bij dezen!…